ตาบ้าปากร้าย กับยัยวายร้ายตัวแสบ

  วันนี้เป็นวันแรกที่เราจะได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ในฐานะที่เปลี่ยนไป ไม่ใช่เพื่อนบ้าน ไม่ไช่พี่ชาย แต่เป็นฐานะคนรัก ไม่สิ คนเพิ่งจะคบกัน

 ‘โอ๊ย! เมื่อคืนนอนไม่ค่อยจะหลับเลย’ ฉันเลือกเสื้อผ้าอย่างประณีต เลือกแล้วเลือกอีก ชุดไหนดีนะ สีไหนสวยดี สุดท้ายกว่าจะเลือกได้เล่นซะ ชั่วโมงกว่า

ฉันจะเพี้ยนไปแล้วมั๊ง แต่ก็อยากจะดูดีละนะ ขอสักวัน ^^

ใกล้ถึงเวลานัดแล้ว สุดท้ายก็ได้ชุด เสื้อยืดแขนสั้น กับกางเกงยีนส์ตัวโปรด

เหอๆ สุดท้ายก็ได้ชุดธรรมดาใส่ไป ฉันเดินออกมาหน้าบ้าน พี่โอ๋ก็ยืนรออยู่เช่นเคย

‘ไม่เมื่อยหรอ แล้วดูนั่นใส่อะไรออกมา’ พร้อมทั้งหัวเราะ

 มันเป็นชุดที่สุดแสนจะธรรมดามาก เสื้อยืดธรรมดา กางเกงยีนส์แต่ดูดีมากๆ สุดท้ายเราสองคนต่างหัวเราะออกมา

 เพราะอะไรนะหรอ ในความคิดฉัน ในวันแรกในฐานะที่เปลี่ยนไป ฉันอยากเป็นตัวเอง เป็นสิ่งที่เคยเป็นอยู่ให้มากที่สุด การเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครสักคนก็เข้าใจนะ แต่สำหรับเราคงคิดไม่ต่างกัน เราก็คือเรา

 พี่โอ๋บอกกับฉันว่า ‘แกเป็นแบบที่เคยเป็นน่ารักอยู่แล้ว ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรหรอก’

อุย! ชมกันกะทันหันแบบนี้ อายสิ เอ้ามัวทำอะไรอยู่ฉัน ฉันยกมือทำท่าจะไปตี

 จังหวะพอดี พี่โอ๋รับเอาไว้ได้ แล้วจับมือฉัน

‘เอ้า ไปกันเถอะหิวแล้ว พี่บอกไว้ก่อนนะ วันนี้งดเข้าร้าน ดีวีดี โอเคนะ’

‘โห ตาเอ๋อ อย่ามาดักสิ อุตส่าห์นั่งคิดว่าจะซื้อเรื่องไหน เชอะ’

 เรานั่งรถกันไป ซึ่งก็หลายครั้งนะที่นั่งรถไปด้วยกัน แต่วันนี้มันดูน่านั่งกว่าปกติ ฉันเข้าใจแล้วละว่าทำไม ใครก็อยากจะคาบพี่แกลงน้ำให้ได้ แต่น่าสงสารสาวๆพวกนั้น เพราะฉันลากพี่แกลงมาแล้วและจะไม่ปล่อยอีก 555+

. ‘แกบ่นอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว บ้าไปแล้วหรอ ’

‘ป่าวสักหน่อยไม่ได้บ่น’ฉันพูดสวนออกไป เรื่องจริงทั้งนั้น พร้อมทั้งหัวเราะเบาๆ หึหึ

 เรานั่งรถกันมาเวลาพอสมควร จริงๆแล้วฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าการเป็นคนรักหรือแฟนเขาทำอย่างงัย สงสัยคงไม่ต่างจากในซีรี่ย์เกาหลีมั๊ง - -*

วันนี้คนเยอะมากเลย คงเป็นช่วงมีงานเทศกาลหนังและซีรี่ย์ด้วย ฉันบ่นขึ้นมา

‘คนเยอะแบบนี้กลับดีกว่า’

 พี่โอ๋รีบคว้ามือฉันไว้แล้วค่อยๆเดินฝ่าฝูงชนมากมายเข้าไป คนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ

ทันไดนั้น พี่โอ๋เดินมาข้างหลังฉัน มือทั้งสองข้างของเขาโอบกอดฉันจากข้างหลัง พร้อมพูดว่า

‘แบบนี้คงไม่เป็นไรนะ’

‘โหพี่แกพูดออกมาได้มาโอบแบบนี้ เห็นแก่ตัวมากเลยนะ’ พร้อมหันไปทำท่าทางโมโหใส่

 ‘หรือว่าแกอยากจะเดินข้างหลังแล้วโอบพี่เองละ’พี่แกทักขึ้นมา

อุย!เจอประโยคนี้ไปไม่ถูกเลย ฉันก้มหน้าบอก .ก็ได้. พร้อมค่อยๆเดินไปอย่างช้าๆ

ไม่นานนักพี่โอ๋ ก็บอกว่า เอ้าถึงแล้ว

 ฉันมองไปรอบๆ เป็นซุ้มหนัง และขายของชำร่วย ดีวีดี และซี่รีย์

‘ไหนบอกว่า ไม่ให้แวะแถวนี้ละ’ ฉันหันไปมอง

‘ก็รู้ว่าชอบนะ เลยพามาที่นี่ มาเดททั้งทีมาที่ที่ชอบ น่าจะเหมาะกว่านะ’พร้อมทั้งยิ้มแบบเขินหน่อย

