นางพญาไร้ใจ

ในห้องบรรทม  ไป๋เฟิงในขณะนี้มีตำแหน่งเป็นสนมเอกในเส้นทางการเป็นสนมที่ได้รับความโปรดปรานของนางนั้น เต็มไปด้วยขวากหนามมากมาย  แต่แรงรักแรงแค้นที่มีต่อจินหย่งและองค์หญิงหลี่เหวิน เป็นเหมือนแรงผลักดันที่ทำให้นางยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รับความโปรดปราน  เพื่อหวังจะใช้อำนาจและความโปรดปรานที่ฮ่องเต้มีต่อนาง  มาใช้เป็นเครื่องมือในการแก้แค้น  ในขณะนี้ฮ่องเต้เสี่ยงป้ายเสด็จมาที่ตำหนักของนาง  หลังจากถวายงานร่วมเรียงเคียงหมอน  ฮ่องเต้คว้านจื่อ ได้ตรัสเล่าเรื่องการจับกุมตัวจินหย่งให้ไป๋เฟิงฟัง  ฮ่องเต้ทำทีเป็นตรัสเล่าด้วยน้ำเสียงปกติ และคอยจับตาดูปฏิกิริยาของสนมเอกคนโปรดไปด้วย   "วันนี้ข้าสั่งให้ทหารไปจับกุมตัวคนของตระกูลจินและตระกูลเหอมาทั้งหมดแล้ว  และตอนนี้ข้าก็ได้มีคำสั่งให้แยกแม่ทัพจิน ขังไว้ที่ตำหนักใกล้กับห้องนี้เพื่อขอไตร่สวน  หากพบว่าแม่ทัพจินมีใจภักดีต่อฮ่องเต้หลี่จงจนเป็นศัตรูกับข้า  ข้าจะได้กำจัดเขาทันที  ตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนการสอบสวนอยู่"    ไป๋เฟิงมีปฏิกิริยาทันที  แววตาของนางมีประกายตาวาวโรจน์  เผลอยิ้มออกมาด้วยความสมใจจนไม่ทันได้ ระวังกิริยาของตัวเอง  

"น่าแปลกใจจังนะ  เจ้าบอกข้าว่าเจ้ากับเขาเป็นสหายเก่าแก่กันมาก่อนตั้งแต่ยังเยาว์วัย  เจ้าน่าจะมีความผูกพันกับเขาและเห็นแก่ความสัมพันธ์เก่าก่อน  แต่เจ้ากลับมาบอกข้าเรื่องความภักดีต่อฮ่องเต้องค์ก่อนจนเขาต้องถูกจำคุกอยู่ในขณะนี้ ทำไมล่ะ"      "ทูลฝ่าบาทแม้ว่าหม่อมฉันจะมีความสัมพันธ์ฉันสหายเก่ากันมาก่อนกับแม่ทัพจิน  หากแต่หม่อมฉันถวายตัวรับใช้ฝ่าบาท  หม่อมฉันจึงเห็นความสำคัญของฝ่าบาทและบ้านเมืองมาก่อนเพคะ  และคงยอมให้สหายเก่ามีใจกบฎต่อพระองค์ไม่ได้  แต่ถึงอย่างไรความสัมพันธ์ฉันสหายเก่าก็ยังคงมีอยู่  หม่อมฉันอยากจะทูลขอพระอนุญาติจากฝ่าบาทสอบสวนและเกลี้ยกล่อมแม่ทัพจิน ให้ยอมสารภาพและยอมสวามิภักดิ์ต่อฝ่าบาทได้หรือไม่เพคะ"     "อ่อ...ได้สิ เอาเป็นว่าข้าเห็นแก่ความภักดีที่เจ้ามีต่อข้าและเห็นแก่ความสัมพันธ์ระหว่างสหายเก่าระหว่างเจ้ากับเขา  ข้าอนุญาติให้เจ้าไปพูดคุยซักถามและเกลี้ยกล่อมเขาตอนนี้เลยก็แล้วกัน เขาเองก็อยู่ตำหนักใกล้ๆห้องนี้เอง  ข้าจะนอนพักสักหน่อย เจ้าคุยกับเขาได้ตามสบายเลยก็แล้วกัน"     ไป๋เฟิงได้ฟังสุรเสียงเอ่ยอนุญาติให้นางไปหาจินหย่งได้ในเวลานี้  จิตใจก็แสนยินดีจนไม่ทันได้นึกสงสัยในความผิดแปลก  ที่ฮ่องเต้คว้านจื่อยินยอมให้นางที่มีสถานะเป็นสนมเอกคนโปรด    ได้พบปะพูดคุยกับชายอื่นในยามวิกาลอย่างง่ายๆโดยไม่หึงหวง แต่เนื่องจากนางกำลังยินดีที่จะได้มีโอกาสแก้แค้นชายที่นางทั้งรักทั้งแค้น จนไม่ทันได้คิดถึงอะไร รีบเอ่ยปากขอบคุณอย่างดีใจจนเก็บความยินดีเอาไว้ไม่มิด  "ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท หม่อมฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถเลยเพคะ"

ในพระทัยของฮ่องเต้คว้านจงนั้น ซ่อนอารมณ์ความชิงชังรังเกียจสนมเอกของพระองค์ อย่างที่ต้องข่มกลั้นไว้ไม่ให้ระเบิดออกมาในตอนนี้จนเสียแผน  พระองค์ได้เรียกหัตเลขาและเจ้าหน้าที่ประจำหอตำราหลวง มาตรวจสอบและไตร่ถามแล้วพบว่า  ไม่ผิดไปจากที่แม่ทัพหนุ่มบอกไว้  และปฎิกิริยาและการโต้ตอบคำถามของพระองค์ของนาง ก็เป็นไปตามที่แม่ทัพหนุ่มได้คาดการณ์ไว้ทุกอย่าง  พระองค์รู้สึกชิงชังหญิงตรงหน้าจนต้องข่มใจไม่ให้เผลอทำร้ายนางในตอนนี้ สตรีอสรพิษที่มีใจคิดไม่ซื่อต่อนายของตน  เนรคุณและเห็นพระองค์เป็นดังไอ้โง่ให้หลอกใช้ได้ตามใจชอบ  พระองค์อยากจะรอให้ละครฉากสุดท้าย  และความหายนะของสนมน่ารังเกียจนางนี้เกิดขึ้นโดยเร็วจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว