บัลลังก์ฉิมพลี
8.2
เขียนโดย กรุงสยาม
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.26 น.
59 ตอน
1 วิจารณ์
57.72K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 15.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ด้วยเหตุบังเอิญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ท้องฟ้าสดใสแสงแดดสาดส่องพอประมาณผู้คนมากหน้าหลายตา
ล้วนแล้วแต่มีอาชีพการงานเป็นของตัวเองพลุกพล่านกันไปตามจุดต่างๆบางคนเดินมากันเป็นคู่
บางส่วนเดินเข้าออกร้านกาแฟหาอะไรดื่มในตอนเช้ากันไปตามเรื่อง
รถยนต์กระจัดกระจายสวนกันไปสวนกันมาวุ่นวายเป็นเรื่องปกติ
ตรีทิพย์..หลังจากที่เสร็จภารกิจจากการงานของเธอเรียบร้อยแล้ว
เวลาก็ผ่านไปเกือบครึ่งค่อนวันเธอจึงรีบตรงดิ่งมาที่สปาเพื่อเรียกสปีริตให้กับตัวเองทันที
ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของระดับคนดังอย่างเธอที่ก็ต้องทำมาหากินเหมือนอย่างคนอื่นทั่วไป
แต่ถึงอย่างไรนางแบบสาวก็มักจะรับงานวันละไม่เกิน 3 งานหรือไม่เธอก็จะรับแค่เพียงงานเดียว
เพื่อเป็นการพักผ่อนร่างกายไปในตัวเหมือนอย่างวันนี้
สาวสวยหุ่นดีระดับแถวหน้าสวมใส่เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวคอวีนุ่งทับกับกางเกงขายาวสีดำเอวสูง
ร่วมด้วยเสื้อสูทผ่าแขนสีดำสนิทแว่นตาอำพลางแสงแดดปกปิดกระชับใบหน้าให้ดูโดดเด่นได้ไม่น้อย
ผมหนาถูกปล่อยให้สยายบนแผ่นหลังสะบัดไปมากระฉับกระเฉงทะมัดทะแมง
ตามแบบฉบับของซุปเปอร์โมเดล
เสียงเพลงบรรเลงเบาๆผ่อนคลายสมองไปด้วยความเพราะพริ้ง
แสงไฟสีเหลืองทองสว่างไสวช่างดูเหมาะสมกับบรรยากาศภายใน
ของสถานที่ความสวยความงามอย่างสปาสุดหรูที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง
ถัดมายังชั้น 3 ของอาคารสูงภายในห้องวีไอพีที่มีทุกอย่างครบครัน
จัดเตรียมไว้สำหรับผู้ที่ต้องการความเป็นส่วนตัวเท่านั้นเปิดต้อนรับสาวสวยหน้าตาดี
ที่มีรอยยิ้มอันแสนจะนุ่มนวลและน่าค้นหาไม่ใช่ใครที่ไหนเธอคือเพชรเกล้านั่นเอง
ที่บังเอิญเข้ามาใช้บริการของที่นี่วันนี้พอดี...
กลิ่นอายความหอมหวนของเครื่องหอมนาๆชนิดโบยบินปกคลุมไปทั่วทุกด้าน
ห้องรับรองต่างๆนาๆถูกแบ่งสันหมวดหมู่ไว้อย่างเป็นระเบียบ
ซุปเปอร์โมเดลสาวเดินมาดมั่นมุ่งหน้าตรงไปยังห้องสปาส่วนตัว
ที่เธอได้จัดการจับจองไว้แล้วเป็นที่เรียบร้อยแต่ในระหว่างทางที่กำลังจะถึง
ใบหน้าสวยของนางแบบสาวก็ได้เผลอหันมองเข้าไปยังภายในห้องๆหนึ่ง
ที่ประตูไม่ได้ปิดคาดว่าคนที่พึ่งออกไปคงลืมจึงเปิดทิ้งไว้อย่างไม่ได้ตั้งใจ
แต่สิ่งที่เห็นกับทำให้ขาทั้งสองข้างของตรีทิพย์หยุดเดินต่อในทันที
เมื่อดวงตาของเธอไปสะดุดกับเรือนร่างบางๆของใครบางคนที่ดูคุ้นตา
แว่นดำอำพลางถูกถอดออกช้าๆร่างสูงจ้องมองตาค้างเพ่งตรงเข้าไปยังด้านในสุดของห้อง
เห็นพนักงานผู้ให้บริการสปากำลังถอดเสื้อคลุมให้กับสตรีคนหนึ่งอย่างเบามือ
ริมฝีปากสวยเผยออกช้าๆตามผืนผ้าที่ค่อยๆลดจากไหล่ลงมาเรื่อยๆ
