สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

สรุปแล้วปิดเทอมแทนที่จะได้พักก็ต้องมาเข้าค่าย ก่อนจะไปเข้าค่ายฝึกความเแข็งแรงของร่างกาย พวกผมก็ต้องไปฝึกสมาธิก่อน
โดยการมาที่วัดเพื่อฝึกสมาธิและจิตใจ โดยที่คนที่ร่วมก็จะมีนักกีฬาบาสและวอลเลย์รวมกัน24คน เพราะทุกปีจะมีการสานสัมพันธ์
" เสร็จยังไอ้ชิดนี่ย์ " วันนี้พวกผมต้องไปรวมตัวกันโรงเรียนก่อนเลย
 
ผมกับไอ้ภัทรและทุกคนรวมไปถึงเอ็มด้วย ผมไม่เคยรู้เลยว่าเอ็มเป็นนักกีฬาวอลเลย์ด้วย ถ้าไม่ได้มาเข้าค่ายเนี้ยผมไม่รู้นะเนี้ย
" อ้าวนักเรียนทุกคนมารวมตัวกัน"
ทุกคนพร้อมเต็มที่จะต้องฝึกสมาธิเพราะการแข่งขันต้องไม่วอกแวกสมาธิต้องเป็นเลิศ
" เดี๋ยวครูจะให้เราเข้าที่พักก่อน แล้วมาเจอกัน 4โมงเย็นเพื่อทำวัตรเย็น"ครูคริสเจ้าของโครงการเป็นคนที่ชี้แจงรายละเอียดต่างๆ
" ครูครับการนอนรอบนี้เหมือนทุกปีไหมครับ" พี่ประธานชมรมวอลเลย์ยกมือถามขึ้นมา
" ใช่ เราจะนอนรวมกัน..ทุกคนเตรียมถุงนอนมาพร้อมนะ"
" ครับ"
ก่อนที่จะเข้าที่พัก ครูคริสพาเราไปไหว้พระในโบสถ์และพาไปกราบหลวงตาหลังจากนั้น ก็ให้เราเข้าที่พัก
" ชิดนี่ย์มึงนอนไหน" ไอ้เลโอถือกระเป๋ามาวางไว้ข้างๆผม
" กูนอนนี่"
" เออ..กูนอนข้างมึง" ผมนอนริมสุดเลยเพราะผมเองไม่ชอบนอนระหว่างคน
" ชิดนี่ย์มึงเขยิบไปดิ" ไอ้ภัทรเดินมาจองที่ข้างๆผม โดยไอ้ชินนอนข้างเลโอ โทระนอนข้างชิน
" มึงไปนอนข้างโทระสิ กูจะนอนขอบ "
" ไม่เอากูจะนอนนี้"
" ไอ้ภัทรมึงมานอนข้างกู  มึงไปเบียดมันทำไม" เออโทระพูดดี จะรับไว้เป็นน้องเขยกรณีพิเศษ
" ไม่เอากูจะนอนนี้ " ไอ้ภัทรไม่ยอมท่าเดียวเลย
" มึงมาเบียดกันทำไม "
" กูอยากนอนข้างมึง" อะไรนักหนาว๊ะ ไอ้เลโอถ้าให้มันย้ายมันก็จะไม่ยอม
" กูต้องนอนขอบเท่านั้น "
" ชิดนี่ย์มานอนข้างเราก็ได้ " ผมกำลังจะลุกตามคำเชิญของไอ้เอ็ม เพราะเอ็มมันก็นอนขอบ
" ไม่ได้" ไอ้ภัทรกับไอ้ชินพูดพร้อมกันในขณะที่ผมกำลังจะลุกย้ายที่ ผมจำต้องนั่งลงเหมือนเดิม
" ไอ้ชินมึงเกี่ยวอะไรกับเขา"ไอ้เลโอหันไปว่าให้ไอ้ชิน
" กูกลัวมึงไม่ได้นอนข้างไอ้ชิดนี่ย์นิ"
" กูก็ย้ายตาม"
" เออ...กูนอนนี้แหละ"ผมจำต้องเอาพื้นที่ให้ไอ้ภัทร  เพราะขืนไม่ให้มัน  มันก็จะตื้นอยู่อย่างงั้นแหละ
" ดี "ไอ้ภัทรพูดคำเดียว แล้วจัดแจงที่พักของตัวเอง
" ขอบใจนะเอ็ม"
