ตาบ้าปากร้าย กับยัยวายร้ายตัวแสบ

9.0

เขียนโดย ๑กัสจัง๑

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.28 น.

  16 ตอน
  0 วิจารณ์
  16.85K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 20.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) เรื่องราวจากปากเขา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก



ระหว่างทางที่เราสองคนเดินจูงมือกันมา เส้นทางที่เคยเดินทุกวันมันดูเปลี่ยนไป มันดูมีความสุขผิดปกติ
 เส้นทางเดินเท้าธรรมดา มันดูนิ่มและดูน่าเดินกว่าทุกวัน ฉันมองมือที่พี่โอ๋จับเอาไว้ ฉันค่อยๆกำมือเขาและพยายามก้าวไปให้ทัน เพื่อจะได้เดินข้างๆเขา ช่วงเวลาที่ฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกภายในจิตใจตัวเอง ว่าฉันคิดอะไรกับเขากันแน่
 
 ฉันมองหน้าพี่เขาแล้วยิ้ม ...
‘เป็นอะไรยิ้มไม่หุบเลย’พี่โอ๋ถามฉันขึ้นมาเบาๆ
วันนี้มีความสุขมาก ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวันคงจะดีนะฉันก้มหน้าพูดเบาๆ
‘หมายถึงอะไรหรอ ที่มีสาวมาบอกรักนะหรอ’ พูดเบาๆพร้อมทั้งหัวเราะตาม 555+
‘ฉันสะบัดมือออกทันที’ จะมากไปแล้วนะ ..เอ่อๆ เอาละ ลืมตัวไปนิด
 
 แล้วเราสองคนก็เดินกันต่อ ฉันยกมือตัวเองขึ้นมามอง เพราะเพิ่งสะบัดออกมาตะกี้ จะไปจับอีกคงทำไม่ได้ ไม่น่าเลยฉัน
 ไม่นานนักพี่โอ๋ หยุดเดินแล้วหันมาทางฉัน เขาค่อยยิ้มออกมา พร้อมทั้งยื่นมือมาให้ฉันจับ พร้อมทั้งทำหน้าเขิน เอามืออีกข้างลูบหัวตัวเอง
'เอ้า เร็วๆสิเดี๋ยวเปลี่ยนใจนะ'
ฉัน พุ่งเข้าไปคว้ามือพี่โอ๋มากุมไว้แล้วยิ้มทันที ..เสียงดังหมับ (อุย ลืมตัว ตัวฉันมันไปเอง ทำไมอยากจับมือเขาไว้แบบนี้นะ ทำไมอยากอยู่ใกล้ๆ มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไร ที่ความรู้สึกมันเอ่อล้นออกมา)
 
 ฉันยืนก้มหน้า พร้อมทั้งพูดขึ้นมา
‘จะมีปัญหาอะไรมั้ย ที่ถ้าจะจับมือส้มไว้แบบนี้ และจะเป็นอะไรมั้ยถ้าเราก้าวไปให้มากกว่าที่เป็น’
สักวันฉันก็ต้องพูด พูดวันนี้จะเป็นอะไรไปละ
พี่โอ๋หันมามองหน้าฉัน
.. เขาค่อยก้าวเข้ามาใกล้ๆพร้อมทั้งยกมือที่เราสองคนกุมเอาไว้ขึ้นมา พร้อมทั้งเดินมากระซิบข้างหูฉันเบาๆ คำพูดนั้นมันทำให้ฉันสั่นไปทั้งตัว
 
‘งั้นเรามาเดินไปพร้อมๆกันเถอะ ยัยลิงป่า’
ทุกๆทีที่ได้ยินคำเรียกแบบนี้ฉันรู้สึกโกรธมากแต่วันนี้ มันกลับรู้สึกดี มันคุ้มแล้วที่คนอย่างฉันได้รู้สึกแบบนี้กับใครสักคน เป็นคนที่ไม่เคยคิดว่าใช่ คนที่ไม่เคยรู้ว่าจะสำคัญได้มากขนาดนี้
น้ำตาฉันค่อยๆไหลออกมา พี่โอ๋ ยกมือขึ้นมาปาดออก พร้อมทั้งบอกกับฉันว่า
 ‘เสียใจหรอ ไม่สมกับเป็นแกเลยนะ’
‘ใช่ ซะที่ไหนละ ’ เอ่อ ถามอะไรอย่างนึงสิ มาถึงขึ้นนี้แล้วอยากรู้อะไรต้องเคลียร์
 
.'อะไรละ' พี่โอ๋เอ่ยขึ้นมา
.เอิ่ม ที่พี่บอก คนที่พี่ชอบนี่เป็นใครหรอ มาทำแบบนี้พี่จะไม่มาเสียใจทีหลังใช่มั้ย
พี่โอ๋พูดตอบกลับมาว่า..
.'รู้มั้ย คนๆนั้นที่พี่ชอบและชอบมาก คนๆนั้นเขาไม่รู้หรอก ว่าพี่แอบมองเขามานานแล้ว'
..เอ่อ รักข้างเดียว อ่อ อ่อ ฉันพูดแทรก
‘นี่แกจะฟังดีๆมั้ย งั้นไม่เล่านะ’
โอ๋ๆ ได้ๆ ไม่ทักละ หายงอนนะๆ ฉันแหย่พี่เขาไปเบาๆ
 
