Aika บทเพลงแห่งรัก

          เรื่องหน้าที่จะแต่วไม่เกี่ยวกับเมะนะค้ะ แล้วก็ตอนของ โชวกับฮารุกะ จะตามมาทีหลัง ขอบคุณที่อ่านนะค้ะ
 
 
 
 
 
หลังจากที่เรื่องจบไปเขาทั้ง 2 ก็เริ่มคบกันและในระหว่างนั้นพวกเขาก็พยายามที่จะได้เดบิว เป็นไอดอลของโรงเรียน เขาทั้ง 2 มีคู่ที่เร็งไว้คนเดียวกัน คือ นานามิ ฮารุกะ สาวน้อยนักเเต่งเพลง และนอกจากเขาทั้ง 2 แล้วยังมี ชายหนุ่มอีก 4 คน พยายามจะแย่งตัวเธอไปเป็นคู่ เพื่อที่จะได้ เดบิว พวกเขาทั้ง 6 นั้นต่างเป็นตัว TOP ของโรงเรียนทำให้ฮารุกะลำบากใจที่จะเลือกคนใดคนหนึ่ง เธอจึงตัดสินใจแต่งเพลง ร้อง 6 คนขึ้นมาแล้วได่เป็นที่ยอมรับกันทั่วหน้าว่า เดบิวปีนี้จะไม่เหมือนทุกปีที่ผ่านมาเพราะ ทุกปีเดบิวจะมีแค่ คนแต่ง 1 ไอดอล 1แต่ปีนี้มีคนแต่ง 1คน(นานามิ ฮารุกะ) ไอดอล 6 คน (ในทีม 6 คนได้แก่ อิทโตคิ โอโตยะ/อิจิโนะเสะ โทคิยะ/ชิโนมิยะ นัทสึกิ/คุรุสุ โชว/จินกุจิ เร็น/ฮิจิริคาว่า มาซาโตะ) พวกเขาใช้ชื่อวงว่า Starishมาซาโตะและเร็นต่างก็พยายามซ้อมกันเต็มที่เพื่อเตรียมตัวแสดงเปิดตัวเดบิวทำให้พวกเขา นอนดึกทุกวัน
 