ในขณะเดียวกันนั้นร่างของสาวน้อยก็ค่อยๆย่อตามลงมาเช่นเดียวกัน
จนเสื้อคลุมตัวเดิมถูกถืออยู่ในมือของผู้ถอดก่อนจะถูกนำมาวางไว้ที่โต๊ะใกล้ๆกันอย่างเป็นระเบียบ
และเมื่อพนักงานหลีกทางหันไปหยิบจับอะไรอีกมุมหนึ่งจึงเผยให้เห็นแผ่นหลังขาวนวลที่ไร้อาภรณ์ปกปิด…
สายตาของตรีทิพย์มองทอดยาวลงมาคล้ายโดนสะกด
พิจารณาถึงความงดงามของสาวน้อยผิวสีน้ำนม
แม้ตอนนี้เธอจะเห็นเพียงแค่ครึ่งร่างเท่านั้นแต่มันกับทำให้ตรีทิพย์เหม่อลอยอย่างมีจุดหมาย
ริมฝีปากอมยิ้มหวานด้วยความพอใจอย่างไรบอกไม่ถูก
เมื่อแววตาของเธอเลื่อนต่ำลงมาหยุดอยู่ตรงสะเอวคอดจุดเด่นที่ทำให้น่าสนใจนั่นก็คือ
tattoo รูปผีเสื้อตัวไม่ใหญ่และไม่เล็กจนเกินไปที่กำลังเกาะแผ่นหลังของเจ้าของไว้แน่น
ราวกับหวงนักหนา....เธอนึกอิจฉาผีเสื้อตัวนี้เสียจริง..
กลีบกุหลาบสีชมพูถูกโรยกระทบกับผิวน้ำนมสีขาวให้ลอยไปมาอยู่เต็มทั่วอ่างจากุซซี่
เพชรเกล้าย่อกายลงไปจนสุดสัมผัสกับผิวน้ำที่ถาถมท่วมร่างมาจนเลยอก
กลีบดอกไม้สีชมพูสดกระจายตัวออกเป็นวงกว้างต้อนรับเรือนร่างที่ทิ้งกายลงมา
ร่างบางหันหลังพิงกับขอบอ่างแผ่วเบาเอนศรีษะลงกับผ้าขนหนูผืนเล็ก
ที่รองรับไว้อย่างพอดิบพอดี..รอยยิ้มผุดขึ้นสู่ใบหน้าเรียวเมื่อเธอรู้สึกผ่อนคลายไปทุกอณูเนื้อ
“ พราว... ”
ลบเนื้อหาบางส่วน
ล้วนแล้วแต่มีอาชีพการงานเป็นของตัวเองพลุกพล่านกันไปตามจุดต่างๆบางคนเดินมากันเป็นคู่
บางส่วนเดินเข้าออกร้านกาแฟหาอะไรดื่มในตอนเช้ากันไปตามเรื่อง
รถยนต์กระจัดกระจายสวนกันไปสวนกันมาวุ่นวายเป็นเรื่องปกติ
ตรีทิพย์..หลังจากที่เสร็จภารกิจจากการงานของเธอเรียบร้อยแล้ว
เวลาก็ผ่านไปเกือบครึ่งค่อนวันเธอจึงรีบตรงดิ่งมาที่สปาเพื่อเรียกสปีริตให้กับตัวเองทันที
ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของระดับคนดังอย่างเธอที่ก็ต้องทำมาหากินเหมือนอย่างคนอื่นทั่วไป
แต่ถึงอย่างไรนางแบบสาวก็มักจะรับงานวันละไม่เกิน 3 งานหรือไม่เธอก็จะรับแค่เพียงงานเดียว
เพื่อเป็นการพักผ่อนร่างกายไปในตัวเหมือนอย่างวันนี้
สาวสวยหุ่นดีระดับแถวหน้าสวมใส่เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวคอวีนุ่งทับกับกางเกงขายาวสีดำเอวสูง
ร่วมด้วยเสื้อสูทผ่าแขนสีดำสนิทแว่นตาอำพลางแสงแดดปกปิดกระชับใบหน้าให้ดูโดดเด่นได้ไม่น้อย
ผมหนาถูกปล่อยให้สยายบนแผ่นหลังสะบัดไปมากระฉับกระเฉงทะมัดทะแมง
ตามแบบฉบับของซุปเปอร์โมเดล
เสียงเพลงบรรเลงเบาๆผ่อนคลายสมองไปด้วยความเพราะพริ้ง
แสงไฟสีเหลืองทองสว่างไสวช่างดูเหมาะสมกับบรรยากาศภายใน
ของสถานที่ความสวยความงามอย่างสปาสุดหรูที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง
ถัดมายังชั้น 3 ของอาคารสูงภายในห้องวีไอพีที่มีทุกอย่างครบครัน
จัดเตรียมไว้สำหรับผู้ที่ต้องการความเป็นส่วนตัวเท่านั้นเปิดต้อนรับสาวสวยหน้าตาดี
ที่มีรอยยิ้มอันแสนจะนุ่มนวลและน่าค้นหาไม่ใช่ใครที่ไหนเธอคือเพชรเกล้านั่นเอง
ที่บังเอิญเข้ามาใช้บริการของที่นี่วันนี้พอดี...
