Love Roommate ความรู้สึกแปลกๆที่เรียกว่ารัก

    สวัสดี คนมีความรักมักเพ้อ เช้า สาย เที่ยง บ่าย บ่ายแก่ๆ เย็น พระอาทิตย์ตก มืด ค่ำ 5555 ทุกเวลาเลยก็ว่าได้ เพ้อจนเพื่อนถามว่ามึงเป็นบ้าอะไรเนี่ย!!?

ก็ไม่ได้เป็นบ้า แค่เป็นคนที่รักเธอหมดใจเทไปหมดตัวที่เพ้อขนาดนี้เพราะว่าเราถูกเชิญเข้าไลน์กลุ่มของชมรมหนะแต่ในไลน์ทุกคนก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน 18+ 25+ 30+ ไปเลยละกันติดเรท จริงๆ ไม่ใช่ฟังไม่ได้นะ ไม่ได้โลกสวยขนาดนั้น โถ่ววว อายุ20แล้วนาจา ถึงหน้าจะแบ๊วแต่เรื่องแอ๊วเด็กพี่ก็เซียน อร๊ายยยย ในกลุ่มมีเเต่คนพูดเรื่องอย่างนั้น และประเด็นสำคัญอยุ่ที่พี่บีช นางมาตอบเด็กว่า พี่ของขาดรุ่นเราใครเด็ดๆบ้างเสนอตัวมาเลย นี่อ่านแล้วแบบสลดใจอ่ะ พี่เขาคงชอบผู้ชายหละมั้ๆ แต่นี่ก็ยังไม่ได้ถอดใจนะ ลองค้นหาชื่อเขาในเฟสดู ก็อยากรู้จักอ่ะอยากส่องด้วย  แล้วก็เจอจร้าาา รอไรหละ แอตไปเลยข่า ไม่รู้อะไรเลย ด้วยความว้าวุ่นใจ ผ่านไป1 ชั่วโมง เขาก็รับเเอตและข้อความก็เด้งขึ้นมาว่ารับเเล้วนะ นี่รีบกดเข้าไปส่องทันที หน้าฟีคมีเเต่ข้อความ18+ มีรูปผู้ชายกล้ามโตๆเยอะเลย พร้อมกับคอมเม้นเเรงๆจากบันดาเพื่อนของนางบอกว่านางคงคันมากสินะงี้ เเต่ละเม้นทำฉันเเทบถอดใจและเปิดเข้าไปดูภาพในอัลบั้ม รูปเยอะเหมือนกัน ถ่ายกับผู้ชายหลายคนเลยหละเเต่ดูคนนึงมันมีความพิเศษอยุ่  รูปดูหวานแว๋วกันมากจร้า พร้อมกับเเคปชั่นทะลึ่งๆ บอกว่า''ขอจับจู๋หน่อยเธอพูดบ่อยๆระวังไม่ได้นอน''  เป็นเเคปชั่นที่เธอถูกแท็กมาจากผู้ชายในภาพ ซึ่งฉันก็คุ้นๆหน้าผู้ชายคนนี้มาก แต่ก็ไม่ได้ติดใจจะสงใสไปส่องอะไรเพราะมัวดูแต่รูปเก่าๆของนาง ก็ไม่เก่ามากประมาน 1-2, ปี ผู้หญิงผมยาว ใสๆใส่แว่นน่ารัก ชุดกระโปรงที่เธอใส่ดูเข้ากับเธอมาก จนฉันสงสัยว่า มันเปลี่ยนมาเป็นคน ปัจจุบันนี้ได้ยังไง  ผมไถเปิดข้าง แว่นที่เปลี่ยนขาเป็นกลอบสีดำเข้ม ต่างจากอันเก่าที่เป็นสีชมพูสดใส รูปในวันเก่าดูเธอจะเป็นสาวน้อยอารมณ์ดี ทุกรูปที่เพื่อนเเท็กมาดูเธอมีความสุขยิ้มได้กว้างกว่าทุกคน แต่รูปที่ค่อยๆพัฒนามาเรื่อยๆช่วยปีที่ผ่านมา เป็นคนละคนดูขรึมเท่ห์ เยือกเย็นแต่แววตาเจ้า เสน่ห์ใต้เเว่นสีดำก็ยังคงน่าค้นหาไม่เปลี่ยน รูปแล้วรูปเล่าที่ฉันเลื่อนผ่าน บางรูปก็กดเซฟ ก็นางน่ารักอ่ะ ขอเซฟรูปซักนิดคงไม่เป็นไร จะเก็บไว้ดูก่อนนอนหนะ นี่ไม่ได้โรคจิตนะ ไม่ได้บ้าเลยจริงๆ ...ไหนมีใครเชื่อฉันบ้าง 55555555 #อาการหนักมากมึง

