Pretty ghost คุณผีที่รัก

ห้องน้ำ....

"เอาไงดีๆๆๆๆๆๆ ทำไมฉันมาอยู่ร่างของเธอล่ะเนี่ยย" ฉันดูกระวนกระวายสุดๆๆ

ต่างจากฝนที่ยืนยิ้มอยู่กับร่างที่เลือนร่าง

"ฉันก็ไม่รู้หรอก แต่ฉันขออยู่ร่างนี้สักพักได้มั้ย ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าการเป็น

'ผี'เนี่ยมันจะสนุกแค่ไหน

"แต่ว่า..." ร่างของฉันมีความลับนะ ร่างที่มีความลับจะอยู่ได้แค่ 10 ปีซึ่งก็ถือว่า

มากกว่าวิญญาณร่างอื่นๆที่จะมีร่างวิญญาณได้แค่ 3 ปีเท่านั้น ซึ่งถ้านับตามวันที่

ฉันตาย ก็เหลือเวลาอีก 2 เดือนกว่าๆเท่านั้นจึงจะครบ 10 ปี ซึ่งฉันต้องหาคนที่

จะฆ่าฉันให้เจอ ไม่งั้นก็ไม่ได้ไปสุขติ เกิดมาใหม่เป็นคนที่ไม่มีบุญ

"นะๆๆๆ พี่ก็จะได้เป็นคนแบบที่พี่อยากบ้างไง"ฉันก็อยากจะลองเป็นคนดูเหมือนกัน

แต่ถ้าเกิดว่าร่างหายไปก่อน หรือเกิดอันตรายกับร่างจะทำยังไงล่ะ....

"เอ่อ....งั้นเธอต้องดูแลตัวเองดีๆนะ"

"เย้ๆๆๆๆๆ งั้นเราไปเรียนกันเถอะนะ" ดูแลตัวเองด้วยนะฝน ร่างพี่มันอันตราย

เห้อไปเรียนดีกว่า ฉันเดินทะลุกำแพงห้องน้ำแบบที่ทำประจำแต่ว่า...

"ปังง!! โอ้ยยย"ฉันชนเข้ากับกำแพงห้องน้ำทันที โอ้ยยเจ็บบ พอฉันหันไปมองฝน

ฝนกำลังพยายามที่จะเปิดประตูแต่ก็คว้าไม่ได้เลย

"สงสัยเราคงจะต้องปรับเปรียนการใช้ชีวิตกันแล้วล่ะนะ :)"

ขณะที่ครูสอนอยู่หน้าห้อง ฝนก็นั่งอยู่ข้างๆฉันพร้อมแนะนำเพื่อนตั้งแต่หน้าห้อง

ตอนนี้ถึงผู้ชายคนที่อยู่ข้างๆฉัน ที่กำลังฟบหลับอย่างสบายใจไม่เกรงกลัวสายตาครู

"ส่วนคนนี้นะชื่อกันต์ ฝนไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลยไม่รู้ทำไมเขาไม่ค่อยอยากจะคุย

กับฝนซักเท่าไร เขาชอบหลบหน้าอ่ะ เขาเรียนเก่งมากๆๆๆเลยนะแม้จะไม่ค่อยตั้งใจ"

"นายกันต์นี่เขาชอบฝนรึเปล่า ถึงได้หลบหน้าหลบตา"

"ไม่รู้สิ" ฝนยิ้นพร้อมกับยักไหล่ หึๆอย่าบอกนะว่าฝนก็ชอบนายนี่อ่ะ ฮะๆๆ

"เออฝน เวลามีอันตรายจากผีด้วยกันน่ะ ให้เปลี่ยนเป็นร่างวิญญาณแบบนี้นะจะได้

ปลอดภัยอ่ะ"

"โอเคค่าาาา งั้นฉันขอยืมร่างพี่ไปเที่ยวก่อนนะ" พูดจบก็ทะลุกระจกออกไปเลย

เหอะๆ เรียนรู้เร็วเนอะรู้จักวิธีลอยตัวด้วยฉันเป็นผีตั้งปีกว่าถึงจะลอยตัวได้แน่ะ

ฉันรู้สึกว่าอาจารย์หน้าห้องจะมองมาทางกันต์บ่อยๆ คงมองไม่ถนัดเพราะเขา

เอาหนังสือบังอยู่ เห้ยย ครูกำลังเดินมาถ้าเขาเดินมาจะต้องเห็นแน่ๆว่ากำลังหลับอยู่

เอาไงดีเนี่ยจะบอกเขายังไงดี...

"ปั่ก!" ฉันปัดยางลบให้ตกลงไปข้างๆโต๊ะแล้วรีบลงไปหยิบพร้อมกับสกิดแขน

เขาแรงมากจนสะดุ้งตื่น เขาตื่นอย่างงงๆพร้อมหันหน้ามามองฉัน ฉันจึงส่งสายตา

ไปหาครูที่กำลังเกินมา เขามองแล้วก็พยักหน้าหงึกๆ

"หลับรึไงน่ะ" เมื่อครูมาถึงโต๊ะแล้วเห็นหน้าที่ค่อนข้างงัวเงียจึงถามขึ้น

"ป่าวครับ ผมง่วงนิดหน่อย"

"ตั้งใจหน่อยนะถึงเธอจะเก่งแต่ก็ใช่ว่าจะถูก เดือนหน้าก็จะสอบกันแล้วต้องทำ

คะแนนให้ได้ดีๆนะ ทุกคนด้วยรู้มั้ย!" เห้อ เกือบไปแล้วไง

เย็นแล้วหรอเนี่ยยย การเรียนนี่มันผ่านไปเร็วเหมือนกันเนอะแม้ฉันจะไม่

ค่อยเข้าใจที่ครูสอนเท่าไรก็เถอะ

"ฝนน!" เสียงหนึ่งดังขึ้น พอหันไปมองก็รู้ทันทีว่าเป็นกันต์

"อ้าวกันต์ มีอะไรรึเปล่าา?"

"ขอบใจมากนะที่ปลุกเมื่อตอนเช้าอ่ะ" พอเขาวิ่งตามฉันทันเราก็เดินไปพร้อมกัน

"อ๋อไม่เป็นไร ว่าแต่ทำไมถึงได้ง่วงขนาดนั้นล่ะ?"

"ฮะๆ ก็ไอเฟริ์สไงมันอกหักอ่ะเลยเรียกให้ไปกินเหล้าด้วยเมื่อคืน กว่าจะกลับก็เกือบ

เช้าแล้วอ่ะ"

"อ๋อฮ่าๆๆ ว่าแต่ครั้งนี้นายคุยกับฉันเยอะขึ้นใช่มั้ย" ฉันตั้งใจถามเขาไปตรงๆเลย

เผื่อว่าจะเผลอตอบ ฮ่าๆ

"ก็คงงั้นมั้ง ปกติฉันเห็นเธอไม่ค่อยพูดเลยไม่กล้าทักน่ะสิ :)"

"งั้นหรอ ฮ่าๆ"

"วันนี้รีบกลับบ้านรึเปล่า?"

"ไม่หรอกมั้ง เพราะกลับไปก็คงไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ"

"ไปเที่ยวกันมั้ย?"

"เที่ยวหรอ ไปสิๆฉันอยากไปมากๆเลยล่ะแต่นายต้องนำนะเพราะฉันไม่ค่อยได้เที่ยวน่ะ"

"ได้สิ แต่ว่านี่มันเย็นแล้วก็คงไปได้แต่ห้างกับสวนสาธารณะอ่ะ"

"แล้วเราจะไปไหนดี ห้างมั้ยสวนสาธารณะตอนเย็นคนน่าจะเยอะ"

"โอเค! :)"

ร้านไอศครีม...

"อ๊าาาาาา อร่อยจังงไม่ได้กินแบบนี้นานมากเลยนะเนี่ย"

"ขนาดนั้นเลยหรอ ฮะๆ ฉันเพิ่งรู้นะว่าเธอชอบไอติมน่ะ รู้มั้ยฉันนะโคตรรรชอบเลย"

"อย่างนายเนี่ยนะ ฮ่าๆๆๆ"

"นี่ๆ อย่ามาขำนะ กินไปเลยไปป" เขาตักไอติมมายึดใส่ปากฉันทำกำลังขำอย่าง

สุดพลัง

"นี่นายแกล้งฉันงั้นหรอ?"ฉันตักมาเตรียมเอาคืนแต่ว่าถูกแย่งแล้วดันกลับ

เข้าปากฉันมาอีกครั้ง

"ไม่ได้แกล้งฉันหรอกก แบร่"เขาแลบลิ้นใส่ฉันแล้วตั้งใจกินของตัวเองต่อ ทำไม

ใจมันเต้นตึกตักแปลกๆ ตอนเป็นผีเจอผีผู้ชายตั้งมากมายแต่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย

เกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย

พอกินไอติมเสร็จเราก็กำลังนั่งรถกลับบ้านเพื่อไปส่งฉัน อ๊ะเดี๋ยวนะทำไม

เขาถึงจะลงแล้วล่ะนี่มันต้องเข้าซอยไปอีกนะถึงจะถึงบ้านน่ะ

"ป่ะลงกัน" เขาเปิดประตูแล้วจับมือฉันลงด้วย

"เดี๋ยวๆ นี่ยังไม่ถึงบ้านเลยนะ"ฉันหันไปบอกเขาและกำลังจะบอกลุงแท็กซี่ว่าให้

รอก่อนแต่เขาก็ขับไปเสียแล้ว

"นี่ๆ ดีแล้วล่ะ ฉันแค่อยากจะเดินไปส่งเธอที่บ้านน่ะ"

"อ๋อ :)" ฉันและเชาเดินด้วยกันมาเรื่อยๆ แต่ว่าช้างทางนี้มันเปลี่ยวจริงๆเลยน้า

น่ากลัวจริงๆ นี่ๆ ฉันเคยเป็นผีนะ จะกลัวอะไรเล่าา

"เห้ย! ไอกันต์" จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ข้างทาง

ว้าวนี่เจ้าของบ้านหรอเนี่ย บ้านหนังนี้ฉันเห็นบ่อยมากๆเพิ่งจะร้ว่านายคนนี้อยู่ด้วย

"ไอชิน!"

