สร้างเมืองที่ต่างโลก

ชาย2คนคุ่ยกันในห้อง

"ของแค่นี้พอแล้ว" คนในชุดเกราะพูด

"คิดจะทำจริงๆนะเหรอ" คนในชุดดำพูด

"เจ้าจะถูกส่งไปที่ไหนเจ้ารู้ไหม"

"...."

"ถ้าเป็นเจ้าก็ขอสิ่งมากมายแค่ไหนก็ได้แม้แต่ชีวิตที่ยืนยาวอีกหลายร้อยปี แล้วทำไมเล่า"

"ไม่รู้หรอกแค่จะไปทำตามคำขอของเพื่อนตนหนึ่งเท่านั้นเอง"

"เขาที่ไปแล้วนะหรือ"

"ใช่ไปไกลมากๆจนไม่มีวันได้เจอกันอีก"

"'แล้วแต่เจ้าแล้วกัน"

จบบทสนนาชายที่ใส่ชุดดำก็เดินออกไปจากห้อง



กลับมาสถานะปัจจุบัน

บอสสุดแกร่งสู้กับนักอัญเชิญ

ไม่มีทางเลือกผมจึงใช้เวท1ใน2ที่ไขเสร็จก่อนหน้านี้ดาบกรีดฝามือตัวเอง

เลือดหยดลงพื้นแล้วผมจึงใช้เวทแบบรวบรัดผมจึงร่าย

[วิญญาณทที่วนเวียนที่นี่ขอจงฟังคำเรา ให้เรายืมพลังของเจ้าแล้วเราจะให้ยืมพลังของจงออกมา summon]
พอ ร่ายเสร็จก็วางฝ่ามือที่มีเลือดไหลลงไปที่พื้น แล้วดินก็มีการสั่นไหวไม่นานเหล่าโครงกระดูกก็พุดขึ้นมามากมายไม่เว้นในบ่อ ที่กำลังเดือดก็ตาม นับได้ประมาณ30ตัว แล้วเลือดที่อยู่ในมือไหลทะลักออกมาผมร้องโอดโอยแทบหมดสติร่างกายสูบผอมแห้ง ลงเหมือนคนอดข้าวมาหลายวัน ชีวิตและเลือดเนื้อนี่คือค่าตอบแทนแม้ไม่จ่ายชีวิตก็เถอะ

เหล่าโครง ไม่ต้องรอคำสั่งพุ้งเข้าจัดการยักต์เกราะทันทีตัวที่มีอาวุธฟันอยากไม่ยั้ก โดยไม่หลบหรือตัวที่ไม่มีอาวุธก็เกาะไปทั่วร่างกายคิดจะให้มันล้มแม้จะโดน ฟันจากพวกเดียวกันก็ตาม "ควับ" แต่ก็ถูก[ยักต์เกราะ]เวี่ยงดาบขนาดใหญ่ฟันจนหายไปหลายสิบตัวตัวอื่นๆที่ไม่ ก็ถูกลมพัดกระเด็นล้มทับไปตามๆกันไม่นานพวกโครงกระดูกที่กระจัดกระจายก็กลับ มารวมกันใหม่

"หืมมมม  คราวววววว "

ยักต์เกราะร้องอย่างน่ากลัวแล้วบุกเข้าไปฟันต่อดยไม่สนผมที่ล้มอยู่เลย

"แอ๊กๆๆ"ผมไอออกมา ก่อนจะยืนได้ก็ต้องล้มไปอีก

"หมับ"
อยู่ๆไหล่ของผมก็ถูกจำให้ลุกขึ้น นั้นคือสเกลตันที่สภาพพร้อม แล้วยังมีอีก2ตัวที่เดินตามมาดูเหมือนจะไม่เป็นไรแล้วเหมือนกัน