 จากการส่องเฟสของพี่บีชทำให้ฉันรู้ว่า  เขาเป็นเเฟนกับผู้ชายคนนึง ซึ่งก็คงเป็นคนในชมรมนี่เเหละแต่ฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าในชมรมนะ เอ๊ะ เป็นไครวะคือมีรูปเยอะมาก ไลด์เยอะด้วยยอดนี่สูงเชียวน่าจะดัง ประมานึงหละ แต่เขาเลิกกันเเล้ว ในเฟสมีข้อความข้อโทษจากผู้ชายคนนี้ หลายอัน และดูเหมือนเรื่องจะผ่านไปนานจนนางเปลี่ยนตัวเองเป็นคนละคน  เออ เลิกแล้วก็ดีเข้าทางฉันหละ  อิ้อิ้อิ้,,^๏๏^#มีความยิ้มร้าย  ....

       ต่อมาไม่กี่วันมีเพื่อนฉันคนนึงชื่อ นิกกี้  เป็นผู้ชายในฝันของหลายคนเลยหละ ซึ่งฉันก็แอบเป็นหนึ่งในนั้นเราคุยกันมาตั้งแต่ช่วงซัมเมอร์ ก็อยุ่ห้องเดียวกันแต่คนละกลุ่ม เขาเป็นะนดีเเละเรียนเก่งมากจนฉันเนี่ยหลงปลื้มเขามากๆเลยหละ ตอนเเรกๆเขามาคุยก็เหมือนจะจีบฉันเลย นี่ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะแต่เขาแอตเฟสมาก่อน คุยกันสนุกเลยหละถามเรื่องเรียนนู่นนี่นั่นกันตลอดและช่วงที่ไม่ช่วยได้เจอพี่บีชแต่เจอนิกกี้ทุกวันในห้องเรียนก็ทำฉัันหวั่นไหวเอามากๆเลย จนมาถึงวันนี้ ที่นิกกี้โทรมาถามว่าฉันอยุ่ไหน ฉันตอบไปว่า กำลังจะไปห้อวชมรม นิกก็รีบตอบฉันว่าขอไปด้วยคนได้ไหม เราอยากอยูาชมรมเดียวกับเธอด้วย เราร้องเพลงได้นะ ^0^- เขาทำน้ำเสียงตื่นเต้นปน อ้อนวอนให้ฉันเห็นใจและพาเขามาห้องชมรมด้วย ณ เวลานั้นที่รอเขาตรงป้ายรถในมอ ใจที่ไม่อยู่กับตัวเลย เขาคิดอะไรกับเรารึป่าววะทำไมถึงมาทักแบบนี้เเถมโทรมาอีก ฉันยิ่งปลื้มๆเขาอยุ่ด้วยสิ ทำไมใจมันโลเลแบบนี้หล้าาท่องไว้ พี่บีช ๆพี่บีชไงคนที่ฉันตามหา ใจจ๋าได้โปรดอย่าไปใจอ่อนให้ใครในตอนนี้ได้ไหม  สุดท้ายเขาก็เดินเข้ามาหาฉันเเล้วบอกให้ฉันพาไปเข้าชมรมด้วย   เฮ้ออเอาวะ ได้อยู่ใกล้ๆนายนี่ก็รู้สึกดีมากๆเหมือนกัน และทันที่ที่ฉันแนะนำนิกให้กับเพื่อนๆพี่ๆ ในชมรมได้รู้จัก ก็มีเสียงแซว อย่างมากมายจากืุกคนว่าฉัน พาแฟนมาเข้าชมรมด้วยหลอ แต่ฉันก็บอกว่าเพื่อนเป็นเพื่อนที่คณะจริงๆ แต่นายนิกกี้สิทำเสียเรื่องตรงที่พี่บีชถามว่า สุดหล่อมาเข้าชมรมนี้ทำไม นายนั่นดันตอบว่า เห็นอิ๋งอยู่ชมรมนี้ก็เลยอยากเข้ามาอยู่ด้วย  วรั๊ยยยย หน้าฉันตอนนี้ร้อนไปหมดแล้วด้วยเสียงแซวอย่างสุดพลังจากทุกๆคนในห้อง แต่พี่บีชดูไม่สนใจอะไรเลยนะ นอกจากนายนิกกี้ พี่เเกเข้ามาถามนู่นถามนี่และให้นิกทดลองร้องเพลงดู แล้วพี่เขาก็พานิกเข้าไปอยู่ในพาสเทนเนอร์   แลทุกคนก็ทำความรู้จักกับนิกจนลืมฉันไปเลย ใช่ซี๊ ชะนีน้อยๆนางนึง อย่างฉันไม่สำคัญเท่าเดือนคณะอย่างนิกกี้หรอก นี่ฉันไม่ได้น้อยใจนะไม่เร๊ยยยย จริงๆ!!*^* 

หลังจากวันนั้นพวกเราทุกคนดูจะสนิทกันมากขึ้น ฉันกับนิกก็สนิทมากขึ้นเพราะเรียนด้วยกันทุกวัน ฉันไม่คิดจะบอกหรอกว่าฉันปลื้มเขาเหมือนกัน เหตุการณ์ทุกๆวันที่อยุ่ด้วยกันก็ทำให้ฉันเขิลนะ แต่ยังไงพี่บีชคือ1 เดียวในใจเลยตอนนี้ คนอื่นต่อคิวไปนะรอฉันอกหักจริงๆแล้วจะกลับมาซบอกนะ5555555+ ในชมรมนี้คงมีเเค่ฉันและ ปิงปิงที่พักอยู่หอใกลจากคนอื่น  เราเลยสนิทกัน เพราะเดินกลับ หอด้วยกันทุกวัน ปิงยังคงรีบเช่นเคยอย่างทุกวัน   นาย มีนัดตลอดเลยหลอ ?... ฉันเอ่ยปากถามปิงที่เดินนำอยู่ข้างหน้า หมอนั่นหันมาแล้วตอบว่า ใช่ นัดกับเพื่อนในเกมอ่ะ วันนี้ถ้ากลับไปไม่ทันมันตัดเพื่อนกับฉันแน่ๆ  ปิงกล่าวก่อนจะเดินริ่วๆไปข้างหน้าโดยไม่ได้รอฉันเลย ฉันได้แต่คิดในใจ ว่ามันเล่นเกมหรือทำธุรกิจพันล้านกันแน่ อะไรจะจริงจัง ถึงขั้นตัดพี่ตัดเพื่อนกันได้วะ  หลายวันผ่านไป ปิงก็ยังคงรีบเเบบเดิมเช่นเคย และมีฉันที่ กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามอยู่  วันนี้เราเลิกซ้อมดึกมากจริงๆ 4 ทุ่มเเล้วหละ ฉันหิว และเหนื่อยมากๆ เลย ปิงก็มัวเเต่เดินคุยโทรศัพท์บอกว่ากำลังรีบอยุ่ให้รอก่อน ส่วนฉันกำลังคิดว่าจะชวนหมอนั่นกินข้าวแหละ ก็ฉันไม่ชอบที่จะต้องกินข้าวคนเดียวอ่าาาก็เลยอยากชวนมันกินข้าวด้วย  ฉันจึงเรียกปิงแบบอ้อนๆว่า  ปิงกินข้าวกัน เค้าหิวมากกกนะนะพยาธิเค้าร้องไห้เเล้วปิงเห็นใจข้าด้วยยยย อ้อนวอนหนักมาก ปิงหันมาทำหน้าดุ แล้วบอกว่า เรารีบอ่ะอิ๋งก็น่าจะรู้ ฉันเป็นอ่ะไรไม่รู้ สะบัดสะบิ้งทิ้งท้ายเดินริ่วไปเลย งอนโว๊ยย นี่ก็เพื่อนนะ ไม่เห็นหัวกันบ้างหรอ ชวนกินข้าวก็ไม่กินด้วยอ่ะ   ในขณะที่ฉันโกรธจน เดินจะพ้นบันใดสะพานลอย มืออุ่นก็คว้าเข้าที่ข้อมือ ของฉัน   อิ๋งงอลเค้าหลอ ไปกินข้สวกันก็ได้เนอะ เดี๋ยวขอโทรบอกเพื่อนก่อน นิ่งเงียบ เฝ้ามอง ผู้ชายตรงหน้าที่ดูจะอ่อนหวานกับฉันมากกว่าคนอื่นเป็นพิเศษ เนื่องจากปิงเป็นเด็กนิเทศ ก็จะเป็นคนเฮฮาบ้าๆพลังเเละเป็นสายโหดเวลาเล่นเกมหรือแกล้งเพื่อนๆ แต่ปิงดู น่ารักเสมอเมื่ออยู่ใกล้ๆฉัน  เขาจูงมือฉันเดินมาเรื่อยๆโดยที่ฉันไม่พูดอะไร ก็คนมันงอนอยุ่อ่ะ ทีตอนขอหละไม่ยอมมาด้วยอีตาบ้านี่!!  เขาโทรหาเพื่อนหลายทีเเต่เหมือนเพื่อนจะไม่รับสายเลย เราก็มาถึงร้านอสหารตามสั่ง นั่งกินกันเพียงไม่นาน เขาชวนคุยตลอด จนฉันลืมไปแล้วว่าโกรธกันอยู่นะ พอกินข้าวเสร็จ ปิงก็ยกมือโยกหัวเเละบ๊ายบายฉันตามปกติแต่มันกับบอกว่าวันนี้ให้เดินไปส่งหน้าห้องไหม ....ฉัน ได้สติ และกลัวเขาขึ้นมาเลย แหมะฉันก็ผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนนึงนะ เพื่อนผู้ชายที่รู้จักกันไม่นานจะไปส่งที่ห้อง มันหมายคงามว่าอะไรหละ โอ๊ยยยย ร้อนรุ่มกลุ้มใจฉันรีบ ปฏิเสธทันทีบอกว่า ให้นายรีบไปเล่นเกมเถอะ ปิงหัวเราะแล้วบอกว่า ไม่ทันแล้วป่านนี้เพื่อนเลิกคบไปแล้วหละ วันนี้นัดสำคัญซะด้วย ฉันก็รู้สึกผิดเบาๆขึ้นมาเลยที่อาจจะทำให้เขาเสียเพื่อน ฉนจับมือเขาข้างนึงเเละอ้อนเเบบลูกแมวโดยการเอามือมาถูแก้มบอกว่าขอบคุณนะที่อุส่ากินข้าวเป็นเพื่อน หมอนั่นยิ้มในแววตาเซ็กซี่ ใต้ตามีไฝเล็กที่ทำให้ดูหวานเย้มมาให้ฉันก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอดเเล้วบอกว่าไม่เป็นไรชั่งมันเนอะ อิ๋งเดินกลับดีดีหละดึกเเล้ว น่าเป็นห่วง ..... นั่นเป็นกอดแรกเลยที่ทำให้ตัวฉันสับสน เพราะใจมันสั่นอีกแล้วหละสิ !!!บ้าเถอะนี่เพื่อนนะ   แต่หลังจากวันนั้น ฉันและปิงก็รอเดินกลับด้วยกันตลอดแม้วันที่ไม่มีซ้อม  เราบ๊ายบายกอดและแยกย้ายกันกลับหอแบบนี้ทุกวัน จนฉันก็เริ่มชิน ปิงดูเป็นคนใส่ใจห่วงใย สารทุกข์ของฉัน เวลาที่ซ้อมเเล้วฉันร้องไม่ได้ พี่บีชจะคอยดุ และด่าฉันตลอด จนความรู้สึกนี่ทั้งเฟลทั้งดาวน์ลงไปมากเลยหละ มีเเต่ปิงนี่หละที่คอยมาสอนคอยมาถามตลอด วันนี้ก็เช่นกัน เริ่มมีความรู้สึกเจ็บคอ เหมือนกำลังจะไม่สบายเลย ฉันรีบอาบน้ำและกำลังจะเข้านอน แต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้น...  