วุ่นรัก TJ sole

"เอา หน่าพี่! ยังไงสองคนนั้นก็เลิกกันแล้วไอแทยองก็บอกว่ามันไม่ทำอะไรฮานึลหรอก เลิกเดินไปเดินมาแล้วมานอนกับผมได้แล้ววว!!!" ปาร์คจินดึงแขนร่างสูงให้หยุดเดิน

 

ฟึบ/ เตียงยุบไปตามน้ำหนักตัวของชายหนุ่มที่ยอมนั่งลงบนเตียง เทียร์สมองหน้าน้องรักแล้วถอนหายใจ

"ทำไมนายถึงได้สบายใจนักนะ? นายเชื่อที่ไอแทยองพูดจริงๆหรอว่ามันจะไม่ทำอะไรฮานึล จินก็รู้ว่ามันลอบจัดจะตาย!"

 

"ใช่! ผมเชื่อที่มันพูด! ผมเชื่อใจคนในวงนี่ผิดหรอ-?- พี่เป็นถึงลีดเดอร์วงแต่ไม่เชื่อใจเมมเบอร์เลยหรอ?"

 

"ไม่ต้องทำมาเล่นลิ้นเลยไอตัวแสบ!" ว่าพลางทิ้งตัวนอนลงบนตักของจิน

 

"เพราะงี้สินะ...นายถึงไม่กลัวที่จะนอนกับพี่"

 

"ห้ะ?" จินก้มหน้ามองคนที่นอนหนุนตักงงๆ

 

"เพราะว่านายเชื่อใจพี่เหมือนกับที่เชื่อใจเมมเบอร์คนอื่นสินะ"

 

"แน่นอนอยู่แล้ว!"  ตอบสั้นๆพลางใช้มือเล็กปัดหน้าม้าของเทียร์สเล่น

 

"รู้ทั้งรู้ว่าพี่ชอบแกแต่ก็ยังเชื่อใจพี่หรอ??" ถามพลางจับมือเล็กให้เลิกเล่นหัวเขา

 

"แล้วพี่จะให้ผมกลัวพี่หรอ? พี่ไม่ได้เป็นมอนสเตอร์หรือต่างดาวซักหน่อย^^"

 

"ใช่ นายไม่กลัวว่าชั้นจะทำอะไรนายหรอ?"  ถามพลางลอบยิ้ม

 

"ไม่กลัวอ่ะ!" ตอบพลางเบะปากใส่

 

"แน่ใจว่าไม่กลัว?"  ว่าพลางเลื่อนมือที่กุมมือเล็กอยู่มาใกล้ปากตัวเองก่อนที่จะงับนิ้วเล็กเบาๆ

 

"ม่ายยกลัววคนขี้แยอย่างพี่หรอกกก!!" ตอบยานคางพลางเบะปากให้อีกรอบ คราวนี้เทียร์สไม่ถามอะไรต่อแต่เลิกงับเบาๆมากัดแทน

 

"โอ้ยย!! จะกินนิ้วผมเลยรึไงเนี่ย!!" จินโอดร้องรีบดึงมือหนี

 

"ใช่ ...ไม่ใช่แค่นิ้วด้วยที่จะกิน! "/พรึ่บบ ร่างสูงดันร่างเล็กของจินแรงจนหงายหลังลงไปนอนแผ่บนเตียงโดยที่เขาคร่อมจินเอาไว้

 

"นายวางใจผิดคนแล้วปาร์คจิน"

 

"พ พี่เทียร์สจะทำไร? ลุกเลยไม่ต้องมาแกล้งเลย!!"

 

"จะทำให้เห็นไงว่าคนขี้แยคนนี้ไม่ได้มีดีแค่ร้องไห้อย่างเดียว-O-"

 

"พี่จะทำไรอ่ะ!!!  เห้ยยเอามือออกไปนะะะ!!!!"

