Aika บทเพลงแห่งรัก

          * * * ต่อ * * *

 

 

 "อะ..จะ..จินกุจิ" มาซาโตะครางเสียงทุ้ม

 

  "หยุด.....เถอะนะ ฉันขอร้อง" มาซาโตะพูดพร้อมน้ำตาที่รินไหบออกมา ข้างในดวงตาสีน้ำเงินค่ิยๆสั่นคลอนด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา

 

  "ขอโทษนะ......."เร็นพูดพร้อมใช้มืดของตนแกะเข็มขัดร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าออก แล้วปลดกระดุมออก เขาใช้มือของตนดึงแกนกายของมาซาโตะที่กำลังกระตุกอยู่ด้านในออกมากำไว้ในมือ พร้อมชักขึ้น-ลงเป็นจังหวะ

 

  "ผ่อนคลายเถอะ ฉันจะทำมห้นายรู้สึกดีเอง"

 

เร็นใช้นิ้วโป้งของเขาค่อยๆถูเบาๆตรงบริเวณหัวแกนกายของมาซาโตะช้าๆ จากที่ชักขึ้น-ลงเป็นจังหวะก็หยุดลง

 

  "ตรงนั้น...ไม่"มาซาโตะตะโกนเสียงสั่น

 

  "อ๊างค์..."

 

  "เสียงครางนาย"

 

  "อย่าฟังนะ"มาซาโตะน่าแดงขึ้น

 

  "อย่างนี้นี่เอง นายรู้สึกดีที่ฉันสัมผัสตรงนี้"

 

  เร็นใช้นิ้วของเขาเล่นตรงจุดอ่อนไหวของมาซาโตะ

 

  "ฉัน..ฉัน...ฉันจะออกแล้ว"ไม่ทันสิ้นเสียงของมาซาโตะ น้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจากแกนกายของมาซาโตะ ใบหน้าสวย ของร่างเล็ก แปดเปื้อนด้วยน้ำกามสีขาวขุ่น

 

ทันทีที่เร็นปล่อยมือจากมาซาโตะ มาซาโตะก็ล้มลงบนเตียงทันทีด้วยความเหนื่อยล้า

 

เร็นปลดเข็มขัดของตัวเองแล้วดึง แกนกายของเขาออกมา ชักขึ้น-ลง ด้วยความเร็ว เร็วกว่าที่ทำให้มาซาโตะ

 

  "ฉัน..ฉัน"เร็นพูดไม่ทันจบ น้ำสีขาวขุ่นของตนเองก็พุ่งออกมา ใส่ร่างเล็กที่นอนอยู่ตรงหน้า

 

  เร็นลุกมานั่งข้างเตียง หลังของทั้ง 2 ทันเข้าหากัน

 

  "ฉันจะนอน ปิดไฟด้วย"มาซาโตะพูดจบก็หลับลงไป

 

  "อืม....ราตรีสวัสดิ์"เร็นพูดแล้วเดินไปปิดไฟ หลังตากที่ปิดไฟเขาก็ลงมานอนข้างมาซาโตะ

มือใหญ่ของเขาโอบร่างเล็กเข้ามากอด เขากระซิบข้างหูร่างเล็กข้างหน้าอย่างออนโยนว่า

 

  "รักนาย"พูดจบเขาก็หลับทันที

 

ทั้ง 2 หลับลงไปแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรที่เลวร้ายเกิดขึ้น

 

รุ่งเช้าทันทีที่เร็นตื่นมาก็ไม่พบมาซาโตะนอนอยู่ข้าวๆ เขาคิดว่าคงเป็นเรื่องปกติที่มาซาโตะจะออกไปเรียนก่อนโดยไม่รอเขา

 

จนกระทั่งกลับบ้านเขาก็ไม่เจอกับมาซาโตะเลยสักครั้งเดียว

 

"5 ทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาอีก"เร็นร้อนใจรีบโทรหามาซาโตะแต่ไม่ว่าจะโทรยังไงก็โทรไม่ติด เขาจึงตัดสินใจออกตามหามาซาโตะ

 

