สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

สรุปแล้วปิดเทอมแทนที่จะได้พักก็ต้องมาเข้าค่าย ก่อนจะไปเข้าค่ายฝึกความเแข็งแรงของร่างกาย พวกผมก็ต้องไปฝึกสมาธิก่อน

โดยการมาที่วัดเพื่อฝึกสมาธิและจิตใจ โดยที่คนที่ร่วมก็จะมีนักกีฬาบาสและวอลเลย์รวมกัน24คน เพราะทุกปีจะมีการสานสัมพันธ์

" เสร็จยังไอ้ชิดนี่ย์ " วันนี้พวกผมต้องไปรวมตัวกันโรงเรียนก่อนเลย

 

ผมกับไอ้ภัทรและทุกคนรวมไปถึงเอ็มด้วย ผมไม่เคยรู้เลยว่าเอ็มเป็นนักกีฬาวอลเลย์ด้วย ถ้าไม่ได้มาเข้าค่ายเนี้ยผมไม่รู้นะเนี้ย

" อ้าวนักเรียนทุกคนมารวมตัวกัน"

ทุกคนพร้อมเต็มที่จะต้องฝึกสมาธิเพราะการแข่งขันต้องไม่วอกแวกสมาธิต้องเป็นเลิศ

" เดี๋ยวครูจะให้เราเข้าที่พักก่อน แล้วมาเจอกัน 4โมงเย็นเพื่อทำวัตรเย็น"ครูคริสเจ้าของโครงการเป็นคนที่ชี้แจงรายละเอียดต่างๆ

" ครูครับการนอนรอบนี้เหมือนทุกปีไหมครับ" พี่ประธานชมรมวอลเลย์ยกมือถามขึ้นมา

" ใช่ เราจะนอนรวมกัน..ทุกคนเตรียมถุงนอนมาพร้อมนะ"

" ครับ"

ก่อนที่จะเข้าที่พัก ครูคริสพาเราไปไหว้พระในโบสถ์และพาไปกราบหลวงตาหลังจากนั้น ก็ให้เราเข้าที่พัก

" ชิดนี่ย์มึงนอนไหน" ไอ้เลโอถือกระเป๋ามาวางไว้ข้างๆผม

" กูนอนนี่"

" เออ..กูนอนข้างมึง" ผมนอนริมสุดเลยเพราะผมเองไม่ชอบนอนระหว่างคน

" ชิดนี่ย์มึงเขยิบไปดิ" ไอ้ภัทรเดินมาจองที่ข้างๆผม โดยไอ้ชินนอนข้างเลโอ โทระนอนข้างชิน

" มึงไปนอนข้างโทระสิ กูจะนอนขอบ "

" ไม่เอากูจะนอนนี้"

" ไอ้ภัทรมึงมานอนข้างกู  มึงไปเบียดมันทำไม" เออโทระพูดดี จะรับไว้เป็นน้องเขยกรณีพิเศษ

" ไม่เอากูจะนอนนี้ " ไอ้ภัทรไม่ยอมท่าเดียวเลย

" มึงมาเบียดกันทำไม "

" กูอยากนอนข้างมึง" อะไรนักหนาว๊ะ ไอ้เลโอถ้าให้มันย้ายมันก็จะไม่ยอม

" กูต้องนอนขอบเท่านั้น "

" ชิดนี่ย์มานอนข้างเราก็ได้ " ผมกำลังจะลุกตามคำเชิญของไอ้เอ็ม เพราะเอ็มมันก็นอนขอบ

" ไม่ได้" ไอ้ภัทรกับไอ้ชินพูดพร้อมกันในขณะที่ผมกำลังจะลุกย้ายที่ ผมจำต้องนั่งลงเหมือนเดิม

" ไอ้ชินมึงเกี่ยวอะไรกับเขา"ไอ้เลโอหันไปว่าให้ไอ้ชิน

" กูกลัวมึงไม่ได้นอนข้างไอ้ชิดนี่ย์นิ"

" กูก็ย้ายตาม"

" เออ...กูนอนนี้แหละ"ผมจำต้องเอาพื้นที่ให้ไอ้ภัทร  เพราะขืนไม่ให้มัน  มันก็จะตื้นอยู่อย่างงั้นแหละ

" ดี "ไอ้ภัทรพูดคำเดียว แล้วจัดแจงที่พักของตัวเอง

" ขอบใจนะเอ็ม"

