SJ. เป็นแฟนกันนะ ไม่อยากเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน

-

เขียนโดย Rasberry

วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.20 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  4,023 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 13.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) บทที่ 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Shibuya Jewel  ประเทศอเมริกา
“สวัสดีค่ะท่านประธาน” ฝ่ายต้อนรับเอ่ยทัก
“ครับๆ ทำตัวตามสบายเลยนะครับ”
“ค่ะท่านประธาน” กล่าวจบหล่อนก็เดินไปที่เคาเตอร์
 
“เรย์”
“ครับ”
“นายะไม่สำคัญแล้วใช่ไหม ฮึก”
“ทะ ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ” เรย์หน้าซีดทันที “นะ นายะไม่ร้องนะ ไม่ร้อง”
“ฮึกๆ”
“ที่รักมานี่” เรย์พูดจบก็ลากนายะไปที่ห้องทำงาน พร้อมกดล็อคประตู “บอกมาได้ยังว่าร้องไห้ทำไม”
“ฮึก กะ...ก็เรย์ไม่สนใจนายะแล้วนิ ทำแต่งานไม่เห็นมีเวลาให้นายะเลย ฮึก”
“เฮ้อ~~~~~ เธอเนี้ยนร้า” เรย์ถอนหายใจแล้วกดปุ่มปลดล็อคประตู “จะให้ผมตามใจตลอดก็ไม่ได้ซะด้วยสิ แค่งานบริษัทก็จะตายอยู่แล้วนะ”
“ฮึกๆ”
“อย่าร้อง เดี๋ยวไม่สวยนะ”
หลังจากนั้น 2 ปี
            นายะท้องได้ 9 เดือนแล้วเรย์ก็ดูแลเอาใจใส่นายะมากขึ้น โดยที่งานบริษัทให้ไรท์กับวีช่วยกันทำ อ้อตอนนี้ไรท์มีแฟนกับโยสึยะ นากิระ หรือโยนา แล้ว
“โยนา ทำงานไหวไหม”
“ไหวค่ะพี่นายะ โยนาว่าพี่นายะไปนอนพักดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแร้งขึ้นมาอีกจะแย่เอานะค่ะ”
“ไม่เป็นไรจ๊ะ แค่ออกมาสูดอากาศเฉยๆเอง เรย์คงไม่ว่าอะไรหรอก”
“พรุ่งนี้พี่คลอดแล้วนี่ค่ะ จะได้ผู้หญิงหรือผู้ชายนะค่ะ”
“นั้นสิ”
 
เช้าวันต่อมา
“พี่เรย์”
“ครับ โยนา”
“พี่นายะ จะเป็นอะไรไหมค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวหมอก็ออกมา”
แอด~~~~ (พูดไม่ทันขาดคำ)
“พวกคุณเป็นญาติกับคนไข้ใช่ไหมครับ”
“ผมเป็นสามีเขาครับ”
“ช่วยมากรอกประวัติคนไข้ที่โต๊ะด้วยนะครับ”
“ครับ” กล่าวจบเรย์ก็เดินตามไปที่โต๊ะ เพื่อกรอกข้อมูลต่างๆลงไป
            ระหว่างที่เรย์กรอกข้อมูลอยู่นั้นบุรุษพยาบาลก็ได้เคลื่อนย้ายพานายะไปนอนที่ห้องพักคนไข้พิเศษ โดยมีโยนานั่งรอเรย์(ไรท์เคลียงานบริษัทแทนเรย์)อยู่ที่เก้าอี้ตามเดิม
“โยนา ห้องไหน”
“638 ค่ะพี่เรย์”
“อืม งั้นไปกันเลยนะ”
 
ห้อง 638
“นายะ” เรย์พูดพร้อมกับเดินไปนั่งข้างเตียง พร้อมกับลูบผมนายะอย่างเบามือ
“ขออนุญาตนะค่ะ” นางพยาบาล 2 คน เดินเข้ามาพร้อมกับเด็กทารกอยู่ในอ้อมแขนคนละ 2 คน(แฝด4)
“ครับ” เรย์ตอบพร้อมกับเดินไปรับเด็กมา 2 คนก่อนค่อยวางลงบนเตียง แล้วจึงจะรับเด็กมาอีก 2 คน (ชาย 3 คน หญิง 1 คน) “ขอบคุณครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นดิฉันขอตัวก่อนนะค่ะ”
“ครับ”
“โยนา ผมจะตั่งชื่อลูกว่าไรดีล่ะทีนี้”
“ยากล่ะค่ะ”
“รอนายะตื่นก่อนล่ะกัน”
 
