murder house

     14 ก.ค. 2555
 "แฮปปี้เบิร์ดเดย์! มิร่า!"เสียงอวยพรจากคนในครอบครัวของฉันดังขึ้นพร้อมเสียงพลุกระดาษ ห้องนั่งเล่นเต็มไปด้วยลูกโป่งหลากสี เค้กวันเกิด อาหาร และขนม
     ฉันชื่อมิร่า ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ มีพ่อ มีแม่ มีพี่มีอา พี่เมลลี่ และพี่ชายฝาแฝดของฉันแม๊กซ์ ตอนนี้ทุกคนฉลองวันเกิดให้ฉันและพี่ชาย
 "ไม่ยุติธรรมเลย ผมเกิดวันเดียวกับมิร่าเกิดวันเดียวกันนี่ ทำไมถึงเซอร์ไพรซ์มิร่าคนเดียวล่ะ?"พี่ชายขี้น้อยใจของฉันพูดขึ้น
 "โถ่! แม๊กซ์น้อยใจเราซะแล้ว"พี่เมลลี่กล่าวเสียงใส
 "ไม่อดทนเอาซะเลย"พี่มีอากล่าวพร้อมถือเค้กอีกก้อนเข้ามา
     ฉันรู้สึกเหมือนมีใครจ้องมองเราอยู่ตลอดเวลา ตอนแรกฉันคิดว่าตัวฉันนั้นได้คิดมากไปเองก่อนที่ฉันจะเห็นใครซักคนอยู่ตรงประตูห้อง ฉันตัดสินใจเดินออกจากห้องเพื่อตามบุคคลปริศนาไป บุคคลปริศนาวิ่งไปตามทางเรื่อยๆ ฉันจึงเร่งฝีเท้าตามไป ก่อนที่บุคคลปริศนาจะหยุดวิ่ง ฉันจึงหยุดวิ่งตาม ฉันหอบหายใจแรง ด้วยความเหนื่อยสุดขีด
     เมื่อหายเหนื่อยฉันจึงแหงนหน้ามองบุคคลตรงหน้าอย่างช้าๆ น่าแปลกที่อีกฝ่ายไม่ยอมไปไหนเลยทั้งๆที่ฉันไม่น่าจะตามทันแน่ๆ บุคคลที่อยู่ตรงหน้ามีผมสีดำขลับยาวประบ่า รูปร่างผอมสูง ผิวขาว ดวงตาสวยสีน้ำตาล บ่งบอกว่าเธอต้องเป็นฝรั่งหรือไม่ก็ลูกครึ่งเหมือนฉันแน่ๆ
 "เธอเป็นใคร?"ฉันถาม
 "..."อีกฝ่ายไม่ยอมตอบ
 "ฉันถามว่าเธอเป็นใคร?"ฉันถามอีกครั้ง
 "..."อีกฝ่ายไม่ยอมตอบ
 "สงสัยฉันต้องถามเป็นภาษาอังกฤษ ว่าเธอเป็นใคร มาทำอะไรในบ้านฉันกันแน่?"ฉันพึมพำกับตัวเอง
 "ฉันต่างหากที่ต้องถามว่าเธอมาทำอะไรที่บ้านฉัน"บุคคลตรงหน้าพูดก่อนที่ตัวของเธอจะจางหายไป
"อะไรกัน!"ฉันตกใจสุดขีด