รักนะยัย แม่มด!
-
เขียนโดย YUME3389
วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 00.33 น.
4 บท
0 วิจารณ์
5,731 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม พ.ศ. 2559 14.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) การเดินทาง..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "แฮกๆ"ฉันวิ่งหอบมาถึงกลางป่า ก่อนที่จะคลี่กระดาษออกมาดู ...."คุณย่ายังสบายดีอยุมั้ยน้าาา"
ฉันพูดพึมพำอยู่คนเดียว..."เฮ้!! แม่สาวน้อย"อะ..ใครเรียกฉัน หรือว่า!!ผะผี"เธอ!!!"เสียงเริ่มดังขึ้นมาเรื่อยๆ"กรี๊ดดดอย่ามาหลอกมาหลอนกันเรยฉันกลัวเเร้ววว"ฉันพูดพร้อมเอามือปิดหูปิดตา"ฉันไม่ใช่ผี.."
เสียงชายหนุ่มพูดออกมา"อะอ้าวหรอ??ขอโทด"ฉันเงยน่าขึ้นมามอง...มอง @฿฿@&@#*฿+:"! -////-
หล่อคะ หล่อมากกกก ผมสีเงินประกาย ตาคมกริบสีเหลืองยังจองมาที่ฉัน.."มาช่วยฉันยกของหน่อยสิ.."ห้ะ?!? ยกของ "ยกอะไร?"ถามแบบใสๆเรยคะ"ตามมา"เขาพูดพร้อมเดินนำหน้า...กล่องไม้เยอะเเยะเรยอะ "เธอยกเข้าไปใส่ในรถม้านะ"เขาชี้ไปทางรถม้า รถมาเเบบคุณหนูนั่งนิ่ ทำไมไม่เอารถแบบขนของมา-_- "อะค่ะๆ"ฉันเดินไปยกกล่องไม้มา..ข้างมีอะไรน้าอยากรู้จัง.."ในกล่องนี่มีอะไรอยู่หรอคะ?"ฉันถามเเร้วหันไปมองเขาซึ่งกำลังยกกล่องไม้มาที่ระ3-4กล่อง.."อ้อ..สมุรไพรน่ะ..เพื่อนฉันสั่งมาเห็นว่าจะเอาไปทำอะไรนี่แหละ"เขาพูดพรางนึกคิด"..."ฉันเงียบ
1 ชั่วโมงผ่านไป----
"เฮ้อออ~เสดซักทีขอบคุณที่ชวยนะ..เเล้วบ้านเธออยู่ไหนหล่ะฉันจะได้ไปส่ง.."เขาพูดขึ้นขณะที่ฉันยืนปาดเหงื่อออกจากใบน่า"อ้อ..นี่คะรบกวนด้วยนะคะ"ฉันยื่นกระดาษให้เขา"คับ..เเร้วเธอชื่ออะไรหล่ะ"เขาถาม"ยูลาร์ มาริน คะ "ฉันตอบเเบบเงียบๆ"มาริน..อ้อใช่แม่มดใช่มั้ย"เค้าถามอย่สงตื่นเต้น.."อะ..คะ"เขาจะตกใจมั้ยเนี่ยยย"อ้ะยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อ ไวท์ แวร์วูฟ"เขาพูดขึ้น"ยินดีที่ได้รู้จักคะ" "ขึ้นรถม้าเรยครับคุณหนู~~"เขาผายมือไปยังประตู เเร้วฉันก็เดินขึ้นไปนั่งอยู่บนรถม้าก่อนรถม้าจะเคลื่อนที่ออกไป
ฉันนั่งมองนอกน่าต่าง...คุณแม่ทำอะไรอยู่นะ..ตอนนี้
ก่อนที่จะหลับไหลลงด้วยความเหนื่อยหล้า.......
ฉันพูดพึมพำอยู่คนเดียว..."เฮ้!! แม่สาวน้อย"อะ..ใครเรียกฉัน หรือว่า!!ผะผี"เธอ!!!"เสียงเริ่มดังขึ้นมาเรื่อยๆ"กรี๊ดดดอย่ามาหลอกมาหลอนกันเรยฉันกลัวเเร้ววว"ฉันพูดพร้อมเอามือปิดหูปิดตา"ฉันไม่ใช่ผี.."
เสียงชายหนุ่มพูดออกมา"อะอ้าวหรอ??ขอโทด"ฉันเงยน่าขึ้นมามอง...มอง @฿฿@&@#*฿+:"! -////-
หล่อคะ หล่อมากกกก ผมสีเงินประกาย ตาคมกริบสีเหลืองยังจองมาที่ฉัน.."มาช่วยฉันยกของหน่อยสิ.."ห้ะ?!? ยกของ "ยกอะไร?"ถามแบบใสๆเรยคะ"ตามมา"เขาพูดพร้อมเดินนำหน้า...กล่องไม้เยอะเเยะเรยอะ "เธอยกเข้าไปใส่ในรถม้านะ"เขาชี้ไปทางรถม้า รถมาเเบบคุณหนูนั่งนิ่ ทำไมไม่เอารถแบบขนของมา-_- "อะค่ะๆ"ฉันเดินไปยกกล่องไม้มา..ข้างมีอะไรน้าอยากรู้จัง.."ในกล่องนี่มีอะไรอยู่หรอคะ?"ฉันถามเเร้วหันไปมองเขาซึ่งกำลังยกกล่องไม้มาที่ระ3-4กล่อง.."อ้อ..สมุรไพรน่ะ..เพื่อนฉันสั่งมาเห็นว่าจะเอาไปทำอะไรนี่แหละ"เขาพูดพรางนึกคิด"..."ฉันเงียบ
1 ชั่วโมงผ่านไป----
"เฮ้อออ~เสดซักทีขอบคุณที่ชวยนะ..เเล้วบ้านเธออยู่ไหนหล่ะฉันจะได้ไปส่ง.."เขาพูดขึ้นขณะที่ฉันยืนปาดเหงื่อออกจากใบน่า"อ้อ..นี่คะรบกวนด้วยนะคะ"ฉันยื่นกระดาษให้เขา"คับ..เเร้วเธอชื่ออะไรหล่ะ"เขาถาม"ยูลาร์ มาริน คะ "ฉันตอบเเบบเงียบๆ"มาริน..อ้อใช่แม่มดใช่มั้ย"เค้าถามอย่สงตื่นเต้น.."อะ..คะ"เขาจะตกใจมั้ยเนี่ยยย"อ้ะยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อ ไวท์ แวร์วูฟ"เขาพูดขึ้น"ยินดีที่ได้รู้จักคะ" "ขึ้นรถม้าเรยครับคุณหนู~~"เขาผายมือไปยังประตู เเร้วฉันก็เดินขึ้นไปนั่งอยู่บนรถม้าก่อนรถม้าจะเคลื่อนที่ออกไป
ฉันนั่งมองนอกน่าต่าง...คุณแม่ทำอะไรอยู่นะ..ตอนนี้
ก่อนที่จะหลับไหลลงด้วยความเหนื่อยหล้า.......
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