You Hate Me (คุณเกลียดฉัน)

ตึง!
(เสียงทุบโต๊ะดังขึ้นในห้องสอบปากคำของนายตำรวจคนแรกในห้องมีสองคน)
 
คุณตำรวจใส่ชุดสีดำ ใส่หมวกตราสัญลักษณ์ในราชการ คุยกับเพื่อนที่เป็นตำรวจเช่นกันโดยที่ในห้องสอบปากคำอยู่ในช่วง ตึงเครียด!เป็นอย่างหนัก
 
...
 
ตกลง...ผมถามว่าเป็นคุณฆ่าภรรยาของคุณใช่หรือไม่
 
ไฟห้องสอบปากคำ แยงตาผู้บ่าว
(กระทบเข้าที่ดวงตาของชายคนหนึ่งซึ่งดูท่าทีเป็นคนร้าย)
 
จากหลักฐานก็เห็นกันอยู่คุณถือปืน
 
รอยเขม่าดินปืนก็ติดที่ร่างกายของคุณ
 
หนำซ้ำรอยนิ้วมือของคุณ อยู่บนร่างกายของผู้ตายและปลายกระบอกปืน (ผมพูดเหมือนหนังเรื่องโคนันมั้ย)
 
ชายคนนั้นยังคงนั่งเงียบ โดยที่ดวงตามองไปรอบๆ เหมือนว่าเขามองดูฝุ่นที่ติดอยู่ในห้องสอบปากคำโดยอาการเหม่อลอย
 
อ่า ผมไม่ตลกกับคุณนะครับ
 
ผมถามง่ายๆก่อนเลย
 
คุณเป็นใคร?
 
 
 
You
HATE
ME
 
 
...
 
 
 
เดี๊ยวนะครับ หรือว่า เขาจะพูดไม่ได้
 
 
ตึง!(ยังคงเป็นเสียงทุบโต๊ะของคุณตำรวจที่สนธนากับเพื่อน)
(นายตำรวจคนแรกทนไม่ไหวจึงออกจากห้องสอบสวนไป เพราะ หิวกาแฟ)
 
เอาหละครับ
 
ฮ่าๆๆ
 
ช่วงนี้เขางานเขาคงยุ่งๆดูจะเครียดหนักเลยออกไปก่อน
 
จริงๆผมก็เคยเป็นนะครับอาการแบบนี้
-ขี้ระแวง
-ไม่พูดไม่จากับใคร
-กลัว
-ไม่ก็มองไปมองมาหาใคร
 
ผมว่าเหมือนคุณนะครับ
 
(คนร้ายยังคงมองไปมองมาอยู่ในห้องที่มีแสงไฟแสบตาอยู่กับคุณตำรวจคนหนึ่ง)
 
คนทุกๆคนย่อมมีปัญหา ละก็ คือเอ่อ ผมหมายถึงปัญหานะแต่เราก็ไม่ควรหนีปัญหานะครับ
 
คือ....
 
 
ที่นี่ที่ไหนหรอครับ
(คำพูดคำแรกจากปากของคนร้าย)