  "มาซาโตะ....ได้ยินไหมมาซาโตะ"เร็นออกตามหามาซาโตะทั้งคืน จนถึง ตี3 ก็ยังไม่เจอมาซาโตะ

 

  "ที่ไหนก็ไม่มี หรือว่าจะ"เร็นวิ่งตรงไปที่ภูเขา เขาวิ่งตรงขึ้นไปจนไปถึงน้ำตก

 

  "อยู่นี่จริงๆด้วย"เขาเห็นมาซาโตะในชุดยูกาตะชาย กำลังยืนพนมมืออยู่บนหิน ใต้น้ำตก น้ำตกไหลลงมาใส่หัวของเขาอยู่นาน ร่างกายเริ่มซีดแต่เขาก็ยังคงยืนอยู่ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

ด้วยความเป็นห่วงเร็นวิ่งลุยน้ำตกไปดึงตัวมาซาโตะลงมา ทันทีที่มาซาโตะลงมาจากหินเขาก็กอกมาซาโตะแน่นจนแทบหายใจไม่ออก

 

  "ฉันนึกว่านายจะหนีไปซะแล้ว  นายมาทำอะไรที่นี่ แล้วอยู่แบบนี้นานหรือยัง ข้าวกินหรือป่าว วันนี้เข้าเรียนไหม ไม่สบายหรือป่าว"เร็นรีบถามมาซาโตะด้วยความเป็นห่วง

 

  "....."

 

  "นายเงียบทำไม"

 

  "ฉันสับสน ทั้งๆที่ฉันมั่นใจว่าชอบนานามิแท้ๆ แต่ทำไมเวลาอยู่กับนายฉันถึงได้ว้าวุ่นขนาดนี้ ทำไมฉันถึงมีความสุขเวลาที่นายอยู่ใกล้ๆ ทำไมฉันถึงรู้สึกดีในตอนที่นายทำให้ฉัน อยู่กับนานามิยังไม่รู้สึกอะไรมากขนาดนี้เลย" มาซาโตะพูดด้วยน้ำตา

 

เร็นดึงหน้ามาซาโตะเข้ามาจูบแล้วพูดกะบมาซาโตะ

 

  "นั่นเพราะนายชอบฉัน"เร็นพูดจบก็จูบมาซาโตะอีกทีลิ้นของเขาสอดเข้าไปในปากของอีกฝ่ายลิ้น 2 อันค่อยๆเกี่ยวกันไปเกียวกันมา

 

มาซาโตะดึงหน้าออกมามองหน้าเร็น

  "บอกฉันอีกทีสิว่านายชอบฉัน"

 

  "ฉัน ชอบ นาย "ทันใดนั้นเร็นก็พูดออกมาพูด

 

  "นายก็บอกด้วยสิว่าชอบฉันหนะ"

 

  "อืม......ชอบ นาย"

 

  "ต่อจากเมื่อคืนได้มั้ย"

 

  "อืม" เร็นรีบพามาซาโตะกลับไปที่ห้อง

 

ทันทีที่ไปถึงเร็นก็ประกบจูบลงบนปากของมาซาโตะ เขาปลดชุดยูกาตะสีขาวของมาซาโตะออกแล้วใช้นิ้วบี้หัวอกสีชมพูของมาซาโตะ

ลิ้นของเร็นที่อยู่ในปากของมาซาโตะได้เลียไปทั่วช่องปากของมาซาโตะ เขาดึงลิ้นออกมาแล้วไปเลียต่อตรงหลังหูของมาซาโตะ ลิ้นของเขาตวัดไปทั่วใบหูแล้วเลื่อนลงมาจนถึงคอ เขาใช้ปากดูด ต้นคอของมาซาโตะไปทั่ว แล้วใช้ลิ้นเลียต่อ

ลิ้นค่อยๆลงมาจนถึงยอดอกเขาใช้ปากดูดยอดอกข้างหนึ่งอีกข้างหนึ่งใช้นิ้วขยี้

 

  "อ๊าาา"

 

  "ฉันทำนายเจ็บหรอ"

 

  "ป่าวแค่มัน รู้สึกดีหนะ"

