รักวุ่นวายของยัยเด็กเรียน

จากตอนที่แล้ว พี่การิหายไปไหนแล้ว ฉันและเฟรมเดินตามทางพี่การิคนะทาง เสียงตามสายดังขึ้นให้นักเรียนรวมตัวกันที่หแประชุมอีก10นาที เมื่อฉันได้ยินเช่นนั้นก็รีบตามหาพี่การิให้เร็วขึ้น

ผ่านไป5นาทีไม่มีแม้กระทั่งเงาของพี่การิ ฉันและเฟรมถึงมารวมตัวกันอีกครั้ง เฟรมบอกฉัน ''นานาวไปกันเถอะจะไม่ทันนะ''

ฉันตอบ''เฟรมไปก่อนเถอะ ฉันตามหาพี่การิก่อน''

เฟรม:ถ้าเธอไม่ไปฉันจะไปได้ไง ไปกันเถอะ ไปหอประชุมกัน กลับเข้าพี่เขาอาจจะกลับเข้าห้องประชุมแล้วก็ได้

ฉัน: ก็ได้พี่เขาคงอยู่หอประชุมแล้วมั้ง

ฉันและเฟรมจึงรีบวิ่งไปที่หอประชุม เมื่อเปิดประตูเข้าไปฉันก็รีบกวาดสายตามองหาพี่การิ เขานั่งอยู่ในหอประชุมแล้ว ฉันโล่งใจ จึงเดินกลับเข้าที่นั่ง

ฉันหันไปหาพี่การิ พร้อมพูดว่า: พี่ไปไหนมา พี่หายปไหนมา 

พี่การิ: ก็เดินเล่น มีอะไรอ่ะ สนใจด้วยหรอ

ฉัน: สนใจดิ ตกใจแทบแย่!!!

พี่การิ:ขอโทษนะที่ทำให้เป็นห่วง

ฉันตอบ: อือ ก็ยังดีที่พี่ไม่เป็นไร

เสียงของอาจาร์ยดังขึ้น ตอนนี้เราจะทำการบอกความในใจของแต่ละคนกับใครก็ได้ก่อนจบพิธีการเข้าค่าย เชิญนักเรียนที่มีอะไรจะพูดลุกขึ้น

พี่การิลุกขึ้นรีบฉันรีบหันมองแล้วถามว่า:พี่จะทำอะไร

พี่การิ:เดี๋ยวก็รู้

อาจาร์ย:เชิญข้างหน้า และ แนะนำตัวเองพร้อมบอกความในใจ

พี่การิ: ครับสวัสดีครับ ผมชื่อการินะครับ วันนี้ผมมีความในใจมาบอกกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาชื่อว่านานาว พี่อยากบอกนานาวนะว่าพี่ชอบน้องแล้วน้องล่ะคิดยังไงกับพี่ พี่ถามไปแล้วแต่น้องยังไม่ตอบพี่ขอคำตอบได้ไหม

ทุกคนเริ่มพูดคุยกันและมองมาที่ฉันเสียงพูดคุยดังก้องไปทั่วหอประชุม

อาจาร์ย:เงียบได้แล้ว กล้าเนอะเธอมาบอกชอบผู้หญิงอย่างนี่ งั้นก็ไหนไหนแล้วขอเชฺยนานาวลุกขึ้นคนไหนนานาวลุกขึ้น

ฉันลุกขึ้นสมองฉันเบลอไปหมดอะไรกัน 

อาจาร์ย:เธอตอบเขาไปสิเธอคิดยังไง

ฉัน:คือออ หนูหนู

เฟรม:อาจาร์ยครับผมก็มีความในใจจะบอกครับ

อาจาร์ย: รอได้ไหม รู้จักไหมมารยาท

เฟรมแย้งขึ้นไม่ได้ครับ เพราะผมก็ชอบนานาวเหมือนกัน

อาจาร์ย:อะไรของพวกเธอเนี่ย อ่ะนานาวว่าไง

ฉัน:คืออคืออหนูหนู ยังไม่ได้ชอบใครค่ะ แค่รู้สึกดี

อาจาร์ย:กับใครล่ะที่เธอรู้สึกดี

ฉัน:ทั้งสองค่ะ 

เสียงโว้ยวายดังขึ้น ทุกคนรีบหันคุยกัน ซุบซิบกันดังก้อง

อาจาร์ย:พอพอ สรุปรู้กันแล้วนะเชิญเข้าที่ เนื่องจากเวลาเราหมดแล้ว วันนี้ขอพบวิธีเข้าค่าย3วัน2คืน เชิญนักเรียนทุกคนเคารพ และกลับข้าวของให้เรียบร้อย

ทุกคน:ขอบคุณครับ/ค่ะ คุณครู

อาร์ย:เชิญ

ฉันได้ยินเช่นนั้นแล้วก็หัวใจเต้นตูมตามไปหมด แม่มารับพอดี จึงรีบขึ้นรถกับบ้าน ติดตามตอนต่อไปจร้า