เย็นชานัก รักสะเลย Bad Boy

                    "ทำไมต้องแกล้งกันแรงขนาดนี้ด้วยค่ะ" ฉันถามพลางลูบหัวไปมา

                    "นี่เฟร่า ที่นี่กับบ้านเราไม่เหมือนกันนะ เวลาจะทำอะไรคิดให้รอบคอบก่อน มีคนมากมายที่ต้องจมอยู่กับสิ่งเหล่านี้ จนไม่มีเวลาให้ตัวเอง  และที่สำคัญอย่าเชื่อคนง่าย อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ " ตอนนี้ก็จบการฟังเทศน์เรียบร้อย เชิญทุกท่าน.... >< บ้าหรอ

                    "คะ เข้าใจแล้วหล่ะคะ หนูจะระวัง" ฉันตอบอย่างไร้อารมณ์

               หลังจากที่เราสองคนทานข้าวกันเสร็จ ก็ขึ้นห้องไปทำธุระกิจส่วนตัวแล้วเข้านอน

          ติ๊งนองงงงงง ติ๊งงงงงๆๆๆๆ "มาแล้วคร้าาาา" และในที่สุดฉันก็ตื่นจนได้ เป็นการปลุกของพี่สาวฉันเองแหละ พอนางตื่น ก็จะเป็นแบบนี้ทุกเช้า แต่มีอยู่คืนนึงนางละเมอ อิอิ  เอาใจไปเลยคร้าา ไม่เล่าๆ เดี๋ยวโดนนางด่า อิอิ 

                    "นอนกินบ้านกินเมืองอยู่ได้ วันนี้ไปเรียนไม่ใช่หรอ..." 

                    "อ้อ" ห้าววววว  

หลังจากเราสองคน แต่งตัวกันเสร็จสับ ทานข้าวเรียบร้อย 

               ตึกตึกๆ "ตั้งแต่วันนี้กลับบ้านเองน่ะเฟร่า"

                     "ทำไมละค่ะ พี่จะไปไหน" ฉันว่าแล้วไงเรื่องเมื่อวานเย็นมันเหมือนลางบอกเหตุ

                   "ทำตามที่ฉันบอก หน้าที่เธอตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด แล้วไปไหนมาไหนก็โทรหาด้วยเข้าใจไหม" เหมือนว่าเฟเรียอยากให้ฉันพึ่งพาตัวเองสิน่ะ 

                    "คะ ไปล่ะน่ะค่ะ บายย " ฉันโบกมือลา

                    ตุ๊บบบ !!!!