จะเริ่มตอบโต้ละน่ะ พอสั่งการเสร็จสเกลตัน3ตัวก็ย่องไปอย่างเงียบๆ

"ทึบ...ทึบ...ทึบ"ทั้ง3ตัวย่องเข้าไปอย่างช้าๆ

"ฉัวะ ฉัวะ"เจ้า[เกราะยักต์]ไม่รู้ตัวก็ยังฟันเดิม

ที่ ผมสั่งนั้นคือให้แฝงตัวเข้าไปฝูกโครงกระดูกรอหาจังหวะให้แล้วฟันเน้นๆทะลุ เกราะให้ได้เหมือนนักฆ่าจากนั้นออกมาจากระยะดาบแล้วเข้าไปใหม่ ทำซ้ำไปเรื่อยๆ

"ฉึก!"แล้วก็ฟันเข้าไปที่ขาซ้าย มันยังไม่รู้ตัว

"ฉึก!"อีกครั้งที่หลัง

"ฉึก! ฉึก!"สองแผลที่ขาขวา

"ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก!"ซ้ำที่จุดเดิมให้เกิดความมากขึ้น

ที่นี่มันเริ่มฟันทั่วทุกตัวที่อยู่รอบๆสเกลตันถูกจัดการ2ตัวแต่อีกถอยออกมาก่อนใช่แผนเดิมคงไม่ไหว

"จัดการบอส!"ผมจึงเปล่งเสียงอันแผ่วเบาออกไป

"กึก"เมื่อได้ยินมันก็ขยับหัวเพื่อให้เกิดเสียงแล้ววิ่งตรงไปยังที่บอสยีนอยู่

"ฉัว ะ! ฉัวะ! ฉัวะ!....."สเกลตันวิ่งเข้าไปแล้วฟันแขนฟันขาฟับซ้ายฟันขวาฟันขึ้นฟันลงฟัน เร็วขึ้นอย่างไม่ยังเลือดสีดำกระเด็นโดนทั้งตัวพื้นไปรอบๆ

"ตึบ พลึบ"แล้วก็ล้มลง ดาบอาบเลือดสีดำที่ตั้งแนวนอนไปด้านข้างก็หยุดลง

"โป็ะ โป็ะ โป็ะ"เสียงหยดเลือดสีดำไหลมาจากดาบล่นลงพื้น ชนะแล้ว

แต่มันแปลกๆน่ะรองบอสมันยังไม่หายไปแล้วเสียงประการที่ไอคอนก็ไม่มี หรือว่า

"เร็วเข้า! ฟันมันอีก! มันยังไม่จบ!"

แล้วเจ้า[เกราะยักต์]ได้ตรงที่สเกลตันยืนอยู่

"ตู้มมม"ร่างของสเกลตันหายกลายเป็นเศษฝุ่นดาบในมือเจ้ายักต์มีสะเก็ตไฟปล่อยออกมารอบรอยฟันกลางอากาศ นั้นต้องเป็นท้าไม้ตายของมันแน่

"ครืนนน! โครมมมมมม!" แผ่นดินสั่นไหว ต้นไม้หักโค้น ชักจะไม่ดีแล้ว

"ป็อก ปิ็ง! ปิ็ง! ปิ็ง!..."ไอคอนสี่เหลี่ยมขึ้นเตือนอีกแถบเขียน warning พร้อมแสงสีแดงกระพริบถี่ๆ

"อืน นน ซ่าาาา!"น้ำในบ่อเดือดแรงขึ้นจนมีไอน้ำพุ้งออกมาปกคลุมไปทั่งทั้งป่าเจ้า เมือกอ้วนที่อยู่ห่างต่างก็ล้มลงเมื่อสูบควันนี้เข้าไป รู้สึกแสบตามผิวหนังมากมาจากควันพวกนี้เหรอ มือของผมก็มีผิวหนังปูดขึ้นทั่วร่างกาย เป็นผลมาจากควัญสิน่ะ แล้วรอยปูดที่มือขวาแตกออกน้ำนั้นไหลลงไปที่นิ้วมือ มันแห้งลงทั่วทั้งมือแห้งแข็งขยับไม่ได้เลย

