รุ่นพี่ Session My passion is

      เช้าวันจันทร์ฉันได้ตื่นมาในโลกแห่งความจริง ฉันต้องผ่านวันนี้ให้ได้ เช้าตรู่ฉันได้ตื่นเเบบไม่ต้องมีนาฬิกา3ตัวเหมือนเช่นเดิม รึไม่ต่้องตื่นด้วยเสียงโวยวายของขุ่นเเม่ ก็แหมวันนี้หนะสิพี่เจมส์มารับจย้า ฉันรีบลงมาข้างล่างเเม่กำลังทำกับข้าวอยู่
     "ไปแล้วนะคะแม่" ฉันพูดพร้อมวิ่งไปหน้าบ้านเพื่อจะรอพี่เจมส์
     "จะไปแล้วหรอลูก" เเม่ถามมืออีกข้างก็ทำกับข้าว
     "ใช่ค่า" พี่เจมส์มาพอดีฉันได้ซ้อนมอไซร์คันโปรดพี่เจมส์ไปโรงเรียน นี่ฉันไม่ได้หลงตัวเองเลยนะ ก็ใงอะเเบบพี่เจมส์ไม่เคยเอาผู้หญิงซ้อนเลยนะจ้ะ
      "สาหวัดเดค่าาาา " ฉันยิ้มให้เจมส์
      "ดีจ้ะ ใส่กระโปรงสั้นไปป่าวนัส เปลี่ยนมั้ย" พี่เจมส์ทำน่าเหมือนไม่ชอบที่ฉันเเต่งตัวแบบนี้
      "ไม่หรอกค่าา มาๆเรามาLIVEกันดีกว่าค่ะเพราะวันนี้ตื่นเช้า"ฉันได้หยิบมือเพื่อจะliveสดในเฟสบุ๊ค "สวัสดีค่าเพื่อนชาวเฟสบุ๊คทุกคน วันนี้วีนัสตื่นเช้านะคะ "คอมเม้นต่างๆที่มาพูดคุย
       "พี่วีนัสไปโรงเรียนกับใครหรอคะ"  คอมเม้น
       "เเงงง ฝนตกเเล้วน้องวีนัสตื่นเช้า" คอมเม้น
       "ซ้อนมอไซนร์ใครอะ" คอมเม้น
       "มอไซร์คุุ้นๆ" คอมเม้น
       "ใช่พี่เจมส์รึป่าว " คอมเม้น (พลอยเพื่อนฉันเอง)
        "อยากเป็นมอไซร์จังเลยครับ" คอมเม้น
     ...............  คอมเม้น พี่เจมส์บอกฉันว่า
         "ทำไมมีเเต่คอเม้นหื่นๆ ๆ เปิดตัวพี่ได้ยัง" พี่เจมส์ถามงอน ฉันยิ้มเเล้ว เเล้วกลับมาliveต่อ
         "วันนี้หรอคะ วันนี้มากับคนรู้ใจค่ะ รออีกสักพักนะคะจะเปิดตัว"
        "เปิดเลยสิ้คะอยากรู้" คอมเม้น
        "เปิดเลย" คอมเม้น
        "ใครวะ อย่าให้รู้นะมึง" คอมเม้น
       "บ๊ายบ่ายนะคะะะ วันนี้จะเลยไปกินข้าวหนะ" ฉันได้ปิดโทรศัพท์เข้ามือถือ ดูก็รู้ว่าพี่เจมส์งอนฉันหึหึ  ฉันค่อยใช้มือสองข้างสอนไปข้างหน้าเเล้วกอดเอวพี่เจมส์ เอาหน้าซบหลังพี่เจมส์
        "เป็นอะไรคะ ?อย่านอยเลยนะคะ อะๆวันนี้ถ้าใครมาขอไลน์เบอร์จะไม่ให้อยู่เเล้ว" พี่เจมส์ใช้มืออีกข้างมากุมมือฉันที่อยู่ตรงเอวพี่เจมส์ 
         "ไม่ใช่เเค่วันนี้วันเดีวค่ะ ต้องทุกวันอย่าลืมนะคะตอนนี้นัสมีพี่เเล้ว"พี่เจมส์พูดเเล้วขับมอไซร์ไปเลื่อยๆ 
        "โอเค ค่าบ" ฉันยิ่งกอดพี่เจมส์เเน่นขึ้น    
    7:30 พี่เจมส์ได้พาฉันมาเลี้ยงข้าวที่ร้านอาหารโปรดของฉัน
       "เอาไรคะ สั่งเลยนะคะเดี๋ยวพี่เลี้ยงน้องนัสคนสวยเอง55555555"พี่เจมส์พูดเเล้วมองหน้าฉัน 
       "โหดีจังเลยนะคะ " ฉันหยิบเมนูขึ้นมาดูโดยที่ไม่รู้เลยว่าามีสายตาคู่นึ่งจับจ้องฉัน
       อาหารได้อยู่หน้าฉันเเล้วมันเหมือนสวรรค์เลยแหละ เเต่ฉันรู้สึกเคืองๆ หนะเหมือนมีใครมองใงไม่รู้ฉันลองเงยน่าขึ้นมอง สายตาคู่นี้เป็นสายตาที่ฉันคุ้นเคยมาก พี่ต๊อดเขาจ้องมองฉันด้วยสายตาที่ผิดหวังมากๆ เเต่ฉันก็พยายามเฉยมากๆสายตาของฉันที่มองเขามันเชยชาจน มากฉันพอเเล้วกัับผช.คนนีัเขาทำฉันเจ็บมากพอแล้วเเต่ ฉันก็ก้มกน้าหลบสายตาของผู้ชายคนนี้ เเต่เหมือนพี่เจมส์จะรู้ว่าฉันเป็นอะไร 
       "น้องนัสเป้นไรคะ" พี่เจมส์ถามเเล้วมองตาฉัน ในเเววตาของฉันมีน้ำใสๆอาบเเก้มทั้งสองข้าง พี่เจมส์เข้าใจฉันเข้าให้ฉันร้องมันออกมา เเล้วย้ายมานั่งข้างๆฉันเขาใช้มือของเขามาโอบฉันจากข้างหลังให้มาซบที่อกของเขา อกของเขาอุ่นมากตอนนี้ฉันเหมือนลูกแมวในอ้อมอกของเขาเลย
       "พี่พานัสไปที่ใหนก็ได้ที่ไม่มีใครเเค่มีเราสอง สองคนเท่านั้น" ฉันร้องไปด้วยเเล้วกอดพี่เจมส์ พี่เจมส์ได้เอาเงินวางไว้ที่โต๊ะ เเล้วพาฉันเดินออกมาโดยที่มีสายตาของต๊อด มองตามหลังมาตลอด 
       