กลิ่นอายความหอมหวนของเครื่องหอมนาๆชนิดโบยบินปกคลุมไปทั่วทุกด้าน
ห้องรับรองต่างๆนาๆถูกแบ่งสันหมวดหมู่ไว้อย่างเป็นระเบียบ
ซุปเปอร์โมเดลสาวเดินมาดมั่นมุ่งหน้าตรงไปยังห้องสปาส่วนตัว
ที่เธอได้จัดการจับจองไว้แล้วเป็นที่เรียบร้อยแต่ในระหว่างทางที่กำลังจะถึง
ใบหน้าสวยของนางแบบสาวก็ได้เผลอหันมองเข้าไปยังภายในห้องๆหนึ่ง
ที่ประตูไม่ได้ปิดคาดว่าคนที่พึ่งออกไปคงลืมจึงเปิดทิ้งไว้อย่างไม่ได้ตั้งใจ
แต่สิ่งที่เห็นกับทำให้ขาทั้งสองข้างของตรีทิพย์หยุดเดินต่อในทันที
เมื่อดวงตาของเธอไปสะดุดกับเรือนร่างบางๆของใครบางคนที่ดูคุ้นตา
แว่นดำอำพลางถูกถอดออกช้าๆร่างสูงจ้องมองตาค้างเพ่งตรงเข้าไปยังด้านในสุดของห้อง
เห็นพนักงานผู้ให้บริการสปากำลังถอดเสื้อคลุมให้กับสตรีคนหนึ่งอย่างเบามือ
ริมฝีปากสวยเผยออกช้าๆตามผืนผ้าที่ค่อยๆลดจากไหล่ลงมาเรื่อยๆ
ในขณะเดียวกันนั้นร่างของสาวน้อยก็ค่อยๆย่อตามลงมาเช่นเดียวกัน
จนเสื้อคลุมตัวเดิมถูกถืออยู่ในมือของผู้ถอดก่อนจะถูกนำมาวางไว้ที่โต๊ะใกล้ๆกันอย่างเป็นระเบียบ
และเมื่อพนักงานหลีกทางหันไปหยิบจับอะไรอีกมุมหนึ่งจึงเผยให้เห็นแผ่นหลังขาวนวลที่ไร้อาภรณ์ปกปิด…
สายตาของตรีทิพย์มองทอดยาวลงมาคล้ายโดนสะกด
พิจารณาถึงความงดงามของสาวน้อยผิวสีน้ำนม
แม้ตอนนี้เธอจะเห็นเพียงแค่ครึ่งร่างเท่านั้นแต่มันกับทำให้ตรีทิพย์เหม่อลอยอย่างมีจุดหมาย
ริมฝีปากอมยิ้มหวานด้วยความพอใจอย่างไรบอกไม่ถูก
เมื่อแววตาของเธอเลื่อนต่ำลงมาหยุดอยู่ตรงสะเอวคอดจุดเด่นที่ทำให้น่าสนใจนั่นก็คือ
tattoo รูปผีเสื้อตัวไม่ใหญ่และไม่เล็กจนเกินไปที่กำลังเกาะแผ่นหลังของเจ้าของไว้แน่น
ราวกับหวงนักหนา....เธอนึกอิจฉาผีเสื้อตัวนี้เสียจริง..
กลีบกุหลาบสีชมพูถูกโรยกระทบกับผิวน้ำนมสีขาวให้ลอยไปมาอยู่เต็มทั่วอ่างจากุซซี่
เพชรเกล้าย่อกายลงไปจนสุดสัมผัสกับผิวน้ำที่ถาถมท่วมร่างมาจนเลยอก
กลีบดอกไม้สีชมพูสดกระจายตัวออกเป็นวงกว้างต้อนรับเรือนร่างที่ทิ้งกายลงมา
ร่างบางหันหลังพิงกับขอบอ่างแผ่วเบาเอนศรีษะลงกับผ้าขนหนูผืนเล็ก
ที่รองรับไว้อย่างพอดิบพอดี..รอยยิ้มผุดขึ้นสู่ใบหน้าเรียวเมื่อเธอรู้สึกผ่อนคลายไปทุกอณูเนื้อ
“ พราว... ”
ลบเนื้อหาบางส่วน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