(7'Prince)ขโมยหัวใจคุณชายเอาเเต่ใจ

พอไอ้บอดี้กาดนั่นจับฉันนั้งในรถเเล้วก็อ้อมไปนั้งที่คนขับพลางถอดหมวกถอดเเว่นทำให้ฉันได้เห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน

เฮือก...หล่อมากอะหล่อลากกระชากไส้ติ่งเลยเเหละไปเป็นดาราเถอะพ่อคู้นนนนนนน

"นะ...นี่นายไม่ใช่บอดี้กาดนิ"

"อ้าวเพิ่งรู้เหรอ"นำ้เสียงดูมีความประชดสูงมากกกกกกกก

"ก็เห็นนายพูดอย่างกับเป็นบอดี้กาดเเถมยังทำถ้าขรึ้มอีก"

"ที่ทำน่ะทำประชดยังไม่รู้อีกเรอะ  -*-"

"ใครจะไปรู้ละ"ไอ้นี่กวนประสาทจริงโว้ย(เรื่องนี้นางเอกมาโหร้ายนะจ้ะ ขอเตือน)

"เเล้วนี่นายเป็นใครอะ"

"เดี๋ยวไปถึงร้านก็รู้เองเเหละ"

"บอกเลยไม่ได้หรอ"

"ไม่ได้"

"ชิ"ฉันนั้งบ่นพึมพำๆในใจมาตลอดจนถึงร้านฉันรีบลงรถเเล้วเดินเข้ามาในร้านพอพนักงานเห็นฉันก็รีบเดินเข้ามาใหญ่

"เชิญทางนี้เลยคะคุณซีเวย์คุณท่านรออยู่"

"อืม"พอพนักงานพูดจบก็เดินนำฉันไป

ตอนเเรกก็คิดว่าจะเข้ามาบ่นกับพ่อชุดใหญ่เเต่พอเดินเข้าไปเข้าไปก็เจอกับชายคนหนึ่งนั้งอยู่กับพ่อฉันถ้าจะรุ่นเดียวกับพ่อฉันด้วยก็เลยเดินอย่างสงบเสงียมเข้ามานั้งข้างคุณพ่อ

"นี่นะเหรอหนูซีเวย์"ชายคนนั้นพูดขึ้น

     ไว้ต่อตอนหน้าน่ะจ้ะ