ปิงปิงgoodFriends ... โทรมาหวะ ฉันงงๆที่พึ่งแยกกันมะกี้แต่หมอนั่นก็โทรมาสงสัยต้องมีเรื่องอะไรแน่่ๆ ฉันรับสายและก็ได้ยินเสียงที่จริงจังมาก อิ๋งๆ เราขอไปนอนด้วยได้ไหม เราทะเลาะกับเมทอ่ะวันนี้เรากลับมาไม่ทัน เข้าเกมมันก็ไม่เปิดประตูให้เราอ่ะ มันล๊อคข้างใน เราไม่มีที่นอนอ่ะ เราเคราะประตูมา 35 นาทีเเล้ว ขอไปอยู่ด้วยได้ไหม เขาร่ายยาวมากจนฉันรูสึกถึงความเดือดร้อนของเขาจริงๆ ก็เห็นใจแหละแต่ฉันเป็น ผู้หญิงนะเว้ยยย  =0=''  จะให้มาง่ายๆได้ไง ...!!! ฉันจึงถามปิงไปว่า เพื่อนนายหละ โทรหาเพื่อนนายยัง ปิงก็บอกว่าโทรแล้ว โทรหา ออโรแล้วแต่มันไม่รับเลยสงสัยจะหลับแล้ว ฉันยิ่งฟังน้ำเสียงเขาฉันก็ยิ่งอ่อนใจ  555555++  ใจอ่อนให้บอกให้เขามาเดี๋ยวจะไปเปิดประตูให้  สุดท้ายความใจอ่อนก็พาฉันลงมาเปิดประตูให้ปิง หน้าเขาไม่โอเคเลย เหมือนกำลังโกรธ ใครอยุ่ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้น  ก็เปิดประตูห้อง เขาเข้ามาทิ้งตัวบนเตียงกว้างที่เต็มไปด้วยหมอนเเละตุ๊กตาดุ๊กดิ๊ก ของฉัน ฉันก็มองเขาและบอกให้เขาไปอาบน้ำซะ ข้าวของชุดนอนไปหาเอาเอง เขาก็ไปอย่างว่าง่ายไม่นานเขาก็ออกมาด้วยชุดนอนเป็นเสื้อตัวยาวลายหมีเหมือนของฉันเป๊ะเเค่คนละสี เขาดูไม่ได้เคาะเขิลเลยที่จะใส่ชุดนอนกระโปรงสีหวานฉันมองเขาและหัวเราะดังลั่นเเต่มันก็เหมาะกับหน้าหวานๆเซ็กซี่ของเขานะ=0=

 ไหนอาการเป็นไงบอกหมอสิ๊ปิง?...ฉันถามติดตลกไป

 ปิงเงิยหน้าจากกระจกแล้วตอบฉันว่าเหมือนจะได้ย้ายหอหวะอิ๋ง .. แล้วทำหน้าสลดลง ฉันจึงเดินไปตบบ่าเขาข้างหลังบอกว่า ย้ายก็ย้ายสิสะพานลอยก็ว่างนะ 555555 เท่านั้นเเหละ ผู้ชายที่สูงกว่าฉันเล็กน้อยยืนขึ้นทำหน้าดุและพุ่งเอามือเข้ามาทำท่่าจะบีบคอฉันให้ตายด้วยความหมั่นเขี้ยว แต่สีหน้าเขาดุดันจริงๆจนฉันกลัวเดินถอยหลังหนีเเละล้มลงบนที่นอนด้วยกัน#ปร๊าสสสสสสสนึกว่าละครหลังข่าวน้ำเน่าเข้าได้เข้าเข็มจริงๆ!๚  เราอยู่ใกล้กันมากจนฉันใจสั่นหายใจหายคอไม่ออกเลย ให้เดาคือหน้าคงเเดงมากแช้วตอนนี้ เขิลเว้ยยอยู่ใกช้กับผู้ชายน่ารักขนาดนี้ถึงจะเบี้ยนก็ทนไม่ได้หรอกนะ!!!

