I need you หนุ่มหน้าใสกั๊กหัวใจยัยจอมดื้อ

6.3

เขียนโดย namkhang

วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.51 น.

11 ตอน

12 วิจารณ์

12.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2559 21.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

11) สามสหายในวันวาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

"นี่นายพูดเรื่องอะไรน่ะ ฉันไม่เข้าใจ"ฉันตอบออกไปอย่างใสซื่อ ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขา
ต้องการจะสื่ออะไร
"หึ นี่เธอลืมเรื่องระหว่างเราไปแล้วจริงๆน่ะหรอ?ชูก้าร์"ลีเจนท์พูดด้วยสีหน้าหม่นลงอย่างเห็น
ได้ชัด นักเรียนหญิงต่างพากันมองหน้าฉันอย่างเอาเรื่องจนฉันนึกว่าเผลอไปฆ่าคนในครอบครัว
ของพวกเธอรึเปล่า?
"คือ...ฉันว่าเราไปคุยกันที่อื่นดีมั๊ย?"ฉันถามพลางส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เขา เพราะถ้ายังขืน
อยู่ตรงนี้ต่อไปล่ะก็ฉันคงเละไม่เหลือซากแน่นอนนนนT^T
"ได้สิ.....อะไรที่ทำให้เธอสบายใจ ฉันก็พร้อมจะทำทุกอย่างนั่นแหละ"เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้ม
ที่สาวๆเห็นแล้วคงเป็นลมกันทั้งแถบมาให้ฉัน โอ๊ยยย นี่เขาไม่รู้หรือไงว่ายิ่งทำแบบนี้ฉันจะยิ่งตาย
เร็วขึ้นน่ะ เห้ออออ
"งั้นเราไปคุยกันที่โรงยิมเถอะ ที่นั่นน่าจะสงบที่สุดแล้วล่ะ ในตอนนี้น่ะนะ"พูดจบฉันก็เดินนำ
หน้าเขาออกจากห้องเรียนไปอย่างรวดเร็ว เกือบไม่รอดแล้วไงเราาา
เมื่อมาถึงโรงยิม ฉันก็จัดการล็อคประตูไว้เสร็จเรียบร้อย เพราะฉันอยากจะได้ความเป็นส่วน
ตัวแบบสุดๆในการคุยกันครั้งนี้ เพราะการที่เขาเป็นน้องของไซหรับนั้นแปลว่าเขาก็ต้องอยู่ใน
เหตุการณ์เมื่อห้าปีก่อนนั่นด้วย.....ฉันจะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่องภายในวันนี้และเดี๋ยวนี้!
"นายเป็นใครกันแน่ แล้วนายมีรูปฉันได้ยังไง อธิบายมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!"ฉันตะคอกใส่เขาเสียง
ดังเพราะอารมณ์เสียที่ไม่รู้เรื่องอะไรซักอย่าง นี่พวกเขาเห็นฉันเป็นตัวอะไรกันน่ะ ถึงได้หลอกฉัน
ซำ้แล้วซำ้เล่าแบบนี้!
"นี่เธอจำฉันไม่ได้จริงๆงั้นหรอ ชูก้าร์...หึ ในหัวเธอคงมีแต่ไอ้เนเบิ้ลอยู่เต็มไปหมดสินะ เธอ
ถึงได้หักหลังฉันกับพี่แล้วไปหามันน่ะ!"
"อย่าพูดชื่อนั้นออกมาอีกนะ!"ฉันประกาศกร้าวด้วยนำ้เสียงอันดุเดือด ฉันชักจะทนไม่ไหว
แล้วนะ นี่เขาคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นจริงๆเหรอเนี่ย? ให้ตายสิ!!!
"ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ล่ะ! อ๋อ มันคงจะคบกับเธอเป็นของเล่นชั่วคราว แล้วเขี่ยเธอทิ้งล่ะสินะ
หึ ก้สมควรแล้วล่ะสำหรับผู้หญิงอย่างเธอ!!"เขาพูดพลางจ้องมองใบหน้าของฉันด้วยแววตาแข็ง
กระด้างและเย็นชาแบบที่เขาไม่เคยใช้มันมองใครมาก่อน แต่ตอนนี้เขากำลังใช้แววตา
แบบนั้นมองมาที่ฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก ทำไมกันนะ.....
Namkhang:ขอโทษทุกคนที่หายไปนานมากกๆๆๆๆๆนะคะ พอดีเราต้องไปเตรียมตัวสอบเข้า
ม.1น่ะค่ะ คอมฯเลยถูกปิดตายไปเลยT^T แต่ตอนนี้เราสอบติดม.1แล้ว เลยกลับมาหาทุกคนอีก
ครั้งงงง เราสัญญาน้าว่าจะไม่ทำให้ค้างแบบนี้อีกต่อไปแล้วววว แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่คอยติดตามเรามาตลอดนะ เราจะพยามยามมม รักทุกคนน้า จุ้บๆ

ตอน 10

สารบัญ