ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA
7.0
เขียนโดย 
9nampakka
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
19.53K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
7) ตู้กดน้ำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"สูดดดดด...อ๊าาาา..ตรงนี้แหละเหมาะแก่การนั่งกินข้าวกลางวันแบบสุดๆ" ริกะยืดตัวพร้อมสูดอากาศเข้าไปเต็มปอดใต้ต้นไม้
"เอาตรงนี้สิน่ะ" อาราตะพูดตามหลังมา
"ไหนใครเอาข้าวกล่องมาบ้างงง!!" ริกะหันมาพร้อมยกมือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
.
.
.
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆตามมา...
.
.
.
"คงไม่มีสิน่ะ!! งั้นเดี๋ยวฉันกับอาราตะจะไปซื้อขนมปังที่โรงอาหารให้เอง!!..ส่วนไดกิกับคุณมิยูริไปซื้อน้ำน่ะ!!" ริกะพูดพร้อมยกแขนชูขึ้น
"อ่ะ...โอ้.."ไดกิพูดพร้อมๆค่อยๆเอามือชูขึ้น
"ตึก ตึก ตึก" เสียงเดินที่ตามๆกันมาของคน2คน
"อ่ะ..เอ่อออ..คุณมิยูริจะกินน้ำอะไรเหลอครับ" ไดกิค่อยๆพูดออกมาเนื่องจากความเขินอาย
"อ่ะ..เอาน้ำสตอเบอรี่น่ะ.." คุณมิยูริค่อยๆพูดออก เธอเดินก้มหน้าตลอดเวลาสงสัยคงจะเขิลเช่นกัน
"คุณมิยุริคงชอบอะไรหวานๆงั้นเหลอ" ไดกิพูดพร้อมเดินต่อไป
"อ่ะ..คะ..ค่ะ" คุณมิยูริสะดุ้งที่ไดกิจู่ๆก็ถามมา
"งั้นเหลอ...อ่ะถึงแล้วล่ะตู้ขายน้ำ" ผมมองคุณมิยูริแล้วหันไปชี้ตู้ขายน้ำตู้หนึ่งที่อยู่หลังโรงเรียน เป็นตู้สีน้ำเงินวางเรียงกันเป็นแนวนอนระนาบกำแพง
"คุณมิยูริเอาน้ำสตอเบอรี่สิน่ะ..ส่วนอาราตะเอาชาเขียว และริกะเอาน้ำส้ม.." ไดกิพูดทวนในใจพร้อมกดที่ตู้ขายน้ำ
"คะ..คุณไดกิรู้เยอะจังเลยนะค่ะ" คุณมิยูริมองไดกิพร้อมทำหน้าสงสัย
"อ..อ่อพอดี2คนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กทั้งคู่น่ะ อาราตะช่วงประถม ส่วนริกะตอนอนุบาลน่ะ"
ไดกิตอบพร้อมกดตู้ขายน้ำ
"ฮึบ..ครบล่ะไปกันเถอะคุณมิยูริ" ไดกิหยิบกระป๋องน้ำทั้งหมดมาอยู่ในอ้อมแขน
"หะ..ให้ช่วยไหมค่ะ" มิยูริพูดพร้อมเอามือจับที่แขนเสื้อไดกิ
"ดะ..ได้สิ.." ไดกิหน้าแดงพร้อมค่อยๆแบ่งกระป๋องน้ำให้มิยูริถือ
ต่างคนต่างเดินถือกระป๋องน้ำพร้อมหันไปคนล่ะทางเนื่องจากต่างคนต่างหน้าแดงเขินอายกันอยู่
"โอ้!!...มาแล้วๆกำลังรออยู่เลยรีบมาเร็วๆสิฉันหิวน้ำจะตายแล้วว!!" ริกะพูดพร้อมเอามือโบก
"ไปกันเร็วๆเถอะ คุณมิยูริ" ไดกิหันมามองมิยูริ
"อืม.."คุณมิยูริสะดุ้งพร้อมพยักหน้าในขณะที่หน้าแดงอยู่
"มาแล้วๆ" ไดกิเริ่มวิ่งทันที
"เร็วๆสิคุณมิยูริ" ไดกิหันมาพร้อมเอามือจับแขนเสื้อมิยูริแล้วก็จูงวิ่งไปด้วยกัน มิยูริกสะดุ้งแล้วก็วิ่งตามไดกิไป..
