สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

ผมต้องทำข้อตกลงกับพวกนั้นไว้ว่าถ้ามันบอกว่าผมอยู่กับพวกมัน...

คนที่จะโดนฆ่าคือพวกมันที่กล้าโกหกไอ้ภัทร  เพราะไอ้ภัทรไม่ชอบที่สุดคือคนโกหก

 

" ไอ้ชิดนี่ย์เมื่อคืนมึงไปนอนไหนมา" ผมนอนอยู่ที่โต๊ะนักเรียนเพราะเมื่อคืน

ไอ้สองตัวนั้นเล่นกันทั้งคืนทำให้ผมนอนไม่หลับ จึงต้องหอบสังขารมานอนที่นี่

 

" ไปเช่าโรงแรมนอน"ผมคงไม่บอกหรอกว่านอนบ้านไอ้เลโอ

" มึงรู้ไหมกูตามหามึงทั้งคืน โทรหาคนที่มึงพอจะไปหา  เพราะมึงปิดมือถือ"

" มึงตามหากูทำไมว๊ะ  มึงเป็นห่วงกูเหรอ"

" เปล่า"ผมนิจุเลย

" นั้นไงมึงไม่ได้เป็นห่วงกู  กูจะไปไหนก็เรื่องของกูป๊ะว๊ะ"

" ก็..ถ้ามึงเป็นไรไปกูก็ห่วง" 

" แต่มึงกลัวแม่มึงด่า"

" ก็  เออ  สิ "

" มึงจำไว้นะภัทร...กูไม่ทำให้มึงเดือดร้อนหรอก" ผมพูดจบแค่นั้น...ผมก็เดินออกไปโดนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

" ไอ้ชิดนี่ย์" ต่อให้มันตะโกนไล่หลังผมยังไง  ผมก็ไม่หัน

.......

ภัทรพูด

ผมยอมความเอาแต่ใจของไอ้ชิดนีย์เลย...ตลอดทั้งวันมันไม่เข้าเรียนแล้วมันไปอยู่ไหน พอมาห้องก็ไม่เจอ  พอผมเลิกเรียนมา  มาดูในห้องก็ไม่เจอไอ้ชิดนี่ย์ มันเลยทำให้ผมมารอมันที่หน้าคอนโด

นั้นไงโจทย์ผมมาแล้ว..ทำไมไอ้ชิดนี่ย์มากับไอ้เอ็มได้ยังไง

" ไอ้ชิดนี่ย์..มึงไปไหนมาไม่เข้าเรียน" ผมยืนคอยไอ้ชิดนี่ย์หน้าคอนโดตั้งนานแต่สิ่งที่ผมเห็นคือไอ้เอ็มมาส่งชิดนี่ย์

" ขอบใจนะเอ็ม" ผมเห็นไอ้ชิดนี่ย์ขอบใจไอ้เอ็มแล้วเดินมุ่งหน้าเข้าคอนโด

" โอเครนะ...ชิดนี่ย์"

ผมอยากบอกไอ้เอ็มไปนะตอนนั้นเลยว่ามึงต่างหากละที่จะไม่โอเคร  ไอ้ชิดนี่ย์เดินดุ่มๆเข้าห้องตลอดทางที่เดินผมไม่มีโอกาสคุยกับมัน

" ไอ้ชิดนี่ย์มึงไปกับไอ้เอ็มได้ไงว๊ะ" ด้วยความที่ผมอยากรู้อยากเห็นเรื่องมันด้วยแหละ พอมาถึงห้องผมเปิดฉากถามมันก่อนแต่ที่แน่ๆ ผมบอกเลยผมโครตเหม็นขี้หน้าไอ้เอ็มเลย

" แล้วไง..กูจะไปกับใครมันก็เรื่องของกู"

" มันก็เป็นเรื่องของกู"

" มึงไม่ต้องกลัวหรอกว่ามึงจะโดนแม่มึงด่า...กูไม่ทำให้มึงเดือดร้อนหรอก"

" ชิดนี่ย์มันไม่ใช่เวลาประชดนะ" ผมนิคิดว่าไอ้ชิดนี่ย์มันเข้าใจอะไรยากเย็นขนาดนี้ว๊ะ

" กูไม่ได้ประชด"

" มึงมีอะไรมึงก็บอกกูดิ..กูคอยรับฟังมึงเสมอ"

" รับฟังกู...อย่าเลยมึง"

ไอ้ชิดนี่ย์พูดยังไม่ทันรู้เรื่องเลย..มันเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเฉยเลย ที่สำคัญมันแสย่งยิ้มด้วย

 

ตึ๊ง (เสียงข้อความไลน์)

ชิน : กูรู้แล้วไอ้ชิดนี่ย์ไปกับไอ้เอ็ม

ภัทร : กูรู้แล้ว

ชิน : แฮร่ๆๆๆกูช้าไป

ภัทร: ช้ามาก

....