"ครืนนน" พื้นยังสั่นต่อไป จนรอบป่ากลายหฆอกไปไม่สิอาจออกไปข้างนอกแน่ ข้างนอกหฆอกหน่าแล้วน่ะยังจะเอาหนาอีกเหรอ

"เคว้กกก"บอสแม่มดลุกขึ้นมามันอ้าปากออก

"งับ!"กว้าง มากปากของมันแล้วยังมีฟันที่แหลมคล้ายฟันฉลามงับลงที่หัวของเจ้ารองบอส หัวของเจ้ายักต์หายเข้าไปในปากจนมองไม่เห็น เหลือแต่ใบหน้าของบอสแม่มดที่ไม่มีอวัยวะอื่นยกเว้นปากเลยนอกจากโครงหน้ากับ รอยกรีดมีดเป็นหน้าคนยิ้ม

"แฮ่ะ!"มันยิ้มรอยที่ถูกกรีดยิ้มออกมาอย่างสยดสยองพร้องกับมีเลือดที่แดงไหลออกมาราวกับว่ามันคือผีหน้ายิ้มกำลังร้องไห้เป็นสายเลือด

"แค ว่ก! คืบบ"ผมที่ยาวเปลื่ยนเป็นสีดำทั้งหมด ต่อมามือทั้งสองเข้าไปประกบกับมือของเจ้ายักต์มือทั้งสองสลายรวมกันเกือบ เป็นอันเดียวกัน  แต่ส่วนอื่นไม่สลายแต่ติดกันมากกว่า

"ปิ้ง!" ไอคอนที่กำลังเตือนอยู่ยาวขึ้นนิดหน่อยมันเป็นเวลา 5.00 นาที ยังมีไอคอนที่ขึ้นรูปหัวกระโหลก

"4.59 4.55 4.42"เวลาลดลงเรื่อยๆคงนับถ่อยหลังสิน่ะ

"ไมีมีเวลาแล้วสิ"

แล้ว พวกสเกลตันที่เรียกมาแบบพิเศษก็หันมามองผมทั่งหมด จิตใจของเจ้านายมันสื่ออกไปสินะ ทั้งเรื่องที่ช่วยพยุง ทั้งเรื่องที่ฟันบอสอย่างสุดกำลัง พวกที่อยู่ที่นี่เป็นดีสิน่ะ ไปเกิดใหม่ได้แล้วพวกนาย โครงกระดูกไม่มีความรู้หรอกน่ะ มีแต่ความแค้นเท่านั้นที่ยังเหลือที่เป็นแรงพลักดันให้อยู่ต่อต่างหาก

"เวทบทใหม่"ผมยืนขึ้นอย่างมั่นคงแล้วร่ายออกมาสุดเสียง ขอให้ได้ผลด้วย
 
"เชื่อมสังหาร Link purge!"ประกาศก้องออกไป

"คราวววว!"บอสร้องขู่

"วิ้ง"เวททำงานแล้วทุกตัวก็หันไปทางศัตรูยกอาวุธที่มีแล้วโจมตี

"ฉัวะ! แกร่งๆ! ฉ่าง! ฉัวะ!"

เวทเชื่อมสังหาร [Link purge] นั้นก็คือ การสร้างเครือค่ายเชื่อมโยงที่เป็นสายที่มองไม่เห็นไปให้สมาชิกปาตี้สัตว์ อสูรหรือสิ่งที่ใช้สิทธ์ครอบครอง เช่นเวทอัญเชิญที่อยู่ในสถานะเจ้านาย สัญญาทาส เป็นต้น
ประสิทธิภาพของมันก็คือ ผู้เชื่อม สเตตัสเพิ่มสูงขึ้นตามจำนวนผู้เชื่อม แล้วติดสถานะ "โจมตี" กับ "รับรู้" ผู้ใช้ สเตตัสเพิ่มสูงตามจำนวนผูใช้ และรู้การเคลื่อนไหวของผู้เชื่อมทุกคน เช่น มองเห็น เคลื่อนไหว แม้แต่อารมณ์ และผู้เชื่อมจะเคลื่อนไหวตามผู้ใช้คิด[ถ้าไม่สั่งผู้เชื่อมจะโจมตีสิ่งของ หรือศัตรูไปเรื่อยๆ]