 มันเริ่มตั้งแต่เด็กแล้วละ วันนั้นพี่เล่นกับเพื่อนอยู่ พี่ก็เห็นเด็กผู้หญิงคนนึง นั่งรถมาแล้วจอดข้างๆบ้าน คนๆนั้นดูเงียบๆและไม่สังคมกับใคร วันต่อมาพี่ก็เข้าไปหาเธอ ทำเหมือนพวกไม่มีใครคบหรือเล่นด้วย หลังจากนั้นเราก็สนิทกันและเล่นด้วยกันตลอด โดยที่คนๆนั้นไม่รู้เลยว่าพี่ชอบเขามากแค่ไหน พี่มักจะแกล้งเขาบ่อยๆเพราะพี่เองก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือน ทุกๆวันพี่จะต้องรอเธอคนนั้น ทุกเช้า จนถึงวันหนึ่ง .....
..มันยิ่งฟังมันยิ่งเหมือนเรื่องของสองเรา ฉันก้มหน้าฟัง เพราะยังไม่อยากคิดว่าทุกๆสิ่งที่พี่โอ๋พูดมาจะหมายถึงตัวเอง
 
'รู้มั้ย.วันที่เขามาบอกว่า อยากจับมือเดินไปพร้อมกับพี่ พี่ดีใจแค่ไหน พี่คิดอยู่เสมอ ถ้ามีวันนี้จริงๆจะทำอย่างงัย' พร้อมทั้งหยุด หันหน้ามาจ้องที่ฉัน
ฉันค่อยๆแหงนหน้าขึ้นมอง
 แววตาของพี่เขาดูจริงจัง ท่าทางดูดีมาก ไม่คิดว่าจะมีโมเมน แมนๆแบบนี้กับเขา
‘ ฟังนะ คนที่ชอบคนๆนั้น ยืนอยู่ตรงนี้ คนที่พี่จับมืออยู่ตรงนี้ และคนๆนี้จะเป็นคนที่พี่อยากจะเดินด้วยกันตลอดไปพี่ชอบส้ม ยัยลิงป่าของพี่’
 
 เหมือนสายลมพัดผ่าน ทุกๆสิ่งดูสว่างไสว เขาค่อยๆดึงฉันไปกอด มันอบอุ่นมาก ตัวฉันแข็งชาไปหมด กับคำพูดที่วนเวียนอยู่ในหัวฉัน ฉันซุกหน้าไว้ในอ้อมกอดเขา วันนี้ฉันช่างดูอ่อนแอเหลือเกิน
 
 ฉันรู้ถึงสาเหตุที่ฉันเป็นแบบนี้ ใช่สิ ฉันรักพี่ ใช่สิ จะเป็นใครได้อีกละ
 
 เอิ่ม..งั้นพูดสิ ..ฉันคะยั้นคะยอถาม
‘อะไรอีกละ’ หน้าพี่เขาแดงมากเลยวันนี้
บอกมาสิว่า ‘รัก’ พร้อมทั้งวนไปวนมาซ้ายขวา ยื่นหน้าเข้าไปถาม
 
‘นี่แกจะมากไปแล้วนะ’ พร้อมทั้งคว้าตัวฉันเข้าไป แล้ว..
 ประกบปากเขากับริมฝีปากฉันมันไวมาก ฉันตั้งตัวไม่ทัน ฉันถึงกับตาค้างกับสิ่งที่พี่เขาทำ ฉันไม่รู้จะทำอะไรดี ทำได้เพียงแค่หลับตา แล้วให้ความรู้สึกของเราสองคนพามันไป ช่วงเวลานี้ ชีวิตฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว คนๆนี้ จะเป็นคนแรกและคนเดียวได้จูบของฉันไป
 
พี่ รัก ส้ม นะ
อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย เสียงมันเบามาก
ไม่มีอะไร ฟังไม่ทันถือว่า สละสิทธิ ..555+
ไปกันเถอะ ยัยส้มเน่า นี่ก็สายแล้วนะ พร้อมทั้งเดินจูงมือกันไปสองคน
 
วันนี้ทั้งวัน ฉันนั่งเหม่อลอยเหมือนคนไม่มีสติ โลกนี้มันมีอะไรที่มากกว่าสีฟ้ากับสีเทา
มันเป็นอะไรที่ ยิ่งนึกถึงตอนนั้นยิ่งๆๆๆๆ โอ๊ย! หนังเกาหลีก็เกาหลีเถอะ วันนี้ฟินไม่ได้ครึ่งของฉัน 5555+
 ฉันมองไปที่มือฉัน พร้อมทั้งยกขึ้นมาลูบที่ริมฝีปาก ใจฉันมันเต้นแรงมาก แรงขึ้นทุกวินาทีที่คิดถึงเขา .เขาคนที่จะเดินข้างฉัน
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร แต่วันนี้ เราสองคนก้าวไปอีกขั้น แต่มันก็เริ่มได้สวย หวังว่านะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา