ลองรัก เเม้มันจะเจ็บ

            พอมาอีกวันผมก็มาโรงเรียนตามปกติ  จู่ๆเพื่อนมันก็อยากกินขนมมันเลยชวนผมไปกินด้วยที่โรงอาหาร เเละเผอิญ ผมดันไปเจอ พี่บอมกับพี่นุก   พี่บอมเขาก็มองผมไม่ละสายตาเลย
 
ผม........  เอาเเล้วงัยจะมีเรื่องป่ะเนี่ย   เเล้วผมก็เดินผ่านกะเขาผมเเอบเหลียวมองไปทางเค้าก็เห็นว่าเขาก็มองอยู่ เเละพอเขาเดินไปผมก็เเอบหันไปมองก็เห็นว่าเขาคุยกะพี่นุกเเละชี้มาทางผม ผมนี่ขนลุกเลย เเล้วผมก็เดินเข้าที่โรงอาหาร
 
                                   ต้น ต้น  ไอ้ต้น  ไอ้เ_ี้ยต้น
     ผมสะดุ้งเพื่อนผมไอ้รามมันเรียก เป็นไรเนี่ยเห็นเหม่อลอยตั้งเเต่เมื่อกี้ละ 
                 " ไม่เป็นไรอ่า  กุนอนน้อยเลยเบลอ  มึงกินไร"
    ว่าจะกินลูกชิ้นของป้าเขาอ่า เออเลี้ยงกุด้วย เอาอีกละ ไอ้ตีนเปลือย (ฉายาผมเพราะผมชอบใส่ถุงเท้าเเล้วมันขาดนิ้วโป้งมั่งนิ้วก้อยมั่งโผล่หรือบางที่ก็สามนิ้วเลย)
      อือ เร็วนะเดี่ยวก็จะเข้าเเถวละ
      หลังจากนั้นก็เรียนไปถึงคาบที่3 สรุปครูไม่มา พวกผมก็ดีใจสิคับ ก็ไม่ได้เรียนเลยมานั่งที่ประจำและผมก็หันไปมองเเถวต้นไม้หน้าห้องน้ำชายก็เห็นกลุ่มพวกพี่นุกนั่งกันอยู่ประมาณ7-8คน  เเละที่สังเกตคือพี่บอมมันมองผมทำไม  ผมชักงงละ เเต่ผมไม่กล้ามองกลับไปอ่า 
                    ติ่ง ต๊องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  เสี่ยงอ๊อดทานข้าว
 "ผมก็เดินไปทานข้าวเเละกลับมานั่งที่เดิมเเละเพื่อนผม ไอ้มู่ มันชอบปวดปัสสาวะบ่อยมาก มันก็ให้ผมไปเป็นเพื่อนเเต่ กลุ่มพี่นุกยังนั่งกันอยู่เลย ผมเเบบ
                "เห้ย มึงไปเข้าเเถวโรงอาหารป่ะ"
               :มันไกล ตรงต้นไม้อ่าใกล้:
 
         ใช้ผมคิดในใจ  มันใกล้ ใกล้พี่บอม เดี่ยวเขาหาเรื่อง
        เเละเเล้วผมก็ใจดีสู้เสือ พามันไป  เเละก็เดินไปยิ่งใกล้ ผมก็ยิ่งใจเต้น เร็วๆๆๆ  เขาก็มองผมอยู่  จะมองทำไมนักหนาเนี่ย และผมก็พามันไปเข้าห้องน้ำก็ไม่มีไรเกิดขึ้น เเละก็ถึงเวลาเลิกเรียนผมก็กลับบ้าน เเละกลับมาคิดเขามองเราหรืออะไรหว๋าสงสัย........ 
สักพักผมก็นอนคิดไปคิดมาก็หลับZZZZZ    
 
    พอตื่นขึ้นมาอ้าวเห้ย หกโมงจะเจ็ดโมงละ  ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเลยรีบอาบน้ำ เเต่งตัว
         เเป๊น  เเป๊น  แป๊น  แป๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
   โอ้ยยยยย รู้เเล้วตาลัก  ปีปเเตรอะไรหนักหนา  ผมก็รีบวิ่งไปขึ้นรถ ถึงโรงเรียนเข้าเเถวเสร็จวิชาเเรกผมก็โดนเลย  มัวเเต่คิดเรื่องพี่บอมเผลอหลับลืมทำการบ้านเป็นงัยโดนตีเลย  พอดีพี่บอมกะพี่นุกผ่านมาอีก เเละเขาเเอบเหลี่ยวมองตอนครูตีผมผมอย่างอายอ่า  เอ๊ะทำไมต้องอาย จู่ๆผมก็คิดแบบนี้ก็งงเหมือนกัน  หลังจากนั้นคาบที่2ครูประชุม  พวกผมก็มานั่งที่เดิมเเละก็ทำกิจกรรมยามว่าง ตีแบตคับ  เเต่ผมก็จะชนะตลอดเพราะเป็นตัวโรงเรียนคับ  ผมก็เล่นกันอย่างสนุกสนานจนเพื่อนมันตีลูกโด่งไปทางด้านหลัง    ผมก็จะโชว์ มาดตัวโรงเรียน  วิ่งไปคับไม่ได้มอง
           โอ้ยยยยยยยยยยยย ผมร้องผมวิ่งไปชนกลับโต๊ะไม้หินอ่อนที่อยู่ด้านหลังมีตัวเดียว ไม่รู้มาวางทำไม เข่าผมไปชนเเละล้มตูดโด่งเเต่ไม่ได้ชนเเรงมากเพื่อนผมหัวเราะใหญ่เลย รวมถึงสองคนนั้นด้วย ตาพี่บอมเเละพี่นุก  เห็นผมเจ็บตัวเเล้วสนุกกันผมด้วยเป็นคนดีก็หัวเราะกลบเกลื่อน ฮ่า ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
 
จนเลิกเรียนผมก็ย้ายที่นั่งใหม่ไปนั่งเเถวโรงอาหารเเทนเฉพาะตอนเย็นเพราะมันมีพัดลมเเละผมก็ต้องเดินมาขึ้นรถ  ก็เดินมาเรื่อยๆ จนมาเจอกลุ่มพี่นุกนั่งกันอยู่ที่เดิมเเหละ เเล้วพี่นุกก็พูด
            "อ้าว จะไปขึ้นรถเเล้วหรอ "
             ครับพี่
            "รอพี่เเปป"  กุไปก่อน นะพวกมึง  
        จากนั้นพี่บอมก็ยกมือโบกให้พี่นุก เเละ ยิ้มให้ผม  จู่ๆๆๆ ผมก็ใจสั่นๆ สรุปเเล้วยังงัยเนี่ยเรา... 
 
      ติมตามเรื่องพี่บอม2ตอนหน้านะะะ