i LOVE U sister พี่สาวที่รัก^^
7.3
เขียนโดย ฺBookky12223
วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 13.24 น.
32 ตอน
11 วิจารณ์
32.76K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
27) ตั้ลล้ากกก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความขณะที่ยูและแบทกะลังเดินซื้อของอยู่ก็มีชายปริศนาเดิรเข้ามาจับมือแบทต่อหน้าต่อตาของยู ชายคนนั้นใส่ชุดนักศึกษา ตัวสูง ผิวขาว หน้าตาดี เดินเข้ามาจับมือแบทต่อหน้าต่อตายู ยูจึงพูดว่า
"คุณเป็นคัยอะ"
"ผัวแบทคับ"
แบทได้ยินงั้นจึงรีบเถียงว่า
"ไม่ใช่นะยู เค้าเป็นคัยแบทยังไม่รู้จักเลย"
"ไม่รู้จักอะไรแบท คืนนั้นเรายังนอนด้วยกันอยู่เลย"
ยูจึงผลักไหล่ผู้ชายคนนั้นและพูดว่า
"เฮ้ย!! ไมมึงพูดงี้ว่ะ"
"เอ้า!! ก็กุเคยนอนกะเค้าอะ"
"มึงเป็นคัย"
"ก็ผัวแบทไง"
แบทเริ่มกลัวแล้วเกาะแขนยูแน่นด้วยความกลัวและตัวสั่น
"มึงต้องการไร"
"ต้องการแบทและลูกกลับคืน"
"แบทและลูกเหี้ยไร นี่ลูกกุ"
"จะเป็นลูกมึงได้ไง"
"ทำไมจะเป็นลูกกุไม่ได้" ยูเริ่มเสียงดังจนคนในห้างเริ่มมอง
"ก็ถ้าเป็นลูกมึงจิงแบทต้องท้องนานแล้วแต่นี่พึ่งได้แค่5อาทิตย์ฟ่า เองไม่ใช่ไง๊"
ยูเริ่มไม่มันใจเพราะคำพูดของผู้ชายคยนั้นก็มีเหตุผล
"ไม่ใช่นะยู แบทยังไม่รู้จักผุ้ชายคนนั้นเลย"
แบทเริ่มพูดเสียงสั่น
ชายคนนั้นจึงลูบหัวแบทแล้วพูดว่า
"เป็นไรแบท กลัวต่อเหลอ"
(ต่อ ธนภพ ลีรัตนขจร สุดหล่อขอเก๊าเอง)
ยูจึงปัดมือของต่ออกแล้วต่อยไปที่หน้าอย่างแรง และลงไปคร่อมตัวของต่อไว้ แล้วต่อยซ้ำไปที่หน้าหลายที จนต่อสลบลงไป แบทจึงเข้าไปดึงแขนยูออกมา
"ยู พอแล้ว เค้าสลบแล้วยู"
ยูจึงลุกขึ้นมาแล้วเตะซ้ำอีกหนึ่งที
"แบท แบทไม่รู้จักไอเหี้ยนี่จิงๆใช่มั้ย มองตายูแล้วตอบ"
ตอนนี้ตาของยูนั้นแดงก่ำไปด้วยความโกรธ
แบทจึงมองตายูแล้วจับไปที่มือของยูแล้วพูดว่า
"แบทไม่รู้จักเค้า"
จากนั้นยูจึงจับมือแบทและเดินออกไปจากตรงนั้น และตรงไปที่รถและยูก็ออกรถไปอย่างรวดเร็ว
"ไปไหนอะยู"
"ไปโรงพยาบาล"
"ไปทำไม อย่าบอกนะว่ายูไม่เชื่อแบทอะ"
"ยูไม่ได้ไม่เชื่อแบท แต่ยูต้องการแน่ใจ"
"ยูไม่เชื่อแบท"
"ยูไม่ได้คิดงั้น"
"ถ้ายูไม่คิดงั้นแล้วยูจะไปทำไม"
"ยูอยากแน่ใจอะไรบางอย่าง"
.....
แบทคิดในใจมาตลอดทางว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคัย
.
.
.
ณ โรงพยาบาล
ยูและแบทจึงลงมาจากรถแล้วเดินเข้าไปในโรงพยาบาลโดยรวดเร็ว
.
.
.