ผมนั่งเล่นเกมส์รอให้ไอ้ชิดนี่ย์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ แล้วผมก็ไปอาบน้ำ

หลังจากที่ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ..ผมเห็นไอ้ชิดนี่ย์นอนแหละ..ผมคิดว่ามันดูเศร้าๆแบบบอกไม่ได้ว่าเศร้าเรื่องอะไร

" ไอ้ชิดนี่ย์มึงหลับยังว๊ะ" ผมมานั่งที่เตียงและมองหน้ามัน

มันไม่ลืมตาฟังผมแต่มันกลับพลิกตัวไปอีกด้าน

" ชิดนี่ย์..กูรู้ว่ามึงยังไม่นอน"ผมเขย่าตัวมันเพราะยังไงมันก็ได้ยินที่ผมพูด

" มึงเป็นบ้าอะไรกูรำคาญ" อยู่ๆไอ้ชิดนี่ย์ก็ลุกขึ้นมานั่ง

" ก็กูเป็นห่วงมึง"

" ห่วงกูทำไม...ถ้ามึงห่วงกูจริงมึงไม่กวนกูแบบนี้หรอก"

" กูแค่อยากรู้ว่ามึงเป็นอะไร...กูทำอะไรให้มึงเศร้าหรือเปล่า"

" มึงทำแบบนี้ทำไมว๊ะ"

" กูทำแบบไหน"

" ก็แบบที่มึงทำแบบนี้  มาห่วงกู...มึงต้องการอะไรจากกู" ผมดูท่าแล้วน่าจะไม่จบง่ายๆ

" เอางี้กูให้มึงอารมณ์ดีก่อนแล้วกัน นอนเถอะกูไม่กวนละ "

เมื่อมันนอนลงผมเอาผ้าห่มๆให้มัน...ผมเองก็งง เพราะไอ้ชิดนี่ย์ไม่เคยเป็นแบบนี้  สรุปแล้วผมเองก็ไม่รู้อะไร

 

ตึ๊ด ๆ ตึ๊ด ๆ (ไอ้โทระ)ผมเดินออกมารับโทรศัพท์ที่ระเบียง...เพราะไอ้ชิดนีย์มันนอนอยู่

 

" ว่าไง "

( มึงออกมาข้างนอกหน่อยสิ...กูมีเรื่องจะคุยด้วย)

" เรื่องไรว๊ะ"

( เรื่องไอ้ชิดนี่ย์)

" โอเคร..เจอกันที่เดิม "

ผมวางสายแล้วรีบไปที่ร้านพี่ชายไอ้โทระ

...

ผมออกมาตามนัดหมายที่ร้านเหล้าปั่น...ทำไงได้ละเข้าผับไม่ได้นิ

" ไงชิน โทระ " ผมคิดว่าผมมาเร็วสุดแล้วแต่ก็ยังไม่วายมาช้าสุด

" มึงสั่งอะไรไหม"

" ยังอ๊ะ...ไหนมึงลองพูดเรื่องไอ้ชิดนี่ย์มาดิ"

" แหม..พ่อหนุ่ม...มาถึงละถามเลยนะ"

" เงียบปากมึงเลยไอ้ชิน"

" อุ๊ย..ท่าจะซี"

" มึงเงียบๆ...มึงก็รู้อารมณ์มัน"พวกมันลีลาฉิบหาย...จะบอกก็ไม่รีบบอก

"คือ..ไอ้ชิดนี่ย์มัน...."

" น้องค่ะ...ได้แล้วค่ะ" โอ๊ยคุณพี่เด็กเสริ์ฟมาขัดจังหวะอยู่ได้

" ขอบคุณครับ"

" ไอ้โทระ..รีบพูดมา"ผมเขย่าแขนไอ้โทระ

" ไอ้ชิดนี่ย์..มันคงเสียใจที่พ่อมันไม่กลับมา"

" มิน่าละมันเศร้าๆ"อยู่ๆไอ้ชินก็พูดขึ้นมา

" ชินมึงรู้ได้ไงว่ามันเศร้า"

" ก็เมื่อคืน.."

" เมื่อคืนอะไรไอ้ชิน"

" ไม่มีไร...แค่ไอ้เลโอเล่าให้ฟังว่าไอ้ชิดนี่ย์ดูเศร้าๆน่าจะมาจากเรื่องนี้"

" เมื่อคืน...ไม่น่าจะเศร้าเรื่องพ่อนะ" ไอ้โทระพูดมาทำให้ผมยิ่ง งง กว่าเดิมอีก

" เมื่อคืนกูหาไอ้ชิดนี่ย์ทั้งคืนเลย กูถามใครก็ไม่มีใครเจอ"

" ทำไมมึงต้องหาว๊ะ...มึงห่วงมันเหรอ"ไอ้โทระมันก็ถามออกมาบ้าๆ

" ห่วงมันก็ห่วงแหละ...แต่ถ้ามันเป็นไรไปแม่กูเอาตายแน่"

" ว่าแต่ไอ้โทระมึงรู้ได้ไงว่าไอ้ชิดนี่ย์เศร้าเรื่องพ่อ"ผมก็สงสัยเหมือนกันกับไอ้ชิน

