ฮันเตอร์xฮันเตอร์ กาลเวลาและสายสำพันธ์

กอร์น"โห้ เธอนี้รู้จักทางดีชะมัด"
มอญ"แน่นอนอยู้แล้วละคะ ก็คุณพ่อเคยพาหนูมาที่นี่ตอนเด็กๆนีคะ"
กอร์น"ฉันเนี่ยนะเคยพาเธอมา"
มอญ"ใช่แล้วคะ ตอนเด็กๆพ่อพาฉันออกนอกเกาะและพามาเที่ยวที่นี่"
กอร์นได้แต่เงียบและไม่พูดอะไรแต่กับจ้องหน้ามอญไม่หยุด
มอญ"คุณพ่อจ้องอะไรมอญงั้นหรอคะ"
กอร์น"ฉันสงสัยนะ ถ้าเธอเป็นลูกสาวฉันจริงเธอก็ต้องมีบางอย่างแบบอะไรก็ได้ที่เหมือนกับฉัน"
มอญ"สีผมกับสีตาไงละคะ"
กอร์น"หะ"
มอญ"ใช่แล้วละคะหนูได้สีผมกับสีตามาจากคุณพ่อคะถึงแม้ว่าผมหนูมันจะไม่ตั้งเหมือนกันคุณพ่อก็เถอะส่วนสีตาถ้าลองมองดูดีๆหนูสีตาเหมือนกับคุณพ่อมากเลยนะคะ นี่ นี่ ดูสิคะ"ฉันพูดพร้อมกับเอาหน้าจ้อเข้าไปใกล้ๆคุณพ่อ
กอร์น"โอ้ย เข้าใจแล้ว อีกอย่างหน้าเธอใกล้เข้าไปแล้ว"
มอญ"อย่าบอกนะคะว่าคุณพ่อ ไม่ได้นะคะ เราเป็นพ่อลูกกัน มีสายเลือดเดี่ยวกัน จะมาชอบแบบนี้ไม่ได้นะคะ" พูดพร้อมกับทำหน้าเขิลอาย
กอร์น"หยุดเลยไปกันใหญ่แล้ว ฉันไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้น"
มอญ"เห้ออ งั้นหรอคะค่อยโลงอกหน่อย
กอร์น"อะ ถึงแล้วละ ที่ที่ฉันนัดไว้กับจิน"
มอญ"เอะ เมื้อกี้คุณพ่อพูดว่าจินใช่ไหมคะ หนูจะได้เจอกับคุณปู่ด้วยหรอคะเนี่ยย"
กอร์น("อยากรู้จริงๆว่าหลุดมาจากโรงบาลไหน")
มอญ"ฮัดชิ้วววว เอะ ใครนิททากันคะเนี่ยย"
กอร์น("หึๆ สมนํ้าหน้า")เอาเป็นว่าเธอรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ"
มอญ"ได้เลยคะ"แต่ว่านะฉันอยากรู้นิว่าพ่อกับปู่คุยอะไรกันว่าแล้วฉันก็เลยเดินไปตรงที่ฉันน่าจะได้ยินดีที่สุด
                       ระหว่างที่กอร์นกับจินคุยกัน
จิน"ไง กอร์น มาช้าจังเลยนะ"
กอร์น"คือผมลงทางนิดหน่อยครับ ต้องขอโทษด้วย"
จิน"ที่พ่อเรียกมาก็เพราว่าพ่อมีเรื่องอย่างหนึ่งที่จะพูดให้ฟัง"
กอร์น"เรื่องอะไรหรอครับ".