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts
"เอาตรงนี้สิน่ะ" อาราตะพูดตามหลังมา
"ไหนใครเอาข้าวกล่องมาบ้างงง!!" ริกะหันมาพร้อมยกมือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
.
.
.
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆตามมา...
.
.
.
"คงไม่มีสิน่ะ!! งั้นเดี๋ยวฉันกับอาราตะจะไปซื้อขนมปังที่โรงอาหารให้เอง!!..ส่วนไดกิกับคุณมิยูริไปซื้อน้ำน่ะ!!" ริกะพูดพร้อมยกแขนชูขึ้น
"อ่ะ...โอ้.."ไดกิพูดพร้อมๆค่อยๆเอามือชูขึ้น
"ตึก ตึก ตึก" เสียงเดินที่ตามๆกันมาของคน2คน
"อ่ะ..เอ่อออ..คุณมิยูริจะกินน้ำอะไรเหลอครับ" ไดกิค่อยๆพูดออกมาเนื่องจากความเขินอาย
"อ่ะ..เอาน้ำสตอเบอรี่น่ะ.." คุณมิยูริค่อยๆพูดออก เธอเดินก้มหน้าตลอดเวลาสงสัยคงจะเขิลเช่นกัน
"คุณมิยุริคงชอบอะไรหวานๆงั้นเหลอ" ไดกิพูดพร้อมเดินต่อไป
"อ่ะ..คะ..ค่ะ" คุณมิยูริสะดุ้งที่ไดกิจู่ๆก็ถามมา
"งั้นเหลอ...อ่ะถึงแล้วล่ะตู้ขายน้ำ" ผมมองคุณมิยูริแล้วหันไปชี้ตู้ขายน้ำตู้หนึ่งที่อยู่หลังโรงเรียน เป็นตู้สีน้ำเงินวางเรียงกันเป็นแนวนอนระนาบกำแพง
"คุณมิยูริเอาน้ำสตอเบอรี่สิน่ะ..ส่วนอาราตะเอาชาเขียว และริกะเอาน้ำส้ม.." ไดกิพูดทวนในใจพร้อมกดที่ตู้ขายน้ำ
"คะ..คุณไดกิรู้เยอะจังเลยนะค่ะ" คุณมิยูริมองไดกิพร้อมทำหน้าสงสัย
"อ..อ่อพอดี2คนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กทั้งคู่น่ะ อาราตะช่วงประถม ส่วนริกะตอนอนุบาลน่ะ"
ไดกิตอบพร้อมกดตู้ขายน้ำ
"ฮึบ..ครบล่ะไปกันเถอะคุณมิยูริ" ไดกิหยิบกระป๋องน้ำทั้งหมดมาอยู่ในอ้อมแขน
"หะ..ให้ช่วยไหมค่ะ" มิยูริพูดพร้อมเอามือจับที่แขนเสื้อไดกิ
"ดะ..ได้สิ.." ไดกิหน้าแดงพร้อมค่อยๆแบ่งกระป๋องน้ำให้มิยูริถือ
ต่างคนต่างเดินถือกระป๋องน้ำพร้อมหันไปคนล่ะทางเนื่องจากต่างคนต่างหน้าแดงเขินอายกันอยู่
"โอ้!!...มาแล้วๆกำลังรออยู่เลยรีบมาเร็วๆสิฉันหิวน้ำจะตายแล้วว!!" ริกะพูดพร้อมเอามือโบก
"ไปกันเร็วๆเถอะ คุณมิยูริ" ไดกิหันมามองมิยูริ
"อืม.."คุณมิยูริสะดุ้งพร้อมพยักหน้าในขณะที่หน้าแดงอยู่
"มาแล้วๆ" ไดกิเริ่มวิ่งทันที
"เร็วๆสิคุณมิยูริ" ไดกิหันมาพร้อมเอามือจับแขนเสื้อมิยูริแล้วก็จูงวิ่งไปด้วยกัน มิยูริกสะดุ้งแล้วก็วิ่งตามไดกิไป..
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
