รักร้ายนายตัวร้าย
3) พาสเตอร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันหนีมาบนดาดฟ้าไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกทำไม ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ฉันที่จะลืมเรื่องทุกอย่างได้นั้นต้องกลับมาจำเรื่องแย่ได้อีกครั้ง ผู้ชายแบบนั้นไม่ค่อยจะมาที่นี้ด้วยซ้ำ คนแบบนั้นฉันเกลียดที่สุด
"พี่ว่าล่ะ ว่าเราต้องมาอยู่ที่นี้"
"พี่พาสเตอร์ อยู่ได้ไงค่ะว่าซากุระอยู่ที่นี้"
"ก็เรามีเรื่องหรือปัญหาอะไร เราก็มักจะมาอยู่ที่นี้เสมอนิใช่มั้ยค่ะ"
"พี่พาสเตอร์ ทำไมชอบพูดค่ะจังคะ ซากุระว่าพี่ต้องเป็นใช่มั้ยคะ"
"ไม่ใช่ค่ะ พี่ไม่ได้เป็นเกย์ พี่เป็นผู้ชายเต็ม100ค่ะ"
"อ้าว แล้วพี่พูดค่ะทำไมอ่ะ"
"อ่อ เพราะว่ามันน่ารักดีนิค่ะ เวลามาพูดค่ะกับผู้หญิงที่เราชอบ เขาจะได้มีความสุขไงค่ะ"
"ก็จริงอยู่หรอกค่ะ แต่ซากุระไม่ใช่ผู้หญิงในสเปพี่หรอกค่ะ"
"ใครว่าล่ะค่ะ พี่ชอบผู้หญิงแบบซากุระที่สุดเลยค่ะ"
พี่พาสเตอร์เอามือมาลูบหัวฉันเบาๆทำเหมือนกับว่าฉันเป็นเด็กๆ พี่พาสเตอร์เขาเป็นผู้ชายที่สุภาพมากๆ เขามักจะตามใจฉันอยู่ตลอดและเขามักจะรู้ใจฉันเสมอ พี่พาสเตอร์เขาเป็นประธานนักเรียนปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่ฉันจะได้เจอกับพี่เขา วันแรกที่เจอกันตอนม.4ฉันมักชอบไปดูการแข่งบาสบ่อยๆ ฉันเจอพี่เขาที่สนามบาสพี่เขาได้เป็นตัวจริงในการแข่งทุกครั้ง แล้วในตอนนั้นเองพี่เขาก็เดินมาสารภาพรักฉัน แต่ฉันก็ปฏิเสธพี่เขาไปพี่เขาก็ตะโกนกลับมาว่า'พี่จะทำทุกอย่างให้เรามาชอบพี่ให้ได้ ' แล้วพี่เขาก็ทำทุกอย่างจริงๆอย่างที่พี่เขาเคยพูดไว้ ฉันก็เริ่มหวั่นกับเขาอยู่บ้างแต่ฉันจะต้องใจแข็งเข้าไว้เพราะฉันเคยบอกกับตัวเองเอาไว้ว่าจะไม่รักหรือชอบใครอีก พี่เขาเป็นคนดีจริงๆฉันปลื้มพี่เขาก็ตรงนี้ล่ะ
"ไงค่ะ เรายังไม่ได้บอกพี่เลยนะว่าเรามีเรื่องหรือปัญหาอะไรถึงมาอยู่ตรงนี้ล่ะ"
"ก็นิดหน่อยค่ะ ซากุระมีเรื่องที่ฝั่งใจเกี่ยวกับความรักมา ซากุระเลยรักใครหรือชอบใครก็ไม่กล้าที่จะชอบเพราะซากุระกลัวที่จะเจ็บอีก เพราะนี้ไงค่ะที่ซากุระไม่สามารถชอบพี่ได้ ทั้งทีพี่ดีก็กับซากุระมาโดยตลอด ซากุระก็เป็นปลื้มมากจริงๆค่ะ"
"อ่อ เพราะงี้เองสินะเราเลยมาอยู่ตรงนี้ใช่มั้ยค่ะ"
"ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ ซากุระเองก็อยากที่จะลองคบกับใครดูเหมือนกันแต่ความหลังมันฝั่งใจสักจนไม่กล้าที่จะเริ่มใหม่กับใครสักที"
"พี่ทำให้เราลำบากหรือเปล่า"
"ไม่ใช่หรอกค่ะ แต่ซากุระยังบอกพี่ตอนนี้ไม่ได้เพราะอะไรที่ทำให้ซากุระที่จะไม่กล้าคบใคร ถ้าถึงเวลาซากุระจะบอกนะค่ะ"
"ตอนนี้สบายใจขึ้นบ้างหรือยังค่ะ"
"สบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอบคุณพี่มากเลยนะค่ะ"
"งั้นก็ดีแล้วล่ะค่ะ ไปเข้าเรียนได้แล้วนะ โดดเรียนมาแบบนี้ไม่ดีนะ"
"รับทราบค่ะ "
"ป่ะ เดียวพี่ไปส่งนะค่ะ"
"โอเคค่ะ"
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