เมื่อพวกผมได้ที่นอนกันหมดแล้ว สรุปคือไอ้ภัทรนอนข้างผม ไอ้เลโอ ชิน โทระ มิ่ง นอนเรียง

 

เมื่อพวกผมมารวมตัวกันอีกรอบก็ทำกิจกรรมจนถึงเย็นเลย เพราะต้องกวาดทำความสะอาดรอบวัด และ ทำวัตรเย็นสวดมนต์ไหว้พระ 

จริงๆจะมีการนั่งสมาธิตอนเย็นอีกแต่เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกเลยเอาสบายๆหน่อย

" โครตเหนื่อยเลยอ๊ะ" ไอ้ชินพูดหลังจากมาถึงที่พักแล้ว

" กูไม่เหนื่อยเท่าหิว " ผมเองกูลืมไปว่าพระฉันท์2 เวลาเท่านั้นเลยลืมเอาของติดกระเป๋ามาด้วย

" ชิดนี่ย์  นม " เอ็มน่าจะได้ยินที่ผมพูดมั้งเลยเอานมมาให้ผม แต่ผมรับได้โดยไม่มีอะไรขัดขวางเพราะไอ้ภัทรไม่อยู่

" ขอบใจนะ " ผมรีบรับมาและรีบกินเลย ถ้าไอ้ภัทรมาเจอมันคงไม่ให้ผมกิน

" มึงแบ่งกูมั้งดิ " ไอ้เลโอท่าทางน่าจะหิวเหมือนกัน

" มึงไม่ต้องไปแย่งมัน นี่ของมึง มึงมาเข้าค่ายแล้วทำไมไม่รู้จักเตรียม " ไอ้ชินยื่นนมให้ไอ้เลโอ พร้อมกับว่าเป็นชุด แต่ท่จริงแล้วไอ้ชินเป็นห่วงเลโอจะตาย

" ก็กูรู้  กูไม่เอามามึงก็เอามาเผื่อ " หวานซะ ถ้าไม่บอกว่าในสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ผมคืดว่ามันสองคนเป็นแฟนกัน

" มึงไปไหนมาว๊ะ"ไอ้ชินเห็นไอ้โทระกับไอ้ภัทรเดินเข้ามา

" ไปช่วยหลวงตายกของ" ไอ้ภัทรพูดไปพร้อมกับรื้อกระเป๋าตัวเอง

" เท่ห์อ๊ะพวกมึง"

" ชิดนี่ย์หิวไหม " ไอ้ภัทรมันยื่นโอวัลตินกับขนมให้ผม หารู้ไม่ว่าผมอิ่มแล้ว

" ไอ้ภัทรมึงหารู้ไม่ว่า  ไอ้ชิดนี่ย์กินอิ่มแล้ว" ไอ้ชินมันรู้ได้ไงว่าผมคิดแบบนั้น

" อืม...มึงหิวตอนไหนบอกกูนะ"ไอ้ภัทรมันก็เลยเอาโอวัลตินกลับเข้ากระเป๋าเหมือน

" ไอ้ภัทรมึงไม่อยากรู้เหรอว่าใครให้มัน "  ยังๆไม่จบ

" อืม"

" ไม่อยากจริงๆเหรอ "

" อืมม" โล่งอกไปทีถ้าขืนมันรู้ว่าไอ้เอ็มเอาให้นะผมไม่มีที่อยู่แน่

" แน่นะมึง"

" ชิดนี่ย์ถ้าอยากกินอีกบอกอีกได้เลยนะ"ทุกคนหันหน้าไปทางเอ็ม   เอ็มมาพูดอะไรตอนนี้ว๊ะ  เอ็มตั้งใจยั่วโมโหภัทรแน่เลย

" เอาแล้วไง " ไอ้ชินมันพึมพรำออกมา

" ทุกคนมองเรามีอะไรเหรอ"

"เปล่า...ไม่มีไร " ไอ้ชินพูดขึ้นพร้อมส่ายหัว

" ทุกคนกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" เอาแล้วไงไอ้ภัทรงอนไปโน้นแล้วมั้ง..หน้าหงอยไปเชียว แต่ดีอย่านึงที่มันมาอาละวาด

" เออ..กูกินนมเยอะไปหน่อยไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ " ผมลุกตามไอ้ภัทรไป เพิ่งเป็นแฟนกันได้ไม่นานก็เป็นแบบนี้ซะแล้ว

