Inushi : Begin to wars
-
เขียนโดย BeginB
วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 00.21 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
6,904 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ชายปริศนา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 2.1
ชายปริศนา
2014
เสียงเท้าเดินที่กำลังเร่งรีบ เจ้าของเสียงเท้าเดินนั้นกำลังเดินมุ่งไปที่ ห้องสมุด เขาต้องการเดินไปทำอะไร หรือ เขาเกี่ยวข้องอะไรกับ เหตุการณ์ นี้ หรือป่าว เราไม่ทราบ เขาใส่ชุด เสื้อคุมสีขาว ใส่แว่นเลนส์เว้า เขาเดินไปพร้อมกับสมุดขนาดใหญ่ ( E ) และ ปากกาธรรมดาแท่งเล็กๆ
“ ภาพนี้ถ่ายได้เมื่อตอนไหนหรอ ” ริกเตอร์
“ เราถ่ายได้เมื่อ วันที่ 5 ตุลาคม ครับ เวลา 12:30 น. ” เจ้าหน้าที่
“ งั้นหรอ........ผมขอดูกล้องตัวที่ 4 หน่อยสิ ” ริกเตอร์
“ ครับ ” เจ้าหน้าที่
ภาพถูกตัดไปที่กล้อง ตัวที่ 4 ในกล้องนั้น กำลังแสดงภาพ ชายคนนั้นกำลังนั่งเขียนบางอย่าง ลงในสมุดของเขา กล้องซูมไปใกล้ๆชายคนนั้น เขากำลังทำปากขมุบขมิบเหมือนกำลังคิดอะไรบางอยู่
“ เขานั่งเขียนนานไหม ” ริกเตอร์
“ ประมาณ 1 ชั่วโมง ได้ครับ ” เจ้าหน้าที่
“ ผมขอดูการจด คนเข้าและออก ห้องสมุดหน่อยครับ “ ริกเตอร์ กำลังทำหน้าเครียดและคิดในใจว่า ชายคนนั้นเป็นใคร เขาทำตัวน่าสงสัยมาตลอด เวลาไปไหน ทำไมต้องเอาสมุดเขียนเล่มใหญ่นั่นไปด้วยตลอด หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็กำลังโทรสอบถาม ฝ่ายดูแล อยู่ แต่......
“ ขอโทษ นะครับ แต่ สมุดจดบันทึก ฝ่ายดูแลบอกว่าไม่สามารถให้คนนอกดูได้ครับ ” เจ้าหน้าที่
“ ทำไมถึงดูไม่ได้หล้ะ “ ริกเตอร์ พูดแล้วก็ทำหน้าสงสัย
“ ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ จะให้ผมติดต่อไปใหม่มั้ยครับ ” เจ้าหน้าที่
“ ไม่เป็นไรครับ ” บทจบของ ริกเตอร์ ที่พูดบอกไปว่า ไม่เป็นไร แต่ ริกเตอร์ กำลังสงสัย เกี่ยวกับฝ่ายดูแล อยู่
หลังจากนั้น ริกเตอร์ ก็เดินออกจาก สถานี SAZ ของเขต 2 เขาเดินมุ่งไปที่ รถของเขา ที่มีคนขับอยู่ข้างใน คือ ศาสตราจารย์ ของเขา
“ เป็นไง ได้เรื่องอะไรมาบ้างรึป่าว .....ริกเตอร์...... ” ศาสตราจารย์
หลังจากโดน ศาสตราจารย์ ถาม
ริกเตอร์ ถอนหายใจแรง เฮ้อออ พอได้มาอยู่ครับ
“ มีอะไรบ้างหรอ ” ศาสตราจารย์ ที่กำลังพูด ซึ่งเขาต้องการคำตอบ
“ เวลา และ วันที่ ครับ เป็น เบาะแส ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยช่วยเท่าไหร่เลยนะครับ ”
ริกเตอร์พูด ด้วย น้ำเสียงเบาๆ
“ เขามาที่ ห้องสมุด วันที่ 5 ตุลาคม เวลา 12:30 น. ครับ “ ริกเตอร์
“ งั้นหรอ!!! แล้วแน่ใจแล้วหรอว่า นายเห็นมาแค่นั้น “ ศาสตราจารย์ พูดด้วยน้ำเสียงหนักๆเพื่อให้ ริกเตอร์ บอกเขามาทุกอย่าง
“ เอิ่มม...........ความจริงยังมีอีกครับ แต่ผมไม่รู้ว่ามันจะช่วยรึป่าว ” ริกเตอร์ พูดแบบสงสัย
