สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )
เขียนโดย 
1day2time
วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 19.08 น.
แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2562 19.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) สะดุดหัวใจนายจอมกวน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความคาบเรียนภาษาอังกฤษเป็นวิชาเรียนที่ผมไม่ค่อยชอบเอาเสียเลย...อาจารย์สอนก็โหดเกิ๊น...บอกตามตรงผมง่วงนอนมากไม่ต่างจากไอ้ข้างหลังผม...หลับได้ทั้งที่ครูยังสอนสุดยอดเลยไอ้ชิน
" ชินวุฒิ " นั้นคือเสียงอาจารย์เรียนไอ้ชิน
" ชินวุฒิ " เสียงอาจารย์เริ่มดังขึ้น...แต่ไอ้ชินยังไม่รู้สึกตัว แมร่งจะนอนกินบ้านกินเมืองขนาดไหน
ป๊าบ ๆ
เสียงดังเชียว อาจารย์ใช้หนังสือตบหัวไอ้ชิน...จนทุกคนในห้องหันไปทางไอ้ชินกันหมด
" ลุกขึ้น..ชินวุฒิ " ไอ้ชินก็ลุกขึ้นตามที่ครูบอกอย่าไม่มีข้อแม้
" เธอลองอ่านที่ครูสอนเมื่อกี้สิ " ผมหันไปเจอไอ้ชินกำลังยืนเกาหัวตัวเองคงเป็นเพราะการทีมันนอนเอาเป็นเอาคาย...มันจะรู้ได้ไงก็มันเล่นหลับซะขนาดนั้น
ผมค่อยๆชูหนังสือหน้าที่ครูสอนให้มันอ่าน
" he is....."
" พชร " ครูดึงหนังสือที่ผมชูให้มันอ่านออกจากมือผม
" ครับ " เมื่อครูเรียกชื่อมีเหรอที่ผมจะไม่ขานรับ
" รักกันมากใช่ไหม งั้นไปแสดงความรักนอกห้องเลย "
ผมกับไอ้ชินต้องโดนเนรเทศออกมานอกห้องเพียงเพราะมันไม่สนใจเรียน ผมกับมันไม่ได้ยืนตัวตรงธรรมดาแต่การทำโทษแบบเบสิคคือ ยืนขาเดียว กางแขน ดีที่ปากไม่ได้คาบไม้บรรทัด
" มึง...มึงคิดว่าครูตบกูแล้วครูเขาจะรู้สึกผิดป๊ะว๊ะ"
" รู้สึกผิดอะไร...คนที่น่ารู้สึกผิดคือมึงไม่ใช่ครู" ผมไม่รู้จะด่ามันยังไง..มันผิดเต็มๆ
ตอนนี้ผมชักรำคาญสาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมา..กะอีแค่ไอ้ชินโดนทำโทษ
" พี่ชินค่ะ..หนูชอบพี่มาเลย"สาวรุ่นน้องมาสารภาพรักไอ้ชินต่อหน้าผม...ผมนิแทบจะอ๊วก แต่จะว่าไปผมน่าจะชินแล้วเพราะมีคนมาสารภาพรักมันเยอะ รูปหล่อ พ่อรวย แถมแม่ยังสวยอีก
" ขอบคุณครับ"
" หนูขอถ่ายรูปพี่ได้ไหม"
สรุปสาวๆมากรี๊ดกร๊าดไอ้ชินใหญ่เลย...ทำให้มันเสียงดังจนครูเปิดประตูมาดูว่าหน้าห้องเกิดอะไรขึ้น
ทำให้สาวๆวิ่งหนีแทบไม่ทัน...เหลือเพียงแต่ความวุ่นวายอันเกิดจากบรรดาสาวๆไอ้ชิน
" ฮอตจังเลยน่ะ...คุณอยากไป hot ที่สนามไหม" เพราะความวุ่นวายทำให้ครูต้องออกมาด่าพวกผมอีกรอบ
" ไม่ครับ"
หลังจากนั้นครูก็ปิดประตูตามเข้าห้องไปสอนตามเคย
" เพราะมึงกับบรรดาสาวๆมึงเลย"
" ก็กูหล่อ"
"หล่อตายละมึง...ไม่รู้สาวๆพวกนั้นมาติดพันมึงได้ไง"
" มึงหึงกูเหรอไอ้เลโอ" มันไม่เพียงแต่พูดเฉยๆ..มันเอามือมาจี้เอวผม..มันคือจุดอ่อนของผม
" หยุดทำไอ้ชิน"
แต่มันก็ยังไม่หยุด...มันทำให้ผมโมโห..จนผมทนไม่ไหวจนเอามือจะไปชกมันแต่มันป้องกันไว้ได้..ผมเหรอจะยอมง่ายๆเมื่อมือชกไม่ได้ ผมก็ใช้เท้าเหยียบเท้ามัน ขยี้จนมันร้องไม่ออก
กริ๊ง ๆ ๆ (เสียงกริ่งพักเที่ยง)
ผมเดินเข้าไปข้างในเพื่อไปนั่งพักผ่อนก่อนเพราะยื่นโครตเมื่อยเลย
" ไงพ่อหนุ่มผู้แสนดี " ผมยังไม่ทันไปนั่งเก้าอี้เลยไอ้ชิดนี่ย์แซวมาแต่ไกลเชียว
" ตลกแดกนะมึงไอ้ชิดนี่ย์ " ผมเดินไปพร้อมกับตบหัวไอ้ชิดนี่ย์
นักเรียนทุกคนเดินออกจากห้องหมดแล้วเหลือเพียงแต่ไอ้ภัทร กับไอ้ชิดนี่ย์ และผม รวมถึงไอ้ชินที่เพิ่งเดินตามผมมา
" ชิดนี่ย์ " ในขณะที่พวกผมนั่งกันอยู่ก็ต้องหันไปทางประตูห้องพร้อมกันเพราะไอ้ต้นเสียงที่เอ่ยเรียกเพื่อนสนิทผมมา
" ว่าไงเอ็ม" ใช่มันคือไอ้เอ็มคนที่เคยเอาน้ำไปให้ไอ้ชิดนี่ย์ที่สนามบาส
" แหมมึง...นัดกันมาเลยน่ะ " ผมเห็นไอ้เอ็มถือขนมปังกับนมมาให้ไอ้ชิดนี่ย์
" นัดเหี้ยอะไรละ"ไอ้ชิดนี่ย์ไม่กล้าพูดดัง มันได้เพียงแต่พูดกับผมเบาๆ
ไอ้เอ็มนั่งมาคุยกับไอ้ชิดนีย์สักพักนึง ผมเห็นไอ้ภัทรมันเดินออกไป แต่แมร่งมันกวนตีน..
