ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA

7.0

เขียนโดย 9nampakka

วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.

  20 ตอน
  0 วิจารณ์
  19.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) กินข้าว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 "โอ้มาแล้วๆ"  ไดกิเดินไปหาริกะกับอาราตะที่ยืนรออยู่ใต้ต้นไม้
 
 
 
 
 
 
 "โอ๊ะ!!..กล้าไม่เบาเลยนี้ไดกิ" ริกะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างเลยพูดออกมาโดยทำหน้าตาเจ้าเล่ห์จ้องมา
 
 
 
 
 
 
 
 
"หืมมม?" ไดกิยืนงงสักพัก
 
 
 
 
 
 
 
"แหม่รู้จักกันไม่ทันไรวิ่งจับมือกันด้วยล่ะ คงไม่ต้องให้ฉันช่วยแล้วมั้ง?" ริกะพูดออกมาพร้อมมองจ้องไปที่ไดกิและมิยูริ
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ่ะ.." ไดกิหันไปแล้วพบว่ายังจับมือกับมิยูริอยู่
 
 
 
"ขะ..ขอโทษคร้าบบ" ไดกิเด้งตับออกจากมิยูริทันที และจู่หน้าก็แดงเถือกทันทีอย่างอัตโนมัติ
 
 
 
 
 
 
 
"อือ..ไม่เป็นไร" มิยูริก้มหน้าแล้วก็ค่อยๆพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เบา แต่เธอก็หน้าแดงเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
"ร้ายไม่เบานี้หว่าไดกิเอ๋ยย" ริกะเข้ามาใกล้ไดกิแล้วเอาศอกไปทุบเบาๆบริเวณท้องของไดกิ
 
 
 
 
 
 
 
"มะ..ไม่ใช้สักหน่อย.." ไดกิหลบหน้าทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้งเถอะนาามากินกันเถอะเดี๋ยวหมดพักเที่ยงกันพอดี" อาราตะพูดตัดทันที
 
 
 
 
 
 
 
"นั้นสิเน่ออ มานั่งกินกัน..อืมมม..นั่งแบบแบ่งเป็นกลุ่มกลุ่มล่ะ2คนดีม่ะ" ริกะหันไปตอบไดกิทันที
 
 
 
 
 
 
   
 
"งั้นฉันนั่งใกล้อาราตะคุงน่ะ!!" เมื่อพูดจบริกะก็รีบไปหาอาราตะทันที
 
 
 
 
 
"เอ๋!!..ทำไมด่วนสรุปงั้นล่ะ" ไดกิพูดโต้ตอบทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ดีเหลอจะได้ทำความรู้จักกับคนที่นั่งใกล้ๆจะได้รู้จักกันดี..ไม่ดีหลอกเหลอ?"
 
ริกะมองไดกิแล้วเอียงคอแล้วทำหน้าหน้าสงสัย
 
 
 
 
 
 
 
"นั้นสิเราก็นั่งใกล้มิยูริด้วยสิ..ทำดีมากริกะ!!" ไดกิคิดในใจ
 
 
 
 
 
 
 
"เอ่อออ..คุณมิยูริ" ไดกิค่อยๆพูดออกมา
 
 
 
"อ่ะ..มีไรอะไรเหลอไดกิคุง?" มิยูริสะดุ้งแล้วหันไปตอบไดกิอย่างเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เรามานั่งกินข้าวด้วยกันไหมครับ?..." ไดกิตอบแบบรุกรี้รุกรน
 
 
 
 
 
"อ่ะ..อืม" มิยูริยิ้มแล้วพยักหน้าตอบ
 
 
 
"งั้นเรานั่งกันตรงนี้น่ะ" ไดกิชี้ไปที่ตรงพื้น
 
 
 
 
 
 
 
 
ไดกิกับมิยูริได้นั่งใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง แล้วอีกฝั่งก็เป็นที่ๆริกะกับอาราตะนั่งอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"งับ งับ งับ.." เสี้ยงเคี้ยวขนมปังดัง ไดกิกับมิยูริถึงนั่งข้างๆกันแต่ก็ไม่ได้คุยกันเลย มีแต่เสียงลมพัดใบไม้กับเสียงเคี้ยวขนมปัง
 
 
 
 
 
 
"คุณมิยูริ.." ไดกิเริ่มเปิดฝ่ายพูดคุยแต่ก็พูออย่างเบาๆ
 
 
 
 
 
 
"..."มิยูริไม่ตอบมัวแต่มองอะไรอยู่ 
 
ไดกิเลยหันไปดูว่ามิยูริดูอะไรอยู่ เลยรู้ว่ามิยูริกำลังมองอาราตะที่กับคุยกับริกะอย่างสนุกสนาน ในขณะนั้นไดกิก็คิดอะไรได้อย่างหนึ่ง
 
 
 
....................... [หรือว่าคุณมิยูริ..ชอบอาราตะอยู่น่ะ] ....................
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
 
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา