[The Ghost] - นายหรือผีที่น่ากลัวกันล่ะ?
เขียนโดย 
ไอเเอมเดอะเเฟลซ
วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.52 น.
แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 20.16 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) นั้น!คนที่ปราบวิญญาณจริงๆด้วย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อวานก็สนุกดีนะเปิดเทอมมาใหม่ว่างทั้งคาบเเล้วก็ได้นั่งคุยกับเพื่อนใหม่เเละเล่าเรื่องผี
ด้วยครูก็ไปประชุมวันนี้ก็มีเรียนบางคาบบ้างเเต่ว่าเมื่อวานที่พี่เฮลเเละพี่ไคซ์ไปทำภารกิจ
ล่า ผีไรนั้นก็นัดกันวันนี้เเละฉันไปเเทนพี่ไชน์อีก =_= เลยไปขอร้องให้เรนไปกับฉันด้วย
ดู เหมือนหมอนี่จะปฏิเสธเเน่นอน
"เรน..ไปล่าท้าผีกับฉันกันไหม?" ฉันหันไปคุยกับเรนที่เอาเเต่เล่นโทรศัพท์โดยไม่สนโลก
ภายนอกเเละใส่หน้ากากปิดจมูกอีกไม่รำคาญบ้างหรือไง
"คิดดูก่อนเเต่เขาไปรวมตัวกันที่ไหนนะ?" เรนปิดโทรศัพท์เเล้วหันมามองฉัน
"ฉันไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย พี่ไชน์ก็ไม่ได้บอกฉันด้วย"
"ฉันก็อยากไปนะชอบเรื่องเเบบนี้อยู่เเล้ว" เรนเสยผมขึ้นเเล้วยักคิ้วใส่
"เเต่นายกลัวผีนี่ -*-" ฉันมองเเรงด้วยหางตาเเล้วเบะปากใส่เรน
"ฉันไม่ได้กลัวเเค่เป็นคนขี้ตกใจตั้งหากนะ" เรนเถียงฉันเเล้วถลอกตาใส่
ชิส์! เเค่เเซวเล่นๆหน่อยก็ไม่ได้ทำเป็นร้อนตัวเเต่ถ้าให้ฉันไปทำภารกิจร่วมกับพี่เฮล พี่
ไคซ์ มันก็ไม่ไหวเเละฉันทำไรไม่ได้ก็มีเเค่เเหวนของหลวงปู่ที่เเม่ให้มาเเค่นั้นเองเเละฉัน
ไม่รู้ด้วย ว่าเเหวนหลวงปู่จะมีฤทธิ์ขนาดไหนที่ต่อกรกับวิญญาณชั่ว หรือ ดี ได้เเต่ฉันก็ไม่
ค่อยได้เข้า ใกล้วิญญาณเลยถึงจะเจอเขาเเต่ฉันก็ไม่อยากยุ่งหรอก
กริ๊งงงง~~~
เสียงโทรศัพท์ฉันดังเพราะมีตนโทรมา พี่ไชน์โทรมาหาฉันหรอน่าจะมีเรื่องอะไรเเน่ๆ
"ฮัลโล ?" ฉันพูดเเล้วควงปากกาไปด้วย
[ตอนเลิกเรียนนี้มาเจอกับที่ห้องพักประธานนักเรียนนะอย่าลืมเรียกเพื่อนเเกมาด้วยล่ะ] "โห้ยยย...พี่ไชน์!! ต้าร์ไม่มั่นใจเลยว่าจะไปช่วยพวกพี่ได้หรือป่าว ;w;"
ฉันทำหน้ามุ่ยนิดๆเพราะความจริงฉันช่วยอะไรเขาไม่ได้เลยตั้งหากไปก็เป็นตัวถ่วงเขา [เเล้วเเหวนที่เเม่ให้มาเอาไว้ทำไร ?] พี่ไชน์ทำน้ำเสียงเเบบเหนื่อยหน่าย