“ ลองบอกมาก่อนสิว่า คืออะไร ” ศาสตราจารย์
“ครับ........ เวลาชายคนนั้นไปที่ไหน เขาก็จะพก สมุดเขียนขนาดใหญ่ ที่มีรูป ตัว ( E ) อยู่ด้วยตลอดครับ และเอาปากกาธรรมดาไปด้วยครับ และเขายังชอบไปเวลา 12:30 น. ตลอดครับ ” ริกเตอร์
“ เฮ้ยย แกจะบ้ารึไง ทำไมไม่รีบบอกชั้น นั้นแหละเบาะแสสำคัญ ” ศาสตราจารย์ตะครอกใส่ ริกเตอร์
ริกเตอร์ ที่กำลัง งง ว่ามันสำคัญยังไง เขาจ้องมองที่ ศาสตราจารย์ ที่กำลังรุกรี้รุกรน อยู่เขากำลังจะเอ่ยถาม ศาสตราจารย์ ว่า ทำไมถึงคิดว่ามันสำคัญ แต่ สถานการณ์ นั้น ถูกตัดจบ เพราะ เขาตื่นซะก่อน
ริกเตอร์ ตื่นมาอยู่บนเตียงของเขา เขาค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียง แล้วก็ถามตัวเองว่า
“ ทำไม ชั้นถึงชอบฝันถึงเหตุการณ์ นี้ตลอดแล้วถูกตัดจบ ที่ตรงนั้นตลอดทุกทีเลย ”
ริกเตอร์ ที่กำลังพูด เขากำลง มึน งง อยู่จากความฝันของเขา
หลังจากนั้น ภาพก็ถูกตัดไปที่ ร้านเหล้า แห่งหนึ่ง ในซอยแคบๆ ที่มี สาวขายบริการยืนอยู่หน้าร้านเต็มไปหมด แล้วภาพก็ค่อยๆ ซูมเข้าไปข้างในร้าน ที่มีชายคนหนึ่ง กำลังนั่งสูบบุหรี่ อยู่
“ จะเอาเครื่องดื่มเพิ่มรึป่าวครับ?? ” คนขาย เหล้า กำลังถามชายคนนั้นในระหว่างที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่
“ ไม่อ้ะ ชั้นดื่มมามากพอแล้ว ตอนนี้ชั้นแค่ต้องการนั่งคนเดียวไม่อยากคุยกับใคร ”
ชายที่นั่งสูบบุหรี่ พูดด้วยน้ำเสียง เบา เขาเปิดกระเป๋าที่ข้างในมีสมุดเขียนขนาดใหญ่อยู่ในนั้นเขาเอามือล้วงเข้าไปข้างในนั้น พร้อมเอามือหยิบ ปากกาธรรมดา ออกมาควงเล่น แล้วคิดในใจว่า
“ ถ้าโลกนี้ มีสิ่งประหลาดคอยคุมมนุษย์โดยมีข้อแลกเปลี่ยนให้ไม่ ทำร้าย มนุษย์อยู่ละก็ อยากให้มันปรากฏตัวออกมาแล้ว ประกาศ ให้โลกนี้ รู้ว่า ถ้ามนุษย์ไม่ทำตาม สนธิสัญญา มันจะทำลายโลกมนุษย์ ทิ้งซะ ..........หึ หึ หึ ถ้ามีจริงละก็ อยากให้ กลายเป็น ตัวอักษร 3 คำ ที่เขียนว่า “จบ” จังเลย จะได้ สำนึก ซะที พวกมนุษย์ ที่โง่เขลา ”
เขากำลังคิดถึง การลงทันจาก สัตว์ประหลาดที่คอยคุมมนุษย์อยู่เบื้องหลัง เขายิ้มและคิดว่า ถ้ามันเกิดขึ้นจริงไปแล้วหล้ะ สัตว์ประหลาดพวกนี้ อาจจะเป็น คำเตือนของมันก็ได้นะว่า มนุษย์ได้ทำลาย สัญญาไปบางส่วนแล้ว หลังจาดนั้น ชายคนนั้น ก็เดินออกไปจาก ร้านเหล้า พร้อมกับ
ตู้มมมม เกิดการระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นที่ร้านเหล้านั้น ชายคนนั้น ได้เอ่ยพูดว่า
“ เห็นไหม!! บอกแล้วหนิว่าตอนนี้มันกำลังโกรธ อยู่นะ ”
หลังจากนั้น ก็มี คนสวมผ้าคลุมสีขาว มีผ้าคลุมปิดใบหน้า มีสัญลักษณ์ ไม้ กางเขน อยู่ข้างหลัง เดินอยู่ข้างๆ ชาย สูบบุหรี่ คนนั้นจำนวน 3 คน
“ จุดจบ!! ความจริงมันพึ่งเริ่มต่อจากนี้ต่างหาก ”
( E )
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