คุณเชฟสาวที่รัก

จากตอนเดิมที่เเล้ว

เช้าวันต่อมา ณ บ้าน วินกุ๊ก เวลา 08.00

ตินตื่นมาด้วยความสนใสหรือป่าว... 

ติน : โอ๊ย~~~~~~ได้กับมานอนบ้านตัวเองเเล้วมันหลับสบายจริงๆเลย. ไปอาบน้ำดีกว่า วันนี้ต้องมีของอร่อยๆเเน่เลย

2 ชั่วโมงผ่านไป~~~

ตินรีบเเต่งตัวเดินลงไปที่ห้องอาหาร

ติน : คุณแม่~~~ / รับเดินเข้าไปกอด/ หื้อหอมจัง

เเม่ : อะไรหอม / เสียงกะโดดของพ่อ / เห้ยหอมไรเมียฉันเเม่เเกนะเว้ย 

ติน : โห้... พ่อผมหมายถึงอาหารนะเเหม.... กับลูกก้ไม่เว้นในการหึงนะคับบ

เเม่ : หุ ตอนเเม่สาวๆ พ่อมาจีบเเม่ใหม่ๆนะตอนเวลาเเม่เลิกเรียน เขาส่ง บอรีการด์มารับคุ้มเเม่ต้องสองสามคน เพราะเเม่สวยไงหนุ่มมาจีบ / ยิ้มมองน่าเขินน

พ่อ : พูดถึงก้คิดถึงสมัยนั้นเนอะ ตอนคุณยังสาวๆ ตึงๆ / คิดภาพสมัยสาวๆ

เเม่ตัดบท / เเม่: นิทำไหมตอนนี้ฉันไม่ตึงหรือยังไง / มองเเรง

พ่อ : โอ้ป่าว. เเม่สวยเสอมม..

ติน : ผมหิวเเล้วมาๆกินข้าวกันเร้วๆๆๆ

ตัดไปที่ร้านอาหารไทย ณ สีลม 

พิมทำอาหารด้วยใจ ลอยนึกถึงเรื่องเมื่อวาน 

บอย : เจ๊ ของลูกค้าเสร้จยัง

พิมหัดไปมอง : อะไร

บอย : โอ๊ยเจ้ผักไทไหม้หมดเเล้ววว

พิมหัดลงมองที่กะทะ เเละตกใจ

พิม ; เวาะตายเเละๆๆๆ

บอย : เอ๊าเจ้เป็นไรเนี้ย 

พิม : โทษทีๆๆๆ เดียวทำไห้ไหม่

บอย : เจ้เป็นไรเนี่ยใจลอยไร. หรือใจลอยเรื่องเมื่อวานพี่คนนั้นหรอ

หรือเจ้ชอบที่เขา. อันเเน่..... เห็นหนุ่มๆหล่อๆไม่ได้เลยนะ

พิม : อะไร นิ ฉันหรอ คนอยากฉันหล่อเเต่ไม่ มีพิเเพกฉันก้ไม่มองหรอก ไปทำผักไทดีกว่า. 

บอย : ใช้สิ...ใครจะไปเหมื่อนที่ซันละค๊าบบ

พิม : หยุดพูดถึงเขานะไม่งั้น ฉันจะเราะฟันนาย

บอย : อ่าา โหดอีกเเย้ว.