ข้อเสียคือ ผู้ใช้จะรับความเสียหายเล็กน้อยจากผู้ถูกใช้ด้วย เมื่อมีจำนวนมากผู้ใช้จะได้รับภาระมากไปด้วย เช่น      อารมณ์ มีระยะแค่8เมตร ถ้าออกจากรัศมีจะหลุดและไม่สามารถได้อีกจนกว่าจะร่ายอีกครั้ง มีระยะเวลา2นาทีในการใช้งาน


เมื่อร่างกายทุเลาลงจากผลของสเตตัจผมก็สั่งให้ทุกตัวโจมตีอย่างเป็นระบบ

หลัง จากสเตตัสเพิ่มขึ้นกระน่ำฟันกอดรัดเตะต่อยก็เกิดรอยแตกหัก"ฉัวะ"ตัวหนึ่งฟัน เข้าที่หน้าจนเลือดไหลออกมาแต่ถูกจับได้แล้วถูกบีบแตกค่ามือ ผลของการคืนชีพหมดแล้วไม่อาจกลับมาได้อีก อีกครั้งผลของเวททำให้ไหลมีรอยช้ำ สี่ห้าตัวเข้าไปพร้อมกันแล้วหยุดแขนที่ถือดาบอีกชุดโจมตีที่เท้าและต้นขา "ตึงงงงง!" ก็ถูกเท้าอีกข้างกระทีบเต็มๆเศษฝุ่นคละคลุ้งพื้นที่มันเหยียบมีขนาดใหญ่รอย เลือดกับความเจ็บปวดที่อก มันสะบัดสเกลตัลที่ล็อคแขน แล้วยกแขนจะเวี่ยงดาบ โดยเข้าไปทุกตัวกระเด็นออกจากระยะหมดแน่ สเกลตัล10ตัวยืนระยะเวี่ยงของมัน "ฉัวะ"              "เปรี๊ยะ " แขนขวาและซี่โครงเกิดเสี่ยง รับการโจมตีเอาไว้ได้แต่แขนทั้งหมดแตกนี้หายไป7ตัวพวกมันล้มลง หนึ่งตัวเข้าไปข้างหน้าตรงๆด้วยมือเปล่า "โพละ" ถูกสันดาบตีเข้าที่หัวแล้วกระเด็นไปตามแรงล้มลงไป เลือดที่หัวผมประชูดนิดหน่อยแล้วใหลออกมา การสั่งงานเริ่มบกพร้องแล้ว

เหลือเวลา 40 วิ ผมวิ่งออกไป สเกลตัลเหลือแค่5ตัว หนึ่งตัวโจมตีมันเห็นจึงตั้งท่าแค่หลอกแล้วมุดไปใต้เท้า

37วิ สองตัวเข้าไปตัวใช้ตัวดึงมือที่ดาบของมันลงมาให้ต่ำเผยให้เห็นรอยขนาดเล็กที่ข้อมือมันอีกตัวเข้ามาใช้ดาบแทงที่ข้อมือสุดแรง

"ฉึกกก!"เข้าไม่ลึกแต่ก็ใช้เท้ายันเข้าไปให้สุด

"เปรี๊ยะ"ตัว ที่อยู่ใต้ใช้ดาบแทงขาแต่มันหัก เศษที่เหลือหล่นลงพื้นมันทิ้งดาบที่อยู่ในมือไปแล้วเศษดาบที่ยังคมขึ้นมาแทง ที่เดิมแต่ไม่เข้า เห็นแล้วดั้งนั้น "ก็แทงต่อไปดึงๆๆๆ" ความรู้สึกชาที่แขนสองข้างส่งมาถึง

