[The Ghost] - นายหรือผีที่น่ากลัวกันล่ะ?

เฮ้อ..เมื่อวานก่อนก็เดจาวูเมื่อ2วันผ่านไปวันนี้เปิดเทอมเเล้วก็อยู่ที่โรงเรียนใหม่สถานที่
ใหม่มันทำให้ฉันไม่ชินเคยมากๆเลย = = ชุดยูนิฟอร์มก็สวยนะ
ขณะนี้ก็อยู่ในหอประชุมที่ใหญ่โตมีเเอร์หมายเครื่องที่ติดกับผนังหอเเละมีเก้าอี้ที่วางเรียง
กันอย่างสวยงามมันเป็นวันปฐมนิเทศของนักเรียนที่มาใหม่
เเละฉันก็เป็นนักเรียนใหม่1ในนั้น=O=
"สวัสดีครับนักเรียนใหม่ที่น่ารักทุกคน"
ร่างผู้ชายที่สูงโปร่งหล่อเอาการทำให้เหล่านักเรียนหญิงกริ๊ด กร๊าด ดิ้นเหมือนปลาที่ถูก
ทอดทั้งเป็นอย่างทรมานเปรียบเทียบได้ถูกสถานการณ์มาก =_=
 
"วันปฐมนิเทศครั้งนี้มีหลายกฏของโรงเรียนที่ทุกคนต้องทำตามนะครับ"
"เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาผมจะอธิบายคราวๆนะครับ^^" ประธานโรงเรียน เเละ รอง
ประธานโรงเรียนช่วยกันพูดเเล้วมีรุ่นพี่เเจกกระดาษอะไรไม่รู้รับไปเหอะฉันก้มหน้าอ่าน
โดยไม่สนใจคนที่อยู่บนเวทีอธิบาย
กฎของโรงเรียนพุทธนิศาสตร์คอนเเวนต์
1. ห้ามมีการทะเลาะวิวาทในโรงเรียน
2. นักกเรียนแต่งกายให้ถูกต้องตามระเบียบว่าด้วยเครื่องแต่งกายนักเรียนของโรงเรียน
3. ไม่ทำลายข้าวของที่เซ่นไหว้
4. กรุณาจอดรถ มอเตอร์ไซด์ เเละ รถใหญ่ ให้เป็นที่เป็นทาง
5. ห้ามไปที่ๆไม่ปลอดภัย ห้ามไปในที่เขาปิดกั้นด้วยยันต์
6. ห้ามลองของในห้องต่างๆ
นั้นไงกฎโรงเรียนเเม่งก็มีผีด้วยนี่ทำเอาฉันกลัวจนสั่นฉันหันซ้ายขวาเพื่อสังเกตบุคคล
บางคนที่กลัวจนสั่น บางคนลุกขน ส่วนฉันเฉยๆมึนๆ -0-
"ฉันว่าเเล้วโรงเรียนนี่ต้องมีผี ==;"
"ฉันได้กลิ่นเหม็นสาปเเถวห้องศิลปะด้วยอ่ะ TOT"
"ถ้าเเกไม่พูดฉันคงไม่กลัวนะ"
เสียงนักเรียนใหม่ซึ่งเป็นผู้หญิงดังขึ้นจากข้างซ้ายมือฉันพวกหล่อนก็ซุบซิบกันไม่สิทุกๆ
คนก็พูดเสียงดังสนั่นหอประชุมทำให้ฉันขาดสมาธิในการอ่านกฎเเละโรงเรียนต่างๆ
"ฮะเเห่ม!! อย่าเสียงดังกันครับ^^"
ประธานนักเรียนพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างเเบบไม่มีไรเกิดขึ้น
"ถึงโรงเรียนนี้จะมีวิญญาณใช่ว่าจะไม่มีวิญญาณปู่ย่า หรือ พวกสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่หรอกนะ
ครับ ท่านก็อยู่คุ้มกันพวกเราทุกคนในโรงเรียนพุทธนิศาสตร์คอนเเวนต์เพราะงั้นอย่าไป
