ลูเรีย ภาคการเรียกร้องของพ่อมดซาล

ตอนที่4 

ตอนที่แล้วเอริสได้ถามครูกรีฟฟีนเกี่ยวกับลูเรียที่เธอไม่มีตระกูลนั้นครูกังวลหนักขึ้นทำให้เอริสกังวลตาม....แต่มันไร้ความหมายเอริสอยากได้คำตอบเร็วที่ครูกรีฟฟีนเงียบไปตอนเรียน เอริสรู้สึกคลั่งไคล่ในตัวของลูเรียมากนั้นทำให้หัวใจเต้นอย่างรวดเร็วมากขึ้นและมากขึ้น....

“ผมต้องการคำตอบครับครู”

‘เอิ่ม....’

คำพูดของครูในตอนนั้นเองมีเสียงประกาศมาบอกว่า

“พ่อมดซาลได้แหกคุกจากเสร่าเลียแล้ว ให้นักเรียนทุกชั้นมาที่โถงการประชุมด่วนอย่างรวดเร็วนะครับ”

คำประกาสได้จบลงเอริสได้ขู่ครูไว้

“ผมอยากได้คำตอบมากที่สุดแล้วเจอกันครับ”

เสียที่ข่มขู่เครียดแค้นนักอย่างกับมีไรมาขว้างไว้ ทำให้เหมือนรู้สึกว่าอารมณ์นั้นโกรธขึ้นมากในตัวเขา

ณ ห้องโถงประชุม

เด็กนักเรียนได้มารวมตัวกันและครูทุกคน

“เอาละทุกคนโปรดทราบนะค่ะ ในฐานะรองเลขาผอ. จะประกาศว่าให้เด็กนักเรียนทุกคนนั้นในเวลา 18.00 โมง มาเจอกันที่ห้องโถงแหล่งนี้ทุกครั้งโปรดทราบ....แต่ก็ยังเรียนปกตินะและโปรดระมัดระวังตัวด้วยเพราะพ่อมดซาลไม่ใช่แค่ปีศาจ...”

นักเรียนทุกคนที่ฟังเสียงประกาสได้เกิดซุบซิบในเรื่องพ่อมดซาล นั้นมันมีประวัติอยู่ว่า พ่อมดซาลนั้นเป็นพวกประเภทเลือดเย็น เคยฆ่านักเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ถึง 50 คนในคืนเดียว...แต่ไม่นานมีคนที่รู้ความจริงนั้นเป็นเจ้าหญิงเด็กน้อยที่นามเขานั้น เป็นที่น่ายกย่อง นามชื่อของคือ “ลูเซีย” เธอนั้นรอดมาได้เพราะจากพลังของเขาเป็นพลังที่แข็งแกร่งมากได้ผนึกพ่อมดซาลไว้และให้ไปอยู่ในคุกในเมืองของแม่มดแห่งนี้จนเธอตอนนี้ได้จบโรงเรียนนี้ไปแล้ว เธอคนนั้น ไม่มีตระกูล

……………………….

เสียงซุบซิบของนักเรียนทุกคนนั้นไปให้เสียงดัง ทำให้ผอ.ได้บอกเล่าเกี่ยวกับพ่อมดซาลว่าเป็นมายังไง...

“เอาละ นักเรียนโปรดเงียบให้สงบด้วยนะครับ พ่อมดซาลเคยเป็นครูสอนที่นี้มาก่อน สอนมา12ปีมีอยู่ครั้งหนึ่งครูพ่อมดซาลได้ทำตัวแปลกๆในไม่กี่ปีที่เขาจะมานี้มันนานมาก แต่พอผ่านไปไม่ถึง 2 อาทิตย์ มีนักหายตัวไปอยู่คนหนึ่ง เป็นที่เรียนมีปมด้อยในตัวประวัติของเด็กนี้ก็ได้ระดับเกรด A ขึ้นทุกๆครั้ง เด็กนักเรียนคนนั้นหายตัวไปอย่างเงียบกริบไม่มีใครรู้ แต่ทว่ามีเด็กคนที่มองเห็นอนาคตนั้น เด็กผู้หญิงคนนั้นได้บอกไว้ว่า

‘ผอ.ค่ะ มีบางอย่างจะบอกค่ะมีเด็กคนหนึ่งตกอยู่ในอันตรายอาจจะเสียชีวิตก็ได้นะค่ะตอนนี้อยู่ที่ห้อง...เอ๊ะเราพูดอะไรออกไปขอโทษมันชอบทำนายเองอ่ะค่ะหนูไม่รู้ที่พูดไปนะค่ะขอโทษนะค่ะ ผอ.’  

เมื่อผอ.เล่าจบ ผอ.พูดอีกครั้งว่า

"และที่ผมเล่ามานั้นผมก็ยังแปลกใจ พอแล้วละเดี๋ยวจะมากไปกว่านี้ นักเรียนไปเรียนต่อคาบ2ได้นะครับ เจอกันอีก 1 ชั่วโมง ”

หลังจากที่จบคำพูดของผอ.ทุกคนในห้องโถงได้ทำหน้า กังวลใจอย่างมากแต่มีไม่มีกี่คนที่ยอมรับมันได้ นั้นคือ “ลูเรีย,เอริส,พิตหาร,เอมลี่,กาลเซนต์” ที่ทำหน้าเฉยชาและตะลึงไป แต่เอริสได้รู้สึกสงสัยและพูดความในใจของเขาว่า   “มันน่าสงสัยนะเกินไป”    

จากนั้นพ่อมดแม่มดได้แยกย้ายไปเรียนตำราปกติของเขา เวลาผ่านไป เริ่มจะเย็นแล้วทุกคนเตรียมตัวมาโถงที่ผอ. บอกไป  ครูเช็คชื่อไล่เลียไปแต่ .......   มีครูท่านหนึ่งตาตะลึงพบว่าเด็กหายกับเงามืดที่จดหมายไว้ ว่า “เธอคนนี้เป็นเหยื่อของฉัน