 

  "น่ารักจัง มาซาโตะของฉัน"

 

เร็นเคลื่อนหน้าลงไปถึงบริเวณแกนกายของมาซาโตะ เร็นดึงมันออกมาแล้วเอาเข้าไปในปากของเขาๆใช้ปากอมเข้า อมออกอย่างเป็นจังหวะ ด้านในของปากเค้าใช้ลิ้นเขี่ยเล่นบริเวณหัวของแกนกาย

 

  "จะออกแล้ว"น้ำสีขาวขุ่นกระจายเต็มปากของเร็นเร็นกลืนน้ำสีขาวลงไป

เขาถอดชุดยูกาตะออก แล้ว ยกสะโพกของร่างเล็กขึ้น เขาเอาน้ำมันหล่อลื่นบีบใส่นิ้วของเขา

 

  "ผ่อนคลายนะ"เขาใช้นิ้วยัดเข้าไปที่ช่องด้านหลังของร่างเล็กแล้วชักเข้า-ออก

 

  "อาาาา"มาซาโตะคราง

 

เร็นเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น แล้วใส่นิ้วที่ 2 เข้าไป

 

  "จะ...เจ็บ"

 

  "อดทนหน่อยนะ ดูท่าทางรูจะได้ที่แล้ว"

 

เร็นดึงแกนกายของตนเองออกมาแล้วทาน้ำหล่อลื่น

 

  "ผ่อนคลายนะ"เร็นใช้แกนกายของเขาใส่เข้าไปในช่องหลังของมาซาโตะ

 

เขาใส่ไปจนมิด แล้วชักออก อย่างเป็นจังหวะ

 

  "เรียกฉันสิ"เร็นพูดแล้วใช้ปากเลียที่ใบหูของมาซาโตะ

 

  "เร็น...เร็น...เร็น"

 

เร็นได้ยินเสียงมาซาโตะเรียกชื่อก็เร่งจังหวะเร็วขึ้นๆ

 

  "ช้าลงๆ"

 

  "ไม่ทันแล้ว" น้ำกามสีขาวพุ่งเข้าไปข้างไนตัวมาซาโตะแล้วไหลออกมา

 

  "พอกันเถอะ"มาซาโตะพัก

 

  "เห็นด้วย"เร็นลงมานอนข้างมาซาโตะแล้วเอาร่างเล็กเข้ามากอด

 

  "ฉันดีใจนะที่มันจบแบบนี้"

 

  "อืม"

 

  "นายเจ็บตรงไหนมั้ย"

 

  "ไม่"

 

  "นี่เราก็เป็นคนรักกันแล้ว อย่าเย็นชานักสิ"

 

  "ไม่ได้เย็นชานะ"

 

  "เห้อช่างเถอะ นอนกันดีกว่า"

 

  "อืม"

 

เร็นหลับตาลงมาซาโตะนอนเงียบไปสักพัก ก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเร็น เขาจูบลงบนปากเร็นเบาๆแล้วนอนต่อ

เร็นยังไม่หลับดีรู้สึกได้ถึงการกระทำจึงกอดร่างเล็กแน่นขึ้น

 

  "หวาา ยังไม่หลับหนิ"

 

  "ท่าทางอยากทำอีกสินะ"

 

  "ไม่ เอาแล้ว"

 

  "น่าทำเถอะ"

 

  "ไม่เอา"

 

  "โถ่......"

 

  "แค่นี้พอนะ"มาซาโตะจูบที่ปากเร็นอีกครั้ง

 

  "หืมม"

 

  "ไม่ต้องพูดมากนอนได้แล้ว"

 

  "ครับๆๆ"

 

เร็นหลับไปโดยที่มีมาซาโตะอยู่ในอ้อมกอด

ส่วนมาซาโตะก็ยอมให้ทำเพราะทั้ง 2 ต่างก็รักกัน

แล้วใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในหอพักอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

                               - The end -

 

 

 

 

 

ต่อไปก็ ova ของโชว กับฮารุกะ ขอบคุณทุกๆท่านที่ตามอ่านนะค้ะ