ผมตามไอ้ภัทรมาแต่ผมก็เดินไม่ทันมันเพราะมันเดินเร็วมาก

 ผมเลือกที่จะยืนรอมันหน้าห้องน้ำ  ภารกิจของผมคือมาง้อมัน 

" อ้าวชิดนี่ย์ มึงรออะไร "

" รอมึง   ภ้ทรมึงอย่าเข้าใจผิดเรื่องกูกับเอ็มนะ "

" อืม " ไอ้แค่คำว่าอืมนี้แหละน่ากลัวสุด มันพูดเยอะ มันด่าผมมันยังไม่น่ากลัวเท่ามันตอบอืม

" ชิดนีย์กูจะอาบน้ำ..มึงจะอาบเลยป๊ะ"

" อืม "

" งั้นมึงรอกูอยู่นี่นะ  กูไปเอาของก่อน"

" อืม "

ผมนั่งรอมันและคิดอะไรเพลินๆ   ถ้ามันไม่โกรธหน้าตามันจะไม่เป็นแบบนี้แน่  แต่นี้ผม งง กับไอ้ภัทรแล้ว

" มาเร็วจังว๊ะ"

" อ้าวเอ็ม" ผมเห็นคนมาสะกิดหลังผม

ผมรู้สึกเหมือนว่ามีคนสกิดหลังผม ผมคิดว่าเป็นไอ้ภัทร ไหนเป็นเอ็มละ

" มานั่งทำอะไรคนเดียวนิ"เอ็มพูดพร้อมกับนั่งเป็นเพื่อนผม

" รอไอ้ภัทร "

" ชิดนีย์กับภัทรเป็นอะไรกันอ๊ะ ดูสนิทกันมากเลย "ไอ้นี้ก็ช่างสังเกตุไปไหม

" ไม่ได้เป็นไรกันนิ  พ่อเรากับพ่อแม่ภัทรสนิทกัน"

" อืมม แต่ดูเหมือนคู่รักกันเลย เรานิอิจฉาภัทรเลย "

" คู่รักที่ไหน...เราเกลียดกันจะตาย แล้วจะอิจฉาทำไม"

" เหรอไอ้ชิดนี่ย์ "อยู่ๆเสียงไอ้ชินก็พูดแทรกขึ้นมาทำให้ผมกับเอ็มหันหน้าไปมอง

" นี่ของมึง " ไอ้ภัทรมันเอาเสื้อผ้าให้ผม แล้วมันเดินเข้าห้องน้ำ

" ไอ้เลโอ..มึงไม่บอกกูว๊ะ" ผมหันไปทางไอ้เลโอ   เพื่อนภาษาอะไร

" มึงไม่ได้เป็นอะไรกัน..ทำไมมึงต้องกลัว"

มันพูดแดกดันผมและรีบเข้าห้องน้ำ

" อย่าคิดมากเลยมึง  อาบน้ำ" ไอ้เลโอตบไหล่ผม

ผมเข้าไปอาบน้ำ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดตอนผมอาบน้ำเสร็จก็เกิดขึ้น

" ไอ้เลโอช่วยกูด้วย " ผมตะโกนออกไปสุดเสียง

" ชิดนี่ย์มึงอยู่ห้องไหน"เสียงไอ้ภัทรตะโกนถามผม

" ห้องที่สามนับจากซ้าย"

ปัง ๆ

" มึง "

" อย่าเคาะมันจะกระโดดใส่กู "

" มันไม่กระโดดหรอกมึงไปอยู่มุมที่มันไม่ได้หันหน้าไปอะ " 

" โอเคร " ผมเลือกที่จะอยู่ทางด้านหางมัน

" กูเคาะแล้วนะ "

" อืม "

ปัง  

 

ปัง

" มึงหยุดเคาะได้แล้วมึง  มันไปแล้ว "

ผมเปิดประตูวิ่งออกมากอดไอ้ภัทรไว้แน่น  ผมไม่กลัวอะไรนอกจากตุ๊กแก

" ชิดนี่ย์  ชิดนี่ย์ " ไอ้ภัทรมันตบไหล่ผม

" มึง  มึงวัด " ผมรีบปล่อยแขนออกจากไอ้ภัทรและรีบเดินไปที่พัก

" มึง..รอกูด้วย  กูช่วยมึงนะ "

