สร้างเมืองที่ต่างโลก

บนขอบของยอดหน้าผามีเด็ก2คนอยู่"จบแล้วแล้วสินะ"เด็กที่นอนกับพื้น"อืม จบแล้ว"เด็กที่นั่งอยู่ใกล้กันพูด"ได้เวลาเริ่มกันสักที""...พักสักหน่อยเถอะไม่เห็นต้องรีบเลย""ชั้นอยากเห็นเร็วๆนี่"จู่ๆชายที่นอนอยู่ก็ขยับหัวไปหนุนตักชายอีกคน"ห้องน้ำ ห้องนอน ตึก ปราสาท จะถูกสร้างเป็นเมือง เพื่อนายคนเดียวเลยน่ะ ""..."แล้วชายที่นอนก็เอาสองมือเข้าไปโอบใบหน้าอีกฝ่าย"นายจะได้เห็นเป็นคนแรก พร้อมกับเปิดตัวด้วยพลุไฟใหญ่ๆ แฮ่ะ แฮ่ะ ""สุดท้ายนี้นายเป็นผู้หญิงใช่ไหม""อิ อิ""'งั้นขอพักก่อนหนุนตักนายอุ่นดีด้วย""อืมเข้าใจแล้ว""รู้สึก....เหมือน..จะไม่ได้เจอกันอีก...เลย""ต้องได้เจอกันอีกแน่นอน"มือที่โอบใบหน้าก็ค่อยๆคลายลง ตาก็หลับลงอย่างช้าๆ"อึ้ป"ชายที่นอนถูกอุ้มแบบเจ้าหญิง แล้วเดินหายไปปัจจุบันผม ลืมตาตื่นเป็นครั้งที่3 คงเป็นเช้าตรูของอีกวันเมฆดำมืดครึ้มอยู่แต่ก็รู้อุ่นขึ้นจากเมือวานมาก อากาศถึงจะไม่เป็นพิษแต่ก็ยังไม่ดีต่อสุขภาพต้องรอให้จางหายไปเองสินะ หิวข้าวแล้วสิลำบาจริงๆที่ต้องใช่มือซ้ายกินอาหาร รอยปูดตามร่างกายไม่มีแล้วแต่มือกลับไม่หาย ผมกลับเข้าไปในป่าอีกครั้งเพื่อหาของที่เป็นประโยชน์ รอบๆลานสู้บอสมีทางเชื่อมกันอยู่ ถ้ารู้ก่อนไม่ต้องลำบากแล้วเมื่อเข้ามาข้างเกิดเม็ดแสงสีเขียวมากมายโผล่ขึ้นมาจากดิน "lv up, lv up, lv up" ไอคอนขึ้นบอกว่า lv up แล้วกระดาษ ที่เขียนเวทพื้นฐานมีตัวเลขขึ้นมาเพิ่ม class อัพแล้ว แต่ เม็ดแสงไม่เกี่ยวกับการเวลอัพ ยังคงลอยสูงขึ้นไปอีก ดูสวยเม็ดแสงระยิบระยับมากมายคล้ายหิงห้องกำลังล่งลอยอยู่ในอากาศบรรยาการ ที่มืดครึ้มเสริมให้มันสวยมากกว่าเดิม มีประโยชน์กับเขาด้วยเฮะ รู้สึกผ่อนคลายจังแสงค่อยๆหายไป วิญญาณ ภูต ทั้งตอนที่อัญเชิญ ทั้งต่อสู้แบบนั้น พวกเขาก็อยากถูกปลดปล่อยสินะข้อมือเป็นเหมือนแล้ว แสงนั้นช่วยรักษาบาลแผลให้ด้วย"โอ้ย!"จู่ๆร่างกายมันรู้สึกเจ็บขึ้นมา"ตุบบบ!"ไม่ผิดแน่เมื่อกี้นี้ร่างกายชาไปหมดเลยไม่รู้สึก หลังได้รับการรักษาร่างกายไม่เคยใช่งานก็เกิดกล้ามเนื้อบวมพักสักแปบแล้วกัน"เอาละลุกขึ้นมาได้แล้ว" เจอดาบของบอสด้วยหรือรองบอสหว่าช่างเหอะ กับ ชุดคลุมที่บอสใส่ ดาบเอาเอาไปขายแล้วกัน"บ้านต้นไม้"มีบ้านต้นไม้โผล่มาละ บ้านแม้มดชัดๆ ก็เป็นแม่มดนี่นา"แอ่ก แอ่ก แอ่ก" ข้างในฝุ่นเยอะมาก ไม่ทำความสะอาจหน่อยเหรอ ข้าวของวางเกลื่อนส่วนใหญ่เป็นหลอดแก้ว ไม่เจออะไรที่มีประโยชน์จึกกลับออกมา ไม่มีความจำเป็นที่จะอยู่ต่อแล้ว ระหว่างทางกลับเพิ่งสังเกตเสื้อวอมมีคราบเลือดเต็มไปหมด "ใส่ ต่อไปดีกว่า"ถ้าให้ซักคงอีกนานแถมยังไม่เจอแล่งน้ำเลย ใส่ต่อนะดีแล้ว แล้วถอดผ้าคลุมผืนเก่าแล้วผ้าคลุมบอสมาใส่ เบาขึ้นเยอะเลยและอุ่นสบายผมกลับมารวมตัวกับสเกลตัลที่เหลืออีกครั้งแล้วออกคำสั่งใหเดินทาง ต้องหาทำเลในการตั้งรกร้ากก่อน จะสร้างนี่เนอะ ผมเปิดกระจกแผนที่อยู่ครู่หนึ่งก็ตัดสินใจ"ไปสุดขอบทะเลทางเหนือกัน" แล้วพวกเราก็ออกเดินทางระหว่างทางผมก็ลองเปิดหน้าสเตตัสดู ก็อย่ากรู้นี่ว่าสูตรเวทมันคืออะไร และตรวจสอบสกิลของเทพด้วย"ปิ็ง"หน้าต่างปรากฏตรงหน้า ข้อมูลส่วนใหญ่ถูกเขียนว่า "อยู่ในขั้นปรับปรุง" พอเลื่อนหน้าจอลงมาก็พบกับสกิลแปลกๆ เป็นอันนี้แน่ผมร่ายคาทาอัญเชิญ[เหล่าเศษหิน ก้อนกรวด เอ๋ย ด้วยนามนี้ขอบรรชา จงตื่นขึ้น golem ] ดินที่พื้นรวมตัวแล้วกันก่อตัวเป็นรูปร่างแล้วกลายตุ้กตาดินมัน สูง2เมตร หน้ากาคล้ายคนแต่เป็นดิน ทั้งหมด3ตัว เวียนหัวแล้วสิ การอัญเชิญโกเลมใช่พลังเวทมากเลย และถ้าให้คงอยู่ก็ต้องจ่ายพลังไปตลอดสเกลตันใช้เวทไม่มากแต่โกเลมสิ ผมสั่งให้โกเลมพรวนดินยาว3เมตรกว้าง2เมตร แล้วโปล่ยเมล็ดลงไป ตามด้วยน้ำ จากนั้นก็ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นเวทนี้ไม่ต้องร่ายแค่เผ่งสมาธิแล้วก็มีแสงออกมา จากเมล็กก็เริ่มแตกหน่อกลายเป็นต้นกล้า โตขึ้นโตขึ้นจนกลายเป็นหญ้าสูง ''สำเร็จ!"ผมกระโดดลงทับต้นหญ้าที่ขึ้นอยู่ พลางกลิ้งไปกลิ้งมาแล้วพูด "เวทของเทพสุดยอด!""ของเก้ชัดๆไอ้เทพสะ!@><เอ้ยยยยย!" ไม่อยากจะพูดเลย นี่กะจะกวนตีนใช่ป่ะ ลงมาตัวต่อตัวเลยดีมั้ยเก็บข้าวของแล้วสั่งให้ทั้งหมดไปต่อ อย่างน้อยก็ได้เห็นพืชสีเขียวละน่ะ "อ่ะ! ออกเมล็ดด้วย" มีบางต้นออกเมล็ด เก็บเมล็ดมาด้วยแล้วกัน เดินทางมาได้10ชั่วโมง เดินบ้างพักบ้างก็ตามเถอะมีถ่ำอยู่ใกล้ๆ มีภาพวาดที่วาดอยู่รอบๆ ให้ความรู้สึกชวนอึกอัดมากๆ เป็นการวาดที่เหมือนขีดเส้นเอามากกว่า ดูจากตำแหน่งแล้วคงเป็นของเด็กรูปของตัวคล้ายกิ้งกายักต์ตัวใหญ่เดินเล่นกับม้าด้วยการยืนสองขา รูปกิ้งกาวิ่งเล่นกับเด็กๆ และอีกมากมายจินตนาการของเด็กไม่เข้ากับบรรยาการตอนนี้เลย ที่น่ากลัวสุด คงเป็นกิ้งกากำลังโมโหแล้วทำลายบ้านมั้ง?แต่ พอเข้ามาในถ่ำเปลื่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ภาพในถ่ำจากเด็กเขียนมาเป็นศิลปิน กิ้งกากลายมาเป็นมังกรยักต์แสนดุร้าย มีนักรบที่ต่อสู้กับมันมากมายในภาพมากมาย แต่ก็ถูกมันทำลายด้วยอัสนีสายฟ้า ที่สุดห้องนั้นเปลี่ยนจากภาพวาดกลายเป็นตัวหนังสือเขียนเต็มไปหมด มีหนังสมุดบันทึกอยู่บนโต็ะ เขียนไว้ว่าวัน xxเดือนxx ปีxx ข้า ชื่อ โจนาธาน ปีแอร์ ร่วมกับเหล่าทหารกว่า300นายเดินเพื่อมาสำรวจแดนลึกลับที่ถูกเรียกภายหลังว่า แดนปีศาจ พอมาถึงฝั่งนายทหารหลายนายถึงกับอาเจียนและสลบไปเพราะสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายกระดาษนี้ดูเก่ามากคงผ่านมาหลายปีวันxxเดือนxxปีxxพวกเราพบมังกรสีดำมันบินผ่านเขาไปวันxxเดือนxxปีxxเราเจอถ่ำแล้วเริ่มตั้งฐานที่นี่วันxxเดือนxxปีxxในถ่ำมีทองอยู่และสามารถอาศัยอยู่พวกเราเริ่มปลูกผักและหาเห็ดในถ่ำ วันxxเดือนxxปีxxมีทหารอาสาออกไปค้นหามังกรแล้วทิ้งท้ายด้วยว่า "เมื่อจบนี่แล้ว ผมจะกลับบ้านเกิดไปแต่งงาน" แล้วเราก็ไม่พบเขาอีกเลยวันxxเดือนxxปีxxเราเตรียมตัวขนทอดคำกลับประเทศแล้วบอกเรื่องการค้นพบที่อยู่อาศัยใหม่วันxxเดือนxxปีxxก่อนเริ่มเดินทางนั้นนายทหารทุกคนบอกว่า"ชั้นจะกลับบ้านเกิดไปแต่งงาน"วันxxเดือนxxปีxxกองทหารที่บรรทุกทองคำถูกโจมตีโดยมังกร วันxxเดือนxxปีxxพวก เราสิ้นหวังมังกรแข็งแกร่งมาก กองทหารกว่า100นายถูกจัดการราบ แต่ที่น่าสงสัยก็คือทุกคนที่บอกจะแต่งงานที่บ้านเกิดต้องตายทุกคน และทหารทุกคนก็ยังจากบ้านเกิดโดยยังไม่แต่งงาน หรือว่าจะเป็นลางบบอกเหตุ ข้าจะทำอย่างไรดี โจแอน"หน้าสุดท้ายแล้วสินะ"วันxxเดือดxxปีxxภาย ใต้ความสิ้นหวังพวกเราก็จำได้ว่ามีอุปกรณ์เวทที่ใช่จัดการสัตว์ร้ายโดยเฉพาะ หรือยาสลบขนาดแรงอยู่ ถ้าเป็นของเหล่านี้อาจชนะมันก็ได้ ทุกคนกู่ร้องเสียงดังความหวังยังมีเหลืออยู่ และก็มีคนพูดว่า "ชนะมันได้แล้วทุกคนกลับบ้านเกิดไปแต่งงานกันเถอะ"รอก่อนน่ะโจแอน ผมจะกลับไปแต่งงานกับคุณ จู่ๆทุกคนต่างล้มลงพร้อมกับสำลักจนน้ำลายฝูปาก เกิดอะไรขึ้น ตรงข้างๆโต้ะครัวมีเห็ดสีแดงถูกหันครึ่งทึ้งไว้ ใครแม่งมันเก็บของอันตรายอย่างนี้มากิน"....."เงิบครับ ตกลงกะจะให้ตายด้วยประโยคปักธงหรือ แล้วพวกนายทำไมไม่แต่งให้เสร็จๆจะรอให้ใกล้ตายเพื่อ? กองทหารกลับบ้านเกิดไปแต่งงานหรือไง ไม่จะได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เลยแล้วก็มีแสงสว่างจ้าออกมาจากกำแพงปรากฏร่างของโครงกระดูกใส่ชุดคล้ายนักบวช"นายของข้าได้โปรดจัดการกับมังกรสีดำด้วย"โครงกระดูกพูดขึ้น"เดดด เดียวก่อน! stop! stop!""นายเป็นใครเนื่ยแล้วต้องการอะไรน่ะ""ข้ามีนามว่า อีดีล พร้อมกับข้อความจากเจ้านายเก่าว่า" "ผู้กล้าที่เดินทางมายังแดนปีศาจช่วยจัดการมังกรด้วย"จัดการ เอาเองสิโว้ย!ไงอยู่ๆต้องมาจัดการปัญหาของคนอื่นด้วย ชักเหมือนการอัญเชิญมาแล้วให้ไปปราบจอมมาร เปียบ คิดถึงตอนอัญเชิญมาสู้ศงครามเทพเลยตามน้ำไปก่อนแล้วกันถ้าไม่ชอบจะเปลี่ยนเนื้อเรื่องตอนนี้ใหม่เลยครับ