 

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

"เฮ้ย ยย นอนไม่หลับทีไรหิวทุกทีเลย เมื่อไหร่จะเลิกนิสัยนี้ซักทีนะ"-*- ผมเดินถอนหายใจตรงไปเปิดตู้เย็นหาอะไรกิน ด้วยความที่ดึกมากแล้วผมเลยพยายามเดินให้เบาที่สุดและไม่ได้เปิดไฟทางเดิน เพราะกลัวเสียงจะไปรบกวนเมมเบอร์คนอื่น

 

"อ่า ดีนะที่เมื่อเย็นซื้อโยเกริตย์มาด้วย^^" พูดคนเดียวแล้วยืนตักกินมืดๆตรงนั้นแหละ จะว่าไปกินช้าไม่ได้สิฮานึลรอผมอยู่นี่ฮี่ๆ แอบยิ้มอยู่คนเดียวในมุมมืดแบบนี้รู้สึกเหมือนผมเป็นพวกโรคจิตเลยแหะ ฮ่าๆ-.,-

 

ร่างสูงตักกินคำสุดท้ายก่อนที่เดินอารมย์ดีกลับห้อง... แต่เมื่อผ่านห้องหนึ่งก็ทำเอาขาก้าวไม่ออก

 

"พ พ พี่ เทียร์"

 

ผมไม่ได้แอบฟังนะแต่มันดึกแล้วแล้วรอบๆคอนโดเราก็เงียบสงัดผมเลยได้ยินเสียงแปลกๆเล็ดลอดออกมาเบาๆ -.-??????

 

"ไหนบอกว่าไม่กลัวไง?"  หืมม? กลัวอะไร?พูดอะไรของมันวะไอเทียร์ส-.-??????

 

"พี่ฮะ... อย่า.." o.o??

 "XXX XXX XXXX"

 "XXXXX XXXXXX XXXXXXXXXX"

 "XXXXXXXX"

 "XXXXXX XXXXXXX XXXXXX"

 

"..."  O_o !!!!!!!!!!!!!!! ผมยืนสตั้นอ้าปากค้างอยู่หน้าห้องของเทียร์ส สะ? เสียงนั้นมัน??  ไม่รู้ไม่เห็นแล้วโว้ยยย!!!!กลับห้องดีกว่าา!!!!! >0<

 

 ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

   เช้าวันใหม่ เก้า ที่สนามบินอินชอน

 

"จะกลับแล้วจริงๆหรอฮะ ก็นึกว่าจะอยู่ต่อนานกว่านี้"

 

"แม่ก็บอกแล้วไงว่าแค่แวะมาหาเฉยๆ แล้วชั้นก็รู้ด้วยว่าแกไม่อยากให้แม่อยู่นานหรอก" หยิกแก้มลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของหล่อนไปมา

 

"เดินทางปลอดภัยนะคะคุณน้า^^" หญิงสาวโค้งคำนับอีกรอบ

 

"จ้ะ ว่าแต่ตอนนี้ดีกันแล้วหรือยัง?" คุณน้ายิ้มแป้นถามคำถามที่ทำเอาคนที่ได้ฟังงง

 

"นี่แม่รู้ได้ไงว่าผมกับฮานึลทะเลาะกัน??????!!!"

 

"ห้ะ! ทะเลาะกันหรอ? ว๊าา ไม่รู้สิ แม่รู้มาจากไหนกันน้าา" ลอยหน้าลอยตาแกล้งลูกชาย

 

"นี่พี่แทยองกับน้าดาร่าเป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมดหรอคะ!"

 

"เห้ย ๆๆ พี่ไม่เกี่ยวนา พี่ยังไม่รู้เลยว่าแม่พี่รู้เรื่องที่เราเลิกกัน และไอที่เราพูดเมื่อคืนกับพี่มันก็ไม่ใช่แผนพี่ด้วย เธอพูดของเธอเองนาาา!!!"

 

"ฮ่ะๆๆ แสดงว่าคืนดีกันแล้วจริงๆสินะ^^ แม่คงบินกลับออสเตรเลียได้อย่างสบายใจล้ะ" ว่าพลางลากกระเป๋าใบหรูเดินออกไป

 

"เดี๋ยววว แม่!!" แทยองรีบออกตัวไปรั้งผู้เป็นแม่ไว้ก่อนที่จะกอดลากันและยืนพูดคุยอะไรกันซักพักก่อนที่จะเดินเข้าเกสต์ไป

 :::::::::::

"เท่ากับว่าแม่พี่แทยองมาเยี่ยมรอบนี้เพื่อที่จะมาช่วยให้พี่คืนดีกับพี่ฮานึลสินะ" จีมินยืนกอดอกอยู่เงียบๆก็พูดขึ้น

 

"จีมิน นายปิดบังอะไรพี่อยู่หรือป่าว?" ปาร์คจินยื่นหน้ามาถามใกล้ๆอย่างจับผิด

 

"อ อะไรพี่ปาร์คจิน ผมป ป่าวปิดบังอะไร!"

