รักวุ่นวายของยัยเด็กเรียน

จากตอนที่แล้ว พี่การิหายไปไหนแล้ว ฉันและเฟรมเดินตามทางพี่การิคนะทาง เสียงตามสายดังขึ้นให้นักเรียนรวมตัวกันที่หแประชุมอีก10นาที เมื่อฉันได้ยินเช่นนั้นก็รีบตามหาพี่การิให้เร็วขึ้น
ผ่านไป5นาทีไม่มีแม้กระทั่งเงาของพี่การิ ฉันและเฟรมถึงมารวมตัวกันอีกครั้ง เฟรมบอกฉัน ''นานาวไปกันเถอะจะไม่ทันนะ''
ฉันตอบ''เฟรมไปก่อนเถอะ ฉันตามหาพี่การิก่อน''
เฟรม:ถ้าเธอไม่ไปฉันจะไปได้ไง ไปกันเถอะ ไปหอประชุมกัน กลับเข้าพี่เขาอาจจะกลับเข้าห้องประชุมแล้วก็ได้
ฉัน: ก็ได้พี่เขาคงอยู่หอประชุมแล้วมั้ง
ฉันและเฟรมจึงรีบวิ่งไปที่หอประชุม เมื่อเปิดประตูเข้าไปฉันก็รีบกวาดสายตามองหาพี่การิ เขานั่งอยู่ในหอประชุมแล้ว ฉันโล่งใจ จึงเดินกลับเข้าที่นั่ง
ฉันหันไปหาพี่การิ พร้อมพูดว่า: พี่ไปไหนมา พี่หายปไหนมา 
พี่การิ: ก็เดินเล่น มีอะไรอ่ะ สนใจด้วยหรอ
ฉัน: สนใจดิ ตกใจแทบแย่!!!
พี่การิ:ขอโทษนะที่ทำให้เป็นห่วง
ฉันตอบ: อือ ก็ยังดีที่พี่ไม่เป็นไร
เสียงของอาจาร์ยดังขึ้น ตอนนี้เราจะทำการบอกความในใจของแต่ละคนกับใครก็ได้ก่อนจบพิธีการเข้าค่าย เชิญนักเรียนที่มีอะไรจะพูดลุกขึ้น
พี่การิลุกขึ้นรีบฉันรีบหันมองแล้วถามว่า:พี่จะทำอะไร
พี่การิ:เดี๋ยวก็รู้
อาจาร์ย:เชิญข้างหน้า และ แนะนำตัวเองพร้อมบอกความในใจ
พี่การิ: ครับสวัสดีครับ ผมชื่อการินะครับ วันนี้ผมมีความในใจมาบอกกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาชื่อว่านานาว พี่อยากบอกนานาวนะว่าพี่ชอบน้องแล้วน้องล่ะคิดยังไงกับพี่ พี่ถามไปแล้วแต่น้องยังไม่ตอบพี่ขอคำตอบได้ไหม
ทุกคนเริ่มพูดคุยกันและมองมาที่ฉันเสียงพูดคุยดังก้องไปทั่วหอประชุม
อาจาร์ย:เงียบได้แล้ว กล้าเนอะเธอมาบอกชอบผู้หญิงอย่างนี่ งั้นก็ไหนไหนแล้วขอเชฺยนานาวลุกขึ้นคนไหนนานาวลุกขึ้น
ฉันลุกขึ้นสมองฉันเบลอไปหมดอะไรกัน 
อาจาร์ย:เธอตอบเขาไปสิเธอคิดยังไง
ฉัน:คือออ หนูหนู
เฟรม:อาจาร์ยครับผมก็มีความในใจจะบอกครับ
อาจาร์ย: รอได้ไหม รู้จักไหมมารยาท
เฟรมแย้งขึ้นไม่ได้ครับ เพราะผมก็ชอบนานาวเหมือนกัน
อาจาร์ย:อะไรของพวกเธอเนี่ย อ่ะนานาวว่าไง
ฉัน:คืออคืออหนูหนู ยังไม่ได้ชอบใครค่ะ แค่รู้สึกดี
อาจาร์ย:กับใครล่ะที่เธอรู้สึกดี
ฉัน:ทั้งสองค่ะ 
เสียงโว้ยวายดังขึ้น ทุกคนรีบหันคุยกัน ซุบซิบกันดังก้อง
อาจาร์ย:พอพอ สรุปรู้กันแล้วนะเชิญเข้าที่ เนื่องจากเวลาเราหมดแล้ว วันนี้ขอพบวิธีเข้าค่าย3วัน2คืน เชิญนักเรียนทุกคนเคารพ และกลับข้าวของให้เรียบร้อย
ทุกคน:ขอบคุณครับ/ค่ะ คุณครู
อาร์ย:เชิญ
ฉันได้ยินเช่นนั้นแล้วก็หัวใจเต้นตูมตามไปหมด แม่มารับพอดี จึงรีบขึ้นรถกับบ้าน ติดตามตอนต่อไปจร้า