"ป้องกันวิญญาณเเละสามารถปัดเป่าวิญญาณโดยการดึงจิตของเราไปที่เเหวนทำให้
วิญญาณมีอาการร้อนทุรนทุราย คะ T^T" ฉันพูดร่ายยาวเเล้วมองเเหวนโบราณไม่ค่อย
เก่าเพราะถูกดูเเลมาอย่างดี
[ถ้ารู้เเล้วก็อย่าลืมนัดล่ะ เธอ กับ เอส มองเห็นวิญญาณได้] พี่ไชน์พูดจบเเล้วตัดสายทิ้ง
ทันทีเลยเเล้วคนชื่อเอสนี่ใครคงไม่ใช่คนนั้นที่อยู่ในห้องน้ำสินะ อาจจะเป็นเมื่อนั้นก็ได้ฉัน
ยิ้มนิดๆเเล้วนึกถึงฉากที่หมอนั้นปลดปล่อยความทุกข์ของวิญญาณผู้หญิงนั้นถ้าไม่ใช่เเล้ว
ผู้ชายคนที่ท่องคาถาคนนั้นเป็นใครถ้าไม่ใช่เอส ฉันนึกอะไรไปพลางๆเเล้วเรนมีอาการ
เเบบได้กลิ่นรุนเเรงเขาบีบจมูกเเล้วพยายามจะท่องคาถาอะไรสักอย่างเเต่ไม่ได้ผล
"กริ๊ดดด !! นั้นเรนเป็นไรนะ? มีเลือดกำเดาไหลด้วย"เพื่อนผู้หญิงในห้องร้องเสียงหลง
เเล้วทุกคนต่างก็หันมามองเหตุการณ์ ภาพที่เห็นก็คือมีวิญญาณผู้ชายมายืนข้างหลังเรน
เขาจ้องมองด้วยความอาฆาตเเละ พยายามจะล้างเเค้นคนที่ฟันเขา..วิญญาณบอสรอยฟัน
ที่ท้องฉันเห็นเขาเมื่อวานเเล้ววันนี้ เขามาทำไรกันนะ เรนเลือดกำเดาไหลเเล้วบีบจมูกเเถม
เขาทรมาน ฉันไม่มั่นใจที่จะปราบ วิญญาณบอสเลย เขาหันมามองฉันเเล้วทำหน้าเคืองโก
ธรมากฉันสะดุ้งเเล้วพยายามตั้ง สติหลับตาทำจิตนิ่งเเล้วทำสมาธินึกถึงพระพุทธ พระ
ธรรม พระสงฆ์ ฉันเอามือขวาที่สวน เเหวนหลวงปู่มาจับไหล่เรนไว้มีเเสงสีส้มออกเหลือง
เพราะจิตมันเข้ามาที่เเหวนเเล้วฉัน ท่องคาถาเเละพูดนะโม 3 ครั้งรวดทำให้ร่างกาย
วิญญาณบอสติดไฟราวกับอยู่ในนรก เเละเขาก็หายไปเเบบทรมานเพราะโดนฉันท่อง
คาถาใส่ "โอ้ยย!!! กลิ่นโคตรขยะเเขยงว่ะ" เรนเช็ดเลือดกำเดาไหลเเล้วทำท่าจะอ้วก
"ไหวไหม ?" ฉันหันมามองเเล้วในบรรยากาศห้องเรียนก็ปกติเเล้วเพื่อนในห้องก็ต่างชม
ฉันบ้างเเต่หันมาดูเรนดีกว่าท่าทางหมอนี่จะไม่สบายหนักเพราะโดนวิญญาณบอสเล่นงาน
ฉันก็เอาจนได้นะที่ใช่คาถาเนี้ยเป็นคนไม่ชอบท่องคาถาเเต่ท่องมาเเค่หนึ่งบทพอเพราะฉัน
ไม่ชอบอะไรที่ยุ่งยากท่องไปเเล้วผิดทำไงของเข้าตัวเอง -*- ฉันเลยไม่มั่นใจเรื่องเเบบนี้
เท่าไหร่เเต่มันก็ผ่านมาเเล้วนี่งั้นฉันก็ทำได้ดีเเล้วสินะ
"ถ้าฉันไม่ไหวเเล้วฉันจะนั่งบ่นทำไม ห้ะ!!" เรนตวาดใส่เเบบหัวเสียเเล้วเอาหน้ากากอัน