ผมรู้เลยว่ามันแกล้งเดินชนไอ้เอ็มที่กำลังนั่งอยู่ แต่ไม่เพียงแค่นั้นไอ้บ้าชินก็เป็นบ้าเดินชนเอ็ม
ผมรู้เลยว่าแมร่งมันสองคนตั้งใจที่จะเดินชนไอ้เอ็ม
......
ชิดนี่ย์พูด
คาบบ่ายเรียนวิชาคหกรรมเป็นวิชาที่ผมถนัดมากไม่ใช่ผมเป็นพ่อศรีเรือนนะ...แต่ตอนที่อยู่กับพ่อมันทำให้ผมต้องทำอาหารเป็น แต่วันนี้เขาให้เราทำน้ำปั่นผักหรือผลไม้ก็ได้
" ชิดนี่ย์...เปลี่ยนคู่กันไหม "
" ไม่อ๊ะ..." ไอ้ชินมันช่างกล้าถามผมมาได้...มาขอเปลี่ยนคู่ ไม่มีทางแน่นอน..เพราะไอ้ชินคู่กับไอ้ภัทร ผมกับไอ้เลโอทำน้ำปั่นผัก ซึ่งอันนี้ผมขอลงมือเอง.
" นักเรียนจ๊ะ...วันนี้เด็กต้องทำน้ำปั่นผักเพื่อสุขภาพนะ"
" ครับ ค่ะ "
" ไอ้เลโอ...มึงทำน้ำไรว๊ะ"
" กูจะบอกทำไม "
บางทีผมก็เบื่อสองคนนี้ บทมันจะดีกันก็ดีใจหาย...แต่บทจะทะเลาะกันก็เบื่อๆ
" แล้วมึงกับไอ้ภัทรจะทำน้ำอะไร"
" กูจะบอกเพื่อ" ผมเชื่อเลยว่าที่สองคนนั้นบอกไม่ได้เพราะพวกมันก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร
พวกมันเถียงกันจนครูเดินตรวจและสอบถามว่านักเรียนแต่ละคนทำอะไร
" ชิษณุพงศ์ พชร หนูปั่นอะไรกันลูก "
" คะน้า โยเกริ์ต เมล็ดทานตะวัน และน้ำแข็ง สูตรนี้จะช่วยเรื่องปวดหัว ไมเกรน
" ว้าว...นารักอ๊ะ" ปรางค์เพื่อนผู้หญิงร่วมห้องผมผู้ที่มั่นใจตัวเองสูง
" ดีมาก.จ๊ะ"
แล้วหลังจากนั้นครูเดินไปกลุ่มไอ้ภัทร...คนที่ต้องนำเสนอไม่มีทางเป็นไอ้ชิน
" คุณภัทร ชินวุฒิกลุ่มเธอทำอะไร"
" น้ำปั่นผักรวมครับ "
" มีอะไรบ้างจ๊ะ"
" คื่นช่าย มะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ ผักกาดหอม น้ำผึ้ง น้ำมะนาว น้ำ สูตรนี้จะบำรุงผิวพรรณ และสร้างเซลล์เม็ดเลือด "
" น่ารัก เพื่อนผม" ไอ้ชินไม่เพียงแต่ยอแต่กอดคอและเตรียมที่จะหอมแก้มไอ้ภัทรแต่ไอ้ภัทรผลักหัวมันออก
" ชิดนี่ย์ถ้าปั่นเสร็จแล้วเราของกินนะ"
" ปรางแกจะกินอะไร มองซะต่ำเชียว"ไอ้เลโอเห็นปรางมองแบบนั้นไอ้เลโอก็อดแซวไม่ได้
" โอเคร...รอนะ"
" จ๊ะ"
เมื่อผมปั่นเสร็จมันก็จะเป็นคิวของไอ้ภัทรและไอ้ชิน... ผมถือแก้วน้ำปั่นไปให้ครูชิม ครูบอกว่าอร่อยผมเลยต้องทำให้เพื่อนๆกิน
" ปราง...น้ำปั่นผัก"
" ขอบใจจ๊ะ" ผมยังไม่ทันได้ส่งน้ำให้ปรางเลย ไอ้ภัทรก็เสียมารยาทเอาไปกิน
" ก็อร่อยดีนะ"
" เสียมารยาท" ผมเห็นปรางยื่นอึ้งอ้างปากค้างอยู่
" ไม่เป็นไรปรางเราปั่นให้ใหม่ "
สรุปแล้วผมต้องทำให้ปรางค์กินใหม่อีกรอบ แบบนี้มันต้องโทษไอ้ภัทร ในแต่ละวันผมไม่รู้ว่ามันจะแกล้งอะไรผมนักหนา ผมโครตเพลียกับมันเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
