Love Return ขอพิชิตใจเธออีกครั้ง
เขียนโดย 
pimlovely_pm
วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.53 น.
แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2559 18.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
22) Spain a Bottle
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันกับแมนออกมาเที่ยวกันในตัวเมือง แมนพาฉันมาที่ห้างๆหนึ่งเราเดินเข้าไปในห้างแล้วเดินช้อปปิ้ง(ฉันคนเดียว)แมนก็ช่วยถือของให้ฉันมันเยอะแยะมากมายไปหมด ไหนๆก็ไม่ได้ช้อปนานเรียนอย่างเดียววันนี้ขอหน่อยแล้วกันถือเป็นการปลดปล่อย
“ ถ้าจะซื้อเยอะขนาดนี้” แมนที่เดินตามหลังฉันเอาแต่บ่น
“นานๆทีหนา ก็ไหนบอกจะพามาเที่ยวไงก็ต้องตามใจกันหน่อย”
“ครับคุณผู้หญิง” แมนพูดประชด
“หิวแล้วอ่ะ” ฉันหันไปพูดกับแมน
“ควรพูดนานแล้วนี่มันจะเที่ยงครึ่งอยู่แล้ว”
“จริงดิ”
“ไปฉันพาไปกินอะไร”
เรามาหยุดอยู่ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่งในห้าง แต่มันไม่เหมือนกับร้านอื่นพอเข้าไปข้างในจะแบ่งเป็นโซนมีทั้งโซนยุโรป โซนเอเชีย แต่ที่เยอะๆหน่อยก็เป็นโซนของญี่ปุ่น แต่ละโซนก็จะแตกต่างกันไปถ้าเป็นโซนยุโรปก็ให้บรรยากาศเหมือนอยู่แถบยุโรปอาหารส่วนใหญ่ก็เป็นอาหารทางฝั่งยุโรป แต่ที่เด่นๆก็เป็นโซนญี่ปุ่นนี่แหละเพราะมันทั้งใหญ่กว่าโซนอื่นมีอาหารให้เลือกมากกว่าโซนอื่น เราเลือกนั่งกันที่โซนญี่ปุ่น
“รอซักครู่นะคะ” พนักงานรับเมนูเสร็จก็เดินออกไป
“ว่าแต่ผู้ชายคนนั้นแฟนเธอเหรอ” แมนหันไปมองอีกทาง
ฉันหันไปดูทางเดียวกับแมนก็เจอเข้ากับพี่ไวท์มากับยัยเพิ้ง “เอ่อ…”
“ฉันเห็นเขาตามมาตั้งแต่ตอนอยู่โรงแรมแล้ว”
“มั่วหน่า เขามากับผู้หญิงคนอื่นไม่เห็นรึไง”
“จะว่างั้นก็ได้”
“อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ” พนักงานถือถาดอาหารแล้วค่อยๆทยอยวางไปทีละอย่างๆ
ฉันลงมือกินอย่างเอร็ดอร่อยแต่ฉันก็ยังกระวนกระวายใจว่าทำไมพี่ไวท์ถึงมากับยัยนั่นได้ แถมยังดูสวีทกันอีกฉันความจำเสื่อมแค่นี้ไม่คิดจะรื้อฟื้นให้มากกว่านี้หน่อยเหรอพอบอกว่าจำไม่ได้ก็ดันไปควงผู้หญิงคนอื่นซะได้
“กินอะไรของเธอเนี่ยเลอะหมดแล้ว” แมนยื่นมือมาเช็ดปากให้ฉัน
เพล้ง…
เสียงเหมือนมีอะไรหล่นสู่พื้นพอหันไปมองรอบๆก็เจอกับสิ่งที่หล่นจริงๆมันคือจานหล่นแตกเต็มพื้นไปหมด และโต๊ะนั่นก็คือโต๊ะของพี่ไวท์
พอกินอะไรกันเสร็จแล้วฉันก็ชวนแมนกลับโรงแรม
ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็นเป๊ะ!ทุกคนมายืนรวมตัวกันที่ลอบบี้เรียบร้อยที่เพิ่มมาก็คือยัยเพิ้งและแมน ฉันแนะนำแมนให้ทุกคนรู้จักแล้วดูเหมือนแมนจะเข้ากับทุกคนได้ยกเว้นพี่ไวท์ที่เอาแต่พูดเหน็บแนม
ปาร์ตี้เริ่มขึ้นแล้วผู้ชายก็ไม่ย่างของทะเลกัน ส่วนผู้หญิงก็นั่งรอสวยๆแต่มันก็ไม่ใช่นิสัยของพี่เจลกับฉันน่ะสิเราทั้งสองเลยเดินไปที่ที่เขาย่างอาหารกันอยู่
ย่างไปย่างมาทุกคนก็ดันมานั่งรวมตัวกันที่หาดเราทั้งหมดนั่งกันเป็นวงกลมโดยที่ข้างขวาคือพี่ไวท์ข้างซ้ายคือแมนแล้วพี่ลีก็คิดเกมๆหนึ่งขึ้นมันคือเกม ‘Spain a Bottle’ หรือ ‘หมุนขวดหรรษาพาเพลิน’ โดยที่จะมีคนหนึ่งหมุนขวดถ้าปากขวดไปอยู่ที่ใครก็จะต้องเลือกว่าจะเอา truth(ความจริง) หรือ Dare(ท้าประลอง) ถ้าเลือกtruthคนหมุนขวดจะถามอะไรก็ได้หนึ่งอย่างแต่ต้องตอบตามความจริง แต่ถ้าเลือกDareคนที่หมุนขวดจะมอบหมายอะไรก็ได้ให้เหยื่อทำ
พี่ลีเป็นคนแรกที่จะหมุนขวดแต่ด้วยเรานั่งกันที่หาดมีแต่ทรายจึงยากแก่การหมุนพี่ลีเลยเอาแผ่นไม้เรียบๆมาลองเอาไว้แล้วหมุน คนแรกที่โดนคือพี่เจล
“เจลว่ามาจะเลือกอะไร” พี่ลีคนหมุนขวดถาม
“Dareแล้วกัน”
“งั้นฉันท้าให้แกดื่มเหล้านี่เพรียวๆหนึ่งแก้ว”
พี่เจลทำหน้าไม่สะทกสะท้านแล้วซัดเหล้าเข้าปากอย่างรวดเร็วนั่นมันเหล้าเพรียวๆเลยนะเป็นฉันฉันทำไม่ได้แน่เลยอ่ะ
เป็นตาพี่เจลที่ต้องหมุน แล้วก็เหยื่อรายต่อไปก็คือพี่ชิกะ
“ว่ามาเอาอะไร”
“truth แล้วกัน”
“งั้นฉันขอถามว่าเธอเคยมีอะไรกับไอ้เบลล์รึเปล่า” หว่ายยยคำถามแบบนี้เลยเหรอ
ทุกคนในวงส่งเสียงเฮฮาเมื่อได้ยินคำถามเว้นก็แต่พี่ชิกะกับพี่เบลล์ที่หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัดขนาดตอนนี้มันก็มืดแล้วนะแต่ยังเห็นชัดเจนเลยล่ะ
“คะ…เคย”
ทุกคนเฮฮากันมากกว่าเดิมเมื่อได้ยินคำตอบ “ก็แหมคบกันมาจะสี่ปีแล้วก็ต้องมีบ้างดิว่ะ” พี่เบลล์พูดขึ้นบ้างแต่ท่าทางดูเคอะเขินมาก
แล้วพี่ชิกะก็เริ่มต้นหมุนและเหยื่อรายต่อไปก็คือแมน
“Dareแล้วกันพี่สวยแบบนี้คงไม่สั่งอะไรโหดๆใช่มั้ยค้าบบบ” แมนพยายามอ้อนพี่ชิกะ
“เอาหนักๆเลย” ทุกคนในวงต่างเชียร์ให้เอาหนักๆ
“งั้น…เลียรองเท้านั่นเป็นเวลาหนึ่งนาที” โหดใช่ย่อยนะนั่น
ทุกคนหัวเราะเฮฮากันแต่แมนก็ต้องทำ เมื่อทำเสร็จก็หมุนไปเรื่อยๆ
พี่เบลล์…
พี่ลี…
ยัยเพิ้ง…
ทุกคนหมุนกันไปเรื่อยๆแต่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดอยู่ที่ฉันแต่ก็ดีแล้วไม่ต้องไปตอบคำถามบ้าๆพวกนั้นหรือไปทำอะไรแผลงๆแบบนั้น
แล้วเป็นคราวของพี่ลีอีกครั้งพี่ลีหมุนไปและ…และ…มันก็มาหยุดอยู่ที่พี่ไวท์เกือบละอีกนิดเดียวรู้สึกโล่งมาก
“truthละกันว่ะ”
“ยากเลยว่ะทีนี้ขอคิดก่อน” พี่ลีใช่เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง “แกยังรักฝันอยู่อีกใช่มั้ย” เมื่อพี่ลียิงคำถามใส่ทั้งกลุ่มที่ดูเฮฮาก็เงียบกริบเหมือนรอฟังคำตอบจากปากพี่ไวท์รวมทั้งฉันด้วยที่ลุ้นตัวโก่งมาก
“รักดิ” พี่ไวท์พูดเบาๆแต่ฉันกลับได้ยิน ฉันถึงกับถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
“เอองั้นดูแลน้องฉันให้ดีด้วย” พี่ลีพูดก่อนที่พี่ไวท์จะหมุนขวดอีกครั้ง
และเหยื่อรายต่อไปก็คือฉัน… ฉัน!...ฉัน!
“เอ่อ…truth” ฉันไม่ได้หันไปมองหน้าพี่ไวท์เลย
“ยังรักพี่อยู่มั้ย” ฉันกับทุกคนในกลุ่มถึงกับเงียบกริบ
“รัก และยังรักเพิ่มขึ้นทุกวัน” ฉันต้องพูดความจริงออกไป ทุกคนในกลุ่มถึงกับแซวกันใหญ่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