 ‘ฉันวิ่งปรี่เข้าไปในร้านในทันที พร้อมทั้งกระโดดไปล๊อคแขน เข้าไปด้วย เพราะพี่แกไม่ชอบร้านแบบนี้ แต่วันนี้ลงทุนพามาเอง เปลี่ยนไปเยอะมาก

‘น่ารักแบบนี้ทุกวันรักตายเลย’ ฉันเผลอพูดออกมา ฉันอายมากฉันเหลือบขึ้นไปมองพี่โอ๋

โห อาการยิ่งกว่าฉันอีก ยืนตัวชาเลยมั๊งนั่น - -*

 ฉันเลือกและค้นเกือบทุกอย่างในร้าน มันน่าสนใจมาก เรื่องนั้นก็สนุก เรื่องนี้ก็ชอบ โอ๊ย!เลือกไม่ถูก ... ส่วนพี่แกนะหรอ ยืนแข็งทื่อ แต่ชั่วโมงนี้ปล่อยไปก่อน

 เขายืนรอฉันแบบนั้นนานมาก ไม่พูดออกมาสักคำ มีแค่แวะไปเข้าห้องน้ำ สิบห้านาทีได้

หลังจากดูจนหนำใจ เราทั้งสองก็เดินออกมาจากร้าน ออกไปหาอะไรกิน

ร้านแถวนี้ราคาค่อนข้างแพงพอดูเลย

 ‘พี่ไปหาอะไรกินข้างนอกเถอะ ในนี้แพงเกินไป เราต้องประหยัด’ฉันพูดออกไป

‘โห แกไม่ดูตัวเองเลยนะที่ถืออยู่ซื้อมาเท่าไรนะ แค่นี้มาบ่น’ พร้อมทั้งลากฉันเข้าร้าน

รู้นะว่าหิวมาก ดูสิ ท้องร้องได้ยินทั้งอำเภอแล้ว. พร้อมทั้งหัวเราะเยาะฉัน

‘อย่ามาบ่นทีหลังแล้วกัน จะกินให้หมดร้านเลย’ แล้ววิ่งเข้าไปนั่งในร้าน

มันหรูหรามาก เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มานั่งแบบนี้ หลังจากกินเสร็จเรียบร้อยพร้อมคิดเงิน

เราก็เดินทางกลับบ้าน

 พี่โอ๋แวะที่สวนสาธารณะ แถวบ้าน พร้อมทั้งเดินลงไป ฉันก็เดินลงไปด้วย เพราะอิ่มมาก ยืนเส้นยืดสายคงจะดี

เราสองคนเดินไปข้างๆกันไม่นานนักพี่โอ๋ก็หยุดแล้วหันมาทางฉัน

เอ้า พร้อมมั้ย พี่แกพูดขึ้นมา

อะไรหรอ ?????

 หลับตาสิมีอะไรจะให้ พี่โอ๋พูดออกมา

 ฉันหลับตาลง เหมือนมีบางอย่างมาคล้องที่คอไว้ ไม่นานนัก พี่โอ๋ก็บอกให้ฉันลืมตาขึ้น

ฉันก้มลงไปมองที่คอ พบว่ามีสายสร้อยคล้องอยู่หนึ่งเส้นพร้อมแหวนสองวง ร้อยอยู่ในนั้น

ฉันดีใจมาก มันเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ฉันได้ในฐานะแฟน

ฉันถามกับพี่แกว่า

‘ทำไมมีสองวงละ’ ซึ่งพี่โอ๋ ก็ตอบมาว่า

‘เก็บมันเอาไว้ทั้งสองวงนั้นแหละ วันไดที่คิดว่าพี่เป็นแฟนที่ดี เป็นคนรักที่เหมาะสม ค่อยเอามาให้พี่’

 ฉันกระชากสร้อยเส้นนั้นออกมาทันที พร้อมทั้งพูดว่า

‘ส้มไม่ต้องการแฟนหรือคนรักที่ดีหรอก แค่เป็นเหมือนเดิมตลอดไป แค่นี้ ทำได้มั้ย’

 พร้อมทั้งนำแหวนวงหนึ่งมาสวม และเขวี้ยงอีกวงใส่พี่โอ๋ แหวนวงนั้นร่วงลงพื้น

ทันที

ฉันโกรธมากในเวลานั้นมันลืมตัว เขาคงโกรธที่ฉันทำกับเขาแน่ๆ

แต่ทันทีที่แหวนวงนั้นร่วงลงพื้นพี่โอ๋ รีบก้มลงไปเก็บทันที พร้อมทั้งนำมาสวมไว้ที่นิ้ว แล้วเงยหน้าขึ้นมา

.. ‘ก็ได้ จะเป็นแบบนี้ตลอดไปนะ’

ทันทีได้ได้ยินประโยคนี้ ฉันพุ่งตัวยกมือสองข้างไปโอบที่คอเขาแล้วเขย่งขาขึ้นไป เพื่อจูบเขา

... ช่วงเวลาของความจริงที่เหมือนฝัน ช่วงเวลาที่เราสองคนกลายเป็นคนรักในทุกๆความหมาย..

   ฉันค่อยๆถอนหน้าออกมา มือซ้ายยกขึ้นมาปาดผมที่หน้าเบาๆพร้อมพูดว่า

‘พูดแล้วนะว่าตลอดไป’

...ได้สิ ตลอดไป ... แต่วันนี้ แกดู อาการออกมาเลยนะ พี่โอ๋พูด

ฉันสวนทันที .พี่เอ๋อก็ไช่เล่นนะ ...

   ขอบคุณมาก เป็นเดทแรกที่จะไม่มีวันลืมเลยละ พร้อมทัั้งยื่นมือไปคล้องที่แขนพี่แก.. .^^.