 
ในที่สุดตอนเช้าก็มาถึงอากาศสดใส ท้องฟ้าโปร่ง นกน้อยร้องเพลงยามเช้า ใบไม่ปลิวไสว และมีลมพัดอ่อนๆเข้ามาที่ห้องหนึ่ง บรรยากาศในห้องไม่ว่าจะล้าเพียงใดก็ถูกกลบไปด้วยสีกุหลาบ และ กลิ่นความรักรอยฟุ้งทั่วห้องจนหน้าอิจฉา
M:ตื่นได้แล้ว (มาซาโตะลุกขึ้นมาด้วยความงัวเงียแล้วปลุก ชาสคนรักที่นอนอยู่ข้างๆ)R:ขอเวลาอีก 20 นาทีนะ ตอนนี้มานอนด้วยกันต่อสิ (เร็นพูดจบก็ดึงชายร่างเล็กตรงหน้าเข้ามากอด)M:นายลืมหรือเปล่าวันนี้ต้องไปซ้อมร้องเพลงที่ นานามิแต่งนะR:ก็เมื่อคืนเรานอนดึกนี่นาวันนี้ขอไปสายสัก 30 นาทีนะM:ไม่ได้R:เข้มงวดไม่เปลี่ยนเลยน้าา งั้นไปอาบน้ำกันเถอะM:อาบเองสิR:ถ้าฉันอาบเดี๋ยวก็ไปสายหรอก เพราะฉะนั้นอาบด้วยกันนะM:ก็ได้ (มาซาโตะพูดจบก็หันหน้าหนีกลบเกลื่อนความเขินอายของตน)---------มาซ้อมเต้น-----------N:ชุดกระต่ายนี่แหละน่ารักที่สุด (นัทสึกิ พูดพร้อมยกชุดกระต่าย)O:ฉันก็คิดเหมือนกัน (โอโตยะ ตะโกน)T:พวกคุณ ตั้งใจซ้อมกันได้ไหมครับ (โทคิยะดุด้วยสีหน้า เบื่อหน่าย)N:ข้อสรุปคือชุดกระต่ายนะครับ อ้าวโชวจังใส่สิครับS:ฉันไม่มีวันใส่หรอกนะ (โชวตะหวาดเสียงเเข็ง)H:สวัสดีค่ะ...ทุกคนพร้อมซ้อมรึยังค้ะNTORMS:สวัสดีตอนเช้าฮารุกะ /นานามิ(พูดพร้อมกัน)R:นัทสึกิ เมื่อกี้นายพูดว่าชุดกระต่ายหรอN:ใช่แล้วฉันเอามาให้โชวจังใส่แต่โชวจัวไม่ยอมใส่ ผมเลยต้องเอากลับ เห้อ อุตส่าซื้อ Free size มาแท้ๆจะได้ไม่ต้องกลัวใส่ไม่ได้R:Free size นี่คือใส่ได้ทุก ไซต์สินะN:ใช่R:งั้นฉันขอยืมนะN:ได้สิ (พูดจบเร็นก็หยิบชุดกระต่ายไปด้วยท่าทีสนใจ)-------เลิกซ้อม---------M:เหนื่อยจังเลยR:มาซาโตะ รีบ กลับห้อง เลยฉันมีเรื่องด่วน(พูดจบเร็นก็ดึงแขนมาซาโตะแล้วพากลับห้อง
-----ห้อง-------
M:นายมีอะไร
R:คือ ฉันอยากให้นายใส่ชุดนี้หนะ(เร็นดึงชุดกระต่ายออกมาจากถุงกระดาษที่เขาถือมาด้วย)
M:หา...ไม่มีวันหรอก เรื่องอะไรฉันต้องใส่ชุดน่าอายนี่ด้วย
R:นะ ขอร้องหละใส่เถอะ ฉันอยากเห็นความน่ารักของ มาซาโตะ ในชุดนี้นี่นา
M:ไม่
R:ฉันอยากเห็นนายใส่นี่นา
M:  .......
R:นายไม่อยากใส่ฉันให้พวกแฟนคลับสาวๆของฉันใส่ให้ฉันดูก็แล้วกัน (เร็นพูดเพื่อให้มาซาโตะหึง)
M: ดะ เดี๋ยวก่อน
R:มีอะไรหรอ
M:ถะ ถ้าฉันใส่ พวกผู้หญิงจะไม่ได้ใส่ใช่ไหม
R:อื้ม
M:เฮ้ออ งั้นฉันใส่
R:เย้...(มาซาโตะเดิมมาหยิบ ชุดกระต่าย หูกระต่าย ถุงน่องตะข่าย และ รองเท้าส้นสูง เดินเข้าห้องน้ำไป)
-------หลังจากนั้น------
M:เสร็งแล้ว (มาซาโตะเดินออกมาพร้อมชุดกระต่ายที่ใส่)
R:เหมาะมากเลยว้าวว
M:พอหรือยังหละ
R:นี่คุณกระต่าย อูสะโตะคุง อยากกินแครอทของฉันไหม (เร็นพูดแหย่มาซาโตะ)
M:แค่วันนี้เท่านั้นนะ(พูดจบมาซาโตะก็รีบนั่งลงปลดกางเกงของเร็น แล้วจับแกนกายของเร็นขึ้นมาอมเข้า ออก เป็นจังหวะ)