เมื่อพวกผมได้ที่นอนกันหมดแล้ว สรุปคือไอ้ภัทรนอนข้างผม ไอ้เลโอ ชิน โทระ มิ่ง นอนเรียง
 
เมื่อพวกผมมารวมตัวกันอีกรอบก็ทำกิจกรรมจนถึงเย็นเลย เพราะต้องกวาดทำความสะอาดรอบวัด และ ทำวัตรเย็นสวดมนต์ไหว้พระ 
จริงๆจะมีการนั่งสมาธิตอนเย็นอีกแต่เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกเลยเอาสบายๆหน่อย
" โครตเหนื่อยเลยอ๊ะ" ไอ้ชินพูดหลังจากมาถึงที่พักแล้ว
" กูไม่เหนื่อยเท่าหิว " ผมเองกูลืมไปว่าพระฉันท์2 เวลาเท่านั้นเลยลืมเอาของติดกระเป๋ามาด้วย
" ชิดนี่ย์  นม " เอ็มน่าจะได้ยินที่ผมพูดมั้งเลยเอานมมาให้ผม แต่ผมรับได้โดยไม่มีอะไรขัดขวางเพราะไอ้ภัทรไม่อยู่
" ขอบใจนะ " ผมรีบรับมาและรีบกินเลย ถ้าไอ้ภัทรมาเจอมันคงไม่ให้ผมกิน
" มึงแบ่งกูมั้งดิ " ไอ้เลโอท่าทางน่าจะหิวเหมือนกัน
" มึงไม่ต้องไปแย่งมัน นี่ของมึง มึงมาเข้าค่ายแล้วทำไมไม่รู้จักเตรียม " ไอ้ชินยื่นนมให้ไอ้เลโอ พร้อมกับว่าเป็นชุด แต่ท่จริงแล้วไอ้ชินเป็นห่วงเลโอจะตาย
" ก็กูรู้  กูไม่เอามามึงก็เอามาเผื่อ " หวานซะ ถ้าไม่บอกว่าในสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ผมคืดว่ามันสองคนเป็นแฟนกัน
" มึงไปไหนมาว๊ะ"ไอ้ชินเห็นไอ้โทระกับไอ้ภัทรเดินเข้ามา
" ไปช่วยหลวงตายกของ" ไอ้ภัทรพูดไปพร้อมกับรื้อกระเป๋าตัวเอง
" เท่ห์อ๊ะพวกมึง"
" ชิดนี่ย์หิวไหม " ไอ้ภัทรมันยื่นโอวัลตินกับขนมให้ผม หารู้ไม่ว่าผมอิ่มแล้ว
" ไอ้ภัทรมึงหารู้ไม่ว่า  ไอ้ชิดนี่ย์กินอิ่มแล้ว" ไอ้ชินมันรู้ได้ไงว่าผมคิดแบบนั้น
" อืม...มึงหิวตอนไหนบอกกูนะ"ไอ้ภัทรมันก็เลยเอาโอวัลตินกลับเข้ากระเป๋าเหมือน
" ไอ้ภัทรมึงไม่อยากรู้เหรอว่าใครให้มัน "  ยังๆไม่จบ
" อืม"
" ไม่อยากจริงๆเหรอ "
" อืมม" โล่งอกไปทีถ้าขืนมันรู้ว่าไอ้เอ็มเอาให้นะผมไม่มีที่อยู่แน่
" แน่นะมึง"
" ชิดนี่ย์ถ้าอยากกินอีกบอกอีกได้เลยนะ"ทุกคนหันหน้าไปทางเอ็ม   เอ็มมาพูดอะไรตอนนี้ว๊ะ  เอ็มตั้งใจยั่วโมโหภัทรแน่เลย
" เอาแล้วไง " ไอ้ชินมันพึมพรำออกมา
" ทุกคนมองเรามีอะไรเหรอ"
"เปล่า...ไม่มีไร " ไอ้ชินพูดขึ้นพร้อมส่ายหัว
" ทุกคนกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" เอาแล้วไงไอ้ภัทรงอนไปโน้นแล้วมั้ง..หน้าหงอยไปเชียว แต่ดีอย่านึงที่มันมาอาละวาด