 

"มีอะไรกันหรอ?" แทยองที่พึ่งเดินกลับมาถามขึ้น

 

"กุว่าจีมินดูมีพิรุธแปลกๆวะ!"

 

"จะว่าไป เมื่อวานนายก็พูดช่วยให้คุณน้าค้างเมื่อคืน" เทียร์สหันมาจับผิดบ้าง

 

"นี่นายเป็นสายให้แม่ชั้นเหรอ?" แทยองเริ่มเอาเรื่อง

 

"ใช่ เมื่องั้นน้าดาร่าเค้าจะรู้เรื่องที่เกิดในวงของเราด้วยได้ไง!!!"

 

"หมายความว่าไง?" เทียร์สหันไปถามแทยอง

 

"เมื่อกี้แม่ชั้นพูดถึงเรื่องที่ปาร์คจินจะออกจากวง... แม่ชั้นรู้เรื่องนี้ได้ยังไงถ้าไม่ใช่คนในวงบอก?"

 

"เห้ยย!!! ผมไม่เคยบอกแม่พี่เรื่องนี้เลยนะ! ผมบอกแค่เรื่องพี่เลิกกับพี่ฮานึลเรื่องเดียว!!!"

 

"นั้นไง สารภาพมาล้ะฮ่าๆๆ!!" ปาร์คจินหัวเราะร่า

 

"เดี๋ยวนะ ถ้าจีมินบอกแค่นั้นจริงๆ แสดงว่าต้องมีคนอื่นอีกที่เป็นสายให้น้าดาร่า?" เทียร์สปะติดปะต่อเรื่อง

 

"คนที่อยู่กับเราตลอดเวลา" จีมินเสริม

 

"คนที่รู้เรื่องในวงทุกเรื่อง รวมไปถึงความสัมพันธ์ของคนในวง" แทยองหันไปมองคนที่วิ่งถือแก้วกาแฟมาเต็มมือ

 

"อะไร มองอะไรชั้น? อ่ะนี่กาแฟที่สั่ง!" ผู้มาใหม่ยื่นกาแฟทั้งสี่แก้วให้เมมเบอร์

 

"พี่เมเนเจอร์?" ฮานึลสรุปเรื่องราวทั้งหมด

 

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 

"มี ไรแทยองโดดซ้อมนานเดี๋ยวได้โดนพี่เทียร์สซ้อมเต้นยาวยันพรุ่งนี้หรอก!" ร่างเล็กเดินตามแรงจูงที่แทยองเดินนำเขามาที่ลับตาคนในตึกซ้อม

 

"มึงควรจะไปหาสาเหตุจริงๆที่ทำให้พ่อมึงถึงสั่งให้มึงออกจากวงและตะเพิดกลับเมกานะ"

 

"ทำไม กุต้องสนใจวะว่าทำไมพ่อกุสั่งนู่นสั่งนี่ เค้าก็เป็นแบบนั้นมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วจอมเผด็จการ กุไม่ออกจากวงซะอย่างเค้าจะทำอะไรได้!" ปาร์คจินพูดอย่างสบายใจ พ่อเขาก็เป็นคนแบบนั้นเสมอแหละ

 

"แล้ว ถ้าที่เค้าสั่งเพราะมันเป็นเรื่องทางการเมืองมาเกี่ยวด้วย หรือเพราะว่าการที่มึงยังอยู่วงนี้จะทำให้มึงมีปัญหาเองเพราะเรื่องทางการ เมืองของพ่อมึงล่ะ" แทยองแสดงความเป็นห่วงเพื่อนออกมาอย่างชัดเจน

 

"หมายความว่าไง? นี่มึงไปรู้อะไรมา!?"

 

"ก็ ไม่มาก แม่กุบอกว่าจู่ๆก็มีคนจากรัฐหลายคนที่มาจากพรรคของพ่อมึงมาถอนชื่อหุ้นของ บริษัทหลายแห่งพร้อมๆกันรวมไปถึงอสังหาริมทรัพย์ที่แม่กุมีเครือข่ายที่นี่ ด้วย หลายบริษัทเกิดความวุ่นวายมากจึงต้องจัดประชุมหารือเรื่องขลาดแคลนเงินทุน มันเป็นสาเหตุที่แม่กุบินมาประชุมด่วนที่นี่ด้วยไง"

 

"มึงจะบอกว่าเรื่องนี้อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่พ่อกุสั่งให้ออกจากวง?"

