70 day of caretaker
เขียนโดย 
Silamanee
วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 00.26 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2559 01.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) ต่อไป...คงไม่แน่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
ไปท์ขอไปคืนหนังสือที่ร้านกาแฟ ทำให้ได้พบกับศรอีกครั้ง และศรแสดงอาการดีใจอย่างเห็นได้ชัด แต่กลับได้พบกับชายอีกคนที่มาพร้อมไปท์ ซึ่งไม่ถูกชะตากันเท่าไหร่นัก
//ร้านกาแฟ S coffee//
ภัทร : "คุณคราฟ กาแฟร้อนแก้วนึง" ภัทรนั่งไคว่ห้างสบายใจ
ศร : "สั่งที่เค้าท์เตอร์ได้เลยครับ" ศรพยายามสงบอารมณ์แล้วตอบกลับด้วยความสุภาพ
ภัทร : "ผมขอสั่งที่คุณล่ะครับ ได้ไหม" ภัทรยิ้มเย้ยหยันกวนอารมณ์
ศร : "ได้ครับ" (ไอ้บ้านี่ อยากตะบันหน้ามันซักหมัด) "รอสักครู่นะครับ"
ไปท์ : "ขอโทษนะ เขามากับผมเอง เป็นน้องชายของนายจ้างน่ะ" ไปท์กล่าวขอโทษศร และยังสงสัยว่าทำไมคุณภัทรต้องจงใจกวนอารมณ์ศรด้วย
ภัทร : "ผมว่าคุณรีบไปคืนหนังสือดีกว่า พี่ภูรออยู่ที่รถคนเดียวจะพาโมโหเอา" (พนักงานคนนี้ไม่น่าไว้ใจเอาสะเลย ไม่สบอารมณ์เลยแหะ) ภัทรนึกพลางหันไปมองศรที่เค้าท์เตอร์
ไปท์เดินไปที่มุมหนังสือ พร้อมยื่นให้กับพนักงานประจำมุมนั้น ขณะที่ศรนำกาแฟไปให้ภัทร แล้วรีบตรงมาหาไปท์
ศร : "ไปท์ โทรไปไม่รับเลย พี่เลยไม่กล้าโทรไปอีก หายหน้าไปเลย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
ไปท์ : "ขอบคุณนะครับที่คอยเป็นห่วง พอดีตอนทำงานไม่สะดวกคุยน่ะครับ พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ"
ศร : "อ่อ เอาจริงๆนะ คือพี่อยากจะ.."
ภัทร : "คุณไปท์ครับ พี่ภูรอนานแล้ว ไปกันเถอะครับ" เสียงภัทรตะโกนตัดบทสนทนา
ศร : "....." ศรหันมามองหน้าภัทรอีกครั้งด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์นัก
ไปท์ : "ได้ครับ " ไปขานตอบพร้อมหันกลับมาหาศร "มีอะไร ไว้ค่อยคุยกันอีกทีนะครับ" จบประโยค ไปท์ก็ผละจากศร เดินออกประตูร้านไป
ภัทร : "คิดเงินด้วยครับ" พร้อมหยิบแบงค์ 500 ออกมาวาง " ไม่ต้องทอนนะครับ ทริปบ็อกซ์ ได้เลย
ศรเดินมาหาภัทรแล้วมองหน้าระยะปะชิด
ศร : "ขอบคุณครับ" ก้มหยิบเงินทั้งๆที่ยังมองหน้าภัทรอยู่
ภัทร : "สนิทกับคุณไปท์หรือครับ"
ศร : "ก็น่าจะมากกว่าคุณนะ"
ภัทร : "แค่เมื่อก่อนน่ะครับ แต่ต่อไปคงไม่แน่" พูดจบภัทรก็เดินออกจากไปร้านไป
(หึ่ยน่าหมันไส้ชะมัด ทำไมน้องไปท์ต้องไปข้องเกี่ยวกับคนพวกนี้ด้วยนะ )
//บนรถ//
ภู : "มากันได้สักที ทำไมช้าจัง"
ภัทร : "เจอคนรู้จักน่ะครับ เลยเสียเวลานิดหน่อย" อีกครั้งที่ภัทรแก้ตัวแทน พร้อมหันไปยิ้มให้ไปท์
ภู : "มีใครไปไหนอีกไหม ฉันจะกลับบ้านล่ะ"
ไปท์ : "ผมไม่มีแล้วครับ คุณภัทรมีไหมครับ"
ภัทร : "ตอนนี้ไม่แล้วครับ มีอีกทีดึกๆ ชัยออกรถเลย"
เมื่อถึงบ้าน.......
ภัทร : "คืนนี้ คุณไปท์ออกไปเที่ยวกับผมไหมครับ"
ไปท์ : "ไม่ดีกว่าครับ ขอบคุณ" พูดพลางเหล่ตามองคุณภู
ภัทร : "พี่ภูไม่ว่าหรอกครับ นานๆที พาพี่ภูเข้านอนแล้วค่อยไปก็ได้"
ไปท์ : "เอ่อคือว่า ... เอ่อ"
ภู : "คืนนี้ต้องอ่านสรุปข่าวให้ผมฟังหรือเปล่า" เสียงตัดบทขึ้นมา ไปท์ยังคงทำหน้างงงวย
ภัทร : "โอเครคราฟ ผมไปกับเพื่อนๆ ก็ได้ ไม่รบกวนล่ะครับพี่ภู" ภัทรจบประโยคด้วยรอยยิ้มแฝงความนัย
02:00...ค่ำคืนอันสงบ
แกร็ก..ก..ก ประตูห้องนอนไปท์เปิดออกอย่างช้าๆ ชายคนหนึ่งย่างเดินเข้ามาอย่างเงียบสงัดจนถึงข้างเตียง เงาทอดผ่านไปที่ใบหน้ายามหลับของไปท์
"เห้ยยยย !!" ผั๊วะ !!!ไปท์สะดุ้งตื่น ซัดไปหนึ่งหมัด ลุกถอยหลังไปเปิดไฟอีกฝั่งของห้อง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
