บัลลังก์ฉิมพลี

          เช้าตรู่ของวันใหม่..สายลมโชกโชยพัดปลิวให้กิ่งก้านของต้นไม้อันร่มรื่น

สั่นไหวดุจประกายเปลวคลื่นในท้องทะเลอันดามัน

ที่สวยสดงดงามผิวน้ำกระเซ็นซัดกระทบโขดหินสีดำเงา

สะท้อนริมหาดทรายขาวๆแสนสะอาดตายามมอง

ทำบรรยากาศทั้งมวลสดชื่นและสดใสท่ามกลางแสงแดด

ที่แรงพอประมาณเหมาะกับแฟชั่นซัมเมอร์ในหน้าร้อนได้ดีเป็นอย่างมาก

 

เกาะมานัน..ที่มีเนื้อที่ทั้งหมดทั้งมวล 38 เอเคอร์

ซึ่งเป็นเกาะส่วนตัวของครอบครัวตรีทิพย์สถานที่หลักๆของที่นี่

นั่นก็คือฟาร์มมุกและบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ในใจกลางของตัวเกาะแห่งนี้

 

ทีมงานทุกคนลงจากเรือขนาดใหญ่ที่บรรทุกอุปกรณ์เครื่องไฟ

เต็นท์และอีกมากมายที่เป็นสิ่งควบคู่กับการทำงานในการถ่ายแฟชั่น

เสียงกรี๊ดเฮฮาของเหล่าสาวประเภทสองและสาวแท้ๆที่มีหน้าที่ต่างๆนาๆ

แตกต่างกันไปเริงร่าครึกครื้นกับโลเคชั่นที่พวกเขากำลังจะปักหลักสร้างผลงานกันที่นี่

 

ไม่นานนักสปีดโบ๊ทลำโก้ก็ได้เลี้ยวโค้งเข้ามาจอดเทียบสะพานสวยๆ

ที่มีไว้สำหรับรอรับโดยเฉพาะ..คุณเจมี่และปิ่นรักก้าวเท้าเดินขึ้นสะพานกันไปทั้งคู่

หันมองรอบด้านที่ดูสวยงามมากจริงๆ ตรีทิพย์เดินขึ้นไปรอรับเพชรเกล้าสาว

น้อยนุ่มนิ่มของเธอที่พึ่งออกมาจากเรือ..เรียกว่าดูแลเป็นอย่างดี

 

ร่างสูงโน้มจมูกเข้าไปหอมแก้มขาวหนึ่งฟอดเมื่อเพชรเกล้าเงยหน้าขึ้นมา

“ !!!! ” สาวน้อยสะดุ้งจับแก้มตัวเอง

“ สวยจัง ” ตรีทิพย์ยิ้มหวาน

“ เดี๋ยวคนเห็น ”

“ เห็นก็เห็นสิ พี่ไม่ปิดบังใครอยู่แล้ว ”

นางแบบสาวเอ่ยบอกหันมองรอบตัว

เพชรเกล้าส่งยิ้มให้หันมองรอบด้านของที่นี่

ช่างดูสวยงามคู่ควรแก่การรอคอยที่จะมาเยือนเสียจริง..

 

“ ชอบมั้ยคะ ”

ริมฝีปากสวยยิ้มถามเอื้อมปัดฝุ่นละอองบนใบหน้าคนรักนิดหน่อย

“ ชอบค่ะ ”

 

ร่างบางยิ้มหวานสร้างความเอ็นดูให้กับคนมองมากขึ้นไปอีก..

ตรีทิพย์จึงทำจู๋จี๋อย่างนั้นอย่างนี้สักครู่อยากจะให้สาวน้อยเขินอายเล่นๆ

 

 

“ รับฉันหน่อยได้มั้ยยะคุณซุปตาร์..! ”

เสียงประชดเบาๆของทอปัดทำให้คู่รักเหลียวมองพร้อมๆกัน

 

“ อ่าว? นึกว่าขึ้นไปตั้งนานแล้วนะ ” ตรีทิพย์หัวเราะในลำคอ

“ ขึ้นไปไหน! ยืนรอตั้งนานแล้วเนี๊ยร้อนก็ร้อน! ”

ผู้จัดการสาวเท้าสะเอว

 

“ มาค่ะพี่ต้า ” เพชรเกล้าฉีกยิ้มยื่นมือไปรับทอปัดให้เดินขึ้นมา

 

“ โฮยย ขอบใจจ้ะ ”

 

 

“ หลอกเด็กอยู่นั่นแหละ! ”

ทอปัดโบกมือแสดงทีท่าว่าร้อนแดดก่อนจะหันมาต่อว่าน้องสาว

“ หลอกอะไรคนเขารักกัน ” ร่างสูงลอยหน้าลอยตา

“ หือออหมันไส้! ”

พี่สาวค้อนสายตาและเดินไปตามทางของสะพาน

ตรีทิพย์จึงยิ้มหวานเอื้อมโอบเอวบางพาเดินตามๆกันไป

 

“ แล้วนี่พี่บอกพี่ต้อมแล้วใช่มั้ย ” นางแบบสาวเอ่ยถามขณะเดินตามหลัง

“ อืม เดี๋ยวจะหาว่าไม่บอกกันแล้วก็จะมาต่อว่า
ว่าทำนั่นทำนี่ข้ามหัวข้ามหู เห๊อะ! รำคาญค่ะ ” ทอปัดโบกไม้โบกมือทำท่าทาง

“ แล้วเขาโอเคเหรอ ง่ายจัง ” ตรีทิพย์ถามต่อ

“ พี่บอกว่าเราจะมากันพรุ่งนี้ ตอนที่โทรไปนางอยู่บ้านเพื่อน
เห็นว่าไปนอนค้างตั้งแต่ที่คุณพ่อกลับมาจากแม่ฮ่องสอนคงจะทะเลาะกันอีกแหละ ”

 

สองคู่รักนิ่งคิดในใจเมื่อได้ยินทอปัดพูดเช่นนั้น

เพราะเมื่อเดือนก่อนปิ่นรักก็พึ่งจะไปแม่ฮ่องสอนมาเช่นกัน

 

“ ขืนบอกว่าเราจะมากันวันนี้นางได้มาพังงานเราน่ะสิ
เคยฟังอะไรใครซะที่ไหนยิ่งรู้ว่าน้องพราวมาด้วยรับรองไม่อยู่เฉยแน่ ”

ร่างบางถอนหายใจเปลี่ยนมานึกถึงปริฉัตรแทน

“ ไม่เป็นไรนะคะพี่จะดูแลพราวเอง ”

 

ตรีทิพย์ยิ้มบอกเพชรเกล้าจึงยิ้มบ้าง อย่างน้อยเธอก็สบายใจ

เพราะตรีทิพย์ปกป้องเธอได้อยู่แล้ว...

 

 

บ่ายโมงต่อมา......

 

เพชรเกล้าเดินตรงขึ้นมาจากบันไดเพลิดเพลินกับการชื่นชม

ในทุกมุมของบ้านหลังใหญ่ที่สวยหรูตระการตาจนไม่น่าเชื่อ

ว่าจะมาตั้งตระหง่านอยู่กลางเกาะและระหว่างทางก็ได้เดินผ่านห้องๆหนึ่ง

ที่ประตูแย้มออกเล็กน้อย..ร่างบางหยุดมองเหมือนมีแรงจูงใจอะไรบางอย่าง

ที่ทำให้เธอต้องเสียมารยาทเปิดประตูเดินเข้าไปสู่ห้องๆนั้น

ด้วยความอยากรู้ถึงอะไรก็ไม่ทราบสาเหตุ..

 

และเมื่อสาวน้อยเข้ามาถึงด้านในเพชรเกล้าสะดุดกับทุกสิ่งทุกอย่าง

ของห้องนี้ที่ไม่ว่าจะหันมองไปในทิศทางใดของห้องกว้างๆที่ดูดีไม่แพ้ใคร

แต่สิ่งที่ทำให้เธอต้องตะลึงและแปลกใจเป็นอย่างมากนั่นก็คือ

รายละเอียดของที่นี่เต็มไปด้วยทุกอย่างที่เกี่ยวกับตรีทิพย์ทั้งนั้น

ผนังห้องถูกวาดเขียนให้เป็นรูปของนางแบบสาว

อีกทั้งกรอบรูปที่ติดไว้และอีกหลายบานที่ตั้งวางโชว์ไว้ในหลายต่อหลายจุด

ปรากฏเป็นรูปถ่ายของตรีทิพย์ทั้งสิ้นจึงทำให้เธอรับรู้ทันทีว่าเจ้าของห้องๆนี้เป็นใคร

 

เพชรเกล้าขมวดคิ้วยืนคิดก็ยิ่งทำให้แปลกใจพิกล

ร่างบางจึงลองเดินเข้าไปยังส่วนอื่นๆของห้องดูบ้าง

และจึงพบกับมุมแต่งตัวที่แยกออกไปอีกด้านหนึ่ง

สาวน้อยเผยริมฝีปากออกตะลึงอีกครั้งกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า

เมื่อเงยขึ้นไปบนผนังนั่นก็คือภาพถ่ายขนาดใหญ่ ระหว่างตรีทิพย์กับปริฉัตร

ซึ่งเป็นภาพแนวนอนทั้งคู่กอดเกี่ยวโพสท่าอิงซบกันอย่างใกล้ชิด

และแนบเนื้อใบหน้าและดวงตาของตรีทิพย์มุ่งมั่นไปในทางซุปเปอร์โมเดลมืออาชีพ

แต่แววตาของปริฉัตรที่ในภาพเธอดูเหมือนปลื้มปริ่มอิ่มเอมจนน่าหมันไส้เสียที่สุด

 

เพชรเกล้าสะบัดหน้าหันเดินออกมาจากตรงนั้นสายตาของเธอ

จึงไปสะดุดเข้ากับเตียงนอนขนาดใหญ่ สาวน้อยปากคอสั่นขึ้นมา

ทอดสายตามองดูผ้าปูที่นอนสีชมพูและหมอนข้าง

ที่ถูกเพ้นท์เป็นสีขาวดำซึ่งเป็นรูปของตรีทิพย์!

 

" อะไรกัน! จะรักอะไรกันนักหนา..! "

 

 

ลบเนื้อหาบางส่วน