Love Return ขอพิชิตใจเธออีกครั้ง

        สามวันต่อมา…
        วันนี้เราออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่โดยพารถไปสองคันคันแรกของพี่ไวท์คันที่สองของพี่ลีรถพี่ลีเอาไว้ใส่ของตกแต่งต่างๆที่มีมากมาย ส่วนรถของพี่ไวท์ก็เอาไว้เดินทาง
        พออยู่ในรถทุกคนก็ช่วยกันคิดว่าจะตกแต่งอะไรยังไงบ้างธีมของงานวันนี้คือเจ้าหญิงเจ้าชายแถมยังมีการประกวดชุดเป็นคู่ด้วย
        พอถึงที่หมายพี่ไวท์ก็ให้คนมายกของในรถพี่ลีออกมาเพื่อจะตกแต่งงานถูกจัดขึ้นที่สนามหญ้าที่เลือกตรงนี้เป็นเพราะมีอาณาเขตกว้างขวาง แล้วเราทั้งหมดก็ลงมือเคลียร์พื้นที่และช่วยกันตกแต่งออกแบบต่างๆงานวันนี้มีคนมาเยอะทั้งเพื่อนพี่ไวท์แถมยังมีญาติๆพี่ไวท์ด้วยฉันยังไม่เคยเห็นญาติของพี่ไวท์เลยเวลาวันเกิดทุกปีที่ได้รู้จักกันมาพี่ไวท์จัดที่อังกฤษตลอดมีเฉพาะวัยรุ่น
        สวนที่เมื่อก่อนว่างเปล่าตอนนี้ถูกเนรมิตให้เป็นงานปาร์ตี้เรียบร้อยและสวยงามด้วยฝีมือของพวกเราทุกคนกว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปสามโมงกว่าแล้ว คืนนี้ทั้งพ่อบ้านแม่บ้านที่นี่พร้อมใจกันแต่งตัวเป็นเจ้าหญิงเจ้าชายกันเต็มที่ถือว่าเป็นวันสังสรรค์รื่นเริง
        “เฮ้อออ” เราทุกคนนั่งลงที่โซฟาภายในบ้านแล้วถอนหายใจพร้อมกัน
        “ฮัลโหล โอเคค่ะ” พี่เจลรับโทรศัพท์แล้วพูดแค่สองประโยค
        “ลีไปเอาอาหารเป็นเพื่อนหน่อย” พี่เจลลากให้พี่ลีลุกขึ้นแล้วออกไปนอกบ้าน
        เราที่เหลือแยกย้ายกันไปแต่งชุดที่เตรียมกันไว้มันคงต้องใช้เวลาเยอะพอสมควร ชุดเจ้าหญิงเจ้าชายเลยนะมันน่าจะแต่งยากแหละเผื่อเวลาเอาไว้ก่อนดีกว่า
        17.30น
        ฉันนั่งแต่งหน้าตั้งแต่สี่โมงจนตอนนี้ก็เพิ่งแต่งเสร็จเราแยกกันคนละห้องเลยเพื่อจะได้มาเห็นพร้อมๆกันของฉันใส่คู่กับพี่ไวท์ชุดของฉันเป็นชุดหนังสีน้ำเงินแขนยาว แถมยังยาวลากพื้นแล้วด้านล่างมีกระโปรงสีขาวโผล่ออกมาด้วยที่คอเสื้อจะเป็นปกที่เต็มไปด้วยเพชรเล็กๆติดเต็มไปหมดที่หัวติดดอกไม้สีขาวไว้ทางซ้ายมือ
        งานเริ่มตอนหกโมงแต่ตอนนี้มันห้าโมงเกือบจะหกโมงแล้วฉันก็ยังแต่งไม่เสร็จถึงแม้จะมีลูกมือคอยช่วยอยู่ข้างๆก็ตามลูกมือฉันวันนี้ก็ไม่เบาเหมือนกันแต่งเต็มมากคิดว่าจะไปแต่งงานซะอีก(?)
        ฉันเดินลงบันไดมาตอนหกโมงเป๊ะ!เห็นพี่ไวท์ยืนรออยู่ที่บันไดพี่ไวท์คืนนี้หล่อมากใส่เสื้อเชิ้ตหนังสีน้ำเงินแขนยาวที่ปกติดด้วยยศต่างๆ(ยศปลอม)ที่เสื้อเต็มไปด้วยของประดับตกแต่งมากมายเสื้อยาวเลยเอวไปนิดนึงที่เอวถูกเย็บให้มันเล็กลงส่วนด้านล่างที่เหลือปล่อยปกติ กางเกงสีดำ
        “สวยมาก” พี่ไวท์ถึงกับอึ้งเมื่อเห็นฉัน ฉันเดินลงมาจับมือพี่ไวท์
        แล้วเป็นจังหวะเดียวกันที่พี่ลีและพี่เจลเดินลงมาทั้งคู่แต่งเต็มกว่าคู่ฉันมากทั้งสวยทั้งหล่อเลยอ่ะ ส่วนพี่เบลล์กับพี่ชิกะก็เดินตามมาติดๆคู่นี้ก็ไม่เบาเหมือนกันน่ารักทั้งคู่เลยอ่ะ
       พอเดินออกมาก็เห็นไฟคริสต์มาสถูกเปิดออกมาเป็นแสงสวยงามรอบๆงานก็มีคนเต็มไปหมดจนฉันรู้สึกประหม่าพี่ไวท์คงรู้สึกได้เลยบีบมือฉันแน่นขึ้น  
        “สวัสดีครับทุกคน” พี่ไวท์พาฉันไปสวัสดีญาติๆของพี่ไวท์ที่ยืนคุยกันอยู่ด้วยชุดเจ้าหญิงเจ้าชายที่ดูสวยสง่ามาก
        “สวัสดีจ้ะหล่อขึ้นนะเรา” ผู้หญิงที่น่าจะเป็นป้าของพี่ไวท์ทักขึ้นในกลุ่มนี้มีทั้งคนไทยและคนต่างชาติน่าจะเป็นญาติฝ่ายพ่อของพี่ไวท์
        “ไม่คิดจะแนะนำให้ญาติๆรู้จักเหรอจ้ะ” ผู้หญิงอีกคนที่ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นป้าอีกคนของพี่ไวท์พูดขึ้นแล้วหันมายิ้มทางฉัน ฉันก็ได้แค่ยิ้มตอบ
        “นี่ในฝันครับเอ่อ…เอ่อ…เป็น…” พี่ไวท์เว้นช่วงไปพักหนึ่งก็มีอีกเสียงพูดขึ้นมา
        “แฟน!” ผู้ชายแก่ๆที่น่าจะเป็นลุงพูดขึ้นแล้วญาติๆทุกคนก็ต่างกันหัวเราะร่าออกมา
        ฉันทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยกมือไหว้ทักทายญาติๆของพี่ไวท์ ทุกคนดูใจดีและเป็นกันเองมากมีนิสัยที่ขึ้เล่นอีกด้วยพี่ไวท์ติดนิสัยพวกนี้มาจากญาติแน่เลย
        พอทักทายญาติพี่ไวท์เสร็จเราก็เดินทักทายแขกในงานไปเรื่อยๆซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันต้องไปทักทายกับพี่ไวท์ด้วยไม่ใช่วันเกิดฉันซักหน่อย
        พอพูดคุยกับแขกในงานพอสมควรก็เดินมาหาอะไรกินกันแล้วเดินไปที่พี่ๆคนอื่นๆที่ยืนคุยกันอยู่แล้ว
        “เรามาเข้าสู่การประกวดชุดกันเลยดีกว่านะครับ” ไม่รู้ว่าพิธีกรในงานพูดนานเท่าไหร่แล้วแต่นี่คือกิจกรรมสุดท้ายบนเวที
        การประกวดชุดจะให้ทุกคนที่อยากประกวดขึ้นไปยืนบนเวทีแต่ก่อนจะยืนได้ต้องผ่านการคัดจากกรรมการมาแล้วซึ่งกรรมการของงานก็คือพ่อกับแม่พี่ไวท์คนที่ผ่านการคัดเลือกก็ขึ้นไปยืนกันจนเต็มเวทีมีทั้งหมดสิบสองคู่หนึ่งในนั้นก็คือพี่ลีกับพี่เจลส่วนฉันกับพี่ไวท์ไม่ประกวดหรอกเจ้าของงานเดี๋ยวถ้าได้ขึ้นมาจะหาว่าขี้โกงอีก
        พิธีกรก็ดำเนินการประกวดต่อไปจนมาถึงสองคู่สุดท้ายคือคู่ของพี่ลีกับคู่ของใครอีกคนก็ไม่รู้ฉันก็ไม่รู้จักเหมือนกัน
        “และผู้ชนะก็คือ…คือ…คือ…” เสียงพิธีกรกำลังประกาศผล
        “พี่ลีๆๆๆๆๆ” ฉันตะโกนไปพร้อมๆกับพี่เบลล์และพี่ชิกะ
        “คือคุณเมาส์-มิ้นครับบบบ” ทุกคนปรบมือให้ผู้ชนะซึ่งไม่ใช่พี่ลีกับพี่เจลทำการมอบของรางวัลกันเสร็จก็ถึงพิธีสำคัญคือเป่าเค้ก
        ฟึ่บ…
       ไฟทุกดวงดับหมดเหลือเพียงความมืดเข้าปกคลุม
        “โอ๊ยยย…” ฉันร้องออกมาท่ามกลางความเงียบเหมือนรู้สึกมีอะไรแทงเข้าที่ท้องฉันอย่างจัง
        แล้วไฟก็เปิดขึ้นพร้อมด้วยความตื่นตระหนกของทุกคนในงานฉันทนความเจ็บปวดไม่ไหวล้มลงไปในอ้อมกอดพี่ไวท์ฉันถูกแทง แต่ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครเลือดเลอะชุดที่ใส่เต็มไปหมดฉันกุมหน้าท้องไว้อย่างเจ็บปวด