The Chronicles of Gaia พลิกตำนานโลกใบใหม่
7.3
เขียนโดย Alcatraz
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.09 น.
14 chapter
1 วิจารณ์
16.19K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2559 13.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) Reunited (2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPrologue Act
Chapter 11th
Reunited (2)
บ้านจัดสรรหลังหนึ่ง
บริเวณตัวเมืองชั้นนอก
คริสซาลิส เมืองหลวงแห่งราชอาณาจักร
23 กันยายน ก.ศ.327
11.22 น.
“เสร็จหรือยัง?”
เสียงเบื่อหน่ายของหนึ่งในเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการลับแห่งราชอาณาจักรทั้งสองคนผู้ใช้บ้านจัดสรรเป็นที่หลบซ่อนตัวดังลอดผ่านประตูห้องน้ำให้อีกคนที่เหลือซึ่งพยายามขัดสีฉวีวรรณอย่างรวดเร็วที่สุดในชีวิตเร่งมือให้ไวกว่าเดิม
“ใกล้แล้วๆ รออีกเดี๋ยวนะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าให้ตื่นเร็วๆ ถ้าไปไม่ทันงานจะทำยังไงเนี่ย”
“ขอโทษที...”
ชั่วอึดใจถัดมา เอแคลร์ก็ก้าวออกจากห้องน้ำเพื่อเจอกับใบหน้าปั้นปึ่งของอิลิยาที่จ้องเขม็งมายังเธอ มือกอดอกเคาะนิ้วลงบนแขนข้างหนึ่งอย่างอารมณ์ไม่ดี หญิงสาวเห็นดังนั้นก็รีบโลดไปยังตู้เสื้อผ้าและเริ่มแต่งองค์ทรงเครื่องทันที
“ให้ตายเถอะ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมชุดของเธอมันต้องมีส่วนประกอบเยอะขนาดนี้ด้วย”
ถึงแม้ปากจะบ่น แต่มือของอิลิยาก็ช่วยจัดเครื่องแต่งกายให้กับคู่หูอย่างคล่องแคล่ว ซึ่งคงเป็นเพราะเธอเคยทำแบบนี้มาแล้วเป็นสิบครั้ง
“ลองไปถามฝ่ายออกแบบดูสิ”
“ไม่เอาดีกว่า ฉันไม่อยากฟังเจ้าโอตาคุนั่นพล่ามยาวเหยียดเป็นชั่วโมงๆหรอก”
เอแคลร์ขำเมื่อนึกว่าหัวหน้าฝ่ายออกแบบจะมีท่าทีอย่างไรต่อคำกล่าวว่าตัวเองเป็นโอตาคุ ซึ่งเจ้าตัวก็ปฏิเสธสุดใจขาดดิ้นมาโดยตลอดแม้คนร้อยทั้งร้อยจะลงความเห็นว่าไปในทางเดียวกันก็ตาม
“เอาละ เรียบร้อยซะที รีบไปกันเถอะ”
“เธอใส่ชุดนี้ทีไรดูเป็นคนละคนไปเลยนะ”
เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการเอ่ยกับเจ้าหน้าที่สนับสนุนผู้เหลือบตาลงมองชุดสูทแบบผู้หญิงสีดำแบะด้านหน้าออกให้เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างในของตน ก็จริงที่มันต่างกับเสื้อแขนสั้นกางเกงขาสั้นที่เธอใส่อยู่ทุกวี่ทุกวันมาก เมื่อประกอบกับเส้นผมที่ได้รับการดูแลอย่างพิถีพิถันกว่าปกติซึ่งมัดเป็นมวยตึงอยู่ด้านหลังศีรษะ อิลิยาก็ให้ความรู้สึกเหมือนเลขาสาวผู้เอาจริงเอาจังเลยทีเดียว
Chapter 11th
Reunited (2)
บ้านจัดสรรหลังหนึ่ง
บริเวณตัวเมืองชั้นนอก
คริสซาลิส เมืองหลวงแห่งราชอาณาจักร
23 กันยายน ก.ศ.327
11.22 น.
“เสร็จหรือยัง?”
เสียงเบื่อหน่ายของหนึ่งในเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการลับแห่งราชอาณาจักรทั้งสองคนผู้ใช้บ้านจัดสรรเป็นที่หลบซ่อนตัวดังลอดผ่านประตูห้องน้ำให้อีกคนที่เหลือซึ่งพยายามขัดสีฉวีวรรณอย่างรวดเร็วที่สุดในชีวิตเร่งมือให้ไวกว่าเดิม
“ใกล้แล้วๆ รออีกเดี๋ยวนะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าให้ตื่นเร็วๆ ถ้าไปไม่ทันงานจะทำยังไงเนี่ย”
“ขอโทษที...”
ชั่วอึดใจถัดมา เอแคลร์ก็ก้าวออกจากห้องน้ำเพื่อเจอกับใบหน้าปั้นปึ่งของอิลิยาที่จ้องเขม็งมายังเธอ มือกอดอกเคาะนิ้วลงบนแขนข้างหนึ่งอย่างอารมณ์ไม่ดี หญิงสาวเห็นดังนั้นก็รีบโลดไปยังตู้เสื้อผ้าและเริ่มแต่งองค์ทรงเครื่องทันที
“ให้ตายเถอะ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมชุดของเธอมันต้องมีส่วนประกอบเยอะขนาดนี้ด้วย”
ถึงแม้ปากจะบ่น แต่มือของอิลิยาก็ช่วยจัดเครื่องแต่งกายให้กับคู่หูอย่างคล่องแคล่ว ซึ่งคงเป็นเพราะเธอเคยทำแบบนี้มาแล้วเป็นสิบครั้ง
“ลองไปถามฝ่ายออกแบบดูสิ”
“ไม่เอาดีกว่า ฉันไม่อยากฟังเจ้าโอตาคุนั่นพล่ามยาวเหยียดเป็นชั่วโมงๆหรอก”
เอแคลร์ขำเมื่อนึกว่าหัวหน้าฝ่ายออกแบบจะมีท่าทีอย่างไรต่อคำกล่าวว่าตัวเองเป็นโอตาคุ ซึ่งเจ้าตัวก็ปฏิเสธสุดใจขาดดิ้นมาโดยตลอดแม้คนร้อยทั้งร้อยจะลงความเห็นว่าไปในทางเดียวกันก็ตาม
“เอาละ เรียบร้อยซะที รีบไปกันเถอะ”
“เธอใส่ชุดนี้ทีไรดูเป็นคนละคนไปเลยนะ”
เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการเอ่ยกับเจ้าหน้าที่สนับสนุนผู้เหลือบตาลงมองชุดสูทแบบผู้หญิงสีดำแบะด้านหน้าออกให้เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างในของตน ก็จริงที่มันต่างกับเสื้อแขนสั้นกางเกงขาสั้นที่เธอใส่อยู่ทุกวี่ทุกวันมาก เมื่อประกอบกับเส้นผมที่ได้รับการดูแลอย่างพิถีพิถันกว่าปกติซึ่งมัดเป็นมวยตึงอยู่ด้านหลังศีรษะ อิลิยาก็ให้ความรู้สึกเหมือนเลขาสาวผู้เอาจริงเอาจังเลยทีเดียว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