ผมเดินมาจนถึงที่พักไอ้เพื่อนรักผู้แสนดีไม่คิดจะรอผมเลย  มานอนเล่นเกมส์สบายเลยนะ  ไม่รู้เหรอว่ากูเจออะไรมา

" สบายไหมมึง " ผมพูดพร้อมกับโยนผ้าใส่ไอ้เลโอ

" สบายดีน้ำเย็นสบาย"

" กูประชด...มึงไม่รอกู "

" ไอ้ภัทรขี้นานนะมึง   มึงรอใครเปล่า" ไอ้ชินมันเตรียมจะล้อไอ้ภัทรท่าเดียว แต่เอ๊ะสรุปแล้วไอ้ภัทรมีนขี้หรือมันรอผม

" อืม...กูรอคน " สรุปมันรอผมจริงๆเหรอเนี้ย

พวกผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ไปรับภารกิจวันพรุ่งนี้ว่าเราต้องทำอะไรกันบ้าง

สรุปแล้วเช้าพรุ่งนี้ผมออกไปกับหลวงพี่ ผมไม่คิดเลยว่าผมจะได้มาเป็นเด็กวัด พรุ่งนี้คนที่ออกข้างนอกชมรมบาสกับชมรมวอลเลย์ออกไปคนละครึ่ง ซึ่งผมได้ออกไปกับไอ้มิ่ง ไอ้โทระ ส่วนไอ้ภัทร เหรออยู่วัดจร้า

พอรู้แล้วว่าใครทำอะไรพรุ่งนี้แล้วเราก็แยกย้ายมานอน

" ชิดนี่ย์..มึงหิวไหม " ผมกับไอ้ภัทรนอนกันหน้าเข้าหากัน

" ไม่อ๊ะ..มึงหิวเหรอ "

" อืม"

" หิว มึงก็ลุกขึ้นกินดิ " ผมเห็นว่ามันเตรียมขนม นม มาเยอะ

" กูหิวมึงมากกว่า " มันกระซิบผมเบาๆ

" วัด..มึง..วัด " ทีตอนกูกอดมึงเพราะความกลัวมึงยังว่าให้กู

 

" ชิดนี่ย์นอนยัง "ไอ้เอ็มมันเดินมาหาผม ผมจำต้องลุกขึ้นนั่งคุยกับมัน

" ยังอะมีอะไรหรือเปล่า"

" พรุ่งนี้ อย่าลืมนะ  เราต้องไปด้วยกัน"

" โอเค  อย่าลืมปลุกเรานะ "

โอ๊ย..ร้องออกไปก็ไม่ได้เพราะไอ้ภัทรมันหยิกผม  ผมได้เพียงแต่หันหน้าไปหามัน

" งั้น..เราไปนอนนะ   ฝันดี "

" อืมม..ฝันดี " พอไอ้เอ็มไปผมก็ล้มตัวลงนอนเหมือนเดิมแต่รอบนี้ปมไม่ได้หันหน้าไปทางไอ้ภัทร ปมหันหลังให้มัน เพราะมันหยิกผม

" ชิดนี่ย์  หันมา" มันได้แต่สะกิดให้ผมหันหน้าไปทางมัน

" ไม่ "

" หันมา "

" ไม่ "

" มึงไม่หันกูกอด" ผมรีบหันหน้าทางมันทันทีเพราะกลัวมันกอดผมจริงๆ

" ก็แค่นี้ "

" ก็มึงอ๊ะ..หยิกกู "

" ก็กูกวงมึงนิ   พรุ่งนี้มึงอย่าอ่อยมันนะ"

" กูเนี้ยนะอ่อย."

" มึงอะขี้อ่อย " มันคิดได้ไงว่าผมขี้อ่อย 

" ตกลงนะ..กูบอกเลยกูไม่ไว้ใจไอ้เอ็ม "

" อืมม...นอนๆ"

ผมกับมันคุยกับแบบเบามากเพราะกลัวว่าคนจะรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน...แต่ผมยอมความขี้หึงของไอ้ภัทรเลย..แต่ก็น่ารักดี  ผมถึงรักมันแล้วไม่รู้ด้วยว่ารักเมื่อไหร่และรักมันได้ย้งไง..แต่ผมเองก็ดีใจที่ได้เห็นมุมน่ารักๆของมัน