เย็นชานัก รักสะเลย Bad Boy

                    ตึกๆ ๆ เสียงฝีเท้าอันบอบบางที่กำลังเดินไปหน้าประตูโรงเรียน แต่แล้วก็มีบางสิ่งบางอย่างมาขัดขาไว้ พลักกกกก  ตุ๊บ
                    "โอ้ยย  ฉันเจ็บน่ะ" ฉันร้องด้วยเสียงหลง "สวัสดีเพื่อนสาว เธอยังจำฉันได้ไหม                     คนที่เธอเจอเมื่อเช้าหน่ะ" นี่เลยต้องทำความรู้จักกับเธอก่อน                                        [นาริศา วงศ์ดัง เรียกสั้นๆ นายอน หญิงสาวที่เพียบพร้อมและมาจากตระกูลดัง พ่อเป็นเจ้าของธุรกิจห้างชื่อดังไม่ใช่มี่แต่ในประเทศ แต่ขยายสาขาไปทั่วราชอาณาจักร แม่ เป็นรัฐมนตรี ใหญ่ๆทั้งนั้น แต่ทำไมเธอถึงไม่ไปเรียนที่โรงเรียนไฮโซ เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะพ่อของเธอต้องการให้เธอเอาตัวรอด และดูแลตัวเองได้น่ะสิ บ้านก็ต้องกลับเอง อ่าๆๆ พอและเดี๋ยวจะยาวว ]                    " เฟร่า ลุกขึ้นมาน่ะ " เสียงพี่สาวช่างไร้อารมณ์ยิ่งนัก พรวดดด                                            "โอ๊ะๆ ดูสิ นี่พี่สาวเธอหรอ ทำไมไม่มาเรียนที่เดียวกับน้องสาวหละค่ะ " นายอนแกล้งถาม        " กลับบ้านกันเถอะ เฟร่า " เฟเรียมองหน้านายอนอย่างไร้อารมณ์ และจูงมือฉันเดินจากไป        "ครั้งนี้ฉันให้อภัย แต่ครั้งหน้าไม่แน่ ไปเถอะพวกเรา " เป็นครั้งแรกที่นายอนให้อภัยคนอื่น                     
                    "ไปวันแรกก็โดนเลยสิน่ะ เธอมีปากไว้เพื่อไรกันนอกจากกินข้าว"
เฟเรียพูดแบบตะหงุดตะหงิด  นี่เป็นครั้งแรกเลยที่พี่สาวฉันสนใจฉัน และห่วงใยฉัน เพราะเมื่อก่อนเธอเย็นชาาาา จนฉันไม่อยากจะเอา น้ำร้อนไปราดเธอออ  
                                      
                    "พี่เฟเรีย ทำไมวันนี้พี่ถึงมาช่วยหนูล่ะ" ฉันถามอย่างสงสัย
                    "เธออยากกินอะไรวันนี้ ฉันจะพาไปกิน " เฟเรียถาม บางคนอาจจะตกใจทำไมพี่สาวฉันถึงดูไม่เป็นมิตรขนาดนี้แถมเย็นชามาก แล้วเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง แต่ตอนนี้ยัง
 
                     " กินก๋วยเตี๋ยวดีกว่าคะ จะได้ประหยัดตัง งิงิ >< " คร้อกกกกก ครืดดด ท้องร้องหน่ะ 
                    "ป้าคะ ขอเป็นเส้นเล็ก สองชามคะ " ฉันสั่งป้าเตี๋ยว (ป้าชื่อเตี๋ยวน่ะค่ะ)
 
                    " พี่เฟเรียค่ะ คืออ โอ้ยยยยย "