กลัวเลยครับ"
รองประธานพูดด้วยน้ำเสียงที่เเน่นิ่งเเละทำหน้าตาย
ฉันมองทางหน้าต่างทำให้มีเงาเดินผ่านไปซึ่งไม่เเน่ใจว่าใช่คนไหมเเต่ฉันไม่ค่อยสนใจ
อะไรอยู๋เเล้วเเต่มันก็ขนลุกเหมือนมีคนมามองฉันเลย =[]=+
"เธอๆ..เธอได้กลิ่นน้ำอบจากหน้าต่างตรงนั้นไหม"
ผู้ชายที่สะกิดเเละพูดกับฉันเขาชี้ไปทางหน้าต่างที่ๆฉันเห็นเงาเดินผ่านไป
"ฉันไม่ได้กลิ่นเเต่ฉันเห็นเงาเดินผ่านไปนะ"
"งะ..งั้น..ต้องเป็นวิญญาณเเน่ๆเลย TAT)"
"กลิ่นน้ำอบนะไม่ใช่วิญญาณธรรมดานะ = =" ฉันหันไปพูดโต้ตอบกับเขา
"มะ..มันเป็นกลิ่นของอะไร TAT" เขาพูดกะกุกกะกะเเล้วตัวสั่น
"กลิ่นของเจ้าที่เจ้าทางมั้ง" ฉันพูดจบเเล้วพลิกกระดาษไปข้างหลังมันจะมีเเผนที่ของ
โรงเรียนหอประชุมอยู่ตรงกลางเเล้วข้างๆของหอประชุมจะมีศาลพระภูมิของเจ้าที่เจ้าทาง
ซึ่งเป็นผู้หญิงเพราะเขาเขียนบอกเเละฉันเคยได้ดมกลิ่นน้ำอบเเบบไทยๆที่หน้าบ้านนะ
"ใช่! มันเป็นกลิ่นของเจ้าที่เจ้าทางซึ่งเขาเป็นผู้หญิง"
ฉันพูดเเล้วฟังประธานโรงเรียนอธิบายเรื่องห้องเรียนต่างๆนาๆ
1 ชั่วโมงผ่านไป
ฉันเดินมาที่หน้าอาคารสีครามๆเป็นอาคารที่5ฉันเรียนที่นี่ล่ะเเล้วก็มากับเพื่อนที่มีจิต
สัมผัสทางจมูกหรือได้กลิ่นของวิญญาณเขาชื่อ เรน อยู๋ห้องเดียวกับฉันพอดีเพราะบอร์ด
มีพิมพ์ไว้โชคดีมากเลยได้เพื่อนเร็วขนาดนี้
"ชีต้าร์ อาคารนี้คงไม่มีผีสินะ = =;"
"ไม่มีหรอกเพราะอาคารนี้สร้างใหม่ไง-0-"
ฉันพูดเเล้วเดินขึ้นบันไดชั้น3เป็นชั้นเรียนประจำของฉันเองมีป้ายบอกด้วย ม.5/2 ฉัน
มองป้ายเมื่อสักครู่เเล้วรีบเดินเข้าห้องเรียนทันที
( ' ') (' ') (' ' ) สายตาทุกคนก็จ้องมามองทางฉัน
"เธอเป็นนักเรียนใหม่หรอ O_O"
"เป็นนักเรียนใหม่ทั้ง 2 คนเลยใช่ไหม ? O_O"ทุกคนจ้องมองทางฉันเเละเรนดูเหมือนเขาจะอึ้งอะไรบางอย่าง
"ฉันชื่อ ชีต้าร ส่วนหมอนี้ ชื่อ เรน" ฉันเเนะนำตัวเเล้วรีบเดินไปนั่งเก้าอี้ว่างติดกัน2ตัวเมื่อ
พอนั่งเเล้วมีคนมานั่งฉันเเละเรนเพื่อถามบลาๆสารพัด
"พวกเธอๆ ย้ายมาจากโรงเรียนไหนหรอ ^^" เพื่อนผู้หญิง1ถาม
"ฉันย้ายมาจาก โรงเรียนยุพาวิทยาคม =A=" <<ฉัน
"เราย้ายมาจาก โรงเรียนเอกราชสุภาทิพย์" <<เรน
"ห้องเรานะ..ไม่เคยมีใครย้ายมานะ OAO)" เพื่อนผู้หญิง2
"ทำไมกันล่ะ?" <<ฉันถามพร้อมกันกับเรน
"เพราะ...@#$%&*(*&&%^%@...."