"คนไข้เป็นอะไรมาค่ะ"
"ป่าวคับ มาตรวจครรภ์"
"งั้นเชิญด้านนู้นเลยครับ"
"คับ"
จากนั้นยูจึงเดินไปนั่งรอกับแบทหน้าห้องตรวจ
"คุณ ยูชีจิน จีนะวานิช เชิญห้อง 104ค่ะ"
"ป่ะ แบท"
"อื้มม"
ณ ห้องตรวจ
"คุณยูชีจิน ใช่มั้ยค่ะ"
พยาบาลพูดและมองหน้ายูอย่างสงสัย
"คับ มีไรมั้ย"
"อ่อ ป่าวค่ะ ชื่อคุณดูเกาหลีมาก"
"คับ"
แบทเริ่มมีอาการหึงยู จนยูรู้สึกได้นิดๆ
"เอ่อ วันนี้มาตรวจครรภ์ค่ะ"
แบทพูดแทรกขึ้นมา
"อ้อ ค่ะ"
พยาบาลจึงหั้ยแบทขึ้นไปนอนบนเตียง และทำการตรวจ
"อ้อ ค่ะ นี่นะค่ะเด็ก คุณท้องได้ประมาณ 6สัปดาห์กว่าแล้วนะค่ะ แล้วคัยพ่อเด็กเอ่ย"
"ก็คนที่ยื่นข้างๆคุณอะค่ะ"
"อ่าวเหลอค่ะ นึกว่าเพื่อน"
แบทจึงสวนขึ้นว่า
"สามีค่ะ"
ยูแอบยิ้มเล็กน้อย กับอาการหึงของแบท
"เอ่อ.. ผมอยากรู้ผลเลือดของเด็กอะคับ ตอนนี้สามารถรู้ได้เลยไม๊"
"อ้อ ตอนนี้ยังไม่ได้นะค่ะ เด็กยังเป็นแค่หัวใจดวงน้อยๆอยู่ ต้องรอก่อนนะค่ะ แต่นี่ก็แปรกเหมือนกันนะค่ะ เด็กมีการเจริญเติบโตได้ไวมาก และดูท่าทางจะฉลาดมากกว่าเด็กทั่วไปมากเลยนะค่ะ"
"อ้อ ขอบคุณค่ะ"
จากนั้นยูและแบทจึงออกมาจากห้องตรวจ
"ยู เมื่อกี้แบทเห็นนะ"
ยูจึงยิ้มแล้วพูดว่า
"เห็นไรแบท"
"ยู ยูรู้ว่าแบทจะพูดอะไร"
"อ้าวเหลอ555หึงหรอป้า"
แบทจึงบิดหูยูแล้วพูดว่า
"คัยป้า"
ยูจึงชี้ไปที่แบท
"นี่งะ"
"ยู แบทไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะ"
"อ้าวเหลอ"
"ใช่"
จากนั้นทั้งสองจึงออกจากโรงพยาบาล
"แล้วไอนั่นมันรู้จักแบทได้ไงอ่ะ"
"แบทก็ไม่รู้เหมือนกัน"
"อืมม"
"คุณเป็นคัยอะ"
"ผัวแบทคับ"
แบทได้ยินงั้นจึงรีบเถียงว่า
"ไม่ใช่นะยู เค้าเป็นคัยแบทยังไม่รู้จักเลย"
"ไม่รู้จักอะไรแบท คืนนั้นเรายังนอนด้วยกันอยู่เลย"
ยูจึงผลักไหล่ผู้ชายคนนั้นและพูดว่า
"เฮ้ย!! ไมมึงพูดงี้ว่ะ"
"เอ้า!! ก็กุเคยนอนกะเค้าอะ"
"มึงเป็นคัย"
"ก็ผัวแบทไง"
แบทเริ่มกลัวแล้วเกาะแขนยูแน่นด้วยความกลัวและตัวสั่น
"มึงต้องการไร"
"ต้องการแบทและลูกกลับคืน"
"แบทและลูกเหี้ยไร นี่ลูกกุ"
"จะเป็นลูกมึงได้ไง"
"ทำไมจะเป็นลูกกุไม่ได้" ยูเริ่มเสียงดังจนคนในห้างเริ่มมอง
"ก็ถ้าเป็นลูกมึงจิงแบทต้องท้องนานแล้วแต่นี่พึ่งได้แค่5อาทิตย์ฟ่า เองไม่ใช่ไง๊"
ยูเริ่มไม่มันใจเพราะคำพูดของผู้ชายคยนั้นก็มีเหตุผล
"ไม่ใช่นะยู แบทยังไม่รู้จักผุ้ชายคนนั้นเลย"
แบทเริ่มพูดเสียงสั่น
ชายคนนั้นจึงลูบหัวแบทแล้วพูดว่า
"เป็นไรแบท กลัวต่อเหลอ"
(ต่อ ธนภพ ลีรัตนขจร สุดหล่อขอเก๊าเอง)
ยูจึงปัดมือของต่ออกแล้วต่อยไปที่หน้าอย่างแรง และลงไปคร่อมตัวของต่อไว้ แล้วต่อยซ้ำไปที่หน้าหลายที จนต่อสลบลงไป แบทจึงเข้าไปดึงแขนยูออกมา
"ยู พอแล้ว เค้าสลบแล้วยู"
ยูจึงลุกขึ้นมาแล้วเตะซ้ำอีกหนึ่งที
"แบท แบทไม่รู้จักไอเหี้ยนี่จิงๆใช่มั้ย มองตายูแล้วตอบ"
ตอนนี้ตาของยูนั้นแดงก่ำไปด้วยความโกรธ
แบทจึงมองตายูแล้วจับไปที่มือของยูแล้วพูดว่า
"แบทไม่รู้จักเค้า"
จากนั้นยูจึงจับมือแบทและเดินออกไปจากตรงนั้น และตรงไปที่รถและยูก็ออกรถไปอย่างรวดเร็ว
"ไปไหนอะยู"
"ไปโรงพยาบาล"
"ไปทำไม อย่าบอกนะว่ายูไม่เชื่อแบทอะ"
"ยูไม่ได้ไม่เชื่อแบท แต่ยูต้องการแน่ใจ"
"ยูไม่เชื่อแบท"
"ยูไม่ได้คิดงั้น"
"ถ้ายูไม่คิดงั้นแล้วยูจะไปทำไม"
"ยูอยากแน่ใจอะไรบางอย่าง"
.....
