The Demola Phase 4 มหากาพย์มนุษย์เหนือโลก เฟส 4

" เธอหมายความว่าไงที่ว่ามาน่ะ !? "

 

 

 

เอกถามฟูโกะในขณะที่เธอยังคงกอดเอกและร้องไห้ไปด้วย ฟูโกะกำเสื้อของเอกนั่น ราวกับว่าเธอมีเรื่องที่แสนเจ็บปวด ทว่ากลับบอกให้ใครรู้ไม่ได้..

 

" ตอนนี้...ทุกคน...กำลังจะถูกเล่นงาน.. "

 

เธอเงยหน้าขึ้นพร้อมพูดกับเอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือทั้ง ๆ ที่น้ำตายังใหลอยู่อย่างนั้น

เอกที่เริ่มรู้สึกจับใจความไม่ได้กับคำพูดของเธอ จึงได้ตัดสินใจทำอะไรบางอย่างเพื่อทำให้เธอใจเย็นลง

เขาค่อย ๆ ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาวางไว้ที่แก้มทั้งสองของเธอ

 

" เอาล่ะนะ..ใจเย็น ๆ ก่อน..ค่อย ๆ เล่านะ "

 

หลังจากที่เอกพูดจบ ใบหน้าที่ตื่นตระหนกเมื่อครู่ของเธอ ก็ค่อย ๆ สงบลง 

จนในที่สุดอารมณ์ของเธอก็กลับมาคงที่ เอกที่เห็นดังนั้นจึงได้วางมือทั้งสองข้างลงมาจากใบหน้าของเธอ

 

" ที่นี้ ค่อย ๆ เล่านะ... "

 

เธอพยักหน้ารับเอกด้วยใบหน้าที่ถึงแม้จะไม่แสดงความตื่นตระหนกแล้ว เห็นได้ชัดว่ายังมีความวิตกกังวลอยู่

 

" เธอยังจำ..ตอนที่ฉัน...คุยเรื่องการหายตัวไปของนักเรียนมาฮาระกุชิกันเธอได้รึเปล่า... ? "

 

" อืม ! ได้สิ...เรื่องนั้นมันทำไมงั้นเหรอ ? "

 

"  ...ตอนที่ฉันกำลังคุยกับเธออยู่...ฉันสัมผัสได้ถึง... "

 

" ได้ถึงอะไร...งั้นเหรอ ? "

 

                         " ...เฟียร์ !! "

 

 

 

 

 

 

เวลา 18.15 น.

เขาทัตสึมิ 

 

 

 

 

 

 

" อึ๋ย !! กลับมาทางเดิมอีกแล้วรึเนี่ย !? "

 

เฟย์ตะโกนโวยวายทันทีที่เขาเห็นเครื่องหมายที่ต้นไม้

เป็นการสลักรูปกากบาทไว้ เพื่อให้รู้ว่า พวกเขาเคยผ่านตรงนี้มาก่อน

 

" โถ่เอ้ย...นี่เราวนมาตรงนี้กี่รอบแล้วเนี่ย ?...เพราะนายเฟย์ พวกเราถึงได้หลงอยู่แบบนี้ !! "

 

เรย์ตวาดใส่เฟย์เสียงดังลั่น

 

เพราะตั้งแต่เมื่อชั่วโมงก่อน พวกเขาทั้งหมดหลงทางซะแล้ว...

 

" ทำไงดี ? ตอนนี้มันจะ...มืดแล้วนะ "

 

ชิฮิโระเริ่มวิตกกังวลเมื่อท้องฟ้าเริ่มจะมืดลง ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ

 

" ไม่ต้องเป็นห่วงไป ฉันมีวิธีเอาตัวรอดจากเสือที่เรียนมาตั้งแต่เด็ก "

 

คานาอิพูดขึ้นพร้อมกับดวงตาเป็นประกายที่พร้อมโชว์ความเป็นผู้นำ

 

" ไม่มีทาง !! เราจะหาทางกลับให้เจอ...อีกอย่างอย่าพูดถึงเสือในเวลานี่สิย่ะ !! "

 

เรย์รีบตอบกลับคานาอิอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่สถานการณ์กำลังสับสนปนเป

ชิฮิโระเหลือบไปเห็นเมโกะกำลังมองไปที่อะไรบางอย่างอยู่ ชิฮิโระตัดสินใจเดินไปหาเมโกะ

 

" นี่เมโกะ เจออะไรเข้างั้นเหรอ ? " 

 

เมโกะที่ได้ยินของถามก็ได้ชี้นิ้วไปข้างหน้า

 

" ถ้าเป็นที่ตรงนั้น พวกพี่ ๆ จะกลับได้รึเปล่าคะ ? "

 

" หืม !? "

 

ชิฮิโระมองไปยังทิศทางที่เมโกะชี้ไป เธอถึงตกใจเมื่อพบว่าที่ที่เมโกะพูดถึงคือ 

โรงเรียนมาฮาระกุชิ !?

 

" นี่ทุกคน !! โรงเรียนมาฮาระกุชิล่ะ !! "

 

" หา !? "

 

ทั้งเรย์ เฟย์ และคานาอิ ที่กำลังทะเลาะกันอยู่ต่างก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ชิฮิโระพูดขึ้น....

 

 

 

 

     พวกเขาทั้ง 5 คน เดินทางลงมาถึงตัวโรงเรียนมาฮาระกุชิเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่เมโกะได้ชี้ทางให้พวกเขาเห็น

 

" เฮ้อ ~~~ ! นึกว่าจะหลงป่าตลอดชีวิตซะแล้ว... "

 

เรย์พูดขึ้น พร้อมกับยืดเส้นยืดสายไปด้วย

 

" ถ้าพวกเราติดอยู่ในป่าก็แย่นะสิ " 

 

ชิฮิโระพูดขึ้นพลางกับนั่งยองลงตรงหน้าเมโกะ

 

" ที่พวกเราลงมาได้ เพราะเมโกะจังแท้ ๆ ขอบคุณมากนะ ! "

 

" ค่ะ !! "

 

เมโกะตอบรับด้วยรอยยิ้มเหมือนอย่างเช่นเคย

 

" ในฐานะที่เมโกะ ช่วยพวกพี่ให้ลงมาได้...เมโกะอยากได้อะไรเป็นการตอบก็ได้เลยนะ ! "

 

" จริงเหรอคะ !? "

 

" จริงสิ ! "

 

ชิฮิโระพยักตอบรับ เป็นการยืนยัน

 

 

 

" ถ้างั้นหนูขอ... "

 

 

 

จู่ ๆ เฟย์ก็เกิดสัมผัสได้ถึงความกดดันชวนขนลุกบางอย่างมาจากข้างหลังของเขา 

เขาหันไปมองที่ชิฮิโระและเมโกะกำลังคุยกัน.....ทว่าสายตาของเฟย์เห็นได้ทันทีว่าเมโกะกำลังถืออะไรบางอย่างอยู่ !!

 

 

 

 

" งั้นฉันขอชีวิตของพวกแกละกัน !!!! "

 

 

 

 

 

สิ้นเสียงตะโกนที่น่ากลัวนั้น มีบางสิ่งที่กำลังพุ่งตรงไปที่หน้าของชิฮิโระในทันที ชนิดที่ว่าเธอยังไม่ทันกระพริบตาด้วยซ้ำ

แต่เธอรอดไปได้อย่างหวุดหวิด เพราะเฟย์ รับรู้ได้ก่อนได้กระชากคอเสื้อของชิฮิโระออกมา ในขณะเดียวทุกคนตีระยะห่างออกจากตัวเมโกะทันที !!!

 

" แก...คิดจะทำอะไร...แกไม่ใช่เมโกะจังสินะ !!!?? "

 

เฟย์ตะโกนใส่ เด็กน้อยที่ยืนก้มและถือมีดทำครัวไปด้วยใบหน้าหวาดกลัวที่ผสมปนเปไปกับความฉงนสงสัย ตอนนี้ทุกคนเกิดอาการกลัวและหวาดผวากับสิ่งที่เกิด บรรกาศที่เงียบสงัด เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความน่ากลัว

จู่ ๆ เธอที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่ ก็ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมา นั่นทำให้ทุกคนตกใจขึ้นไปอีก เมื่อสภาพใบหน้าของเธอเริ่มปูดพองคล้ายจะระเบิด

 

" ฮึ่ม !! แบบนี้มีแต่จะต้องสู้งั้นสิ !! "

 

เฟย์คว้าไม้เบสบอลเหล็กจากกระเป๋าสะพายออกมาพร้อมกับหยิบแท่ง Evoker สีฟ้าออกมา ก่อนที่เขาจะโยนมันไปกลางอากาศและใช้ไม้เบสบอลหวดมันจนแตกกระจาย ทันใดนั้นร่างกายของเขาร่วมทั้งไม้เบสบอลก็มีไฟฟ้าวิ่งอยู่รอบ ๆ !!

 

" เอาล่ะนะ !!! "

 

เฟย์เริ่มตั้งท่าเข้าจู่โจมสิ่งที่ยืนอยู่ต่อหน้าของเขา

 

" หยุดนะ !! "

 

" !!?? "

 

เฟย์หยุดชะงักกับเสียงของใครคนหนึ่ง ทำให้ทั้งเขาและพวกเรย์หันไปมองต้นตอของเสียง

 

   " อย่าทำร้ายน้องสาวของผมนะ !! "