" เออ..กูกินนมเยอะไปหน่อยไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ " ผมลุกตามไอ้ภัทรไป เพิ่งเป็นแฟนกันได้ไม่นานก็เป็นแบบนี้ซะแล้ว
ผมตามไอ้ภัทรมาแต่ผมก็เดินไม่ทันมันเพราะมันเดินเร็วมาก
 ผมเลือกที่จะยืนรอมันหน้าห้องน้ำ  ภารกิจของผมคือมาง้อมัน 
" อ้าวชิดนี่ย์ มึงรออะไร "
" รอมึง   ภ้ทรมึงอย่าเข้าใจผิดเรื่องกูกับเอ็มนะ "
" อืม " ไอ้แค่คำว่าอืมนี้แหละน่ากลัวสุด มันพูดเยอะ มันด่าผมมันยังไม่น่ากลัวเท่ามันตอบอืม
" ชิดนีย์กูจะอาบน้ำ..มึงจะอาบเลยป๊ะ"
" อืม "
" งั้นมึงรอกูอยู่นี่นะ  กูไปเอาของก่อน"
" อืม "
ผมนั่งรอมันและคิดอะไรเพลินๆ   ถ้ามันไม่โกรธหน้าตามันจะไม่เป็นแบบนี้แน่  แต่นี้ผม งง กับไอ้ภัทรแล้ว
" มาเร็วจังว๊ะ"
" อ้าวเอ็ม" ผมเห็นคนมาสะกิดหลังผม
ผมรู้สึกเหมือนว่ามีคนสกิดหลังผม ผมคิดว่าเป็นไอ้ภัทร ไหนเป็นเอ็มละ
" มานั่งทำอะไรคนเดียวนิ"เอ็มพูดพร้อมกับนั่งเป็นเพื่อนผม
" รอไอ้ภัทร "
" ชิดนีย์กับภัทรเป็นอะไรกันอ๊ะ ดูสนิทกันมากเลย "ไอ้นี้ก็ช่างสังเกตุไปไหม
" ไม่ได้เป็นไรกันนิ  พ่อเรากับพ่อแม่ภัทรสนิทกัน"
" อืมม แต่ดูเหมือนคู่รักกันเลย เรานิอิจฉาภัทรเลย "
" คู่รักที่ไหน...เราเกลียดกันจะตาย แล้วจะอิจฉาทำไม"
" เหรอไอ้ชิดนี่ย์ "อยู่ๆเสียงไอ้ชินก็พูดแทรกขึ้นมาทำให้ผมกับเอ็มหันหน้าไปมอง
" นี่ของมึง " ไอ้ภัทรมันเอาเสื้อผ้าให้ผม แล้วมันเดินเข้าห้องน้ำ
" ไอ้เลโอ..มึงไม่บอกกูว๊ะ" ผมหันไปทางไอ้เลโอ   เพื่อนภาษาอะไร
" มึงไม่ได้เป็นอะไรกัน..ทำไมมึงต้องกลัว"
มันพูดแดกดันผมและรีบเข้าห้องน้ำ
" อย่าคิดมากเลยมึง  อาบน้ำ" ไอ้เลโอตบไหล่ผม
ผมเข้าไปอาบน้ำ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดตอนผมอาบน้ำเสร็จก็เกิดขึ้น
" ไอ้เลโอช่วยกูด้วย " ผมตะโกนออกไปสุดเสียง
" ชิดนี่ย์มึงอยู่ห้องไหน"เสียงไอ้ภัทรตะโกนถามผม
" ห้องที่สามนับจากซ้าย"
ปัง ๆ
" มึง "
" อย่าเคาะมันจะกระโดดใส่กู "
" มันไม่กระโดดหรอกมึงไปอยู่มุมที่มันไม่ได้หันหน้าไปอะ " 
" โอเคร " ผมเลือกที่จะอยู่ทางด้านหางมัน
" กูเคาะแล้วนะ "
" อืม "
ปัง  
 
ปัง
" มึงหยุดเคาะได้แล้วมึง  มันไปแล้ว "
ผมเปิดประตูวิ่งออกมากอดไอ้ภัทรไว้แน่น  ผมไม่กลัวอะไรนอกจากตุ๊กแก
" ชิดนี่ย์  ชิดนี่ย์ " ไอ้ภัทรมันตบไหล่ผม
" มึง  มึงวัด " ผมรีบปล่อยแขนออกจากไอ้ภัทรและรีบเดินไปที่พัก
" มึง..รอกูด้วย  กูช่วยมึงนะ "
