ลองรัก เเม้มันจะเจ็บ
6.5
เขียนโดย momme
วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.57 น.
5 ตอน
1 วิจารณ์
7,182 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมชื้อ ต้น นะคับ เรียนอยู่ชั้น ม 2 ทุกวันในการมาเรียนก็เหมือนๆเดิม ก็ต้องตื่นตั้งเเต่6โมง กินข้าว อาบน้ำ เเละ เเต่งตัว รอรถรับส่ง สภาพรถรับส่งของผมนี่เเบบ คล้ายๆรถตู้ เปิดประตูรถ(ประตูรถเก่ามากบางวันมันหลุดล่วงในโรงเรียน คนมองเต็มเลยผมโคตรอายเลยอ่า)
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!แป๊น เเป๊น !!!!!!!!!!!!!!!
นั่นนะเสียงรถรับส่งผมมาเเล้ว ไม่รู้จะบี๊บทำไมเเตรอ่า บี๊บทุกวันเสียงก็เเปลก
ต้น รถมาเเล้ว ตาผมเรียก
ครับ สวัสดีครับตา พอไปถึงโรงเรียนผมก็จะมีที่ประจำที่นั่งกะเพื่อน มันจะเป็นโต๊ะหินอ่อน
ใต้ต้นไม้โรงเรียน เราก็จะนั่งคุยตามธรรมดาทุกวัน
ติ่ง ต๊อง ติ้ง ต่อง .....................................................
เสียงกริ่งโรงเรียนผมดังละ ผมระเบือเข้าเเถวหน้าเสาธงร้อนนนนน ร้องเพลงเสร็จครูพูดยาวมากก ผมนี่สุกได้ที่ทีเดียว (ความคิดเเบบนี้ไม่ดีนะ รู้เเต่มันทำไม่ได้555)
หลังจากนั้นเราก็เข้าเรียนถึงเที่่ยงกว่าจะปล่อยก็เที่ยงนิดๆ ก็ไปหาไรกินกัน เเละประจำคือโรงอาหารคนเยอะมากสรุปพวกผมไม่มีที่นั่งอีกเเล้วคับ ก็ถืออาหารเเละใช้สายตาบังคับพวกที่กินเสร็จเเต่ไม่ค่อยลุกมัวเเต่คุยกัน หึหึ
พอบ่ายโมงผมก็เข้าเรียน ก็ตามธรรมดาคับกินเสร็จพอหนังท้องตรึงหนังตาก็ย่อนสรุปผมก็หลับในห้องเรียน ยิ่งได้ยินเสียงครูนะ โอ้ๆๆๆ เสียงกล่อมเข้านอนอันไพเราะมาก 555 <อย่าทำนะคับเดี่ยวโดนลงโทด> พอเรียนเสร็จผมก็จะรีบไปขึ้นรถเพราะกลัวเด็กเเย่งที่นั่ง ที่นั่งประจำผมคือหน้าประตูเพราะเวลารถวิ่งเเล้วมันจะเย็น ถ้าข้างในมันอึดอัดอ่า
มากันครบแล้วเนอะตาลักคนขับรถถาม พี่ที่ขึ้นรถเดียวกับผมก็ตอบว่าครบเเล้ว รถผมนอกจากจะรับโรงเรียนผมเเล้วยังรับโรงเรียนในวัดอีก ซึงตรงนั้นจะมีของขายเยอะ เด็กจะมากินกันเยอะ
"ไอ้ นุก ไอ้นุก เสียงเพื่อนพี่นุกเรียก พี่นุกเเกเป็นนักเลงอยู่ ม.4 ห้องเขาเป็นห้องที่คลุม ม 4 ไม่ค่อยมีใครไปหาเรื่องกะพวกเขาเพราะพวกเขามีเยอะ พี่นุกก็เดินไปพี่คนนั้นเขาชื่อพี่บอม เขาเอารถมารับพี่นุกจะไปเที่ยว !!!จู่ๆๆก็มีมือยืนไปหน้ารถเเละเรียกพี่บอมเเละชูนิ้วกลางให้้ เเล้วพี่บอมก็หันมามองทางผม ผมคิดในใจซวยละกูคนที่ชูคือพี่กรุงนะ
เเล้วเขาก็หันมาเเละยิ้ม
เเละทำปาก คล้ายพูดว่าใครว่ะ จากนั้นรถผมก็ขับออกไป
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!แป๊น เเป๊น !!!!!!!!!!!!!!!