"ฉึก"เศษดาบเข้าไปปักจนลึกพอแล้วจึงบิดเศษดาบสุดแรง

"ตู้มมม!"ที่อยู่ใต้เท้าบอสถูกกระทีบหายไป พร้อมกับใช้มือตบสองตัวที่อยู่ติดมือ แขนกับหลังเลือดไหลออกอย่างแรง ผมเซแล้วล้มลงไป

 "อ่าา"
ชา จนไม่รู้สึกอะไรแล้วค่มตาแทบไม่ไหวแล้วหลับมันซ้ะเดียวนี้เลยม้ายย ใครก็ได้ช่วยผมหน่อย ประมาณว่าตื่นขึ้นมาบอสก็ถูกจักการโดยคนลึกลับที่โผล่มาช่วย เวลาที่จะโผล่มาช่วยมีเยอะแยอะแต่ดันมาตอนท้ายเนี่ยน่ะ เฮ้ออ จัดการให้เสร็จเองดีกว่า

"อ็ากกกกกก"ผมค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินไปอย่างช้าๆ

14วิ บอสมองไปรอบๆมีสเกลตันลุกขึ้นมามันจึงมาทางผม

13วิ ผมเดินเข้าไปอย่างช้ามันเห็นว่าช้ามั้งมันก็เดินมาทางผมเหมือนกัน

12วิ ห่างแค่2เมตร ตอนนี้ได้จังหวะแล้ว สเกลตันที่หมอบกับซากกระดูกลุกขึ้นมา

11วิ สายไปแล้วหนึ่งในนั้นใช้มืดแทงเข้าข้อมือที่ถือดาบ แล้วบิดดาบเล่มที่อยู่ก่อนแล้วมันเข้าอ่อนลงถึงพื้น

ดาบสีดำตกดังตุบ แล้วสเกลตันก็เวี่ยงดาบนั้นมาทางผม

ผมยิบดาบโหญ่กว่าตัวแล้วแทงเข้าไปที่หน้าอก

"ฉัวะ!"
ยังไม่สุดดันเข้าโดยไม่สนกำปั้นที่ชูขึ้น

แล้วก็มีสเกลตันทั้ง2ตัวเข้าไปดันหลังของผม

"ฉึก! ฉัวะ!" ดาบแทงทะลุออกไปโด้นบอสที่อยู่ด้านหลัง

เลือกสีแดงไหลนองไปทั่ว ไอคอนสีแดงหายไป

คุณจะทำยังไงเมื่อถูกส่งไปต่างโลก?
มีสกิลโกงๆติดตัว? สร้างฮาเร็มสาวมอน? ยังมีอีกเยอะที่ปล่าวมา
สร้าง ประเทศขึ้น นั่นคือสิ่งที่ผมจะทำ หลังลืมตาตื่น ต้อกับบอสตัวแรก การผจญภัยครั้งแรก ผมไม่รู้ว่าจะมีอะไรอยู่ข้างหน้าบ้าง ต้องเจอกับอะไร ต้องสูญเสียใครไปอีก

หฆอกจางหายเถาวัลค่อยๆสลายตัว แสงส่องออกมาจากเมฆมืดทึบ กระทบทั่วทั้งป่า

ใช้เวลาไม่นานก็พ้นจากป่าผมสั่งให้สเกลตันที่รออยู่มาพยุงตัวไป หน้ากากหลุดออก ผมทิ้งตัวลงบนข้าวของ

รุ่งอรุณใหม่กำลังมา ไม่รู้ที่สุดของตอนจบเป็นอย่างไง แต่มันก็คือเรื่องราวของผม