ผมเดินมาจนถึงที่พักไอ้เพื่อนรักผู้แสนดีไม่คิดจะรอผมเลย  มานอนเล่นเกมส์สบายเลยนะ  ไม่รู้เหรอว่ากูเจออะไรมา
" สบายไหมมึง " ผมพูดพร้อมกับโยนผ้าใส่ไอ้เลโอ
" สบายดีน้ำเย็นสบาย"
" กูประชด...มึงไม่รอกู "
" ไอ้ภัทรขี้นานนะมึง   มึงรอใครเปล่า" ไอ้ชินมันเตรียมจะล้อไอ้ภัทรท่าเดียว แต่เอ๊ะสรุปแล้วไอ้ภัทรมีนขี้หรือมันรอผม
" อืม...กูรอคน " สรุปมันรอผมจริงๆเหรอเนี้ย
พวกผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ไปรับภารกิจวันพรุ่งนี้ว่าเราต้องทำอะไรกันบ้าง
สรุปแล้วเช้าพรุ่งนี้ผมออกไปกับหลวงพี่ ผมไม่คิดเลยว่าผมจะได้มาเป็นเด็กวัด พรุ่งนี้คนที่ออกข้างนอกชมรมบาสกับชมรมวอลเลย์ออกไปคนละครึ่ง ซึ่งผมได้ออกไปกับไอ้มิ่ง ไอ้โทระ ส่วนไอ้ภัทร เหรออยู่วัดจร้า
พอรู้แล้วว่าใครทำอะไรพรุ่งนี้แล้วเราก็แยกย้ายมานอน
" ชิดนี่ย์..มึงหิวไหม " ผมกับไอ้ภัทรนอนกันหน้าเข้าหากัน
" ไม่อ๊ะ..มึงหิวเหรอ "
" อืม"
" หิว มึงก็ลุกขึ้นกินดิ " ผมเห็นว่ามันเตรียมขนม นม มาเยอะ
" กูหิวมึงมากกว่า " มันกระซิบผมเบาๆ
" วัด..มึง..วัด " ทีตอนกูกอดมึงเพราะความกลัวมึงยังว่าให้กู
 
" ชิดนี่ย์นอนยัง "ไอ้เอ็มมันเดินมาหาผม ผมจำต้องลุกขึ้นนั่งคุยกับมัน
" ยังอะมีอะไรหรือเปล่า"
" พรุ่งนี้ อย่าลืมนะ  เราต้องไปด้วยกัน"
" โอเค  อย่าลืมปลุกเรานะ "
โอ๊ย..ร้องออกไปก็ไม่ได้เพราะไอ้ภัทรมันหยิกผม  ผมได้เพียงแต่หันหน้าไปหามัน
" งั้น..เราไปนอนนะ   ฝันดี "
" อืมม..ฝันดี " พอไอ้เอ็มไปผมก็ล้มตัวลงนอนเหมือนเดิมแต่รอบนี้ปมไม่ได้หันหน้าไปทางไอ้ภัทร ปมหันหลังให้มัน เพราะมันหยิกผม
" ชิดนี่ย์  หันมา" มันได้แต่สะกิดให้ผมหันหน้าไปทางมัน
" ไม่ "
" หันมา "
" ไม่ "
" มึงไม่หันกูกอด" ผมรีบหันหน้าทางมันทันทีเพราะกลัวมันกอดผมจริงๆ
" ก็แค่นี้ "
" ก็มึงอ๊ะ..หยิกกู "
" ก็กูกวงมึงนิ   พรุ่งนี้มึงอย่าอ่อยมันนะ"
" กูเนี้ยนะอ่อย."
" มึงอะขี้อ่อย " มันคิดได้ไงว่าผมขี้อ่อย 
" ตกลงนะ..กูบอกเลยกูไม่ไว้ใจไอ้เอ็ม "
" อืมม...นอนๆ"
ผมกับมันคุยกับแบบเบามากเพราะกลัวว่าคนจะรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน...แต่ผมยอมความขี้หึงของไอ้ภัทรเลย..แต่ก็น่ารักดี  ผมถึงรักมันแล้วไม่รู้ด้วยว่ารักเมื่อไหร่และรักมันได้ย้งไง..แต่ผมเองก็ดีใจที่ได้เห็นมุมน่ารักๆของมัน