 

"กุก็ไม่ได้แน่ใจหรอกเลยจะให้มึงไปสืบมาไง!"

 

"อืม เดี๋ยวจะลองไปสืบดู"

 ............

"เห้ย หายไปไหนกันหมดวะ! กุไปห้องน้ำแปปเดียวกลับมาหายหมดเลย!!!" เสียงเทียร์สโวยวายดังทั่วบริเวณทางเดิน

 

"มึง! กลับไปตอนนี้ไอเทียร์สเอาพวกเราตายแน่ ไหนๆก็ออกมาล้ะ หนีซ้อมเหอะมึง!!!" แทยองรีบพูดพลางรีบวิ่งนำออกไปโดยที่ปาร์คจินก็ตามมาติดๆ

 

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

YG คอฟฟี่ช็อป

 

"อยู่ นี่จริงๆด้วย!" ร่างเล็กที่พึ่งเข้ามาใหม่ยิ้มร่าเมื่อเห็นคนที่เขากำลังตามหาอยู่ เมื่อบาริสต้าสาวเห็นเขาก็รีบปรี่มาคว้าเขาให้เขามาหลังเคาเตอร์

 

"จีมิน มาที่นี่ทำไม!"

 

"เห้ย จำผมได้ด้วยหรอ! อะไรว๊าาผมว่าผมปลอมตัวเนียนแล้วนะTT" จีมินว่าเซ็งๆ นานๆทีจะหนีซ้อมออกมาได้เขาก็อุตส่าใส่ทั้งหมวกทั้งมาร์กปิดปาก

 

"ย๊า ชั้นเป็นเจสเตอร์แฟนคลับของพวกนายนะทำไมชั้นจะจำไม่ได้! ว่าแต่นี่มาทำไม?? วันนี้เห็นพี่เทียร์สบอกมีซ้อมเต้นนิ นี่นายโดดซ้อมอีกแล้วหรอ!"

 

"อะไรเล่าา!!! เอ้านี่!" มือเล็กยื่นซองกระดาษในมือให้

 

"อะไรอ่ะ?"

 

"ข ของขวัญ วันเกิด!"

 

"ห้ะ? ชั้นไม่ได้เกิดวันนี้นะ!"

 

"ล่วงหน้าไง รับๆไปเหอะ!!" พูดอย่างรำคาญๆพลางยัดซองกระดาษใส่มือฮานึล

 

"อ้าว จะไปแล้วหรอ? แวะมาแค่เนี๊ยะ?" หญิงสาววิ่งเหยาะๆตามหลังร่างเล็ก

 

"อือ ...มาแค่นั่นแหละ" ตอบสั้นๆและเดินออกจากร้านไป

 

หลังจากที่จีมินออกไปฮานึลเปิดดูสิ่งที่อยู่ข้างในซองทันที เธอค่อยๆหยิบของออกมาดูทีละอย่าง

 

แด่ เจสเตอร์ฮานึล TJ sole ลักกี้แฟนระดับวีวีไอพี<3

สิทธิพิเศษในการใช้บัตร:

 

รับทันทีตั๋วคอนเสริตจคัมแบ็ครอบแรกที่ญี่ปุ่น+ตั๋วบินไปกลับ+ที่พักที่เดียวกับTJ sole

 

บัตรกำนัลพิเศษสำหรับร้านเสื้อผ้าในเครือข่ายบริษัทของจีมิน

 

บัตรเมเนเจอร์ของPYJ สามารถเข้าออกตึก ได้

 

มีสิทธพาจีมินไปเที่ยวได้หนึ่งวัน !!!! <3

 

มีสิทธขออะไรก็ได้1ข้อจากจีมิน >0<

 

 ....

 ..

 .

"นี่มันของขวัญบ้าอะไรเนี่ย -.- "

 

:::::::::::::::::::::::::::::: ช่วงส่งเสริมจินตนาการให้ผู้อ่าน จากนักเขียนมือใหม่ATS

ในช่วง 4 ประโยคสนทนาของเทียร์สและปาร์คจินที่ทำให้แทยองตกใจเมื่อได้ยินนั้น นักอ่านหรือนักเขียนสามารถเติมบทสนทนาเหล่านั้นได้เอาเองตามที่ใจท่านมโน หรือจะแชร์ความคิดบทสนทนานั้นผ่านคอมเม้นของตอนนี้ให้คนอื่นฟินตามๆกันก็ได้นะ^^