1 ชั่วโมงผ่านไป
ฉันนั่งเมื่อยปากเมื่อตอบคำถามจากทุกคนเรนก็ไม่ต่างกันกับฉันเท่าไหร่สงสัยพวกเขาดี
ใจมั้งที่มีนักเรียนย้ายเข้ามาในห้องนี้เลยถามสารพัสารเพฉันเท้าคางมองทางหน้าต่าง
เพราะวันนี้ไม่มีครูสอนซึ่งเปิดเทอมใหม่วันนี้ล่ะ
เรนนั่งเล่นเกมส์ในมือถืออย่างเมามันส์เรื่องที่นักเรียนคนใหม่ที่ไม่ได้ย้ายเข้ามาในห้องนี้
เป็นเวลา2ปี เพราะมันเป็นอาถรรพ์คนที่ตายในห้องนี้ = = สงสัยรุ่นพี่เคยอยู่ที่ห้องประจำอาจจะเล่าต่อๆกันมาก็เป็นได้ปกติมีคนจะมาย้ายเรียนที่นี่ทุกๆเปิดเทอมเลื่อนชั้นใหม่ๆ
(ไหนบอกอาคารสร้างใหม่ไงT^T) ทำไมฉันไม่ได้สัมผัสวิญญาณเพราะเพื่อนใหม่เขา
บอกว่าคนที่ตายไปสู่สุขติเเต่คำสาปยังไม่ถอน - -
เเต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาเป็นไรถึงเสียชีวิตเเต่ช่างเหอะในเมื่อนักเรียนใหมอย่างฉันไม่
จำเป็นต้องไปเจออะไรกับสิ่งพวกนี้ (เเต่มันก็เจอนี่หว่า T^T)
"เรนๆ เรามีไรจะถามนายนะ"
"หื้ม? มีไรล่ะ?"
"นายมีจิตสัมผัสทางจมูกเมื่ออายุเท่าไหร่"
"เมื่ออายุ 8 ปีมั้งนะทำไมหรอ?"เขาหันมาเเล้วใส่หน้ากากปิดจมูกไว้
"ถามเฉยๆนะ" ฉันพูดเเล้วหน้าคว่ำกับโต๊ะเรียนเวลาเท่าไหร่เนี้ยอยากกินข้าวอยากพัก
ผ่อนจังเลยT^Tจะว่าไปฉันมีเงินหรือป่าวอย่าบอกนะว่าลืมหยิบเงินมานะเเต่มันรู้สึกโล่งๆ
ที่กระโปรงนะสงสัยลืมเเน่ๆเลยเห้อ...ขอพี่ไชน์ก็ได้ 
12:00 นาฬิกา
ถึงเวลาพักเที่ยงเเละฉันก็ลืมเอาเงินเอาจริงๆด้วย T^T ส่วนเรนซื้อของกินมาเรียบร้อยฉัน
ต้องไปขอตังพี่ไชน์จริงๆหรองื้มม!! T^T~ ฉันเอาโทรศัพท์จากกระเป๋นักเรียนเเล้วโทร
หาพี่ไชน์
[ฮัลโหล! ว่าไงต้าร์]
"พี่ไชน์หนูขอเงินหน่อยสิหนูไม่ได้เอาตังมา-0-"
รับโทรศัพท์เร็วเกินไปไหมเเทบจะหาคำพูดไม่ทัน = = 
[งั้นมาเอาที่ใต้ถุนอาคาร4นะ ^^]
ฉันกดวางสายเเล้วให้เรนรอฉันที่ร้านเบเคอรี่เป็นร้านขนมเค้กส่วนฉันเดินออกไปเเล้ววิ่งไป
ที่อาคาร4ซึ่งมันก็ไกลจากร้านเค้กพอสมควรโรงเรียนนี้มันกว้างใหญ่ไปนะบางทีเเล้วมี
อะไรบางอย่างพุ่งใส่หน้าฉันทำให้ฉันเดินเซถอยหลังนิดๆในขณะที่ฉันกำลังวิ่งฉันหันมา
มองมีผู้ชายที่รูปร่างเหมือนโดนฆ่าที่ท้องทำให้เห็นใส้ชัดฉันตั้งสติเเล้วทำเป็นมองไม่เห็น
"สงสัยลมพัดมามั้ง.."ฉันทำท่าพูดเเบบไม่มีไรเกิดขึ้นเเล้วรีบวิ่งไปหาพี่ไชน์ทั้งๆขนลุกไปทั้งตัว T^T
ณ อาคาร4
"เเฮ่กๆ!! พี่ไชน์ T^T" ฉันวิ่งมากอดพี่ไชน์ที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนเขาซึ่งเป็นประธานของโรงเรียนเเละรองประธาน
