คำสาปกุหลาบเเห่งรัตติกาล
7.2
บทนำ คำสาป
ดวงจันทร์กลมโตลอยเด่นอยู่เหนือฟากฟ้ายามรัตติกาลที่
เงียบสงัดและวังเวง ในยามที่ฉันอ่อนแอความมืดช่างน่ากลัวราวกับจะ
กลืนกินฉันเข้าไปทั้งตัว ฉันจำไม่ได้แล้วว่านานเท่าไรที่นัยน์ตาสี
ม่วงไร้ชีวิตของฉันต้องทน มองปราสาทหินเก่าแก่หลังงามที่จองจำ
ตัวฉันมายาวนานนับสองศตวรรษ กลางวันหลับใหล กลา
หมวดหมู่
สถานะ
ยังไม่จบ
สารบัญ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