The Demola Phase 4 มหากาพย์มนุษย์เหนือโลก เฟส 4

   " เอก !? "
 
          " โทษที...ตื่นสาย "
 
 
 
     ท่ามกลางสถานการณ์ที่แสนจะหน้าเสียวหน้าขวาน การปรากฏตัวมาอย่างกระทันหันเอกทำเอาทุกคนใจหายไปตาม ๆ กัน
 
" ส..สุดยอดเลย นายก็ ใช้ ' สิ่งนั้น ' เหมือนกันอย่างนั้นเหรอ ? " 
 
ชิฮิโระรู้สึกทึ่งในพลังของเอกที่ใช้อัด เฟียร์ ที่กำลังพุ่งเข้ามาโจมตีเธอให้ตายในครั้งเดียวได้
 
" เธอหมายถึง Evoker งั้นเหรอ ? ถ้าไอนั่นฉันไม่ได้ใช้หรอก "
 
เอกกล่าวพร้อมกับเดินไปนั่งที่บรรไดทางเข้าอาคารเรียน
 
" เอ๋ ! แล้วทำไมเธอถึงมีพลังแบบนั้นได้ล่ะ ? แล้วใหนจะไอสิ่งที่เรียกว่า Evoker นั้นอีก มันทำแบบนั้นได้ยังไงกัน "
 
ชิฮิโระต่างโถมคำถามใส่เอกที่กำลังนั่งฟังเธออยู่
 
" อืม..ถ้างั้น ฉันจะอธิบายแบบคร่าว ๆ ให้พอเข้าใจละกัน....
Evoker เปรียบเสมือนตัวกระตุ้นหรือตัวสร้างพลังงานชนิดใหม่ที่อิงและมีพื้นฐานมาจากชีวิตจริงเพื่อนำมาประยุกต์กับร่างกายหรือวัตถุ พวกเราเรียกง่าย ๆ ว่า ' พลังพิเศษ ' "
 
" แต่ว่าเอก...เธอไม่ได้ใช้นี่น่า ทำไมเธอถึงสามารถใช้พลังได้ล่ะ ?  "
 
" นั่นก็เป็นสิ่งที่ฉันสงสัยอยู่...!!?? "
 
ระหว่างที่เอกกำลังจะเล่าให้ชิฮิโระฟังต่อ เขาก็เกิดรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังบีบรัดประสาทของตัวเขาจนเขาเกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง
 
" อั่ก !!..อ้ากกกกก !!! "
 
เสียงตะโกนที่แสนจะเจ็บปวดของเขาดั่งก้อง นั่นทำให้พวกเรย์ถึงกับตกใจและรีบวิ่งไปประคองเอก
ชิฮิโระที่เห็นดังนั้นก็ได้แต่ยืนนิ่ง อึ้ง ด้วยความตกใจ
 
" เอก !! จู่ ๆ เป็นอะไรไป !?! "
 
เรย์ที่กำลังประคองได้ถามเอกไปด้วยความเป็นห่วง ทว่าเอกนั้นกลับไม่ตอบรับอะไรได้แต่กัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวดและทรมาน
 
" บ้าเอ้ย !! เราต้องรีบพาเอกไปหาเขาเดี๋ยวนี้เลย ! "
 
เฟย์หันไปบอกกับเรย์ ก่อนที่จะเตรียมจัดท่าให้เอกขี่หลังตนเองเพื่อจะไปหาใครบางคน
ชิฮิโระที่พอได้ยินดังนั้น ก็เหมือนหลุดจากภวังค์ เธอรีบวิ่งไปหาพวกเรย์ที่กำลังจะพาเอกไป
 
" นี้พวกเธอ จะพาเขาไปใหน ?.... โรงพยาบาลงั้นเหรอ ? "
 
ชิฮิโระถามถึงจุดมุ่งหมายที่ทั้งสองจะพาเอกไป
 
" ไม่หรอก โรงพยาบาลช่วยอะไรไม่ได้ เราจะตัองไปหาคนที่รู้เรื่อง ! "
 