2 ชั่วโมงผ่านไป
Naya say
“อืม~~~~~” ฉันเริ่มรู้สึกตัว “เรย์อยู่ไหนนะ” ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อหาเรย์
“ฟี้~~~~~”  เรย์หลับอยู่บนโซฟา โดยมีลูกชาย 3 คนนอนอยู่บนตัวของผู้เป็นพ่อ
“หืม อ้าวหลับอยู่เหรอ ฮิๆๆ”
พรึบ
            หืม มีอะไรขยับอยู่ข้างๆด้วยล่ะ ตายล่ะ นี่ลูกของฉันเหรอน่ารักจัง แต่เดี๋ยวนะขอนับแปป 1 2 3 4 กรี๊ดดดดดดดดดด ฉันมีลูก 4 คนเหรอเนี้ย  ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ
“น่ารักจัง” ฉันพูดขึ้นเบาๆ พลางแหย่ลูกของตัวเอง
“คิกๆ” ลูกหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน
“อืม~~~~”
“ตื่นแล้วเหรอเรย์”
“ครับ” เรย์พูดพร้อมอุ้มเด็กสามคนไว้ในอ้อมกอด แล้วพาขึ้นไปอยู่บนเตียงกับผู้เป็นแม่
“เรย์ตั่งชื่อให้เด็กๆยังอ่ะ”
“ยังเลย รอที่รักมาตั่งให้นั้นแหละ”
“นามสกุลก็ต้องเป็น ชิบุยะ อยู่แล้ว ส่วนชื่อนี้คิดยากอยู่นะ”
“ให้โยช่วยไหมค่ะ พี่นายะ พี่เรย์”
“จ๊ะ”
“เอาเลยครับ อย่าลืมล่ะว่าลูกสาวของพี่คลอดคนที่ 2 นะ”
“ค่า~~~~~~~~   ‘เด็กผู้หญิง ชื่อ คายะ’
เด็กผู้ชายคนโตชื่อ คาสึกิ
เด็กผู้ชายคนรองชื่อ ไค
เด็กผู้ชายคนสุดท้องชื่อ คานาเมะ’  พวกพี่คิดว่าไงค่ะ”
“เอาตามนั้นแหละจ๊ะ ว่าแต่เรย์ไม่ต้องซื้อของสำหรับเด็กเหรอ”
“อากิระจัดการให้แล้วล่ะ”
“อ้อ”
RRRRR…….
“ขออนุญาตินะค่ะพี่ๆ”
“ครับ/จ๊ะ” เมื่อได้คำอนุญาตโยนาก็เดินออกไปคุยโทรศัพท์มือถือนอกห้อง
 
10 นาทีต่อมา
“พี่ๆค่ะ โยขอกลับก่อนนะค่ะ”
“จ้า” ฉันยิ้มให้โยนาอย่างอ่อนโยน
“เดินทางดีๆล่ะ บอกไรท์ด้วยว่าอย่าขับรถเร็ว”
“ค่ะ แล้วจะบอกให้นะค่ะ ขอตัวล่ะค่ะ” ว่าจบโยนาก็เดินออกไปจากห้องทันที
End Naya Say
 
3 ปีผ่านไป
เด็กๆ ก็โตขึ้นเรื่อยๆตอนนี้เด็กๆ อายุได้ 3 ปีแล้ววัยกำลังซนเลยแต่ก็ค่อยยังชั่วหน่อยที่ คายะกับคาสึกิไม่ซนแต่ติดเรย์และนั้นทำให้เรย์ต้องพาทั้ง 2 คนมาที่บริษัทด้วย แล้วให้นายะพักอยู่ที่บ้าน โดยมีไค กับ คานาเมะ อยู่เป็นเพื่อน โยนากับไรท์จะไปอยู่เป็นเพื่อนเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่จะไปอยู่ด้วยวันละ 3-4 ชั่วโมง(ทิ้งภาระงานให้เรย์ทำอะนะ)
“ปะป๋า” คายะเรียกผมอย่างช่วยไม่ได้
“ว่าไงครับคนสวย” ผมตอบอย่างสบายอารมณ์ “หิวแล้วสินะ”
“อื่อ”
“งั้นแปปนะ” เรย์สายเรียกอากิระให้เข้ามาในห้อง
ก๊อก ก๊อก
“เชิญครับ”
“ท่านเรย์ จะให้ผมพาตัวเล็ก 2 คนนี้ไปทานข้าวใช่ไหมครับ”
“ใช่แล้วล่ะ รบกวนด้วยนะ”
“ไม่เป็นไรครับ เรียกใช้ผมได้ทุกเมื่อเลยครับ”
“อืม” เมื่ออากิระพาเด็กๆไปทานข้าว ส่วนเขาน่ะเหรอคงต้องเคลียร์เอกสารนี้ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปทานข้าวหรือไม่ก็ให้อากิระซื้อขนมปังมาให้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา