Love Return ขอพิชิตใจเธออีกครั้ง
8.0
เขียนโดย pimlovely_pm
วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.53 น.
33 ตอน
0 วิจารณ์
34.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2559 18.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) #ไวท์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผมทำอะไรลงไปทำไมผมทำแบบนี้ผมไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ผมเผลอทำฝันเจ็บได้ยังไงผมทำให้เธอเสียใจผมมันบ้าเองที่ทำแบบนั้นฝันอุตส่าห์มาหาผมแท้ๆแต่ผมทำมันพังอีกแล้ว
“ไวท์เป็นอะไรไป กินข้าวต่อเถอะ” คริสตัลที่ยังคงพยายามต่อไป
ใจจริงผมก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอกแต่คริสตัลขู่ว่าถ้าผมยังยุ่งกับฝันอีกเธอจะไปหาเรื่องฝัน ผมไม่อยากที่จะให้ฝันเจ็บตัวเพราะผมอีกเลยจำใจต้องยอมกินข้าวของคริสตัล
ฝันกับไอ้ลีไม่มาโรงเรียนหลายวันแล้ว ผมไปหาที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่
White JAYDEN: ลีแกอยู่ไหน
ผมสินใจส่งข้อความไปหาไอ้ลี
Lee O: ถามไมว่ะ เออโทรมาหน่อยดิอยากคุยด้วยไม่ได้คุยกันตั้งนาน นี่เบอร์085-xxxxxxx
ผมถึงกับชะงักกับข้อความนี้ นี่ไอ้ลีมันหายโกรธผมแล้วใช่มั้ย ผมตัดสินใจโทรไปหามัน แล้วมันจะเปลี่ยนเบอร์ทำไม
[ฮัลโหลครับ]
“ฮัลโหลนี่ฉันเอง ไวท์”
[อ่าว เออเป็นไงบ้างไม่ได้คุยกันเลย]
“ก็สบายดี”
[ฉันขอโทษด้วยนะที่เคยทำไม่ดีไว้กับแก ว่าแต่วันนั้นแกทำ…จริงเหรอ]
“เอ่อ…เปล่าหรอกฉันไม่ได้นอกใจฝันและไม่คิดจะนอกใจด้วย จริงๆวันนั้นคริสตัลเขาล้มฉันก็เลยพาคริสเขาไปนั่งพักที่สวนแต่อยู่ๆคริสก็จะจูบฉันแล้วฝันมาเห็นเข้าพอดีเลยทำให้เข้าใจผิดแต่ฉันก็ยังไม่ได้จูบกับคริสนะ” ผมอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ไอ้ลีฟัง
[แล้วทำไมแกไม่บอกตั้งแต่วันนั้นว่ะ ถ้าบอกเราคงไม่ต้องโกรธกันถึงวันนี้]
“บอกไปแกก็ไม่ฟังอยู่ดีแกโกรธซะขนาดนั้น”
[เออว่ะ]
“หลังจากวันนั้นคริสก็เข้ามายุ่งกับฉันตลอดแต่ฉันก็พยายามไม่สนใจคริสเอาแต่จะจูบฉัน แต่ตอนนี้ฉันกับคริสเคลียร์กันเรียบร้อยแล้ว” ใช่!เราทั้งสองตกลงกันแล้วว่าจะเป็นแค่เพื่อนกันถึงผมจะเลิกกับฝันแต่ผมก็ไม่มีวันรักคริสตัลได้ตอนแรกคริสตัลก็ดูจะไม่ค่อยเห็นด้วยแต่ก็ยอมปล่อยผมไป
[แล้วนี่ได้เคลียร์กับฝันยัง]
“ยังว่ะ ฝันจำอะไรไม่ได้เลย”
[ฝันยังไม่บอกอีกเหรอว่า…เอ่อ]
“บอกอะไรว่ะ”