" เมกาไงบอกกูว่าชิดนี่ย์เศร้าเรื่องพ่อ..เพราะตอนสายพ่อมันโทรมา"

ถ้ามันเศร้าตอนสายๆ   แล้วเมื่อคืนมันมีเรื่องกลุ้มใจอะไรว๊ะ  ทำไมมันไปนอนข้างนอก

ผมคาใจมากแล้วเรื่องวันนี้มันทำให้ผมคิดว่ามันจะไปนอนบ้านไอ้เอ็มหรือเปล่า   แต่พูดถึงมันไปสนิทกับไอ้เอ็มตอนไหนว๊ะ

" มึงกูกลับก่อนนะ" ผมรู้สึกเป็นห่วงไอ้ชิดนี่ย์

ขอกลับไปดูมันก่อนแล้วกัน

" มึงจะรีบไปไหนไอ้ภัทร"

" ใช่....มึงยังไม่ได้กินไรเลย"

" เอาไว้ก่อน....มื้อนี้กูเลี้ยง"

" นั่นแหละสิ่งที่กูอยากได้ยิน" ตลอดเลยไอ้ชิน

 

ผมกลับมาถึงห้องผมไม่เจอไอ้ชิดนี่ย์ มันไปไหนของมัน

" เลโอ...ชิดนี่ย์อยู่กับมึงป๊ะ" ผมไม่รู้ว่ามันไปไหน ผมได้แต่หยิบโทรศัพท์ โทรหาคนนั้นทีคนนี้ที

(ไม่อ๊ะมึง) ผมเองไม่เชื่อไอ้เลโอเท่าไหร่เลยมันเพื่อนรักกันนิ

" โอเคร...ขอบใจนะ"

ผมจะโทรกลับบ้านก็ไม่ได้เพราะแม่ก็ต้องเป็นห่วง...งั้นผมกลับบ้านไปดูเองดีกว่า

 

........................

" สวัสดีครับป้าแหว๋ว" ผมสร้างความลำบากให้คนอื่นหรือเปล่าเนี้ยเวลานี้น่าจะเป็นเวลานอนของคนอื่นแต่ผมดันมารบกวน

 

" ไอ้ลูกชาย...กลับมานอนบ้านเหรอ "

" เปล่าครับมาเอาของ "

ผมตอบแม่เสร็จผมก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องเพื่อดูว่าไอ้ชิดนี่ย์อยู่ในห้องไหม

ผมเห็นไฟในห้องเปิดอยู่...ผมเลือกที่จะเข้าห้องแล้วมุดไปหามันแล้วกัน..เพราะขืนผมเคาะห้องมันไม่เปิดเป็นแน่แท้

 

" คุณเป็นใคร  มาอยู่ห้องนี้ได้ยังไง "เมื่อผมเข้ามาก็ต้องคกใจ เพราะผมเห็นชายวัยกลางที่ผมไม่เคยเห็นหน้า

" อาเป็นเพื่อนพ่อหนูนะ"

" อ๋อครับ ทำไมแม่ให้มาอยู่ห้องนี้ ผมต้องไปเคลียร์กับแม่ " ผมได้แต่บ่นพรึมพรัม

" อ้าวไอ้ภัทร" ผมกะจะเดินออกไปแล้วแต่อยู่ๆไอ้ชิดนี่ย์เดินออกจากห้องน้ำพอดี

" มึงมาทำไมไม่บอกกู  กูเป็นบ้าเป็นบอตามหามึง จนหอบสังขารมาถึงนี่"

" มึงลำบากมากก็ไม่ต้องตามหา" มันยังมีอารมณ์ประชดกูอีก

" มึงอย่าประชด"

" กูไม่ได้ประชด"

" ลูกๆจะให้พ่อลงไปก่อนไหม"

" ไม่ต้องครับ"ผมกับไอ้ภัทรพูดพร้อมกัน

ผมเลือกที่จะเดินออกมา ผมไม่รู้ว่าพ่อไอ้ชิดนี่ย์มาทำไม...ผมเองอยากรู้มากเพราะดูสีหน้าเครียดกันมาก

 

ครืด ๆ  ๆ

ผมเดินไปที่โต๊ะเพื่อหยิบโทรศัพท์

" ว่าไงไอ้ชิน"

( ไอ้ชิดนี่ย์ไม่ได้อยู่กับไอ้เลโอ)

" เออ...กูรู้แล้ว"

(กูช้าอีกแล้ว)

" อืม...ขอบใจ...ว่าแต่มึงรู้ได้ไง"

( กูมาถามมัน)

" อืม..."

( ไอ้ชินเอามือมึงออกดิ)ผมได้ยินเสียงของไอ้เลโอแทรกเข้ามา

" มึงอยู่ด้วยกันเหรอ"

( เออ...แค่นี้แหละ)

ตุ๊ด ๆๆ

ผมว่าแล้วไอ้ชินกับไอ้เลโอมันอยู่ด้วยกันแต่พอผมวางสายจากไอ้ชินมันทำให้ผมต้องกลับมาคิดว่าพ่อไอ้ชิดนี่ย์มาทำอะไร