R:หวาา ฉันแค่พูดเล่นนะ หรือว่านายใส่ชุดนี้แลวเกิดอารมณ์??
M:ช่างฉันเถอะน่า (มาซาโตะพูดทั้งๆที่ในปากยังมีปกนกายของเร็นอยู่)
มาซาโตะเปลียนจากค่อยๆอมเข้า ออก เป็นใช้ลิ้นตวัดเป็นจังหวะตรงหัวแกนกายของเร็น
M:จะ จะออกแล้ว (เร็นใช้มือกดหัวมาซาโตะค้างไว้ที่แกนกาย)
น้ำสีขาวไหลออกมา มากมายจนล้นปากของมาซาโตะ เขากงืนน้ำสีขาวลงไปหมดปาก
R:ใบหน้าของมาซาโตะเนี่ยทั้งสวยและเซ็กซี่จริงๆนะ ยิ่งเวลาเปื้อนน้ำสีขาวแบบนี้ยิ่งดูดี(เร็นพูดพร้อมใช้มือจับหน้ามาซาโตะ)
เร็นประกบจูบลงบนริมฝีปากของมาซาโตะไม่ทันไรลิ้นทั้งสองก็ตวัดกันเองไปมา เร็นใช้มือล้วงไปในเสื้อชุดเกาะอกของมาซาโตะแล้วบีบ ขยี้ยอดอกสีชมพูอย่างเมามัน เมื่อถูกสัมผัสตรงยอดอก แกนกายของเขาก็เด้งขึ้นมาทันที เร็นใช้อีกมือล้วงแกนกายของร่างเล็กออกมาจากกระโปรงแล้วชักขึ้นลง  เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น จนไม่ทันไร ร่างเล็กตรงหน้าก็ปล่อยน้ำสีขาวออกมาเช่นกัน
M:นี่ ใส่เข้ามาสิ (มาซาโตะนอนหงายแล้วอ้าขาให้กับคนตรงหน้า)
R:ผ่อนคลายนะ (เร็นจับแกนกายของตนเองแล้วยัดเข้าไปในช่องหลังของมาซาโตะแล้วขยับเข้า ออก เบาๆ)
R:ทำเบาๆก่อนนะ (เร็นพูดให้มาซาโตะผ่อนคลาย)
ทันใดนั้นเร็นก็ใช้นิ้วของเขาถู ไถ ลูป ไล้ ตรงรูประตูหลังของร่างเล็ก ร่างเล็กสะดุ้งแล้วครางออกมาด้วยความเสียว )
เร็นเร่งความเร็วในการขยับทำให้ร่างข้างหน้าบิดเอวไปมาด้วยความเสียว เขาจับร่างเล็กเปี่ยนท่าเป็นนอนขว้ำแล้วยกก้นขึ้น เร็นจับสะโพกของร่างเล็กแล้วขยับแรงขึ้น เขาจูบ ตรงแผ่นหงังสีขาวที่อยู่ด้านหน้าแล้วลอมเลียขึ้นไปจนถึงใบหูเขาใช้ปากจูบเม้มลงที่ใบหูแล้วเลียไปทั่ว
R:ออกแล้วนะ(ทีสุดท้ายเร็นกระแทกไปจนสุดของตัวเองแล้วปล่อยน้ำสีขาวข้างในช่องทางข้างหลังของมาซาโตะ)
เร็นนอนหงายลงบนเตียง มาซาโตะตามมาแล้วขึ้นไปทับบนตัวเร็น เขาประกบจูบกันอีกครั้ง
M:นายพอแล้วหรอ
R:ยังหรอกแต่ฉันเหนื่อย
M:งั้นฉันทำเองนะ
มาซาโตะนั่งลงแล้วเอาแกนกายของเร็นใส่เข้ามาในตัวเอง เขาค่อยๆขยับตัว เร็นใช้มือจับสะโพกของมาซาโตะแล้วกดลง ยกขึ้นอย่างเร็ว
R:ทำช้าแบบนี้ฉันไม่เสร็จหรอกนะ
มาซาโตะใช้มือข้างหนึ่งดันตัวเองเอาไว้กับเร็น มืออีกข้างช่วยตัวเอง
M:แรงอีกสิ
R:ได้ (เร็นปล่อยมือจากสะโพกของมาซาโตะแล้วขยับตัวเองด้วยความเร็ว เร็วจนเรียกได้ว่าถี่)
M:จะออกแล้ว
R:ฉันด้วย งั้นพร้อมกันนะ
เร็นกับมาซาโตะปล่อยน้ำสีขาวออกมาพร้อมกัน
เสร็จแล้วเขาทั้ง 2 ก็นอนด้วยกัน
R:รู้สึกดีไหม
M:อืม
R:ต้องขอบคุณชุดกระต่ายนะ หึ หึ หึ
M:ก็คงงั้น
M:ฉันนอนแล้วนะ
R:มาซาโตะ
M:ว่า
R:รักนะ
M: ....
M: รักนะ
 
 
 
 
 
-------จบจ้าา--------