เฟย์หันมาบอกชิฮิโระ ก่อนที่เขาและเรย์จะวิ่งพาเอกไปที่ใหนสักที่
ชิฮิโระตัดสินใจที่จะวิ่งตามไปกับพวกเขาด้วย
 
 
 
 
 
เวลา 03.47 น. 
ชานเมืองทัตสึมิ
 
 
 
 
 
 
เหล่าหนุ่มสาว 4 คนที่กำลังวิ่งไปหาสถานที่ ๆ ซึ่งจะใช้รักษาหนึ่งในเพื่อนของพวกเขาที่กำลังมีอาการแปลก ๆ 
เรย์และเฟย์วิ่งไปที่ร้านซูชิร้านหนึ่งที่อยู่ติดกับแม่น้ำ ชิฮิโระที่วิ่งตามมาด้วยเมื่อเห็นดังนั้นก็อดครุ่นคิดในใจไม่ได้ว่า ' นี่นะเหรอสถานที่ ๆ จะช่วยได้ ? ' 
เฟย์ได้มาหยุดยืนที่หน้าร้านพร้อมกับแบกเอกไว้อยู่ เรย์ ที่ยืนอยู่ข้างจึงได้เดินไปเคาะประตู
 
" ฮัตโตริซังคะ ช่วยเปิดประตูด้วยค่ะ !! " 
 
หลังจากเสียงเรียกคนที่ชื่อ ' ฮัตโตริ ' ที่เรย์ได้ตะโกนออกไปดังแค่ครั้งเดียว ก็มีเสียงคนกำลังวิ่งในบ้านและไฟในบ้านก็ได้เปิดขึ้น 
ประตูได้เปิดออก พบกับ ชายสูงอายุคนหนึ่งที่ใส่ชุดยูกาตะเดินออกมา
 
" อ้าว ! พวกเธอเองเหรอ มาทำอะไรกันดึกขนาดนี้ ? "
 
ฮัตโตริเอ่ยถามจุดประสงค์ของเด็ก
 
" ฮัตโตริซังคะ เอกกำลังแย่แล้วค่ะ !! "
 
" หืม ??!! "
 
ฮัตโตริที่ได้ยินเรย์พูดแบบนั้น ได้หันหน้าไปมองเอกที่อยู่บนหลังเฟย์ ซึ่งดูเหมือนว่าเขานั้นทุกข์ทนทรมาน
 
" แบบนี้แย่แน่ ๆ !! คาวาระ เธอพาเอกไปที่ห้องฉันทีนะ ! "
 
" อะ...ครับ !! "
 
เฟย์ตอบรับก่อนจะวิ่งเข้าไปในตัวบ้าน 
 
" พวกเธอเข้ามาพักในบ้านก่อนได้นะ ฉันจะหาอะไรเย็น ๆ ให้ดื่ม "
 
ฮัตโตริได้แสดงท่าที ๆ เป็นกันเองก่อนที่เขาจะเดินขึ้นชั้นสองไปเพื่อตามไปดูอาการของเอก
 
 
 
 
เวลา 04.13 น.
ร้านซูชิของฮัตโตริ
 
 
 
 
 
คนที่มาด้วยกันกับในตอนแรก ตอนนี้ใบหน้ากำลังแสดงได้ถึงความกังวล
ทันใดนั้นฮัตโตริก็ได้เดินมาจากชั้นสอง
 
" อ๊ะ ! ฮัตโตริซัง เอกเป็นไงบ้างคะ ? "
 
เรย์พุ่งไปถามฮัตโตริที่เดินลงมาจากชั้นสองทันทีด้วยความร้อนรน
 
" โดยรวมไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะ " 
 
" เฮ้อ ! โล่งอกไปที "
 
ทั้งเรย์และ เฟย์ ต่างพากันโล่งใจที่อาการของเอกดีขึ้น
 
" เอ๋ นี่มัน !?!... "
 
ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังรู้สึกโล่งอกกับเหตุการณ์นี้ จู่ ๆ ชิฮิโระก็ส่งเสียงดังขึ้นมา
 
" มีอะไรเหรอชิจัง ? "
 
" นี่มันใกล้เช้าแล้ว ~~~ "
 
" เอ๋ !!?? ใกล้เช้าแล้วเหรอ ? "
 
ทั้งเรย์และเฟย์ต่างอุทานขึ้นมาพร้อมกัน
 
" แย่ละสิ ! ขืนกลับไปไม่ทันพ่อตื่น มีหวังฉันซวยแน่ ! "
 
คาวาระเริ่มเกิดอาการตื่นตระหนก ไม่ต่างกับเรย์ที่ยืนครุ่นคิดถึงผลที่จะตามมาหากเธอไม่รีบกลับไปที่บ้านก่อนที่แม่ของเธอจะตื่น
 
" โดนแม่สวดแหงเลยเรา.... "
 
ทุกคนต่างพากันสับสนถึงสิ่งที่ตนต้องทำ แม้ว่าพวกเขาจะมีหน้าที่ ๆ จะต้องจัดการกับเฟียร์ แต่พวกเขาก็ต้องไปโรงเรียนเหมือนกับคนอื่น ๆ อยู่ดี
 
" พวกเธอไปเตรียมตัวเข้าเรียนก่อนเถอะ เพราะตอน..."
 
" ฉันโอเคแล้ว "
 
เสียงของเอกแทรกขึ้นมาระหว่างที่ฮัตโตริกำลังพูด
 
" เอก !!?! "
 
" หายละเหรอ ? "
 
" อืม ดีขึ้นเยอะเลย  " 
 
ระหว่างที่เอกกำลังตอบคำถามของเรย์อยู่  ชิฮิโระก็ช่วยเตือนเพื่อน ๆ ของเธออีกครั้งหนึ่ง
 
" พวกเธอ...มันจะเช้าแล้วนะ "
 
ทุกคนที่ได้ยินดังนั้นก็เริ่มแตกตื่นกันอีกครั้ง ก่อนที่ทุกคนจะขอตัวลากลับกับฮัตโตริ
 
" ฮัตโตริซัง แล้วเจอกันใหม่นะ ! "
 
เรย์หันไปพูดกับฮัตโตริที่กำลังยืนมองพวกเขาอยู่ 
 
" อืม !! แล้วเจอกันนะเด็ก ๆ... "
 
 
 
 
 
เวลา 8.34 น.
โรงเรียนมาฮาระกุชิ
 
 
 
 
 
 
เอกและคนอื่นอยู่ในสภาพที่ง่วงนอน หนังตาหนักอึ้งราวกับว่ามีอะไรบางอย่างพยายามกดเปลือกตาพวกเขาให้ปิดลง พวกเขาพยายามอดทน เพื่อรอให้อาจารย์มาโฮมรูม
 
" เอาล่ะ ทุกคน ! วันนี้ครูมีเรื่องสำคัญที่จะมาบอกกับพวกเราอีกครั้งนะ... "
 
เอกที่ได้ยินดังนั้นจึงได้หันไปถามเรย์ที่นั่งอยู่ข้าง
 
" เธอรู้มาก่อนรึเปล่า ? "
 
" ไม่อ่ะเอก ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย "
 
" งั้นเหร.. !! "
 
เอกหยุดชะงักไปเมื่อเขาเห็นใครบางคนเดินเข้ามาในห้องเรียน
 
" ...เธอคือนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ย้ายมาจากโตเกียว จากนี้ไปก็เป็นเพื่อนกันไว้ล่ะ "
 
หลังจากที่อาจารย์พูดจบ นักเรียนคนดังกล่าวก็หันหน้ามาทางคนในห้องเพื่อที่จะแนะนำตัวเอง
 
 
 
" ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ ฉันชื่อ คานาอิ มาเทีย แอนเน็ต คะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ ! "