Aika บทเพลงแห่งรัก

          เรื่องหน้าที่จะแต่วไม่เกี่ยวกับเมะนะค้ะ แล้วก็ตอนของ โชวกับฮารุกะ จะตามมาทีหลัง ขอบคุณที่อ่านนะค้ะ

หลังจากที่เรื่องจบไปเขาทั้ง 2 ก็เริ่มคบกันและในระหว่างนั้นพวกเขาก็พยายามที่จะได้เดบิว เป็นไอดอลของโรงเรียน เขาทั้ง 2 มีคู่ที่เร็งไว้คนเดียวกัน คือ นานามิ ฮารุกะ สาวน้อยนักเเต่งเพลง และนอกจากเขาทั้ง 2 แล้วยังมี ชายหนุ่มอีก 4 คน พยายามจะแย่งตัวเธอไปเป็นคู่ เพื่อที่จะได้ เดบิว พวกเขาทั้ง 6 นั้นต่างเป็นตัว TOP ของโรงเรียนทำให้ฮารุกะลำบากใจที่จะเลือกคนใดคนหนึ่ง เธอจึงตัดสินใจแต่งเพลง ร้อง 6 คนขึ้นมาแล้วได่เป็นที่ยอมรับกันทั่วหน้าว่า เดบิวปีนี้จะไม่เหมือนทุกปีที่ผ่านมาเพราะ ทุกปีเดบิวจะมีแค่ คนแต่ง 1 ไอดอล 1
แต่ปีนี้มีคนแต่ง 1คน(นานามิ ฮารุกะ) ไอดอล 6 คน (ในทีม 6 คนได้แก่ อิทโตคิ โอโตยะ/อิจิโนะเสะ โทคิยะ/ชิโนมิยะ นัทสึกิ/คุรุสุ โชว/จินกุจิ เร็น/ฮิจิริคาว่า มาซาโตะ) พวกเขาใช้ชื่อวงว่า Starish
มาซาโตะและเร็นต่างก็พยายามซ้อมกันเต็มที่เพื่อเตรียมตัวแสดงเปิดตัวเดบิวทำให้พวกเขา นอนดึกทุกวัน

ในที่สุดตอนเช้าก็มาถึงอากาศสดใส ท้องฟ้าโปร่ง นกน้อยร้องเพลงยามเช้า ใบไม่ปลิวไสว และมีลมพัดอ่อนๆเข้ามาที่ห้องหนึ่ง บรรยากาศในห้องไม่ว่าจะล้าเพียงใดก็ถูกกลบไปด้วยสีกุหลาบ และ กลิ่นความรักรอยฟุ้งทั่วห้องจนหน้าอิจฉา

M:ตื่นได้แล้ว (มาซาโตะลุกขึ้นมาด้วยความงัวเงียแล้วปลุก ชาสคนรักที่นอนอยู่ข้างๆ)
R:ขอเวลาอีก 20 นาทีนะ ตอนนี้มานอนด้วยกันต่อสิ (เร็นพูดจบก็ดึงชายร่างเล็กตรงหน้าเข้ามากอด)
M:นายลืมหรือเปล่าวันนี้ต้องไปซ้อมร้องเพลงที่ นานามิแต่งนะ
R:ก็เมื่อคืนเรานอนดึกนี่นาวันนี้ขอไปสายสัก 30 นาทีนะ
M:ไม่ได้
R:เข้มงวดไม่เปลี่ยนเลยน้าา งั้นไปอาบน้ำกันเถอะ
M:อาบเองสิ
R:ถ้าฉันอาบเดี๋ยวก็ไปสายหรอก เพราะฉะนั้นอาบด้วยกันนะ
M:ก็ได้ (มาซาโตะพูดจบก็หันหน้าหนีกลบเกลื่อนความเขินอายของตน)
---------มาซ้อมเต้น-----------
N:ชุดกระต่ายนี่แหละน่ารักที่สุด (นัทสึกิ พูดพร้อมยกชุดกระต่าย)
O:ฉันก็คิดเหมือนกัน (โอโตยะ ตะโกน)
T:พวกคุณ ตั้งใจซ้อมกันได้ไหมครับ (โทคิยะดุด้วยสีหน้า เบื่อหน่าย)
N:ข้อสรุปคือชุดกระต่ายนะครับ อ้าวโชวจังใส่สิครับ
S:ฉันไม่มีวันใส่หรอกนะ (โชวตะหวาดเสียงเเข็ง)
H:สวัสดีค่ะ...ทุกคนพร้อมซ้อมรึยังค้ะ
NTORMS:สวัสดีตอนเช้าฮารุกะ /นานามิ(พูดพร้อมกัน)
R:นัทสึกิ เมื่อกี้นายพูดว่าชุดกระต่ายหรอ
N:ใช่แล้วฉันเอามาให้โชวจังใส่แต่โชวจัวไม่ยอมใส่ ผมเลยต้องเอากลับ เห้อ อุตส่าซื้อ Free size มาแท้ๆจะได้ไม่ต้องกลัวใส่ไม่ได้
R:Free size นี่คือใส่ได้ทุก ไซต์สินะ
N:ใช่
R:งั้นฉันขอยืมนะ
N:ได้สิ (พูดจบเร็นก็หยิบชุดกระต่ายไปด้วยท่าทีสนใจ)
-------เลิกซ้อม---------
M:เหนื่อยจังเลย
R:มาซาโตะ รีบ กลับห้อง เลยฉันมีเรื่องด่วน(พูดจบเร็นก็ดึงแขนมาซาโตะแล้วพากลับห้อง

