(7'Prince)ขโมยหัวใจคุณชายเอาเเต่ใจ
เขียนโดย 
ณิชาณัฐณิชา
วันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.12 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2559 14.16 น. โดย เจ้าของนิยาย
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่น่ะหรอหนูซีเวย์"ชายวัยกลางพูดขึ้น
"ใช่ค่ะ"
"สวัสดีน่ะลุงเปนเจ้าหนี้พ่อของเธอ"
"อ๋อค่ะ...ห้ะ...เห้ยยยยบ้าหรอค่ะลุงพ่อของหนูเปนถึงเจ้าของบริษัทใหญ่ในประเทศตั้งหลายแห่งจะมาเปนหนี้ลุงได้ไง
"
"ซี...ใจเย็นลูก"พ่อที่เหนท่าไม่ดีเลยพูดขึ้น
"เย็นไรเล่าพ่อ พ่อไปเปนหนี้เค้าตอนไหนเนี้ยยยยย"
"ก็กำลังจะเล่าเนี้ย...คืองี้น่ะพ่ออะไปพนันกับลุงเค้าไว้แล้วแพ้พ่อเลยต้องยกทุกอย่างให้ลุงเค้าไง"
"ละ...แล้วเราจะอยู่กันยังไงอะพ่อ"
"ไม่ต้องห่วงน่ะพ่อจะให้หนูไปอยู่กับเค้าเปนเวลา1ปีแล้วพอครบ1ปีลูกก็กลับมาอยู่กับพ่อเหมือนเดิมแล้วเราก็จะได้ทุกอย่างคืนไง"
"นี่พ่อเอาหนูไปประกันหรอ...พ่อทำแบบนี้ได้ไงอะ"ตอนนี้ดวงตาแดงกำนำ้ใสๆเหมือนจะไหลออกมาแต่ก็ต้องทนเพื่อไม่ให้ใครเห็น
"ที่พ่อทำแบบนี้เพื่อลูกน่ะ"
"...ก็ได้เหนแก่พ่อน่ะ..."
555ตอนนี้มาสั้นๆได้ใจความน่ะจ้ะเนื้องจากหายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกก(ก.ไก่ล้านตัว)ก็ที่หายไปอะไม่ได้ทิ้งนิยายน่ะแต่หายไปเพราะ
1สอบ
2การบ้านเยอะมากกก
3เรียนก็เยอะ
4ขี้เกียจ(รองเท้าลอยมาแค่ไกล)ไม่ใช่ละๆเหตุผลก็3ข้อข้างบนเนี้ยแหละวันนี้ว่างๆเลตแต่งซะเลยค้างคามานาน
555ฝากไว้แค่นี้ก่อนละกันไปปั่นงานแปป บรั้ยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
