Born to be the Killer สืบปมร้ายนายฆาตกร

 
 
          Moscow, Russia
          10:50 PM
 
                    ในองค์กรนี้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถ้าหากทำงานพลาดเพียงเเค่ครั้งเดียว เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะพวกเขาเหล่านั้นสมควรที่จะมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อทำงานตอบสนองให้กับ บอส ของพวกเขา
 
                     ถึงเเม้ว่ามันจะเสี่ยงจนตาย ถึงเเม้ว่าพวกเขาจะโดนหมายหัวเเละโดนตามล่า เเต่องค์กรนี้ใครๆต่างก็รู้ดีว่ามันน่ากลัวเเละไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะองค์กรนี้ก่อตั้งเพื่อฆ่าบุคคลที่จำเป็นต้องฆ่าเท่านั้น เเต่รัฐบาลก็เห็นดีด้วยในบางส่วนก็เท่านั้นเอง ถ้าหากองค์กรนี้สร้างความเดือดร้อนเเละเลวร้ายมากเกินไป รัฐบาลก็จะสั่งยุบอย่างเด็ดขาดทันที
 
                      ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่เป็นมือขวาขององค์กรนี้โดนสั่งให้ไปพบกับบอสของเขา เขาเดินทางจาก กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ไปถึง กรุงมอสโคว์ ประเทศรัสเซีย เขารู้ดีว่าเขาจะต้องเจอกับอะไรเเละจะต้องโดนยังไงเเต่เขาก็ไม่มีท่าทีเกรงกลัวเเต่อย่างใดเเม้เเต่น้อย เพราะทั้งชีวิตของเขาได้ทิ้งไว้กับองค์กรนี้ไปเเล้ว 
 
          ตึก..
          ตีก..ตึก..
 
          ก๊อกๆ..
 
                       เสียงย่ำเท้าของชายหนุ่มหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องโถงใหญ่ ทุกๆครั้งที่เขามายืนอยู่ห้องนี้เขาจะเคาะประตูเเล้วก็เปิดประตูด้วยตัวเขาเองถึงจะมีบอร์ดี้การ์ดยืนเฝ้าอยู่ก็ตาม
                       เเละเเล้วเสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้น
                       "เข้ามา"
 
           เเอ๊ด..
           ตึก..ตึก
 
                        "..." ชายหนุ่มยืนยันที่จะเงียบเพราะเขาพร้อมที่จะโดนบอสของเขาทำตามสิ่งที่บอสต้องการ
                        "นั่งสิ"
                        "ไม่ครับ ขอบคุณ" 
                        "ดี..ดีมาก ฉันชอบที่เเกเป็นเเบบนี้นะ เเกเเข็งกระด้าง ฉันชอบที่เเกไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใด เเละเเม้เเต่ฉันเเกก็ไม่เกรงกลัว"
                        "..."
                        "รู้ไหมทำไมฉันถึงเรียกให้เเกมา"
                        "รู้ครับ"
                        "รู้อะไร"
                        "ผมทำงานพลาด"
                        "ใช่..เเกพลาด"
                        "..."
                        "เเกเก่งนะลูเซียตเเต่คราวนี้เเกทำพลาด เเม้เเต่น้องชายกระจอกๆของเเกมันก็ไม่ได้เก่งมากไปกว่าเเกซักเท่าไหร่ เเกยังฆ่ามันไม่ได้!"
                        "ครับ"
                        "ใครที่มันหักหลังองค์นี้ มันสมควรตาย" บอสพูดพร้อมหันไปกลอกตาให้กับบอร์ดี้การ์ดที่อยู่รอบๆห้องนี้เป็นเชิงเตือนพวกเขาว่าห้ามหักหลัง 
                        "ทราบครับ"
                        "เเต่เเก.. เเกพลาดได้ไง"
                        "..."
                        "หรือเเกตั้งใจไม่ทำตามที่ฉันสั่ง?"
                        "ผมไม่เคยคิดที่จะหักหลังบอสครับ"
                        "อืม..ดี ฉันจะจำมันไว้"
                        "..."
                        "ฉันจะให้โอกาสเเกคราวนี้.."
                        "ขอบคุณครับ"
                        "ฉันว่าจ้างเเกอีกครั้ง..ลูเซียต"
                        "..."
 
                        ซักพักบอสของเขาได้เปิดลิ้นชักที่โต๊ะทำงานเเล้วหยิบเอารูปหนึ่งใบออกมา เป็นรูปครอบครัวที่มีกันสามคน จากนั้นก็ยื่นให้ลูเซียต
                         "ดูซะ"
                         "ครับ" เเล้วเขาก็หยิบรูปนั้นขึ้นมาดูพร้อมทำสีหน้าว่างเปล่า
                         "มาเฟียอันดับต้นๆของอิตาลี"
                         "..."
                         "ฆ่าพวกเขาซะ"
                         "ยกเว้นลูกสาวใช่ไหมครับ"
                         "ห๊ะ ฮ่ะๆ ไม่..ไม่มียกเว้นทั้งนั้น"
                         "เเต่ว่า.."
                         "มันคือหน้าที่ของเเก! เเกทำพลาดเเล้วเพราะฉะนั้นเเก้ตัวซะ ลงมือเเละอย่าให้เหลือซาก"
                       
                         เขารู้ว่าเขาไม่สามารถถามเหตุผลกับบอสได้เเต่เขาก็ได้รับปากไปเเล้ว ลูเซียตมองรูปใบนั้นอยู่ซักพักภายใต้สีหน้าที่ว่างเปล่าของเขาไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ที่เเปลกไปกว่านั้นคือเขาจ้องเด็กผู้หญิงคนนั้นในรูป เหมือนกับเขาเริ่มไม่มั่นใจในตัวเองซะเเล้ว
                          "ตามคำสั่งครับบอส"
 
 
 
 
 
 
TO BE CONTINUE !