-----ห้อง-------

M:นายมีอะไร

R:คือ ฉันอยากให้นายใส่ชุดนี้หนะ(เร็นดึงชุดกระต่ายออกมาจากถุงกระดาษที่เขาถือมาด้วย)

M:หา...ไม่มีวันหรอก เรื่องอะไรฉันต้องใส่ชุดน่าอายนี่ด้วย

R:นะ ขอร้องหละใส่เถอะ ฉันอยากเห็นความน่ารักของ มาซาโตะ ในชุดนี้นี่นา

M:ไม่

R:ฉันอยากเห็นนายใส่นี่นา

M:  .......

R:นายไม่อยากใส่ฉันให้พวกแฟนคลับสาวๆของฉันใส่ให้ฉันดูก็แล้วกัน (เร็นพูดเพื่อให้มาซาโตะหึง)

M: ดะ เดี๋ยวก่อน

R:มีอะไรหรอ

M:ถะ ถ้าฉันใส่ พวกผู้หญิงจะไม่ได้ใส่ใช่ไหม

R:อื้ม

M:เฮ้ออ งั้นฉันใส่

R:เย้...(มาซาโตะเดิมมาหยิบ ชุดกระต่าย หูกระต่าย ถุงน่องตะข่าย และ รองเท้าส้นสูง เดินเข้าห้องน้ำไป)

-------หลังจากนั้น------

M:เสร็งแล้ว (มาซาโตะเดินออกมาพร้อมชุดกระต่ายที่ใส่)

R:เหมาะมากเลยว้าวว

M:พอหรือยังหละ

R:นี่คุณกระต่าย อูสะโตะคุง อยากกินแครอทของฉันไหม (เร็นพูดแหย่มาซาโตะ)

M:แค่วันนี้เท่านั้นนะ(พูดจบมาซาโตะก็รีบนั่งลงปลดกางเกงของเร็น แล้วจับแกนกายของเร็นขึ้นมาอมเข้า ออก เป็นจังหวะ)

R:หวาา ฉันแค่พูดเล่นนะ หรือว่านายใส่ชุดนี้แลวเกิดอารมณ์??

M:ช่างฉันเถอะน่า (มาซาโตะพูดทั้งๆที่ในปากยังมีปกนกายของเร็นอยู่)

มาซาโตะเปลียนจากค่อยๆอมเข้า ออก เป็นใช้ลิ้นตวัดเป็นจังหวะตรงหัวแกนกายของเร็น

M:จะ จะออกแล้ว (เร็นใช้มือกดหัวมาซาโตะค้างไว้ที่แกนกาย)