นั่นนะเสียงรถรับส่งผมมาเเล้ว ไม่รู้จะบี๊บทำไมเเตรอ่า บี๊บทุกวันเสียงก็เเปลก
ต้น รถมาเเล้ว ตาผมเรียก
ครับ สวัสดีครับตา พอไปถึงโรงเรียนผมก็จะมีที่ประจำที่นั่งกะเพื่อน มันจะเป็นโต๊ะหินอ่อน
ใต้ต้นไม้โรงเรียน เราก็จะนั่งคุยตามธรรมดาทุกวัน
ติ่ง ต๊อง ติ้ง ต่อง .....................................................
เสียงกริ่งโรงเรียนผมดังละ ผมระเบือเข้าเเถวหน้าเสาธงร้อนนนนน ร้องเพลงเสร็จครูพูดยาวมากก ผมนี่สุกได้ที่ทีเดียว (ความคิดเเบบนี้ไม่ดีนะ รู้เเต่มันทำไม่ได้555)
หลังจากนั้นเราก็เข้าเรียนถึงเที่่ยงกว่าจะปล่อยก็เที่ยงนิดๆ ก็ไปหาไรกินกัน เเละประจำคือโรงอาหารคนเยอะมากสรุปพวกผมไม่มีที่นั่งอีกเเล้วคับ ก็ถืออาหารเเละใช้สายตาบังคับพวกที่กินเสร็จเเต่ไม่ค่อยลุกมัวเเต่คุยกัน หึหึ
พอบ่ายโมงผมก็เข้าเรียน ก็ตามธรรมดาคับกินเสร็จพอหนังท้องตรึงหนังตาก็ย่อนสรุปผมก็หลับในห้องเรียน ยิ่งได้ยินเสียงครูนะ โอ้ๆๆๆ เสียงกล่อมเข้านอนอันไพเราะมาก 555 <อย่าทำนะคับเดี่ยวโดนลงโทด> พอเรียนเสร็จผมก็จะรีบไปขึ้นรถเพราะกลัวเด็กเเย่งที่นั่ง ที่นั่งประจำผมคือหน้าประตูเพราะเวลารถวิ่งเเล้วมันจะเย็น ถ้าข้างในมันอึดอัดอ่า
มากันครบแล้วเนอะตาลักคนขับรถถาม พี่ที่ขึ้นรถเดียวกับผมก็ตอบว่าครบเเล้ว รถผมนอกจากจะรับโรงเรียนผมเเล้วยังรับโรงเรียนในวัดอีก ซึงตรงนั้นจะมีของขายเยอะ เด็กจะมากินกันเยอะ
"ไอ้ นุก ไอ้นุก เสียงเพื่อนพี่นุกเรียก พี่นุกเเกเป็นนักเลงอยู่ ม.4 ห้องเขาเป็นห้องที่คลุม ม 4 ไม่ค่อยมีใครไปหาเรื่องกะพวกเขาเพราะพวกเขามีเยอะ พี่นุกก็เดินไปพี่คนนั้นเขาชื่อพี่บอม เขาเอารถมารับพี่นุกจะไปเที่ยว !!!จู่ๆๆก็มีมือยืนไปหน้ารถเเละเรียกพี่บอมเเละชูนิ้วกลางให้้ เเล้วพี่บอมก็หันมามองทางผม ผมคิดในใจซวยละกูคนที่ชูคือพี่กรุงนะ
เเล้วเขาก็หันมาเเละยิ้ม
เเละทำปาก คล้ายพูดว่าใครว่ะ จากนั้นรถผมก็ขับออกไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