[สงสัยจะยัง งั้นค่อยมาฟังจากปากฝันเอาเองแล้วกัน พี่ลีไปทะเลกันฝันพร้อมแล้ว] เสียงฝันเล็ดลอดเข้ามาในโทรศัพท์มันทำให้ผมเชื่อว่าฝันยังสบายดีอยู่
“แล้วตกลงอยู่ไหน” ผมถามทวนอีกครั้ง
[อยู่ไทยอ่ะ เบอร์นี้เอาไว้ใช้ที่ไทย ฉันต้องไปแล้วถ้าจะมาก็มาที่บ้านใหญ่ฉันพักอยู่ที่นั่น] แล้วไอ้ลีก็รีบวางสายไปทันที
“ไวท์เป็นอะไรไป กินข้าวต่อเถอะ” คริสตัลที่ยังคงพยายามต่อไป
ใจจริงผมก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอกแต่คริสตัลขู่ว่าถ้าผมยังยุ่งกับฝันอีกเธอจะไปหาเรื่องฝัน ผมไม่อยากที่จะให้ฝันเจ็บตัวเพราะผมอีกเลยจำใจต้องยอมกินข้าวของคริสตัล
ฝันกับไอ้ลีไม่มาโรงเรียนหลายวันแล้ว ผมไปหาที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่
White JAYDEN: ลีแกอยู่ไหน
ผมสินใจส่งข้อความไปหาไอ้ลี
Lee O: ถามไมว่ะ เออโทรมาหน่อยดิอยากคุยด้วยไม่ได้คุยกันตั้งนาน นี่เบอร์085-xxxxxxx
ผมถึงกับชะงักกับข้อความนี้ นี่ไอ้ลีมันหายโกรธผมแล้วใช่มั้ย ผมตัดสินใจโทรไปหามัน แล้วมันจะเปลี่ยนเบอร์ทำไม
[ฮัลโหลครับ]
“ฮัลโหลนี่ฉันเอง ไวท์”
[อ่าว เออเป็นไงบ้างไม่ได้คุยกันเลย]
“ก็สบายดี”
[ฉันขอโทษด้วยนะที่เคยทำไม่ดีไว้กับแก ว่าแต่วันนั้นแกทำ…จริงเหรอ]
“เอ่อ…เปล่าหรอกฉันไม่ได้นอกใจฝันและไม่คิดจะนอกใจด้วย จริงๆวันนั้นคริสตัลเขาล้มฉันก็เลยพาคริสเขาไปนั่งพักที่สวนแต่อยู่ๆคริสก็จะจูบฉันแล้วฝันมาเห็นเข้าพอดีเลยทำให้เข้าใจผิดแต่ฉันก็ยังไม่ได้จูบกับคริสนะ” ผมอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ไอ้ลีฟัง
[แล้วทำไมแกไม่บอกตั้งแต่วันนั้นว่ะ ถ้าบอกเราคงไม่ต้องโกรธกันถึงวันนี้]
“บอกไปแกก็ไม่ฟังอยู่ดีแกโกรธซะขนาดนั้น”
[เออว่ะ]
“หลังจากวันนั้นคริสก็เข้ามายุ่งกับฉันตลอดแต่ฉันก็พยายามไม่สนใจคริสเอาแต่จะจูบฉัน แต่ตอนนี้ฉันกับคริสเคลียร์กันเรียบร้อยแล้ว” ใช่!เราทั้งสองตกลงกันแล้วว่าจะเป็นแค่เพื่อนกันถึงผมจะเลิกกับฝันแต่ผมก็ไม่มีวันรักคริสตัลได้ตอนแรกคริสตัลก็ดูจะไม่ค่อยเห็นด้วยแต่ก็ยอมปล่อยผมไป
[แล้วนี่ได้เคลียร์กับฝันยัง]
“ยังว่ะ ฝันจำอะไรไม่ได้เลย”
[ฝันยังไม่บอกอีกเหรอว่า…เอ่อ]
“บอกอะไรว่ะ”
[สงสัยจะยัง งั้นค่อยมาฟังจากปากฝันเอาเองแล้วกัน พี่ลีไปทะเลกันฝันพร้อมแล้ว] เสียงฝันเล็ดลอดเข้ามาในโทรศัพท์มันทำให้ผมเชื่อว่าฝันยังสบายดีอยู่
“แล้วตกลงอยู่ไหน” ผมถามทวนอีกครั้ง
[อยู่ไทยอ่ะ เบอร์นี้เอาไว้ใช้ที่ไทย ฉันต้องไปแล้วถ้าจะมาก็มาที่บ้านใหญ่ฉันพักอยู่ที่นั่น] แล้วไอ้ลีก็รีบวางสายไปทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