 เขาปลอยมือจากคอฉันที่แกล้งบีบอยู่พลิกไปนอนเท้าเเขนเเล้วมองหน้าฉัน ก่อนจะหัวเราะดังลั่นห้องแบบสะใจ5555555+ เสียงรัวๆดังไม่หยุดจากลำตอของคนหน้าหวาน ฉันหันไปมองด้วยความเขิลเเละงงกับหมอนี่จริงๆ 

หัวเราะบ้าไรวะ เล่นอะไรไม่รู้เรื่องฉันโมโหกลบเกลื่อน ซึ่งเขาน่าจะดูออก   เขาหยุดหัวเราะและฉันคงยังไม่หายหน้าแดงเขาก็พูดขึ้นว่า อิ๋งๆ หยุดเขิลเค้าได้ละ อยากฟังเรื่องที่เค้าจะบอกป่ะ  ... ใจเต้น ระส่ำระสายเลยหละ พอได้ยินเขาพูดแบบนั้น  ถ้าคิดในแง่+เค้าคงกำลังจะเล่าอะไรให้ฟัง ถ้าคิดในเเง่เข้าข้างตัวเองหลงตัวเองหน่อย ก็กำลังคิดว่าปิงกำลังจะขอมีอะไรกับเรามั้ง ดูสภาพชุดและสถานที่ด้วยมันน่าคิดไหมหละ ๚๚*0* นี่เป็นชะนีไม่ได้มโนนะจริ๊งๆ อะไร ฉันทำหร้าเชิดๆกล้าๆกลัวๆถามไปถ่อนจะดึงผ้าห่มมาถึงคอ   อิ๋งๆ ขอบคุณนะที่วันนี้ให้เราอยู่ด้วย เรากำลังแน่จริง เราทะเลาะและเลิกกับแฟนมะกี้ มันไม่ชอบที่เรา กลับห้องช้ามันไม่ชอบที่เราอยู่กับเพื่อนๆอยุ่กับอิ๋งมันไม่ได้หึงเเต่มันไม่ชอบที่เราอยุ่กับชมรมจนมาเล่นเกมกับมันไม่ทัน ดูไม่มีเหตุผลเลยเนอะ แต่ก็เลิกกันเเล้ว  .... นี่ฟังแล้วงง กูงงข่าาเหตุผลเเค่เนี๊ย!!และทะเลาอะกันมะเกี๊ยแป๊บเดียวเอง30 กว่านาที มึงเลิกกันง่ายขนาดนี้เลยหลอวะ งงงวยงงมาก คือแบบพูดไม่ถูกอ่ะ แล้วก็มาหาเรานี่นะ มาหาแก้ขัดรึไงหรือไม่มีที่ไปจริงๆ นี่ก็ถามไปตรงๆ และคำตอบที่ได้ก็คือหม่มีที่ไปจริงๆ บรรยากาศเริ่มเงียบจร้า ปิงดูเศร้าไปเลย ไหนใครทิ้งนายหื้มมมม ฉันขยับตัวเข้าไปกอดและลูบหัวเขาไว้ซบตกไหล่ฉัน  เขาดูเศร้าๆเหมือนจะร้องไห้เลยฉันก็เลยพูดไปว่า ไหนขอดูหน้าคนที่ทิ้งเพื่อนเราหน่อยสิ๊ว่าหน้าแมร่งโง่ขนาดไหน อย่าให้เจอนะแมร่งจะตบให้หน้าหัน3ตลบเลย  ก็ยังพูดติดตลก อยากให้ปิงขำอ่ะ เขายังคงซบอยุ่ในอ้อมกอดของฉัน และยื่นโทรศัพท์ของเขามาให้ฉัน  ฉันรับมันมาจะเปิดดูหน้สหน่อนสิ๊ แล้วจอมันก็ล๊อคฉันโวยบอกให้เขาเปิดให้ดูเร็วๆเขาชูนิ้วกลางขึ้นมากะดิ๊กทำท่าทะลึ่งแต่หน้าก็ยังเศร้าอยู่นะ เอานิ้วแปะบนปุ่มหน้าจอ รูปภาพพักหน้าจอก็เด้งขึ้นมา วรั๊ยยยยยยยยย!