ใหม่มาใส่ รู้งี้ไม่น่าช่วยน่าจะให้ตายๆไปเป็นตัวตายตัวเเทนวิญญาณบอสไป -*-
"พูดดีๆหน่อยสิ ฉันช่วยนายเเล้วนะ -0-" เเค่ขอบคุณก็ไม่พูดเเถมว่าตวาดใส่อีก
"ขอบคุณครับที่ช่วยเเละก็น่าจะช่วยเร็วๆกว่านี้" เรนมองดุเเล้วไอไปด้วย
"ค่าาาาาาา!!" ฉันรับปากอย่างว่าง่ายเเล้วเริ่มเรียนคาบต่อไป
ตกเย็นหลังเลิกเรียน]
ฉันยืนให้ห้องประธานโรงเรียนเเล้วเขายืนกันจับกลุ่มคุยกับด้วยเรื่องภารกิจวันพรุ่งนี้ ฉัน
กับเรนก็เเค่เป็นคนนั่งฟังเพราะไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย
"นั้นไง เอสมาล่ะ" พี่ไคซ์หันมาเเล้วยิ้มกว้าง
"ไง! เฮล ไคซ์เเละไชน์ - -" เขาทำหน้าเหนื่อยเเล้วหอบเบาๆ
"ใช้พลังงานเยอะอะดิพักก่อน พวก!" พี่ไชน์ลากเอสมาเเล้วให้เขามานั่งข้างๆฉัน ฉันหัน
ไปมองเขาจ้องหน้าฉันเเล้วนึกอะไรบางอย่างคนนี้สินะ คสนี้สินะ ที่ปราบวิญญาณได้ โอ้ย
เป็นปลื้มค่ะ หล่อมาก *-* ดวงตาสีเเดงส้มดั่งไฟลาวาที่เพ่งมามองฉันเเล้วยังคงนึกอะไร
ต่อ... อ้อ เมื่อวานนั้นฉันวิ่งมาชนเขาก่อนที่เขาจะไปปราบวิญญาณ ฉันหันหน้าหนีนิดๆ
เเล้วมองทางเรนที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์
"ยัยนี่คือใครนะ ? น้องมึงหรอไชน์" เอสชี้มาทางฉันเเล้วทำหน้าเหนื่อยพร้อมกับพิง
โซฟาเเบบพักผ่อน
"อืมม น้องกูเองล่ะทำไม ?" ไชน์หันมามองเอสเเล้วถือผ้ายันต์ที่วาดไม่เสร็จ
"อ้อ ป่าวหรอก" เขาคงจะเหนื่อยหน้าดูสินะเลยไม่อยากจะพูดอะไร
เเต่อย่างน้อยทำให้ฉันเดาถูกว่าคนที่ชื่อเอสคนนี้ ก็เหมือนคนนั้นที่เขาปราบวิญญาณ มัน
เท่มากเเละน่ากลัวมากที่เขาท่องคาถา เขาเหล่ตามามองฉันนิดๆเหมือนจะอ่านใจออกเเละ
เขาก็ยิ้มบางๆปนความกวนประสาทด้วย
"วันนี้ก็วางเเผนเสร็จเรียบร้อยมาจับเป็นคู่หูกัน" พี่เฮลพูดเเล้วขยับเเว่นตัวเองนิดๆ
"ไชน์คู่กับเรน ฉันคู่กับเฮล เเละชีต้าร์คู่กับเเก เอส" พี่ไคซ์พูดเเล้วยิ้มนิดๆพร้อมกับถือมีดที่มีอักษรอะไรไม่รู้
"เเล้วยัยนี่..มีความสามารถพิเศษอะไรล่ะ ?" เอสชี้หน้าฉันเเล้วพูดเบาๆ
"เดะก็รู้เองน่าาา" พี่ไชน์พูดด้วยน้ำเสียงที่เเบบมั่นใจมากเเต่ฉันไม่รู้นะ ไม่รู้เรื่องกับเขา..
เเต่ยังไงก็ทำให้เต็มที่ละกัน ไหนๆ พี่ไชน์ก็ชวนฉันมาเข้าร่วมภารกิจปราบวิญญาณล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