"เห้ย!! เป็นไรทำไมขนต้าร์ลุกเเบบนั้น = =+"พี่ไชน์ลูบหัวปลอบฉัน
"หะ..หนูเจอผีที่โดนฆ่าเเละมีรอยฟันที่ท้องเขาเป็นผู้ชายเขาจ้องมองหนูอยู่หนูเลยรีบวิ่งมาหาพี่ T[]T)" ฉันปล่อยโฮกเพราะกลัวมากๆ
 
"น่ั้นไง!! กูว่าเเล้วไชน์ -*-" ประธานโรงเรียนพูดเเล้วยิ้ม
"เออ!! กูยอมๆๆเเล้วเเต่น้องกูร้องไห้เนี้ย =[]=!!" พี่ไชน์กอดเเล้วลูบหัวฉัน
"สงสัยต้องบรรเทาทุกข์ให้วิญญาณบอสให้เขาไปสู่สุขติ" รองประธานพูด
ฉันทำได้เเค่เงียบเเล้วร้องไห้เเถมขวัญฉันหายT^T ขวัญเอ้ยขวัญมา มาให้ชีต้าร์กลับมา
เป็นปกติเถิดดด!! ฉันค่อยๆตั้งสติเเล้วเช็ดน้ำตา
"เฮ้อ...ไปล้างหน้าล้างตาก่อนเดี้ยวให้เงิน" พี่ไชน์ไล่ฉันไปก่อนที่จะคุยกับเพื่อนเขาต่อ
ฉันเดินเข้าห้องน้ำใต้บันไดของอาคาร4เเล้วรีบปิดประตู
มีห้องน้ำหลายห้องห้องน้ำสะอาดมากเเทบจะไม่มีคราบอะไรเเม้เเต่นิดเดียว
ฉันล้างหน้าประมาณ2-3ครั้งเเล้วมองกระจก
"ฮือๆ...ช่วยด้วยฮือๆ...!~~" มีเสียงคนร้องให้ห้องน้ำที่ปิดตา--- ห้องน้ำปิดตายหรอฉัน
รีบมองไปทางห้องน้ำที่ปิดตายที่เขาเเปะด้วยยันต์เสียงผู้หญิงก็ร้องไห้อย่างทรมาน..
"งะ...งื้ม..ผะ..ผีร้องไห้ QAQ)!!!" ฉันรีบวิ่งออกจากห้องน้ำเเล้วหักเลี้ยวขวาเพื่อไปหาพี่
ไชน์เเต่มีคนเดินมาทำให้ฉันชนหน้าอกเขาเต็มๆเเละมีเสียงตุบเเรงๆลั่นพร้อมกับล้มคร่อม
เขา T^T ฉันนี่มันซวยซ้ำซวยซ้อนเลย
"ขะ..ขอโทษๆนะ T^T" ฉันรีบลุกขึ้นเเล้ววิ่งออกไปทันทีเลยไม่ต้องมองหน้า
คนที่ฉันชนเเรงๆทำให้คนร่างสูงๆใหญ่ๆล้มหลายตึง!! วันนี้เป็นวันที่ฉันโชคร้ายที่สุดใน
โลกในจักรวาลเลย ฮือ..เเละต้องขอโทษเขาคนนั้นที่เดินมาเข้าห้องน้ำผู้หญิง..เดี้ยวเข้า
ห้องน้ำผู้หญิงหรอฉันหันไปเเล้วเช็ดน้ำตาตัวเองพร้อมกับเดินไปเเอบส่องว่าเขากำลังทำ
ไร ร่างสูงโปร่งที่ยืนหันหลังเขาพนมมือเเล้วท่องคาถาพึมพัมเหมือนคนโดนของเข้า เเล้ว
มีเเสงสีฟ้าๆลอยมาที่หน้าเขาซึ่งน่าจะเป็นดวงวิญญาณเขาท่องเเผ่เมตรตาเเละบรรเทา
ทุกข์จนดวงวิญญาณผู้หญิงที่ร้องไห้โหยหวนสลายหายไปฉันรีบวิ่งไปหาพี่ไชน์ก่อนที่เขา
จะหันมาเพราะเขาน่าจะเสร็จภารกิจส่วนฉันเดินมาหาพี่ไชน์เเบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"พรุ่งนี้ไปทำภารกิจไหมว่ะ เฮล" 
"ก็ต้องไปทำอยู่เเล้วน่า ไคซ์ - -"
"เห้ออ...เหนื่อยไม่ไปนะ ขี้เกียจจ!~" พี่ไชน์บิดขี้เกียจเเล้วยืดเส้นยืดสายอย่างสบายใจเฉิบพร้อมกับดูดน้ำ ฉันไม่กล้ากลับไปหาเรนอ่า..กลัววิญญาณผู้ชายคนนั้น..