แบทคิดในใจมาตลอดทางว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคัย
.
.
.
ณ โรงพยาบาล
ยูและแบทจึงลงมาจากรถแล้วเดินเข้าไปในโรงพยาบาลโดยรวดเร็ว
.
.
.
"คนไข้เป็นอะไรมาค่ะ"
"ป่าวคับ มาตรวจครรภ์"
"งั้นเชิญด้านนู้นเลยครับ"
"คับ"
จากนั้นยูจึงเดินไปนั่งรอกับแบทหน้าห้องตรวจ
"คุณ ยูชีจิน จีนะวานิช เชิญห้อง 104ค่ะ"
"ป่ะ แบท"
"อื้มม"
ณ ห้องตรวจ
"คุณยูชีจิน ใช่มั้ยค่ะ"
พยาบาลพูดและมองหน้ายูอย่างสงสัย
"คับ มีไรมั้ย"
"อ่อ ป่าวค่ะ ชื่อคุณดูเกาหลีมาก"
"คับ"
แบทเริ่มมีอาการหึงยู จนยูรู้สึกได้นิดๆ
"เอ่อ วันนี้มาตรวจครรภ์ค่ะ"
แบทพูดแทรกขึ้นมา
"อ้อ ค่ะ"
พยาบาลจึงหั้ยแบทขึ้นไปนอนบนเตียง และทำการตรวจ
"อ้อ ค่ะ นี่นะค่ะเด็ก คุณท้องได้ประมาณ 6สัปดาห์กว่าแล้วนะค่ะ แล้วคัยพ่อเด็กเอ่ย"
"ก็คนที่ยื่นข้างๆคุณอะค่ะ"
"อ่าวเหลอค่ะ นึกว่าเพื่อน"
แบทจึงสวนขึ้นว่า
"สามีค่ะ"
ยูแอบยิ้มเล็กน้อย กับอาการหึงของแบท
"เอ่อ.. ผมอยากรู้ผลเลือดของเด็กอะคับ ตอนนี้สามารถรู้ได้เลยไม๊"
"อ้อ ตอนนี้ยังไม่ได้นะค่ะ เด็กยังเป็นแค่หัวใจดวงน้อยๆอยู่ ต้องรอก่อนนะค่ะ แต่นี่ก็แปรกเหมือนกันนะค่ะ เด็กมีการเจริญเติบโตได้ไวมาก และดูท่าทางจะฉลาดมากกว่าเด็กทั่วไปมากเลยนะค่ะ"
"อ้อ ขอบคุณค่ะ"
จากนั้นยูและแบทจึงออกมาจากห้องตรวจ
"ยู เมื่อกี้แบทเห็นนะ"
ยูจึงยิ้มแล้วพูดว่า
"เห็นไรแบท"
"ยู ยูรู้ว่าแบทจะพูดอะไร"
"อ้าวเหลอ555หึงหรอป้า"
แบทจึงบิดหูยูแล้วพูดว่า
"คัยป้า"
ยูจึงชี้ไปที่แบท
"นี่งะ"
"ยู แบทไม่ได้แก่ขนาดนั้นนะ"
"อ้าวเหลอ"
"ใช่"
จากนั้นทั้งสองจึงออกจากโรงพยาบาล
"แล้วไอนั่นมันรู้จักแบทได้ไงอ่ะ"
"แบทก็ไม่รู้เหมือนกัน"
"อืมม"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