"บ้านมึงอยู่แถวนี้หรอวะ?"

"เออ มึงมีอะไร ตอนนี้กูยังไม่อยากมีเรื่องนะ"

"ทำไมวะ ไม่อยากเท่ต่อหน้าสาวรึไง" เขาพูดอะไรกันเนี่ย ฉันคิดว่าเขาเป็นเพื่อนกัน

ซะอีกนะ

"ไว้วันหลังได้มั้ย!" กันต์จับมือฉันแล้วรีบเดินทันทีแต่ผู้ชายคนข้างหน้าดันอกกันต์ไว้ก่อน

"เห้ยๆ จะรีบไปไหนวะ? ไปส่งสาวงั้นหรอ? หึๆแกนี่มันติดสาวจริงเล้ยย" หน้าของกันต์

ดูเคร่งเครียดมาก เชาคิดอะไรอยู่กันนะ

"ไปกันเถอะกันต์" ฉันจับมือกันต์แน่นขึ้นแล้วจะเดินออกไปแต่ก็ถูกจวางไว้ก่อน

ผู้ชายที่ถูกกันเรียกว่าชินเข้ามาขวางฉัน

"จะรีบไปไหนหรอ ให้ไปส่งที่บ้านมั้ย?"จู่ๆเขาก็ขยับมาใกล้พร้อมจับไหล่ฉัน

"พลั่กก!! เห้ยย มึงทำไรวะ" ชินแตะไหล่ฉันไม่ถึงเสี้ยววิก็ถูกกันต์ต่อยไปที่หน้าอย่างแรง

"เห้ยยอะไรวะ กูยังไม่ทันทำอะไรเลย"

"มึงกลับไปเลยนะไอชิน วันนี้มึงอยู่คนเดียวมึงก็รู้นะ ผลแม่งจะเป็นยังไง?"

"หึ! มึงคอยดูละกันว่าจะเป็นยังไง" ชินพูดเสร็จก็รีบเดินกลับเข้าบ้านไปทันที

"ขอโทษทีนะ ฉันน่าจะไปส่งที่บ้านเลยไม่งั้นคงไม่เป็นแบบนี้"

"กลับบ้านกันเถอะนะ :)" ฉันยิ้มเพื่อบอกเขาว่าฉันไม่ได้เป็นอะไร

เขามาส่งฉันที่บ้านและกลับไปแล้ว เห้อ จะเป็นยังไงบ้างนะเขา สงสัยคง

จะซ่าน่าดูเลยนะเนี่ย...ฮ๊าาาา อยู่ก็นึกถึงรอยยิ้มตอนกินไอติมขึ้นมา :)

"ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวน่ะ?"

"โอ้ยย ตกใจหมดเลยนะฝนน"

"เอ้าก็เห็นว่าวันนี้กลับบ้านดึกแถมยังมายืนยิ้มอยู่นี่อีก"

"ไม่มีอะไรหรอกน่า ว่าแต่เราเหอะ ไปไหนมา"

"ความลับจ้ะ :)"

"จ้าๆ"

...........

"เห้ย! หยุดก่อน" เสียงหนึ่งดังขึ้นตรงหน้า เด็กหนุ่มนับสิบยืนเรียงรายพร้อมอาวุธ

นับไม่ถ้วน

"...."

"ได้ข่าวว่าซ่ามากหรอวะมึงน่ะ"

"...."

"เห้ยพวกมึง มันเงียบว่ะ" ชายที่ดูกำยำตรงเข้ามาหาพร้อมกับชกเข้าอย่างแรง

และตามด้วยคนอีกนับสิบพุ่งเข้ามารุมชายที่นอนล้มลงไปกับพื้น

"ตำรวจ!!! ตำรวจมาา" สิ้นเสียงชายหนุ่มนับสิบที่รุมกระทืบรีบวิ่งหนีไปทันที

"เป็นไงบ้างน้อง!"ช่ยวัยกลางคนรีบตรงเข้ามาดูอาการ

"ตืดดดดดด~" เสียงโทรสัพสั่นแรงขนาดแผ่นดินไหว

"ฮัลโหลครับ"

[เอ่อ...ขอสายกันต์หน่อยครับ]

"เหมือนเจ้าของเครื่องเขาจะสลบไปแล้วน่ะครับยังไงช่วยมาทีนะ"

[ได้ครับ อยู่ที่ไหนครับ ผมจะรีบไปทันที!!]

******* จบตอน 2 แล้วค้าาา จะเกิดอะไรขึ้นตอนสุดท้ายกันต์ที่โดนกระทืบจะเป็นอย่างไร ฝากติดตามด้วยนะค้าา******