๚๚=0=  อีผีๆอีผี ภาพที่เห็นทำฉันช็อคมาก มันช็อคสุดๆ ไอที่ได้มโนไว้ก่อนหน้านี้พังไม่เป็นท่า ห่าเอ้ยยยยย มันหักมุมมากกกก+0+- ถ้าเกิดรักมันขึ้นมาจริงๆชะนีคนนี้คงต้องน้ำตาตก ดีนะที่ยกใจให้พี่บีชไปแล้ว !๚!๚๚๚  อีปิง เอดอกกกกใจร้ายกับชะนีน้อยมาก*0*ภาพที่เห็น คือภาพของผู้ชายสองคนนอนกอดกันและจุ๊ฟหน้าผากโดยผู้ชายที่ดูตัวใหญ่กว่า... ใช่เลยชัดเลยอีนี่เคะชัดๆ  ควีนเวอร์อีผีๆหลอกกุมาเป็นเดือนเลยสินะ เอดอกเอ้ยยยทุกคำด่าหลุดรัวออกจากปากสาวหน้าแบ๊วอย่างฉันใบหน้าปิงดููไม่สลดกับคำด่าเหล่านั้นเลยกลับยิ้มและหัวเราะก่อนจะพุ่งเข้ามากอดเอาหน้าซุกกับอกฉันเเละส่ายไปมาแบบหานมกินอ่ะ แต่จริงๆเหมือนเช็ดน้ำตามากกว่า เสียงหัวเราะเงียบลงและเขาก็พูดเบาๆขึ้นว่าขอโทษนะที่ไม่ได้บอก ฉันกอดเขาไว้แน่นและบอกว่าไม่เป็นไรแก .... หลังจากนั้น สรรพนามเปลี่ยนไป จาก นาย หมอนั่น  มึง เปลี่ยนเป็น เข้ากับ แก ไม่ก็เรียกปิงว่า เธอๆงี้ เปลี่ยนเร็วมากจร้าเพื่อนสาวหยะ กุนึกว่าจิ้งจก เปลี่ยนสีเร็วสุด!!!! =0= 

คืนนั้นฉันก็กอดปิงไว้และนอนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้  ... 

 และเรื่องคืนนั้นก็ถูกเล่าให้ออโรฟังเพียงคนเดียว มันตลกไหมหละ เกือบจะ เกือบหลงรักเกย์เกือบนึกว่าเกย์จะปล้ำฉัน เกือบติดว่าผู้ชายหน้าหวานคนนี้จะมาอ่อย โอ๊ยยยยยย ชีวิตชะนีน้อยน่าสงสารจริงๆ !!!

 ตอน3 เรื่องราว ระทึกหัวใจมากกกก  เชื่อเลยว่าสาวๆหลายคนอาจจะเคยเกือบหลงรักเกย์มาแล้วแน่ๆ ... ไม่เป็นไรน้า มีความโป๊ะ 55555+  ฝากเม้นฝากเเชร์ด้วยจร้า เรื่องราวความรักต่อจากนี้ไม่ง่ายซะแล้ว =0=