          .................................................................................................
 
      พี่เจมส์พาฉันไปใหนก็ไม่รู้ฉันไม่ได้มองทางเลยเอาเเต่ร้องไห้ซบที่หลังพี่เจมส์ เขากุมมือฉันมาตลอดทาง 
        "เราอยู่ใหนเเล้วหรอคะ ? "
        "ที่นี่หัวหินหนะ พี่พานัสมาพักที่นี่พ่อพี่มีรีสอร์ทอยู่ที่นี่อะ พ่อพี่ก็ที่นี่นะปะไปหวัดดีกัน" พี่เจมส์จูงมือฉันไป ก่อนไปก็พาฉันไปล้างหน้าทำธุระให้เรียบร้อย ตอนนี้ฉันอยู่ในชุด นักเรียนมอปลายพี่เจมส์อยู่ในชุดนักเรียนเช่นกัน ฉันรู้สึกดีขึ้นเเล้ว ที่เขาอยู่ข้างๆฉัน ตอนนี้ฉันพูดได้เลย ว่า...ฉันรักเขา.... ฉันได้มาถึงรีสอร์ท เเล้วของพ่อพี่เจมส์เเล้วคนเยอะมากส่วนมากจะเป็นชาวต่างชาติเเละคนเกาหลี ญี่ปุ่นเเละอีกหลายประเทศมันเหมือนบับบบ คฤหาสเลยยย ใหญ่มาก เเต่รีสอร์ทนี้มีชื่อว่า "จุ๋ยจี้ รีสอร์ท" ดาราส่วนใหญ่ก็จะมาพักที่นี่ 
       "อ้าวเจ้าเจมส์คิดใงถึงมาที่นี่เนี้ย ต้องประชาสัมพันธุ์เเล้วมั้งว่าพายุจะเขาหนะ อะๆนั้นพาสาวมาสวัสดีพ่อด้วยเว้ย"