น้ำสีขาวไหลออกมา มากมายจนล้นปากของมาซาโตะ เขากงืนน้ำสีขาวลงไปหมดปาก

R:ใบหน้าของมาซาโตะเนี่ยทั้งสวยและเซ็กซี่จริงๆนะ ยิ่งเวลาเปื้อนน้ำสีขาวแบบนี้ยิ่งดูดี(เร็นพูดพร้อมใช้มือจับหน้ามาซาโตะ)

เร็นประกบจูบลงบนริมฝีปากของมาซาโตะไม่ทันไรลิ้นทั้งสองก็ตวัดกันเองไปมา เร็นใช้มือล้วงไปในเสื้อชุดเกาะอกของมาซาโตะแล้วบีบ ขยี้ยอดอกสีชมพูอย่างเมามัน เมื่อถูกสัมผัสตรงยอดอก แกนกายของเขาก็เด้งขึ้นมาทันที เร็นใช้อีกมือล้วงแกนกายของร่างเล็กออกมาจากกระโปรงแล้วชักขึ้นลง  เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น จนไม่ทันไร ร่างเล็กตรงหน้าก็ปล่อยน้ำสีขาวออกมาเช่นกัน

M:นี่ ใส่เข้ามาสิ (มาซาโตะนอนหงายแล้วอ้าขาให้กับคนตรงหน้า)

R:ผ่อนคลายนะ (เร็นจับแกนกายของตนเองแล้วยัดเข้าไปในช่องหลังของมาซาโตะแล้วขยับเข้า ออก เบาๆ)

R:ทำเบาๆก่อนนะ (เร็นพูดให้มาซาโตะผ่อนคลาย)

ทันใดนั้นเร็นก็ใช้นิ้วของเขาถู ไถ ลูป ไล้ ตรงรูประตูหลังของร่างเล็ก ร่างเล็กสะดุ้งแล้วครางออกมาด้วยความเสียว )

เร็นเร่งความเร็วในการขยับทำให้ร่างข้างหน้าบิดเอวไปมาด้วยความเสียว เขาจับร่างเล็กเปี่ยนท่าเป็นนอนขว้ำแล้วยกก้นขึ้น เร็นจับสะโพกของร่างเล็กแล้วขยับแรงขึ้น เขาจูบ ตรงแผ่นหงังสีขาวที่อยู่ด้านหน้าแล้วลอมเลียขึ้นไปจนถึงใบหูเขาใช้ปากจูบเม้มลงที่ใบหูแล้วเลียไปทั่ว

R:ออกแล้วนะ(ทีสุดท้ายเร็นกระแทกไปจนสุดของตัวเองแล้วปล่อยน้ำสีขาวข้างในช่องทางข้างหลังของมาซาโตะ)

เร็นนอนหงายลงบนเตียง มาซาโตะตามมาแล้วขึ้นไปทับบนตัวเร็น เขาประกบจูบกันอีกครั้ง

M:นายพอแล้วหรอ

R:ยังหรอกแต่ฉันเหนื่อย

M:งั้นฉันทำเองนะ

มาซาโตะนั่งลงแล้วเอาแกนกายของเร็นใส่เข้ามาในตัวเอง เขาค่อยๆขยับตัว เร็นใช้มือจับสะโพกของมาซาโตะแล้วกดลง ยกขึ้นอย่างเร็ว

R:ทำช้าแบบนี้ฉันไม่เสร็จหรอกนะ

มาซาโตะใช้มือข้างหนึ่งดันตัวเองเอาไว้กับเร็น มืออีกข้างช่วยตัวเอง

M:แรงอีกสิ

R:ได้ (เร็นปล่อยมือจากสะโพกของมาซาโตะแล้วขยับตัวเองด้วยความเร็ว เร็วจนเรียกได้ว่าถี่)

M:จะออกแล้ว

R:ฉันด้วย งั้นพร้อมกันนะ

เร็นกับมาซาโตะปล่อยน้ำสีขาวออกมาพร้อมกัน

เสร็จแล้วเขาทั้ง 2 ก็นอนด้วยกัน

R:รู้สึกดีไหม

M:อืม

R:ต้องขอบคุณชุดกระต่ายนะ หึ หึ หึ

M:ก็คงงั้น

M:ฉันนอนแล้วนะ

R:มาซาโตะ

M:ว่า

R:รักนะ

M: ....

M: รักนะ

-------จบจ้าา--------